| در حال دیدن این عنوان: |
۱ کاربر مهمان
|
|
برای ارسال پیام باید ابتدا ثبت نام کنید!
|
|
|
|
پاسخ به: لیونل مسی | ||
  نام کاربری: taranom.messi
پیام:
۵۵۶
عضویت از: ۱۵ بهمن ۱۳۸۹
از: بارسلونا
طرفدار:
- اول مسی,ژاوی,اینیستا,افلای - یوهان کرایف - هیچ کدوم - ارژانتین,اسپانیا - هیچ کدوم - گواردیولا - هیچ کدوم گروه:
- کاربران عضو 
|
مسی ، پسری که اسطوره شد (فصل پنجم) گفت وگو با آدریان كوریا تلویزیون روشن است،تصاویر بازی شاختار- بارسلونا صفحه را پوشانده،كامپیوتر روی میز روشن است. آدریان كوریا: بازیكن سابق نیوولز و مربی سابق تیم های جوانان جذامی ها، در تعطیلات است ولی دارد در خانه كار می كند. او دستیار خراردو «تاتا» مارتینو:مربی تیم ملی پاراگوئه است و كارش، زیر نظر داشتن ملی پوشان پاراگوئه ای مثل اسكار كاردوسو؛ ولی همیشه یادآوری یكی از بازیكنان قدیمش، برای او لذتبخش است. با این شروع كنیم: اولین بار تماشای بازی او چه اثری روی شما گذاشت؟ در آن زمان خیلی درباره لیندرو دپتریس بحث می شد: یك پسربچه بلوند كوچك كه در 11 سالگی به میلان پیوسته بود. همه از او تعریف می كردند. من موافق نبودم. همیشه عادت داشتم به یكی از دوستانم بگویم: «لئو ده برابر بهتر از دپتریس می شود. وقتی بزرگ شود، از مارادونا هم بهتر می شود.» و من خودم خیلی هوادار دیگو هستم. چطور می توانستید با این قطعیت چنین آینده درخشانی را برای یك پسربچه 12 ساله پیش بینی كنید؟ وقتی او را می دیدی، پیش خودت فكر می كردی: «این بچه نمی تواند فوتبال بازی كند. كوتوله است، خیلی ظریف است، خیلی ریزه است.» ولی بلافاصله متوجه می شدی كه او متفاوت به دنیا آمده، پدیده است و آینده ای باشكوه دارد. -چرا؟ -چون بازی اش انفجاری بود، تسلطی داشت كه قبلا هیچ وقت در زمین فوتبال ندیده بودم. او مثل فرمول یك است، مثل فراری است. -حركت بعدی را پیش بینی می كرد. -در مصاف تك به تك له و لورده ات می كرد، روی توپ تسلط داشت، همیشه آن را روی زمین نگه می داشت، توپ همیشه به پایش چسبیده بود. -همه بزرگترهایی را كه هنوز روی حركات شان كنترل خوبی نداشتند و هماهنگ نبودند، پشت سر می گذاشت. -یك متر و بیست سانت قد داشت، آن وقت دفاع وسط های یك متر و هشتاد سانتی را مبهوت می كرد. -تیم با او خیلی فرق می كرد، و روحیه قوی داشت، اهل رقابت بود، دوست داشت ببرد. هیچ وقت ندیدم جلوی هیچ نتیجه ای تسلیم شود. می خواست تمام بازی ها را ببرد. در چه منطقه ای بازی می كرد؟ پشت سر مهاجمان. من از روش 2-1-3-4 استفاده می كردم، لیونل زیر نظر من همیشه یا بازیكن آزاد بود یا جاهایی كه نقطه ضعف حریف بود، بازی می كرد. تماشای اینكه در طول مسابقه حریفانش را از پا درمی آورد، آدم را تحت تاثیر قرار می داد. دیگران می خواستند سركوبش كنند، با توانایی هایش آشنا بودند و تلاش می كردند متوقف اش كنند. او را از همه طرف می زدند ولی او... هیچی. هیچ وقت گله نمی كرد،برعكس؛ به نظر می رسید كه خطاها بیشتر تحریكش می كند، هرچه بیشتر او را می زدند، بیشتر جلوی شان مقاومت می كرد. دنبال توپ می رفت و در عرض چند لحظه جلوی دروازه بود. به تنهایی بازی ها را می برد، آنقدر كه عادت داشتند به من بگویند: «وقتی لئو در زمین است، دیگر تیم دست تو نیست.» گل یا مسابقه خاصی هست كه برجسته تر از بقیه در یادتان مانده باشد؟ همه جور گلی بود. مسابقه؟ با او همه شان را می بردیم. او گاردل بود (به عبارت دیگر، یك اسطوره؛ مثل كارلوس گاردل، خواننده مشهور). به حرف های مربی گوش می داد؟ بله؛احترام می گذاشت و توجه می كرد. هیچ وقت نمی گفت: «من هستم كه بازی می كنم». هیچ وقت نگفت: «من بهترین ام». هم تیمی هایش عاشق او بودند. فقط... از تمرین خوشش نمی آمد. عاشق توپ بود. به این خاطر یك بار مجبور شدم از تمرین بیرونش كنم. من نه غولم، نه نظامی ولی همیشه دوست داشتم دیگران مسائل را جدی بگیرند. داشتیم دور می دویدیم و او همین طور با توپ همان دوروبر می چرخید. صدایش كردم، یك بار، 2 بار اما انگار گوش نمی داد... سرانجام به او گفتم: «توپ را بده به من، لباست را بپوش و برو خانه.»؛ 10دقیقه بعد دیدم ساك روی شانه به سیم فنس كنار زمین چسبیده و دارد زمین را نگاه می كند. حس بدی پیدا كردم و این شكلی دیدنش، غمگینم كرد. سمت اش داد زدم: «بدون خداحافظی رفتی.» ،آمد تا خداحافظی كند و برش گرداندم به رختكن تا دوباره به تمرین ملحق شود. بچه خجالتی بود ولی شخصیت سرسختی داشت. با این حال این تنها مرتبه ای بود كه مجبور شدم به او حرف بزنم. وقتی رفت اسپانیا چه فكری كردید؟ اینكه نیوولز روی او ریسك نكرد، آنقدر كه باید، سرمایه گذاری نكردند، نمی خواستند برای یك بچه 13 ساله پول خرج كنند. فكر می كنم ارزش چیزی را كه درست جلوی روی شان بود، تشخیص ندادند. و حالا درباره او چه نظری دارید؟ به نظرم در اروپا از نظر فوتبالی خیلی رشد كرده ولی این هنوز همه توانایی هایش نیست. شهرت، اعتبار، پول... اینها می توانند توجه او را از فوتبال دور كنند؟ فكر می كنم شهرت كمكش كرده رشد كند چون می داند چطور از كله اش استفاده كند، و عوض هم نشده،هنوز همان پسر بچه فروتن است. این اواخر او را اتفاقی دیدم،تازه تمرین مان داشت تمام می شد و آنها داشتند شروع می كردند، من را دید؛ گرم كردن را ول كرد و آمد سمت من تا سلام كند و پیراهنش را به من داد، بازیكنانم باورشان نمی شد و از من پرسیدند می توانم ببرم شان پیش او یا یك پیراهن دیگر بگیرم؟ این فقط یك نمونه است، مدت ها از موقعی كه او را دیده بودم، می گذشت... ولی به نظرم همان بچه ای آمد كه در «بیاویستا» تمرین می كرد. پایان فصل پنجم منبع:مشاهده لینک |
||
| از عارفی پرسیدند:روی نگین انگشترم چه حک کنم که وقتی شاد شدم به آن بنگرم و وقتی غمگین شدم به آن نظر کنم؟گفت: حک کن... میگذرد.... | |||
|
۱۸ شهریور ۱۳۹۱
|
|||
|
|
پاسخ به: لیونل مسی | ||
 |
