سَیّد شایان نوشته:

حرفا رو دوستان زدن من حرفی نمیخواستم بزنم چون حقیقتا به شدت اعصابم خرد میشه و هنوزم پای حرفم هستم که این ریحانه داستان به خودش ظلم کرده و اگه واقعا همچین شخصیتی وجود داره مطمئن باشه اون دنیا یقه ش رو میگیرن بابت این ظلمی که در حق خودش کرده.
تسامح و تساهل رو باید برای کسی انجام داد که طرف خوبی داره حالا بینش گه گاهی بدی ازش سر میزنه حالا به هر دلایلی، درسته زندگی زناشویی نمیشه با هر اتفاقی بهم زد، درسته تاکید شده بر دوام زندگی ولی همه اینا برای شرایطی هست که شما یه زندگی داشته باشی این چیزی که توی داستان مطرح شد اصلا زندگی نبوده یه لجن زار بوده.
نکته بعدی اینکه همه ش میگه دوران نامزدی ال بود بل بود یه حرف کاملا اشتباه س چون دوران نامزدی طرفين تمام تلاششون رو میکنن که وجهه خوبی ازشون نشون بدن تا برن زیر یه سقف هیچ چیز به طور قطع مشخص نمیشه حتی بعضا گفته میشه 5،6 ماه اول زندگی هم همون شور و علاقه اول و بعدش تازه زندگی شروع میشه برای همین اخلاق فرد توی این دوران چندان ملاک خوبی نیست.
به نظر من قبل از ازدواج باید چندین ماه ولو یکسال طرفین نامزد باشن تا حداقل بیشتر اخلاقیات طرف دستش بیاد اونم نه اینکه مثلا یه روز باهم برن بیرون نه این از توش هیچی در نمیاد، توی سفر آدما مشخص میشن توی رانندگی خیلی ها ذاتشون میزنه بیرون یهویی سر زدن،توی هر شرایطی باید طرف رو امتحان کرد. چون تصمیم بابت زندگی یه تصمیم به شدت سخت و تاثیر گذاره بحث یه عمر زندگیه.
بحث یه خاندان و یه شجره س این فرد قراره پدر یا مادر بچه های آدم بشه آیا هرکسی لیاقت اینو داره؟!

سَیّد شایان نوشته:

حرفا رو دوستان زدن من حرفی نمیخواستم بزنم چون حقیقتا به شدت اعصابم خرد میشه و هنوزم پای حرفم هستم که این ریحانه داستان به خودش ظلم کرده و اگه واقعا همچین شخصیتی وجود داره مطمئن باشه اون دنیا یقه ش رو میگیرن بابت این ظلمی که در حق خودش کرده.
تسامح و تساهل رو باید برای کسی انجام داد که طرف خوبی داره حالا بینش گه گاهی بدی ازش سر میزنه حالا به هر دلایلی، درسته زندگی زناشویی نمیشه با هر اتفاقی بهم زد، درسته تاکید شده بر دوام زندگی ولی همه اینا برای شرایطی هست که شما یه زندگی داشته باشی این چیزی که توی داستان مطرح شد اصلا زندگی نبوده یه لجن زار بوده.
نکته بعدی اینکه همه ش میگه دوران نامزدی ال بود بل بود یه حرف کاملا اشتباه س چون دوران نامزدی طرفين تمام تلاششون رو میکنن که وجهه خوبی ازشون نشون بدن تا برن زیر یه سقف هیچ چیز به طور قطع مشخص نمیشه حتی بعضا گفته میشه 5،6 ماه اول زندگی هم همون شور و علاقه اول و بعدش تازه زندگی شروع میشه برای همین اخلاق فرد توی این دوران چندان ملاک خوبی نیست.
به نظر من قبل از ازدواج باید چندین ماه ولو یکسال طرفین نامزد باشن تا حداقل بیشتر اخلاقیات طرف دستش بیاد اونم نه اینکه مثلا یه روز باهم برن بیرون نه این از توش هیچی در نمیاد، توی سفر آدما مشخص میشن توی رانندگی خیلی ها ذاتشون میزنه بیرون یهویی سر زدن،توی هر شرایطی باید طرف رو امتحان کرد. چون تصمیم بابت زندگی یه تصمیم به شدت سخت و تاثیر گذاره بحث یه عمر زندگیه.
بحث یه خاندان و یه شجره س این فرد قراره پدر یا مادر بچه های آدم بشه آیا هرکسی لیاقت اینو داره؟!

