| در حال دیدن این عنوان: |
۱ کاربر مهمان
|
|
برای ارسال پیام باید ابتدا ثبت نام کنید!
|
|
|
|
پاسخ به: شعر | ||
  نام کاربری: Carles.Luis.Suárez
پیام:
۱۱,۸۱۳
عضویت از: ۸ بهمن ۱۳۹۰
از: همدان
طرفدار:
- همه **** - ronaldinho - هیچ کدام - آرژانتين -اسپانيا - آرش برهاني - آرسن ونگر - ***** گروه:
- کاربران عضو 
|
پروانـه هـا در پيـله دنيـارا نـمی فهمند تـقـويـم هـا روز مبـا دارا نـمی فهمند دريا بـرای مـردم صحرا نشيـن دريـاست ساحـل نشينـان قـدر دريـا را نمی فهمند مثل همـه مـا هـم خيـال زندگـی داريـم امـا نـمی دانـم چـرا مـا را نـمی فـهمند هـر روز سـيبـی در مسيـر آب می آيـد ديگـر نيـا اين شـهر معـنا را نمی فهمند اين مردمان مانـند اهـل كوفـه می مانند انـدازۀ يـك چـاه مـولا را نـمی فـهمند اينجا سه سال پيـش دست دارمـان دادند اين قوم درد اينجاست اينجا را نمی فهمند فرسنگ ها از قيـل وقـال عاشـقی دورند هنـد و سمـرقنـد و بـخارا را نمی فهمند چاقـو به دسـت مـردم هشيـار افـتاده ديـدار يوسـف بـا زليخـا را نمی فهمند از روز اول بـا تـو در پـرواز دانـستـم پروانه ها در پیله دنیا را نمی فهمند |
||
|
گاه رنگها برای تو بیرنگ می شود . گاه خاطری به یاد تو خشنود و دلخوش است ، گاهی لبی برای تو لبخند میزند . گاهی نفس ز سینه نمی آید از غمت ، گاهی ز شوق بودنت ، نفسی بند می شود |
|||
|
۱ شهریور ۱۳۹۷
|
|||
|
|
پاسخ به: شعر | ||
|
نام کاربری: Carles.Luis.Suárez
پیام:
۱۱,۸۱۳
عضویت از: ۸ بهمن ۱۳۹۰
از: همدان
طرفدار:
- همه **** - ronaldinho - هیچ کدام - آرژانتين -اسپانيا - آرش برهاني - آرسن ونگر - ***** گروه:
- کاربران عضو
|
صدا کن مرا. صدای تو خوب است. صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است که در انتهای صمیمیت حزن می‌روید. در ابعاد این عصر خاموش من از طعم تصنیف در متن ادراک یک کوچه تنهاترم. بیا تا برایت بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ است. و تنهایی من شبیخون حجم تو را پیش‌بینی نمی‌کرد. و خاصیت عشق این است. کسی نیست، بیا زندگی را بدزدیم، آن وقت میان دو دیدار قسمت کنیم. بیا با هم از حالت سنگ چیزی بفهمیم. بیا زودتر چیزها را ببینیم. ببین، عقربک‌های فواره در صفحه ساعت حوض زمان را به گردی بدل می‌کنند. بیا آب شو مثل یک واژه در سطر خاموشی‌ام. بیا ذوب کن در کف دست من جرم نورانی عشق را. مرا گرم کن (و یک‌بار هم در بیابان کاشان هوا ابر شد و باران تندی گرفت و سردم شد، آن وقت در پشت یک سنگ، اجاق شقایق مرا گرم کرد.) در این کوچه‌هایی که تاریک هستند من از حاصل ضرب تردید و کبریت می‌ترسم. من از سطح سیمانی قرن می‌ترسم. بیا تا نترسم من از