VIVA LEO MESSI مسی واقعاً یک عجوبه است و من این بازیکن رو تحسین می کنم. به امید اینکه تا پایان عمر فوتبالی خودش در بارسا بمونه و برای این تیم اقتخار آفرینی کنه. |
||
|
۱۸ شهریور ۱۳۹۱
|
|||
|
|
پاسخ به: لیونل مسی | ||
  نام کاربری: P_L_M
پیام:
۷
عضویت از: ۴ شهریور ۱۳۹۱
طرفدار:
- lionel messi - ronaldinho - esteghlal - argentina - farhad majidi - pep guardiola گروه:
- کاربران عضو
|
یه سوال خوب : کی میدونه مدرک تحصیلی مسی چیه ؟؟؟  |
||
|
۲۱ شهریور ۱۳۹۱
|
|||
|
|
پاسخ به: لیونل مسی | ||
|
|
نقل قول یه سوال خوب : کی میدونه مدرک تحصیلی مسی چیه ؟؟؟ خوب حتماً دکترای تربیت بدنی داره 
|
||
|
۲۱ شهریور ۱۳۹۱
|
|||
|
|
پاسخ به: لیونل مسی | ||
  نام کاربری: Iman-Emperatour
پیام:
۲,۴۱۸
عضویت از: ۲۲ آذر ۱۳۸۸
از: مشهد سیتی
طرفدار:
- لیو مسی - یوهان کرایف - بارسا - اسپانیا - لیو مسی - تیتو وویلانوا - تیتو وویلانوا گروه:
- کاربران عضو
|
پشت 18 هات تو حلقم
|
||
|
|
|||
|
۲۳ شهریور ۱۳۹۱
|
|||
|
|
پاسخ به: لیونل مسی | ||
|
نام کاربری: taranom.messi
پیام:
۵۵۶
عضویت از: ۱۵ بهمن ۱۳۸۹
از: بارسلونا
طرفدار:
- اول مسی,ژاوی,اینیستا,افلای - یوهان کرایف - هیچ کدوم - ارژانتین,اسپانیا - هیچ کدوم - گواردیولا - هیچ کدوم گروه:
- کاربران عضو
|
مسی ، پسری که اسطوره شد (فصل ششم) داستان بیماری هورمونی لئـو... فصل ششم؛ اندازه: كوچك! 31 ژانویه 1997 دكتر دیگو شوارستاین دقیقا تاریخ اولین ملاقات را به یاد می آورد: 31 ژانویه، روز تولد خودش.در این روز بود كه لیونل را دید. 9 سال و نیمه بود که پدر و مادرش نگران از رشد كم پسر سوم شان، او را به اتاق مشاوره دكتر در «كلینیك داخلی و غدد»، شماره 1764 خیابان كوردوبا در مركز روساریو بردند: «درباره قد و قواره كوتاه بود، كاری كه هر روز بارها انجام می دهم.» لئو 1.27 متر قد داشت! آن زمان نه ستاره بود، نه یك بازیكن سرشناس، حتی حرفه ای هم نبود. فقط در تیم های پایه نیوولز فوتبال بازی می كرد: «و من همیشه طرفدار جذامی ها بوده ام ( برای اثباتش:عكس پسرش را در بازی قرمز و سیاه ها مقابل بوكا، در لحظه به ثمر رسیدن گل نیوولز، زیر شیشه میزش گذاشته بوده به نقل کتاب)؛ این كمكم كرد كه رابطه خوبی با بیمار برقرار كنم؛ عادت داشتیم درباره فوتبال حرف بزنیم، این تنها موضوعی بود كه باعث از بین رفتن خجالت این پسر كوچولو می شد.» جلسات فراوان، بیش از یك سال تحقیق و بررسی، آزمایش های پیچیده و تحلیل های بیوشیمیستی و بالینی پشت سر گذاشته شدند: «چون فقط آزمایشات می توانند معلوم كنند با یك مشكل هورمونی روبرو هستیم یا خیلی ساده با چیزی مواجه هستیم كه معمولا به رشد دیرهنگام معروف است، بچه ای كه رشدش با هم سن و سال هایش فرق دارد و دیرتر رشد می كند.» دكتر برای روشن شدن مساله، دوره ها و زمان های مهم در رشد یك نفر را یادآوری می كند و دوره های عادی رشد یك نفر را هم نشان می دهد كه این یكی برای رسیدن به تشخیص درست لازم است، تشخیص كمبود هورمون رشد، توضیح او: «غدد هیچ هورمون رشدی تولید نمی كنند!.» شوارستاین در ادامه می گوید: «برای یك مقایسه قابل درك آسان، می شود آن را شبیه دیابتی ها دانست كه لوزالمعده شان انسولین تولید نمی كند.