Sunset نوشته:

انتظار سال جدیدو خیلی وقته میکشم، نمیدونم چرا ولی ییهو دلم خواست تموم نشه...شاید چون ممکن ه سال بعد بخواد بدتر از امسال باشه...دلیلشو نمیدونم واقعا!

چکیده ای از سال 94:
پ.ن: واسه خودمو مینوسم اگه کسی حالشو داشت، بقیه هم ادامه بدن...

فروردین 94، فروردین خوبی نبود...استرس زیادی توش غلت خورد. ولی کلا از فروردین به بعد عوض شدم نمیدونم حس یمیکنم یکم تغییر مسیر داشتم. و یه فاصله بزرگ که اواخرش بین منو یه نفر خلا ایجاد کرد.

اردیبهشت 94 اما انگار به همه چی عادت کردم، به همون خلا. اولین باری بود که دوست داشتم یکم زمان زودتر بگذره و تابستون بیاد، چون من عمدتا تو مدرسه راحت ترم تا خونه. لاقل شادترم! همون اواخر اردیبهشت بود که اون خلا پر شد. احتمالا خوشبختانه!

خرداد داشت آروم و بی دردسر می گذشت...شاید دروغ نباشه اگه بگم تا قبل 26 خرداد بهترین روزای عمرمو داشتم، هیچیم نبوده باشه لاقل بدون دلهره گذشت! اما اون تاریخ...

ترجیح میدم از کل تابستون 94 بپرم! چون خیلی سخت گذشت...اما خب یه حسنی که داشت نزدیک شدن یکم بیشترم به خدا بود تنها دستاورد این 3 ماه و البته مهم ترین!

مهر شد یکم اون تنش تابستون خوابید اما انگار یه چیز دیگه جایگزینش شد...دوری و دوستی ضرب المثل درستی ه اما من...تجربش برام سخته...

آبان سخت تر از مهر...

آذر سخت تر از آبان...و من همچنان خودمو به یه امید نگه داشتم یه امید که شاید به حقیقت پیوستنش 5 سال طول بکشه اما خب خوشحالم که رویا نیست و حتما عملی میشه..

دی دیگه عادت کردم...البته بودن کسایی که کمکم کردن...چندتاییشونم الان ممکنه اینا رو بخونن...اما خب هیچ وقت دوست نداشتم مجبور شم که خودمو با شرایط سازگار کنم...

بهمن همش به یه امید گذشت.بهتر از قبل بود اما بر وفق مراد من هنوز نه...

اسفندم که کلا با انتظار سال جدید گذشت...سالی که نمیدونم ممکنه بهتر از سال قبل باشه یا نه؟! البته از یه لحاظ مطمئنم بهتر میشه اما از تمام جهات نه....!

Sunset نوشته:

کوثر این که همش خوشی بود اون وقت کجاشو خراب کردی؟ زمستونشو؟ اونم که نگفتی

درسته تابستون یکم به خدا نزدیک تر شدم اما یه سری تصمیمات قبل و بعدش گرفتم که میترسم اثرشو خنثی کرده باشه...هرچند سعیمو میکنم که اون کارارو نکنم اما هنوز به طور کامل موفق نشدم...اغلب اوقات هم سر لج کردن با روزگار ... نمیدونم یا شایدم خدا اون تصمیما رو میگیرم...ایشالله 95 هیچ کدوم از اون اتفاقا نیفته

کاف. میم نوشته:

یکی ازمداحان اهل بیت ( آقای سازگار) برای شب شعر ، دعوت شده بودند بیت رهبری❗️

این خاطره رو تعریف می کردند:
همه ی شاعران ، شعرهای عریض و طویلشون رو خوندند ومورد تشویق جمع قرار گرفتند
و هر کی بهتر بود به به و چه چه بیشتری می کردند❗️

تا نوبت به یکی از شعرا رسید ایشون رو کرد به حضار و گفت من برای امشب ، یک بیت آوردم.

حضار زدند زیر خنده
جمعیت که ساکت شد ، گفت:

تازه یک مصرعش هم از حافظ عاریه گرفتم
این بار علاوه بر مردم ، خود رهبری هم زد زیر خنده ...

اما وقتی آروم شدند خواند:

ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد»

همه منتظر مصرع بعدی بودند که خواند:
.
.
.
.
.
.
.
.
تمام هستی زهرا نصیب نرجس شد❗️

(تا چندین دقیقه صدای تکبیر و صلوات از همه جا به گوش می رسید ...)