شهرهایی که خاک سیاشان چراگاه جرثقیل است. مرا باز کن مثل یک در به روی هبوط گلابی در این عصر معراج پولاد. مرا خواب کن زیر یک شاخه دور از شب اصطکاک فلزات. اگر کاشف معدن صبح آمد، صدا کن مرا. و من، در طلوع گل یاسی از پشت انگشت‌های تو، بیدار خواهم شد. و آن وقت حکایت کن از بمب‌هایی که من خواب بودم، و افتاد. حکایت کن از گونه‌هایی که من خواب بودم، و تر شد. بگو چند مرغابی از روی دریا پریدند. در آن گیروداری که چرخ زره‌پوش از روی رویای کودک گذر داشت قناری نخ زرد آواز خود را به پای چه احساس آسایشی بست. بگو در بنادر چه اجناس معصومی از راه وارد شد. چه علمی به موسیقی مثبت بوی باروت پی برد. چه ادراکی از طعم مجهول نان در مذاق رسالت تراوید. و آن وقت من، مثل ایمانی از تابش «استوا» گرم، تو را در سرآغاز یک باغ خواهم نشانید. |
||
|
گاه رنگها برای تو بیرنگ می شود . گاه خاطری به یاد تو خشنود و دلخوش است ، گاهی لبی برای تو لبخند میزند . گاهی نفس ز سینه نمی آید از غمت ، گاهی ز شوق بودنت ، نفسی بند می شود |
|||
|
۱۰ شهریور ۱۳۹۷
|
|||
|
|
پاسخ به: شعر | ||
  نام کاربری: omidbarcayii
پیام:
۹
عضویت از: ۱۴ شهریور ۱۳۹۷
از: رشت
طرفدار:
- اینیستا - رونالدینیو - پرسپولیس - بلژیک - - - کلوپ - - گروه:
- کاربران عضو
|
روزنی دارد دیوار زمان که از آن چهره من پیداست چیزهایی هست، که نمی‌دانم می‌دانم سبزه‌ای را بکنم خواهم مرد می‌روم بالا تا اوج، من پر از بال و پرم راه می‌بینم در ظلمت، من پر از فانوسم من پر از نورم و شن و پر از دار و درخت پرم از راه، از پل، از رود، از موج پرم از سایه برگی در آب  |
||
|
۱۴ شهریور ۱۳۹۷
|
|||
|
|
پاسخ به: شعر | ||
  نام کاربری: Montazer_59
پیام:
۴,۲۷۷
عضویت از: ۱۷ شهریور ۱۳۹۲
از: جمهوری اسلامی ایران 🇮🇷
طرفدار:
- لیونل مسی - کرایف، ریوالدو، رونالدینیو، پویول، ژاوی و اینیستا - پرسپولیس - آلمان - انریکه، یورگن کلوپ - یحیی گل محمدی، برانکو، افشین قطبی گروه:
- کاربران عضو
|
سرخوش ز سبوی غم پنهانی خویشم چون زلف تو سرگرم پریشانی خویشم در بزم وصال تو نگویم ز كم و بیش چون آینه خو كرده به حیرانی خویشم لب باز نكردم به خروشی و فغانی من محرم راز دل طوفانی خویشم یك چند پشیمان شدم از رندی و مستی عمریست پشیمان ز پشیمانی خویشم از شوق شكرخند لبش جان نسپردم شرمنده جانان ز گران جانی خویشم بشكسته‌تر از خویش ندیدم به همه عمر افسرده دل از خویشم و زندانی خویشم هر چند امین، بسته دنیا نیم اما دلبسته یاران خراسانی خویشم  |
||
|
|
|||
|
۱۶ شهریور ۱۳۹۷
|
|||
|
|
پاسخ به: شعر | ||
  نام کاربری: RAMONA
نام تیم: آژاکس
پیام:
۱۲,۷۱۷
عضویت از: ۳۰ بهمن ۱۳۹۰
از: همين حوالى...
