Faryas نوشته:

توی کوتاه ترین جمله برا این قسمت و این فصله مزخرف shame shame

frederic*chopin نوشته:

واقعا از شروع فصل این پایان انتظار میرفت ... مشخصا چیزایی هست ک ما نمیدونیم و تعمدی برای تموم کردن توو این زمان و اینکه این عقبه ی عظیم رو این طور به فنا دادن ... دنیا دنیای پشت پرده اس ... و ما همیشه روی صندلی سینما ...

Goh_verde نوشته:

به عنوان کسی که تمام کتاب ها رو خونده و سال ها نظرات و تئوری های احتمالی پایان این فیلم و کتاب رو تو سیستمش آرشیو کرده نظرم اینه که واقعا بدجور تر زدن
حالا اینو بگم الان دو نوع منتقد داره این داستان
نود و چند درصد همین جماعت ماگلی هستن که انتظار یه پایان بالیوودی داشتن و نصیب شون نشد
اما من به شخصه اصلا مشکلم پایان قضیه نیست
یعنی اینکه دنی بشه مد کوئین یا جان برگرده دیوار یا برن شاه بشه لزوما تو قضاوتم تاثیری نداره
حتی بعید نیست تو کتاب هم همین پایان یا نود درصد همین سرنوشت شخصیت ها باشه و اصلا بعید نیست که جورج مارتین پایان کتاب و قصه رو تو چند خط داده باشه به این پت و مت و همین بوده باشه
اما واقعیت دردناک اینه که این احمقا شخصیت ها رو بدون گذر از چالش ها، بدون قرار دادن اتفاقات درگیرکننده سر راه شون، بدون تعلل و وقت صرف کردن براشون به اون پایان رسوندن
اگه دنی مد کوئین شد ایرادی نداره، حتی قشنگ هم می تونست باشه
اما ما نمی تونیم هفت فصل و چهار قسمت رو بدون دیدن هیچ نشانه ای از زوال شخصیتی یه نفر ببینیم و بعد تو دو قسمت ازمون انتظار داشته باشن جای قهرمان فیلم رو با ضد قهرمان عوض کنیم و همه ازش متنفر بشیم
حتی متاسفانه به ما چیزی از رابطه ی عاشقانه ی دنی و جان هم نشون ندادن و فرصت نکردیم این رو بپذیریم که جان با کشتن دنی بزرگترین دارایی خودش رو فدا کرده و اشک های جان برامون بیشتر شبیه اشک تمساح بود
من فک میکنم این فیلم نه الان، که دقیقا همون روزی که مسیر داستان از کتاب ها جدا شد تو سراشیبی سقوط قرار گرفت
شما نمی تونی بیای تمام شاخ و برگ ها و خرده داستان های یه داستان اصلی رو قطع کنی و داستان های موازی رو ببندی و انتظار داشته باشی به همون پایان برسی
وقتی توی کتاب هنوز کتلین مادر استارک ها زنده ست، یعنی که خیلی از نقش ها رو قراره به عهده بگیره و قصه رو پیش ببره
قراره احتمالا کاتالیزور روابط متقابل با سانسایی مثلا باشه که تو دو فصل آخر تقریبا خنثی بود
وقتی تو کتاب جاکان هگار همچنان یکی از رازهای بزرگ هست و تو فیلم کلا از یه جایی به بعد حذفش میکنن این نشون میده که ما حق داریم کشته شدن نایت کینگ رو به دست آریا فیلم هندی تصور کنیم
و از همه بدتر شخصیت برن که برای همه از اول جوک بود، هیشکی حتی نفهمید کلاغ سه چشم یعنی چی، و هیچ کاری هم نکرد
در حالیکه توی کتاب ها جورج مارتین حتی یه وارگ معمولی رو یادمه به قدری با عظمت توصیف کرده بود که خیلی بیشتر از مادر اژدهایان جذاب بود، اما برن رو نتونستن برای ما جذاب کنن و حالا توی کت مون نمیره که یه بچه ریقو رو تخت آهنین بشینه در حالیکه مطمئنم اگه مارتین همین سرنوشت رو برای همین بچه ریقو در نظر گرفته باشه، ما رو تو سراسر کتاب به این درک و دانایی می رسونه که آی مخاطب، برن به این دلایل، با این توانایی هایی که ازش خوندینو دیدین(که تو فیلم هیچی ازش ندیدیم) لایق حکومت بر مردم هست و حتی لایق ترین
اگه بخوام لیست شخصیتایی که تو کتاب نقش حیاتی دارن و تو فیلم از همون ابتدا دونه دونه حذف شدن و نقش و ربط شون رو تو همین پایانی که دیدیم رو بنویسم این نوشته هیچ وقت تموم نمیشه
