| پاسخ به: اخبار و حواشی لیگ جزیره | |||
|---|---|---|---|
نویسنده: Sepehr سه‌شنبه، ۲ مهر ۱۳۸۷ (۱۴:۵۹) | |||
| منچستر بايد هسكي را مي‌خريد؟ -------------------------------------------------------------------------------- شايد كمي اشتباه كنم،اما معتقدم استفاده از دو مهاجم ريز اندام، تاكتيكي است كه به فوتبال مدرن نمي‌خورد. اين روش براي منچستر يونايتد- برابر ويارئال-موثر نيفتاد؛ وين روني و كارلوس ته‌وس به ندرت فرصتي براي گلزني يافتند. به زوج جرمين دفو و رابي كين، مايكل اوون و همبازي‌هاي كوچك اندام مختلف او در باشگاه و تيم ملي و حتي شايد كين و فرناندو تورس فكر كنيد. همه‌شان بازيكنان خوبي هستند، اما نه در كنار هم. ويارئال برابر يونايتد راحت بازي كرد، همانطور كه زنيت سنت‌پيترزبورگ ماه پيش برابر يونايتد به زحمت نيفتاد. مساله اين نيست كه مردان الكس فرگوسن فرصت‌ها را از دست مي‌دادند يا جلوي دروازه بد اقبال بودند. مساله اين است كه آنها فرصت گلزني چنداني خلق نكردند. تا زماني كه مهاجمان از دروازه دور باشند و در مناطقي كه خطر‌ساز مي‌شوند، حضور نداشته باشند، براي مدافعان اهميتي ندارد كه آنها تكنيكي هستند يا نه. ماجراي يونايتد هم اينگونه است وفقط آنها توپ را به طرز دلپذيري حفظ مي‌كنند، سخت تلاش مي‌كنند، هميشه با صلابت به نظر مي‌رسند اما حركت آخر در كارشان نيست. بازيكنان سريع، هيجان انگيز و تكنيكي دارند كه تماشاي بازي‌شان خيال انگيز است نمي‌توانند آنچه را كه براي زدن گل لازم است انجام دهند. اينها يعني كه بايد يك مهاجم بلند قامت و قوي اندام در كنار مهاجم ريز‌اندام تيم بازي كند. اين حرف‌ها قديمي به نظر مي‌رسد؟ به تغييري كه در مدافعان آخر ايجاد شده توجه كنيد. در سال‌هاي گذشته يك مهاجم ريزه مي‌توانست آنها را دور بزند و با سرعت خودش به سادگي از سدشان بگذرد. حالا حتي مدافعان بلند‌قامت و قوي هيكل هم دونده‌هاي خوبي هستند. آنها از سرعت مهاجمان حريف واهمه ندارند. روز‌هاي مدافعان كند گذشته، بنابراين به كسي نياز است كه بتواند از بابت قدرت بدني و يا روي توپ‌هاي هوايي با آنها رو در رو شود؛ در غير‌اينصورت مدافعان روز راحتي خواهند داشت. بازيكنان دفاعي وقتي نگران مي‌شوند كه احساس كنند يك تيم از هر جايي ممكن است گل بزند. براي نمونه، ته وس و روني فقط در صورتي با سر گل مي‌زنند كه مدافعي جلوي آنها، مزاحمشان نباشد در غير‌اين صورت توپ به سادگي دفع مي‌شود. آنها نمي‌توانند به خط دفاع رقيب فشار بياورند. در يونايتد جاي كريستيانو رونالدو خالي بوده است و ديميتار برباتف هم‌چنين است. رونالدو مهاجم نوك نيست، اما از نظر فيزيكي قوي است و روي توپ‌هاي هوايي خوب كار مي‌كند. او مدافعان را آزار مي‌دهد و اين به روني و ته‌وس آزادي بيشتري در هجده قدم مي‌دهد. اگر فرگوسن قصد داشت اميل هسكي را بخرد، او را ابله فرض مي‌كردند. هسكي در اولد‌ترافورد؟ خنده‌دار به نظر مي‌رسد، اما او مي‌توانست خط حمله يونايتد را كامل كند چون ته‌وس و روني را موثر‌تر مي‌ساخت. انگليس هم هرگز كرواسي را چهار بر يك نمي‌برد اگر هسكي آنجا نبود و دفاع حريف را به هم نمي‌ريخت، در جنگ‌هاي فيزيكي شركت نمي‌كرد و براي جوكول، تئووالكات و وين روني فضاسازي نمي‌كرد. مساله فقط اين نيست كه حريف با حضور يك مهاجم قوي مثل هسكي احساس ناراحتي كند. اين به بازيكنان خلاق خودي هم اين اعتماد به نفس را مي‌دهد كه ريسك كنند و جلو بروند، چون مي‌دانند يك مهاجم نوك است كه مي‌تواند ضربه سر بزند، توپ را حفظ كند يا ضربه آخر را بزند. آنها عقب نمي‌نشينند، چون ديگر نگران نيستند كه در صورت نفوذ، تيم‌شان بلافاصله توپ را از دست بدهد و شاهد اين خواهند بود كه چگونه توپ در سوي ديگر ميدان به چرخش در‌مي‌آيد. به اين فكر كنيد كه وقتي ديديه‌دروگبا در تركيب چلسي است، فرانك لمپارد چقدر خوب به نظر مي‌رسد؛ چون وقتي دروگبا در هجده قدم حريف مي‌جنگد و مدافعان را سرگرم مي‌كند، لمپارد نفوذ و از فرصت پيش آمده بهره‌برداري مي‌كند. جاي تعجب ندارد كه اوون خيلي دوست دارد كنار هسكي بازي كند يا دفو در خط حمله پورتسماوث در كنار پيتر كراوچ خطرناك به نظر مي‌رسد. | |||
تالار گفتمان
آخرین عناوین
آخرین ارسال‌ها
قوانین و مقررات
عاشقان آبی و اناری
مباحث آزاد
لیگ فانتزی
مسابقات سایت
آبی و اناری
گردانندگان سایت
حمایت مالی از سایت
تاریخچه باشگاه
افتخارات باشگاه
زندگینامه بازیکنان
مربیان باشگاه
اسطوره‌های باشگاه
مقالات سایت
پیوستن به جمع نویسندگان آبی و اناری
مقالات اختصاصی
مقالات آماری تحلیلی
مقالات آنالیز فنی
گالری عکس
پیوستن به جمع همکاران گالری
عکس‌های قهرمانی
عکس‌های بازی‌های بارسا
عکس‌های بازیکنان
عکس‌های فصل 2016/17
نقشه سایت
سوال یا ابهام خود را مطرح نمایید!
راهنمای عضویت در سایت
مشکل در ورود به سایت
سوالات متداول