طرفدار:
- همه ی بازیکنای بارسا + فابرگاس - استقلال♥ - اسپانیا - خسرو حیدری - گواردیولا و انریکه گروه:
- کاربران عضو - لیگ فانتزی - مدیران گالری - ناظرين انجمن - شورای نخبگان سایت - مدیران نظرات
  |
امید چونان پرنده ایست کــه در روح آشیان دارد و آواز سر می دهد با نغمه ای بی کلام و هرگز خاموشی نمی گزیند و شیرین ترین آوایی ست که در تندباد حوادث به گوش می رسد و توفان باید بسی سهمناک باشد تا بتواند این مرغک را که بسیار قلب ها را گرمی بخشیده از نفس بیندازد من آنرا در سردترین سرزمین شنیده ام و بر روی غریب ترین دریاها با این حال ؛ هرگز ؛ در اوج تنگدستی خرده نانی از من نخواسته است! امیلی دیکنسون |
||
|
که فکر هیچ مهندس چنین گره نگشاد |
|||
|
۱۹ شهریور ۱۳۹۷
|
|||
|
|
پاسخ به: شعر | ||
|
|
سرود موج دریای عذابیم دهان ِ زخمی از نیش سرابیم هوا سرد است ما در پنجه ی شب کنار گرگ غم عریان ِ خوابیم شاعر:ابوالقاسم کریمی |
||
|
۱۹ شهریور ۱۳۹۷
|
|||
|
|
پاسخ به: شعر | ||
|
|
من یه درخت تنهام تو قلب یه بیابون دل من از دیوای آدم نما شده خون مردن و زنده موندن فرقی واسم نداره هر روز رو دوش خستم بارون غم می باره ماهی شب تو رود اشک چشمام می خنده تنهایی فریادمو توی گلوم می بنده دیواری تا آسمون بین من و بهاره نسیم خشک صحرا غم به دلم می کاره حرفی دیگه ندارم چیزی برام نمونده شوری اشک چشمام ریشه ها مو سوزنده شاعر:ابوالقاسم کریمی |
||
|
۲۰ شهریور ۱۳۹۷
|
|||
|
|
پاسخ به: شعر | ||
|
نام کاربری: Carles.Luis.Suárez
پیام:
۱۱,۸۱۳
عضویت از: ۸ بهمن ۱۳۹۰
از: همدان
طرفدار:
- همه **** - ronaldinho - هیچ کدام - آرژانتين -اسپانيا - آرش برهاني - آرسن ونگر - ***** گروه:
- کاربران عضو
|
..من مسلمانم قبله ام یک گل سرخ. جانمازم چشمه، مهرم نور. دشت سجاده من. من وضو با تپش پنجره ها می گیرم. در نمازم جریان دارد ماه ، جریان دارد طیف. سنگ از پشت نمازم پیداست: همه ذرات نمازم متبلور شده است. من نمازم را وقتی می خوانم که اذانش را باد ، گفته باد سر گلدسته سرو. من نمازم را پی “تکبیره الاحرام” علف می خوانم، پی “قد قامت” موج…. ” سهراب سپهری “ |
||
|
گاه رنگها برای تو بیرنگ می شود . گاه خاطری به یاد تو خشنود و دلخوش است ، گاهی لبی برای تو لبخند میزند . گاهی نفس ز سینه نمی آید از غمت ، گاهی ز شوق بودنت ، نفسی بند می شود |
|||
|
۲۰ شهریور ۱۳۹۷
|
|||
|
|
پاسخ به: شعر | ||
|
|
نام ترانه:گرگ های آدم نما رها شدم تو جنگلی که اسم اون زمینه هر جا نگا میکنم گرگی توی کمینه نبض زمین تو دست گرگای آدم نماس بغضی که تو گلومه نفرت من از اونهاس گرگای آدم نما خدای جنگ و خونن خدان ، ولی اسیر وسوسه و جنونن سلولای مغز ما تیر تفگ اونهاس زیر پوتین اونها جون ِ من و تو و ماس روح کتاب تاریخ راه غم و جنونه که مثل قلب سنگی دساش به رنگ خونه راهی برای نجات از این جهنم میخوام فقط یه دوست همدم فقط یه آدم میخوام شماهایی که دارین ترانمو میخونین برین دوبار کتاب « ریشه ها»رو بخونین وقتی شب ابری رو من و تو میپرستیم مثل خاریم که توی چشم بهار نشستیم شاعر:ابوالقاسم کریمی (فرزندزمین) |
||
|
۲۱ شهریور ۱۳۹۷
|
|||
|
|
پاسخ به: شعر | ||
|
|
شعر گل تشنه ............................................................................................................................................................. گلی که ریشه های تشنه دارد به روح سبز خود ایمان ندارد دعا کن مادرم بعد از نمازت به شهر ما کمی باران ببارد ............................................................................................................................................................. شاعر: ابوالقاسم کریمی:فرزندزمین |
||
|
۲۶ شهریور ۱۳۹۷
|
|||
|
|
|
برای ارسال پیام باید ابتدا ثبت نام کنید!
|
| شما می‌توانید مطالب را بخوانید. |
| شما نمی‌توانید عنوان جدید باز کنید. |
| شما نمی‌توانید به عنوان‌ها پاسخ دهید. |
| شما نمی‌توانید پیام‌های خودتان را ویرایش کنید. |
| شما نمی‌توانید پیام‌های خودتان را حذف کنید. |
| شما نمی‌توانید نظرسنجی اضافه کنید. |
| شما نمی‌توانید در نظرسنجی‌ها شرکت کنید. |
| شما نمی‌توانید فایل‌ها را به پیام خود پیوست کنید. |
| شما نمی‌توانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید. |