در این یكی مورد، برای رشد است كه به ماده اصلی نیاز داریم، فرقش در این است كه دیابتی ها 7 درصد از جمعیت كل دنیا را تشكیل می دهند، درحالی كه مورد مسی خیلی متداول نیست. طبق آمار در هر 20 میلیون نفر یكی مبتلا می شود و ارثی هم نیست ، به برادرهای لئو نگاه كنید یا به ماریا سول، خواهر كوچكش كه كاملا قد بلند است.» لئو با این خبر چطور برخورد كرد؟ دكتر می گوید: «یادم است كه برخورد خیلی خوبی با بیماری اش داشت. با تمام آزمایش ها، حتی با آنهایی كه از همه بیشتر آزار دهنده بودند و با درمان ها، بدون دردسر زیادی كنار می آمد. در این باره خانواده اش خیلی به او كمك كردند، خانواده درجه یكی هستند.» به محض اینكه مشكل شناسایی شد، متخصص غدد داخلی، برنامه مداوای هورمون رشد را شروع كرد،تجویزش این بود: باید بین 3 تا 6 سال، تا وقتی به قدر كافی قد بكشد، هر روز یك آمپول می زد!. اما رشد را چطور می توان سنجید؟چطور پتانسیل رشد یك نفر را ارزیابی می كنند؟ به كمك عكسبرداری با اشعه ایكس از دست. دكتر این عكس ها را در دوره های مختلف رشد نشان می دهد: در 9 سالگی، 10، 11، تا 18 سالگی؛ او فضای خالی بین 2 استخوان را نشان می دهد و توضیح می دهد كه: وقتی این فضا محو شد، بیمار به نهایت رشد خود رسیده و دیگر بزرگ تر نمی شود. بعد اضافه می كند: «هیچ چیزی وجود ندارد كه به ما امكان دهد بر مسائل ژنتیكی غلبه كنیم ولی اگر مشكلی پیش بیاید، می توانیم كمك كنیم. باید تاكید كنم آنهایی كه واقعا دچار كمبود هورمون رشد هستند، تا آخر عمر این طوری می مانند. به این خاطر مداخله كردن ما ضروری است.» در مورد مسی، قطعا مساله آزمون و خطا مطرح نبود و او آن طور كه یك نفر نوشته، موش آزمایشگاهی نبود؛ دكتر طاقت از دست می دهد و با تاكید می گوید: «اصلا بحث آزمایش كردن نبود. سال ها در این موارد از هورمون رشد استفاده شده، در حقیقت بیش از 30 سال. قبلا آن را از اجساد می گرفتند ولی این كار خطر «cjd» (ت:بیماری كروتز فلد- ژاكوب، یك نوع اختلال عصبی) را داشت و از اواسط دهه 1980 آن را از طریق مهندسی ژنتیك تولید می كنند. اثرات جانبی بلندمدت اش هم تایید نشده؛ ولی ما تا اینجا در هیچ یك از پرونده های مان هیچ مشكلی نداشته ایم، مثل مورد مسی كه تزریق آنچه كم داشت، ضروری بود.» پس چرا هورمون های رشد این طور «تابو» شده اند و چرا وقتی پای دوپینگ ورزشكاران به میان كشیده می شود؛ این یكی از پرمصرف ترین محصولات است؟ «استفاده از آن در یك بزرگسال كه كمبودی هم ندارد، به عبارت دیگر در آدمی كه ترشح هورمون در او عادی است، به عنوان داروی تقویت استروییدی صورت می گیرد تا حجم ماهیچه ها را افزایش دهد و مقدار چربی را كم كند.