اما کلیت ماجرا اینه... شخصیت های هر قصه ای ستون های اون قصه هستن و شما نمی تونی همین طور بدون دلیل برای تفریح و کم خرج تر شدن و خلاصه کردن و سرهم بندی اینا رو حذف کنی، و اگه حذف کنی بقیه ی شخصیت ها به واسطه ی روابط متقابلی که با شخصیت های حذف شده داشتن کم کم یا دچار آشفتگی شخصیت میشن یا به کل نقش شون رو از دست میدن و منفعل میشن، تو بیشتر موارد محصولی که از یک شخصیت تولید شده، مواد اولیه ی شخصیت بعدیه و شما اگه یه نفر رو از این چرخه حذف کنی کل سیستم رو بیکار کردی
تو فصل های ابتدائی ما برای هودور هم به اندازه ی کافی مواد اولیه داشتیم که نقش خودش رو بازی کنه و قصه ی خودش رو بهمون بازگو کنه و تو فصل آخر حتی برای آریا و سانسا و جان و برن و دنی و سرسی قصه ای نداشتیم، تقریبا همه شون تو هوا معلق بودن، هیشکی هیچ کاری نکرد و اگه کرد اصلا هیچ ربطی به گذشته ای که ازش سراغ داشتیم نداشت
من فکر میکنم جورج مارتین یه پایان یه صفحه ای داده به اینها و اینا ام هرجور با خودشون کلنجار رفتن نفهمیدن که چطور قصه رو باید به اون پایان برسونن
بازم میگم اگه کتاب ها رو نخوندین اینو بدونین که اصلا این قصه هیچ ربطی به اون قصه نداره و اینا تقریبا از فصل سه و چهار کلا مسیرشونو جدا کردن
توی کتاب ما حداقل دو تا مدعی تاج و تخت دیگه م داریم که حتی تو فیلم اشاره ای هم بهشون نشده، یکی از اون مدعی ها زیر دست وریس بزرگ شده و اصلا وریس این آدمی که ما در انتها توی فیلم دیدیم و هدفش خیر و صلاحه مردمه نیست
تو کتاب جکان هگار خودش نقشه ها و اهداف و رازهایی داره، که توی پایان قصه موثره
توی کتاب نایت کینگ غول مرحله آخره و اینجا در حد یه پیش غذا سطح شو آوردن پائین
ما چی از زمستون دیدیم؟
همین بود زمستونی که چند هزار سال همه با ترس ازش حرف می زدن و حتی مادربزرگا قصه هاشو قبل خواب برای بچه ها میگفتن؟
من خودم سه چهار فصله که خودم رو قانع کردم که دارم قصه ی دیگه ای رو می بینم
البته مشکل از جایی شروع شد که اینها ساخت فیلم رو زود شروع کردن و مارتین هم واقعا گیر کرد و زیادی کتاب ها به تعویق افتاد و حتی تعدادشون بیشتر از اون حد پیش بینی شده بود، راستش هیچ کاریش نمیشد کرد
مهم نیست چقدر نویسنده ی خفنی باشی، این داستان زائیده ذهن کسیه که سه چهار دهه خواب و خوراکش این قصه بوده و شاید حتی قبل از نوشتنش چند سالی رو فقط وقت، صرف کشیدن نقشه های وستروس و فرهنگ مردم وستروس و زبانی که قراره تکلم کنن کرده باشه...همچین داستانی رو نمی تونی نصفه تحویل بگیری و خوب تمومش کنی
باید صبر میکردن مارتین خودش کتاب ها رو تموم کنه و بعد ساخت شو شروع میکردن
یا باید اینقدر خوش شانس می بودن که مارتین یه خورده سرعک ش بیشتر می بود😁
بهرحال هرچی بود فیلم رو با چند صد شخصیت موازی و چند ده داستان در هم تنیده خیلی قوی شروع کردن و با جوک های سر میز شورای پادشاهی هفت اقلیم درباره ی اهمیت فاحشه خونه ها تموم کردن
انگار که یه بنای عظیمی رو با بتن و آهن و فولاد شروع کنی به ساختن و با آکاسیو و کارتون تمومش کنی و در حد یه ماکت برای ارائه پروژه دانشگاهی سطح شو بیاری پائین
من فکر میکنم وضعیت گات مث وضعیت هفت اقلیمی بود که حتی تعداد اعضای سر میز شورا شون رو نتونسته بودن به حد نصاب برسونن و حقیقت خنده دار و کنایه آمیز همین بود که واقعا هم اصلا کس دیگه ای باقی نمونده بود که سر اون میز بشینه
نوابغ یه کم زیادی شاخ و برگ ها رو زدن و تقریبا فیلم در انتها با کمبود نیروی انسانی طرف بود😂

Anis نوشته:



آقا علی #هکسره رو رعایت بکنید
*فصلِ مزخرف کامنت قبلی رو دیگه بیخیال شدم