Steve jobs نوشته:



وقتی تو سازمان انرژی اتمی بودم با یک جمعی آشنا شدم، جون های هم سن خودم، همشون نخبه به حساب میومدن و کارهایی که می کردن، جدا از این جشنواره و مدال ها و مدرک های مسخره، به درد می خورد و غالبا نمونه ایرانیش تا الان تولید نشده بود. باور این موضوع که این ها سطح در آمدشون از سطح معمول جامعه هم کمتر بود، هنوز هم واسم سخت و برای همین از کسی توقع ندارم این داستان باور کنه.

عجیب تر از کارهایی که می کردن و انگیزه ای که داشتن، این واسم سوال بود که واقعا چجوری میشه یک انسان تمام دغدغه اش این باشه که کاری که داره انجام میده فقط مورد قبول خدا باشه و خدا ازشون راضی باشه. هر هفته ها یک نفر میومد واسشون سخنرانی می کرد که بهشون انگیزه بده نگران نباشید، خدا ازتون قبول می کنه. شما به کارتون ادامه بدین. اصلا وقتی یک کاری می کردن و یکی دیگه میومد به اسم خودش تموم می کرد اینا کیف می کردن. میگفتن خدا رو شکر که اسمی از ما برده نشد...

تو وزارت دفاع هم که بودم، بارها دیدم انسانهایی رو که هیچوقت هیچکس نه دیدشون، نه اسمی ازشون برده میشه. اگه ما تو تکنولوژی پهباد دومین کشور دنیا ایم، بخاطر زحمت کسایی که هیچوقت ما نشناختیمشون. شاید تا 10 شب تو اداره بمونن و بهشون اضافه کرد هم ندادن، از طرف همکاراشون هم مورد تمسخر قرار گرفتن و ... 32 سال قبل هم که 25 کشور دنیا به ما حمله کردن و امثال این داعش، یک شاخه از درختشون بود یک عده ای رفتن که هنوزم که هنوز خیلی هامون خیلی هاشون رو نمی شناسیم.

من به این باور رسیدم که تو این مملکت، ما هیچوقت نیازمند کسی که نیازمند توجه و بها و اهمیت دادن نیستیم، کار این مملکت همیشه دست اونایی گیربوده که هیچوقت دوست نداشتن اسمی ازشون برده بشه. نه انسانهایی مثل من که اگه بره تو اداره بهش جواب ندن نظرش راجع به نظام بر می گرده.

عزیزان؛ یکم از بالا به دنیا که نگاه کنین، یک اتفاقی داره میوفته، اتفاقاتی که داره تو منطقه و جهان میوفته اصلا طبیعی نیست، یک خبری یک اتفاقی داره میوفته ...

امیدوارم هرجا میری موفق باشی و اگه یک روزی 50 سال رد کردی و داشتی از طیقه آخر شرکتت به شهر نگاه می کردی، احساس کنی عمرت به درد کسی خورده.

The Dark Lord نوشته:

مقدمه هات رو قبول دارم، اما نتیجه گیریت رو نه. این انتخاب همیشه انتخاب خودم vs کشورم بوده و هست. اگر همه چیز فوق العاده بود که دیگه موندن و تلاش کردن ارزشی نداشت. ما همیشه و هر لحظه مدیون صدها هزار جوون پاکی هستیم که تلاش برای ساختن مملکت رو در سخت ترین شرایط بهشون مدیونیم. امیدوارم سفر پسندیده کسب علم رو به سلامت بگذرونی و برای ادای دین لااقل به شهدای بی ادعای این خاک برگردی.

---