این باعث افزایش توان فیزیكی و بهبود عملكرد می شود.»، ولی خطر آن برای سلامتی فرد خیلی زیاد است؛ می تواند باعث هر چیزی شود، از حفظ مایعات بدن و دفع نشدن آنها تا پركاری تیرویید، از بالا رفتن قند خون تا فشار خون بالا؛ و همچنین خطر ایجاد تومور هم هست. چه در آرژانتین و چه در اسپانیا، اگرچه با شك و تردید؛ یك مساله كه خیلی هم راجع به آن نوشته اند- اگرچه اغلب بی جهت- همچنان پابرجا مانده، یعنی هزینه مداوا كه می تواند به 600 هزار «پسو»ی آرژانتین در سال برسد (تقریبا برابر با 100 هزار پوند). رقم چشمگیری است و شاید این؛ خانواده مسی را به سمت اسپانیا پیش رانده، چون بارسلونا تنها باشگاهی بود كه حاضر شد هزینه ها را برعهده بگیرد: «داستان رسانه ها كه پدر، پسر را برد خارج چون كسی هزینه درمان را نمی پرداخت، همیشه نظرم را جلب می كرد». خیلی هم روشن نیست كه اینجا كسی نمی خواسته هزینه ها را بپردازد؛ بیمه تامین اجتماعی پدر همراه با بنیاد «آسیندار» هزینه های درمان را برعهده گرفتند. صددرصد هم مطمئن نباشید كه مجبور بودند كشور را به این خاطر ترك كنند چون اینجااگر؛ والدین بیمه تامین اجتماعی یا بیمه خدمات درمانی داشته باشند، «طرح درمان اجباری»، مداوا را برعهده می گیرد و اگر هم زیر پوشش نباشند، كمیته مشاوره ملی برای كودكان دچار كمبود هورمون رشد هست كه از 1991 درمان رایگان این افراد را برعهده گرفته است.» این روایت با آنچه خانواده مسی می گویند، فرق دارد.! خورخه، پدر او می گوید: «بیمه خدمات درمانی و آسیندار بعد از 2 سال، پرداخت كل هزینه درمان را متوقف كردند. مسوولان نیوولز كه آینده خوبی را برای این كودك می دیدند، ابتدا قبول كردند بخشی از مخارج را برعهده بگیرند (سایر آمپول ها) ولی كم كم پرداخت ها دیر به دیر می رسیدند: «آن قدر رفتیم دنبال پول گرفتن كه آخر سر یك روز همسرم به من گفت: ’دیگر خواهش نمی كنم.‘ و این چیزی بود كه اتفاق افتاد.» اینها را خورخه می گوید كه هر كاری از دستش برمی آمد، انجام داد تا برای این مشكل یك راه حل پیدا كند: «ریورپلاته در روساریو یك دفتر باز كرده بود. این برای پسرم یك فرصت بود، همچنین راهی بود تا نیوولز را زیر فشار بگذاریم. برای تست رفتیم بوینس آیرس، لئو در بلگرانو تمرین كرد و در جریان بازی اول، وقتی او را به زمین فرستادند، متوجه شدند كه چه ارزشی دارد، كه فقط یك بچه كوچولوی صرف نیست. به من گفتند: ’او را می خواهیم ولی فقط اگر رضایتنامه اش را برای ما بیاوری، اگر بتوانی نیوولز را راضی كنی، بگذارد او برود. ‘ به عبارت دیگر: آنها نمی خواستند با نیوولز به مشكل بخورند. بنابراین كاری انجام نشد. نیوولز فهمید و از من خواستند او را نبرم. قول های جدیدی دادند. بعد ماجرای بارسلونا پیش آمد ...» حالا كه ماجرا كم و بیش روشن شد؛ یك نكته است كه مسی ها و شوارستاین بر سر آن توافق دارند: «كمبود هورمون و درمان