سوگوار مولا نوشته:

تو روایات داریم که هر زمان اسم عمر (لعنت الله علیه) پیش امام صادق (علیه السلام) برده می شد، حضرت زیر لب او رو با لقب «حرامزاده» خطاب قرار می دادن.

حالا از منظر ژست روشنفکری و احترام به همه و این مزخرفات رایج، نعوذ بالله این عمل زیبایی نیست! دوستی داشتم که می گفت باید به همه احترام گذاشت حتی عمر!

دوستان یادتون باشه که حب و بغض، تولی و تبری، دوستی و دشمنی، ابراز محبت و ابراز نفرت، هر دو با هم دو روی سکه ایمان هستن و هر کدومش نباشه اون یکی هم به درد نمی خوره.

سب و لعن دشمنان دین مطابق بسیاری از روایات نه مباح که بلکه واجبه و کسی که هر شکل و هر نوع و در هر سطحی به دنبال حمایت از مروجین فحشا و یا تلطیف چهره کثیفشون باشه طبق روایات تو گناهشون شریکه.

Ludwig van Beethoven نوشته:




اولا سند اون روایت رو ارائه بفرمایید تا بررسی کنیم که تا چه اندازه صحیحه. ثانیا خود پیامبر فرموده هر سخنی از من نقل شد که خلاف قرآن بود بدون تردید ردش کنید و در قرآن حتی در مورد کفار و مشرکینی (که شمشیر بر مسلمانان نکشند)داریم:
وَلاَ تَسُبُّواْ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ فَيَسُبُّواْ اللّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ كَذَلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِم مَّرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ ( انعام 108) یا
إِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلاَماً (فرقان 63)
خود قرآن صراحتا داره میگه کفار و مشرکین (غیر جنگی) و مقدساتشون (همون بت ها) رو سب و لعن نکنید! حالا شما یه حدیث که معلوم نیست صحت و سقمش به چه شکله و در درجه اول حجت نیست رو آوردید و حرف قرآن رو رد میکنید؟
ثالثا یک هنرپیشه رو با عمر مقایسه می کنید؟ اگه اینطور باشه که هرکس هر عمل خلاف و معصیت آشکاری در جامعه دید به طرف، لقب فاحشه و مرتد و محارب با خدا و زندیق و... بزنه دیگه سنگ رو سنگ تو جامعه بند نمیشه. این وظیفه ی مراجع دینی و قضایی هستش که خودشون ناظر بر همه چیز هستن و اگر صلاح ببینن از این القاب که بار حقوقی-دینی داره رو به افراد نامبرده اعطا می کنند.
من اگه خیلی نگران بر طرف شدن بزه کاری های موجود هستم باید آستین بالا بزنم و کاری بکنم اگه به روشنگری و موعظه هم باشه میتونم خیلی قاطع و بدون سوء برداشت حرفم رو صریح بزنم و وظیفه دشمنی با دشمنان خدا رو ایفا بکنم بدون اینکه برای کسی شبهه تهمت ناموسی ایجاد کنم نه اینکه اینجا بشینم و به دیگران فحش بدم.
رابعا روشنفکری الزاما چیز بدی نیست!
خود پیامبر اکرم (ص) روشنفکر زمان خودش بوده که تیره روزی های قوم خودش رو دید و در صدد اصلاحش براومد و به کسی (به شخص خاصی) به شکل مستقیم هم نگفت فاحشه.

Ludwig van Beethoven نوشته:

ممنون از همه مطالب ارزشمندی که فرستادید.
پیش از این هم گفتم، در مورد معانی و مصادیق دینی، ریشه ای و لغوی آنچه که در بالا ذکر کردید همه با هم متفق القول هستیم و شکی درش نیست.
ولی این نکته رو دقت بفرمایید که گوینده در ادای کلام خودش باید مخاطب و فهمی که از اون کلام رو خواهد داشت در نظر بگیره.
مثلا شما با مخاطب فارس زبان عربی صحبت نمی کنید چون میدانید که نمیفهمد. یا مثلا اگر یکنفر غیر ایرانی در جمع تان باشد آگاهانه از کلمه ای استفاده نمیکنید که در زبان آن شخص معنی قبیهی داشته باشد.
در مورد مثال مذبور نکته این است که همه مردم عالم دینی و مسلط به علم لغت نیستند که منظور حقیقی شما را دریابند و باتوجه به معنی مصطلح عرفی که این واژه دارد، احتمال سوء برداشت از کلام شما و ارجاع داده شدن به تهمت جنسی بسیار زیاد است.
اینجاست که طبق فرموده ی نبی اکرم که از هرگونه کار شبهه برانگیز که شما را در مظان اتهام قرار دهد دوری کنید باید از بکار بردن همچین الفاظی در جمع مخاطب ایرانی و عام دوری کرد.

frederic*chopin نوشته:


دقیقا بخاطر وجود همین قرائن حالیه و مقالیه در جوامع موجود، این عبارات از اصل معانی به فروع و مجازات سیر کرده و قطعا معنای متبادر اون، همین عموم بیان اعتراض و مطلق انتقاده ... البته در اینکه معنای عام مصطلح و غیر مرسوم( قذف یا عموم خبائث) رو میشه به کار گرفت بستگی به منویات افراد در تخاطب داره پس علی الظاهر فرقی در ترجمه ی این عبارت در کلام شما و مدیریت نیست چون هردو راجع به ما فی الضمیر فرد قائله ...

