نحن الـغـالـبـون نوشته:





دقیقا چجوری به این نتیجه رسیدین؟

هرکسی که مطلقا به یک چیزی ایمان داره دلیل بر این نمیشه که یک روزی دست از اون چیز برداره، همه ما به یک سری چیزهایی صد در صد باور داریم و اون چیز سبک زندگی ما رو تحت شعاع قرار میده.

اگه بخواین اینجوری نتیجه بگیرین، همه ما یک روزی کافر از دنیا میریم چون به اسلام باور داریم

محمدعلي نوشته:

همیشه آدم هایی بوده و هستن که چون بعضی چیزا برا خودشون نابود شدست و معنا وو مفهومی نداره در نتیجه اون رو برای دیگران هم نابود شده میپندارن که این دید سطحی ترین دیده ممکنه و اصلا درست نیست.

تا حرف از عشق میاد یه عده میگن عشقه دنیایی بیهودست تا اسم از وفا میاد میگن وفا برا غصه هاست تا اسم از دوست داشتن میاد میگن هر کی رو که دوست داشته باشی یه روز بهت خنجر میزنه.

مطمئن باشیم اگه نتونسیم طعمه دوستی ،عشق ، وفا و خیلی چیز های دیگه رو به صورت واقعی و پایدرا بچشیم یه جایه کار میلنگیده که پایدار نمونده. در نتیجه با انجامه برخی تفسیرهای سطحی دنیا رو برای خودمون جهنم نکنیم.

الحاقی: حرفام کلی بود.

ریحانه نوشته:



منم از این جمع بستنا خیلی بدم میاد دلیل نمیشه یکی یچیزی رو تجربه نکرده اون یچیز کلا دروغ باشه

آقا جو تاپیک خیلی سنگینه

MahSa نوشته:



اقا مگه بايد همه چيزو تجربه كني ؟
مثلا شواهد نشون ميده عشق وجود نداره
(لحنم جدي بودا )
من كلا نميتونم كنار بيام با اين قضيه ، اصلا هم نميتونم باورش داشته باشم
اونايي هم ك ميگن عاشقيم ، فك ميكنن عاشق ان

نحن الـغـالـبـون نوشته:

انگلیسی ها یک ضرب المثلی دارن که میگه 'Time is Change everything'.

محمدعلي نوشته:

همیشه آدم هایی بوده و هستن که چون بعضی چیزا برا خودشون نابود شدست و معنا وو مفهومی نداره در نتیجه اون رو برای دیگران هم نابود شده میپندارن که این دید سطحی ترین دیده ممکنه و اصلا درست نیست.

تا حرف از عشق میاد یه عده میگن عشقه دنیایی بیهودست تا اسم از وفا میاد میگن وفا برا غصه هاست تا اسم از دوست داشتن میاد میگن هر کی رو که دوست داشته باشی یه روز بهت خنجر میزنه.

مطمئن باشیم اگه نتونسیم طعمه دوستی ،عشق ، وفا و خیلی چیز های دیگه رو به صورت واقعی و پایدرا بچشیم یه جایه کار میلنگیده که پایدار نمونده. در نتیجه با انجامه برخی تفسیرهای سطحی دنیا رو برای خودمون جهنم نکنیم.

الحاقی: حرفام کلی بود.

The One True King of Westros نوشته:


مدیر اخبار هفت اقلیمو.


البته کلیت حرفت درسته. دلیلش اینه که آدما به خصوص تو کشور ما دوست دارن در مورد همه چیز بر اساس تجربیات محدود خودشون حکم بدن. اما مسئله اینه که اون طرف ماجرا هم هست. یعنی یک سری بر اساس یک توهمات غیر واقعی یا تجربه های معدود، از اون طرف حکم میدن. یعنی تجربه های محدود یکی میگه دوستی خوبیه و تجربه های محدود یکی میگه دوستی بده. این هر دو عین همن!

تو محیط فرهنگی ما، آدمها تو سنین نوجوانی با معادن عظیم ادبیات و شعر آشنا میشن و مفاهیمی مثل عشق و محبت و ... رو از دیدگاه ادبی به عنوان واقعیت های عالی و پاک و بی خلل دنیا می پذیرن. یک سری آدما هیچ وقت در معرض تجربیات واقعی قرار نمی گیرن و با این خیال تا آخر عمر زندگی می کنن و برای همه از زیبایی عشق سخن میگن. یک سری آدما کمی تجربه می کنن و یک سری خیلی بیشتر. این تفاوت خودش مبحث متفاوتی هست که الان نمی خوام در موردش صحبت کنم.

اما اصل مسئله اینه که انسان عاقل همیشه به تجربه کسی که بیش از خودش تجربه کرده به عنوان یه داده ارزشمند نگاه می کنه، نه که با نگاه و تجربه محدود خودش بخواد بزنه زیرش. درست همون طور که ما پای صحبت یک پیرمرد می شینیم حتی اگر دانش و تحصیلاتی یک دهم ما هم نداشته باشه، اما چیزایی رو تجربه کرده که ما فقط شنیدیم و خوندیم و این تفاوت از زمین تا آسمونه.

افسوس که ماگل ها از ادراک این تفاوت باریک عاجزن. بلا مخاطب خاص.