به خودم گفتم ریحانه احتمالا وی پی ان که روشن کرده، صفحه ها خود به خود باز شدن. دلت رو بد نکن.

علی ولی الله نوشته:

حرفات درسته. یکی از حماقت‌های سنتی خانواده‌های ایرانی که هنوزم تو خیلی خانواده‌های مذهبی هست اینه که زرتی میرن عقد می‌کنن. کل فاصله خواستگاری تا عقد چند ماهم نمیشه! امان از این تفکرات سنتی.

البته اینم بگم، میشه حتی سال‌ها کنار کسی زندگی کنی و واقعا نشناسیش! بنا به تجربه میگم تمام تقلات رو هم بکنی، نهایتا ۱۰ درصد طرفت رو می‌شناسی. ولی خب مکلفی اون قدری که عقلت می‌رسه بکنی.

اما تو موقعیت‌های مختلف آدما خودشون رو نشون میدن. یکیش تو سفره، یکیش تو سختی و مضیقه‌س. من به شخصه آدمی که فکر می‌کردم فرشته‌س وقتی به مشکل کار و پول خوردم تازه چهره واقعی خودشو نشون داد و دیدم اون فرشته فقط ماسکی بوده به چهره‌ش.

به نظرم پسرا موقع زن گرفتن باید مدتی تظاهر به بدبختی و بیچارگی کنن. اکثر دخترها پول‌پرستن و تو این شرایط خیلی سریع خودشون رو نشون میدن.

سَیّد شایان نوشته:



دقیقا، یکی از دوستای خودم همینطوری بود شاید خواستگاری و عقد و ازدواجش روی هم 3 ماه نشد.بعد عروسیش وقتی دیدمش گفتم چرا اینقدر زود تو که 3 ماه هم نیست میشناسیش میگفت همینقدر کافیه تازه زیاد هم هست همینقدر شناخت بسه بقیه ش باشه واسه توی زندگی،بهش گفتم خب این چطور زندگی میشه که بدون شناخت شروع میشه؟توقع داری حتما زندگی خیلی خوبی هم داشته باشی؟از کجا میدونی باهم میسازید وقتی نمیشناسی طرف رو،میگفت اسلام گفته زود عروسی بگیرید بهش گفتم بابا اینی که تو میگی یه چیز دیگه س اسلام میگه زود ازدواج کنید برای اینکه سن تون زیاد نشه نه اینکه هر ننه قمری از راه رسید دستش رو بگیرید ببرید محضر عقدش کنید
از ما گفتن و از اون نشنیدن به یه سال نکشید از هم جدا شدن با اینکه جفت خانواده ها مذهبی بودن ولی سطح فرهنگ و درکشون نسبت به مسائل خیلی فرق داشت.

اره باید توی شرایط مختلف شناخت، بی پولی هم یکی از شرایط خیلی خوبیه که میشه طرف رو شناخت
موقع رانندگی هم خیلی خوبه قشنگ طرف مشخص میشه بی اعصابه، بد دهنه، تمرکز داره، توانایی کنترل اعصاب و شرایط سخت رو داره یا نه و ... خلاصه حتما اینو در نظر داشته باشید

علی ولی الله نوشته:

بله آدم شیادی که فیلم بازی می‌کنه رو به راحتی نمیشه شناخت. گفتم هم که خودتم بکشی نهایتا ۱۰ درصد طرف رو بشناسی. بقیه‌ش رو باید بسپری دست خدا، چون دیدم پشت نقاب فرشته چه هیولاهایی پنهان میشن و حتی عاقل‌ترین آدم‌ها هم نمی‌تونن تشخیصشون بدن.

یکی از بدی‌های عشق در یک نگاه و این مزخرفات که زمانی بیشتر از هر کسی بهش معتقد بودم همینه. خیلی وقتا طرف شیاد نیست، چون دوست داره تو رو بدست بیاره شبیه چیزی میشه که تو دوست داری. و تو باور می‌کنی واقعا اینطوریه در حالی که نیست. بعد مدتی شور اولیه فروکش می‌کنه و اون آدم بر می‌گرده به اصلش.