دوست عزیز، کلا داری اشتباه می زنی.

Ludwig van Beethoven نوشته:




یک مثال بیارم که بحث برای شما روشن بشه. در روستای ما به انگشت، کِلک میگن اما همین کلمه در یکی از روستاهای اطراف معنی بسیار بدی دارد. به رسم اخلاق من وقتی با مردم آن روستا سخن میگم، از بکار بردن اون واژه خودداری میکنم چون علی رغم اینکه از عدم سوء نیت خودم آگاهم، می دانم مخاطبم چیز دیگری برداشت میکند. پس از این کار شبهه بر انگیز طبق فرمودی نبی مکرم خودداری میکنم. حالا الیت عالم و فرهیخته جامعه رو میشود به مردم روستای اول (غیر از بنده حقیر) و مخاطب عام رو میشود به مردم روستای دوم تشبیه کرد. امیدوارم مطلب را به شما رسانده باشم.

frederic*chopin نوشته:


دوست گلم در مورد معنای حقیقی و متبادر عرف صحبت کردم ... اون خانوم هم از نظر من قاتل غیر عمد محسوب میشه ... توهین رو تایید نمیکنم ... ولی در معنای "الدعی ابن ادعی" اینگونه بیان شده ک حتی میتوان ب معنای غیر عرفی استناد کرد ... چه برسه به اینکه معنای عرفی هم از اصلش به مَجازات تسری داشته باشه ...این نوع لغات در عرف امروز، معمولا یا ناقل معانی غیر اصلیند یا سبّ مطلق ...
دوست خوبم ...توهین بذاته ممدوح نیست ولی این جماعت 2لیبریتی دیگ از حد گذروندن !!! واقعا دل هر چی باغیرت و آزادمرده به درد اومده و خون هر چی جوونمرده به جوش ... توو این مملکت اگ یکی مثه رونالدو هم نظر بده تایید میشه و کاندید بشه رای میاره ... با توجه به لجنی ک توش دست و پا میزنیم عصبانی شدن طبیعیه ...

سَیّد منتظِر نوشته:

استدلال معاون حقوقی
حکم ابطال ریاست روحانی است

معاون حقوقی رئیس جمهور در توجیه "وعده‌های انتخاباتی" آقای روحانی گفت "انتخابات بدون وعده در دنیا دارید؟ آن وقت دیگر انتخابات نمی شود. مگر می‌شود بگویی در انتخابات شرکت می‌کنم اما کار خاصی نمی‌توانم انجام دهم. اصلا هر رئیس جمهوری باید همین را بگوید". جنیدی در عین حال مدعی شده روحانی مشکل اختیارات دارد.
اگر معاون حقوقی دولت این گونه سخن بگوید، از دیگر مدیران و سیاستمداران چه توقعی باید داشت؟ اولا آقای روحانی در چهل سال گذشته در مدیریت های ارشد کشور علی الدوام حضور داشته و اختیارات رئیس جمهور را می شناخته است. ثانیا اگر واقع باور داشت رئیس جمهور اختیارات ندارد، چرا نوبت دوم در سال 96 نامزد شد و نگفت که چون اختیارات ندارم، دیگر نامزد نمی شوم؟

ثالثا کسی که اختیارات ندارد، چرا وعده های دهان پرکن رونق اقتصاد و افزایش ارزش پول ملی در بی نیاز کردن مردم از یارانه و ایجاد سالانه بیش از یک میلیون شغل و از این قبیل می دهد و چرا نوبت دوم نامزدی، به جای کاستن از انتظارات، بر توقعات بیشتر مردم دامن می زند؟ فقط برای رای آوردن؟ این که نامش پوپولیسم و عوام فریبی است و شرعا و قانونا به عنوان تدلیس و غش در معامله محسوب می شود و آن را باطل می نماید.
معاون حقوقدان آقای روحانی اولا می گوید آقای روحانی به مردم وعده دروغ داده، چون می دانسته که امکان و اختیار عملی کردن آن را ندارد. و ثانیا، کار خیلی خوبی هم کرده که وعده دروغ داده، چون اصلا انتخابات یعنی همین!

خانم جنیدی البته به روی مبارک هم نمی آورد که انتخابات، یک عقد وقرارداد طرفینی است که در آن، مردم حق و اختیار خود را در قالب وکالت به رئیس جمهور تفویض می کنند، چون او متعهد می شود به تکالیف قانونی و وعده ها عمل کند.
و الّا ااگر قرار است نامزدی وعده بدهد اما بداند که به وعده عمل نخواهد کرد یا نمی تواند عمل کند، اصل قرارداد و تفویض باطل است. و هر نوع بهره مندی وکیل (منتخب) به نیابت از موکلان نامشروع می شود. همین طور است تعهد رئیس جمهور به نظام درقالب تنفیذ و تحلیف.