آن در حد یك داستان شنیدنی است؛ چیزی كه واقعا اهمیت دارد، قابلیت های این پسر در فوتبال است.» به اینجا كه می رسد: دكتر از روی صندلی اش بلند می شود و شروع می كند دور كتابخانه اش ادا در آوردن، كاری كه فقط از یك هوادار پر شر و شور برمی آید. او با شوق زیاد درباره فرارهای سریع، درباره كنترل توپ و درباره سرعت حرف می زند، درباره «حد و حدود قابلیت های لئو كه هیچكس نمی تواند واقعا آن را مشخص كند. پورتنیوس (بوینس آیرسی ها) به این خاطر كه او به ندرت پایش را در پایتخت گذاشته،حسودی شان می شود چون اینجا، برای موفق شدن باید برای یكی از تیم های بزرگ بوینس آیرس بازی كنی. باتیستوتا را ببین, از نیوولز بود ولی فقط وقتی در آرژانتین مشهور شد كه به بوكا پیوست.» -اجازه دهید یك لحظه فوتبال را كنار بگذاریم و یك كم عقب برگردیم. شاید ماجرای هورمون رشد در حد یك داستان خواندنی باشد اما ببینید این اواخر چطور یك مقاله با تیتر «آنها داروی مسی را برای بچه های شان می خواهند» در روزنامه «لا كاپیتال» چاپ شده. در متن آن آمده: «از زمانی كه همه از روش درمان مسی با خبر شده اند، هورمون رشد برای خیلی از مردم تبدیل شده به یك داروی جادویی كه باعث می شود بچه های كوچك رشد كنند؛ كوتاه ماندن بچه ها یكی از دغدغه های بزرگ والدین است، به خصوص وقتی كه تازه دبستان را شروع كرده اند و می شود آنها را با دیگران مقایسه كرد؛ مقایسه ها هیچ وقت درست نیستند چون آهنگ رشد در افراد مختلف كاملا متفاوت است. در اغلب موارد: كوتاه ماندن بچه ها به خاطر عوامل ژنتیكی، تغذیه نامناسب در 2 سال اول زندگی یا تاخیر در رشد (كه برای آن درمان خاصی وجود ندارد) است ولی خیلی از پدر و مادرها از پزشك فرزندشان می خواهند كه همان دارویی كه به لئو مسی داده شده را به آنها بدهد.» دكتر اعتراض می كند: «اینها عواقب منفی افشاگری رسانه ها درباره درمان یك بازیكن مشهور است و همچنین برداشت نادرست والدین و به طور كلی، مردم. اگر همه چیز در محدوده دكتر، بیمار و والدین محرمانه می ماند، هیچكدام از اینها اتفاق نیفتاده بود؛ وظیفه من ایجاب می كند، تاكید كنم كه این روش خاص درمان به بچه هایی كه كمبود هورمون ندارند، هیچ كمكی نمی كند؛ به خصوص كه با وجود بی فایده بودن، هزینه هایش را هم در نظر بگیریم. ولی برای آنهایی كه مشكل كمبود دارند، مثل لیونل، ضروری است. به این خاطر او در 1998 كه 1.27 متر قد داشت، تحت مداوا قرار گرفت و با ادامه درمانش در بارسلونا حالا 1.69 است. بدون این دارو قدش آنقدر كه از نظر ژنتیكی می توانست، رشد نمی كرد.» پایان فصل ششم! منبع:مشاهده لینک |
||
| از عارفی پرسیدند:روی نگین انگشترم چه حک کنم که وقتی شاد شدم به آن بنگرم و وقتی غمگین شدم به آن نظر کنم؟گفت: حک کن... میگذرد.... | |||
|
۲۳ شهریور ۱۳۹۱
|
|||
|
|
پاسخ به: لیونل مسی | ||
  نام کاربری: mortezafc456
پیام:
۱۱۱
عضویت از: ۳۰ مهر ۱۳۹۰
از: یه جای خوب ...
طرفدار:
- Messi - Guardiola - Esteghlal - Spain - Rahmati - Guardiola - Ghotbi گروه:
- کاربران عضو
|
ببینم امشب چه میکنیا. خودتو نشون بده(یه هتریک بکن )
|
||
|
۲۵ شهریور ۱۳۹۱
|
|||
|
|
ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ: ﻟﯿﻮﻧﻞ ﻣﺴﯽ | ||
 نام کاربری: khadije.messi
پیام:
۴,۲۲۴
عضویت از: ۱۹ بهمن ۱۳۸۹
از: -
طرفدار:
- leo messi - - - - - ﺍﺳﭙﺎﻧﯿﺎ- ﺁﺭﮊﺍﻧﺘﯿﻦ - - - ﭘﭗ ﮔﻮﺍﺭﺩﻳﻮلا- تیتو ویلانووا - - گروه:
- کاربران عضو
|
باز هم 2 گل. تو بهتريني لئو جونم.
|
||
|
۲۶ شهریور ۱۳۹۱
|
|||
|
|
پاسخ به: لیونل مسی | ||
  نام کاربری: XAVI-lover
پیام:
۳۲۵
عضویت از: ۲۷ آذر ۱۳۹۰
از: Tehrassa
طرفدار:
- Xavi Hernandez - Pep Guardiola & of course Xavi - Perspolis - Spain - Mehdi mahdavi kia-Alireza Haghighi-Ali Karimi- - pep guardiola - Ali daee گروه:
- کاربران عضو
|
خیلی پسر خوبی بودی دیشب آفلین. بازم گل میخوایم لئو جون. موفق باشی |
||
|
۲۶ شهریور ۱۳۹۱
|
|||
|
|
پاسخ به: لیونل مسی | ||
  نام کاربری: Ali_SHS
پیام:
۷,۳۸۵
عضویت از: ۲۵ مرداد ۱۳۹۱
از: Esfahan
طرفدار:
- Messi , Xavi , Iniesta , Puyol , Valdes - Ronaldinho , Rafa Marquez , Rivaldo , Cruyff - Perspolis - Spain. Argantina - Ali Karimi - Pep Guardiola - Abdollah Veissi گروه:
- كاربران بلاک شده
|
فوق العاده ای تو لئو. با فاصله ی زیاد بهترین بازیکن تاریخی
|
||
|
۲۶ شهریور ۱۳۹۱
|
|||
|
|
|
برای ارسال پیام باید ابتدا ثبت نام کنید!
|
| شما می‌توانید مطالب را بخوانید. |
| شما نمی‌توانید عنوان جدید باز کنید. |
| شما نمی‌توانید به عنوان‌ها پاسخ دهید. |
| شما نمی‌توانید پیام‌های خودتان را ویرایش کنید. |
| شما نمی‌توانید پیام‌های خودتان را حذف کنید. |
| شما نمی‌توانید نظرسنجی اضافه کنید. |
| شما نمی‌توانید در نظرسنجی‌ها شرکت کنید. |
| شما نمی‌توانید فایل‌ها را به پیام خود پیوست کنید. |
| شما نمی‌توانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید. |