تالار گفتمان

پاسخ به: اخبار و حواشی لالیگا و جام حذفی
نویسنده: Agent Of Chaos شنبه، ۱۸ شهریور ۱۳۹۱ (۲۳:۴۷)
متن کامل گفتگوی مفصل با مورینیو: فیرپلی اقتصادی به نفع دنیای فوتبال است/ با هر برد، مثل اولین بردم،شاد می شوم؛فقط با دیدن عکسها می فهمم که 20سال از حضورم درپورتو گذشته رئال مادرید پتانسیل و تاریخچه کافی برای حفظ بهترین ها، بازیکنانی مثل کریس، کاسیاس، بنزما و ایگواین را دارد. درپایان همه حرفها، ما بازیکنانمان را حفظ خواهیم کرد و بارساهم همین طور سایت گل- ژوزه مورینیو، مربی پرتغالی رئال مادریددر گفتگوی ویژه ای با روزنامه آ.اس به بررسی مسائل روز فوتبال پرداخته. او درمورد بارسا، ماجرای رونالدو و اهدای جایزه آستوریاس، کاکا ، مودریچ، داوری ها و تیم های ملی صحبت کرده. این گفتگو به قدری طولانی بود که ترجیح دادیم آن را در چند قسمت متوالی برایتان منتشر کنیم.متن این گفتگو را دراینجا مطالعه کنید: در یک سو،باشگاه هایی مثل رئال و بارسلونا که میلیون ها سهامدار دارند را داریم و از سوی دیگر فشار باشگاه های ثروتمندی که مالکان روس یا عربی دارند وحاضرند پولهای بی پایانی را خرج کنند را حس می کنیم. آیا با این شرایط، باشگاه هایی مثل رئال و بارسا می توانندستاره هایشان را حفظ کنند؟ رئال مادرید، بارسلونا، بایرن و...باشگاه هایی هستند که ویژگی بی نظیری دارند. این ویژگی تاریخی بودن این باشگاه هاست. تاریخ و عناوین و جام های قهرمانی را نمی توان با پول خرید. قهرمانی های اروپایی ، تاریخ و هواداران را هم همین طور. اینها مشکلاتی هستند که نمی توان با پول هم آنها را حل کرد و بهترین بازیکنان دنیا می خواهند در این تیم باشند. من در سه تیمی که بوده ام و در برخی دیگر از تیمها، ویترین های باشگاه مملو از جام هایی است که تعدادشان شاید به عدد صد هم می رسد. این، هنوز هم برای بازیکنان نقش پررنگ و تاثیرگذاری دارد. بعد از آن باید در نظر داشت که طرح «فیرپلی اقتصادی» هم در آستانه اجراست. پلاتینی هم در این باره صحبت کرده و گفته که محدودیت ها و سخت گیری هایی برای باشگاه هایی که ساختار مناسبی ندارند، در نظر گرفته خواهد شد. حالا هرچقدر هم که صندوق های این باشگاه ها پر از پول باشد مهم نیست. از نظر منطقی، در رئال مادرید که تیم من است و آن رابه خوبی می شناسم، ساختارهای باشگاه آماده پذیرش این قانون است و از همین رو به خوبی می تواند دوران جدید با «فیرپلی اقتصادی» را آغاز کند. رئال مادرید پتانسیل و تاریخچه کافی برای حفظ بهترین ها، بازیکنانی مثل کریستیانو، کاسیاس، بنزما و ایگواین را دارد. درپایان همه حرفها، ما بازیکنانمان را حفظ خواهیم کرد و بارسلونا هم همین طور.ولی باشگاه هایی که تنها برپایه سرمایه گذاری مالکانشان زندگی می کنند، کار آسانی نخواهند داشت. چرا که نمی توانند مثل باشگاه های تاریخی، ساختارشان را کنترل کنند. از همین رو، فیرپلی اقتصادی به نفع دنیای فوتبال خواهد بود. در تمام تیمهای الیت و تراز اول، سه مدل بازیکن داریم: بازیکنان تراز اول دنیا، بازیکنان در سطح متوسط و بازیکنان سطح پائین. تمام تیمها، نمی توانند یازده بازیکن تراز اول داشته باشند؛ ولی شاید در کلاس متوسط ، باشگاه هایی مثل رئال و بارسا، بازیکنان خیلی خوبی داشته باشندو ساختار خوبی را رقم زده باشند. اما حالا تیم های دیگری هم برای خرید این بازیکنان وارد بازار شده اند و به عنوان مثال باشگاه های روسیه ای هم دست به کار شده اند. از این نظر به مشکل نخواهید خورد؟ چرا، ممکن است به مشکل بخوریم. نمی دانم. درحال حاضر که بازار شاهد تغییرات زیادی است. به عنوان مثال در همین هفته، فوتبال روسیه و باشگاه زنیت، با پرداخت 100 میلیون یورو، هالک و ویتسل را به خدمت گرفت و بدین ترتیب دوبازیکن را ازتیم های تاریخی پرتغال و قاره اروپا (پورتو و بنفیکا) جدا کرده و به روسیه بردند. اینها بازیکنانی هستند که همه ما فکر می کردیم که در بازه زمانی کوتاه مدتی به یکی از تیم های تراز اول لیگ قهرمانان اروپا می پیوندند ولی در نهایت راهی روسیه شدند. پول برای بازیکنان فوتبال همچنان مهم خواهد بود ؛ به ویژه برای بازیکنان سطح متوسط؛ چون بازیکنی که تا حالا سالی 5 میلیون یورو حقوق می گرفته، با قرارداد 5.5 میلیون یورویی جایی نمی رود. ولی حالا اگر کسی باشد که سالی 12 هزار یورو بگیرد و یکهو پیشنهادی 40 هزار یورویی دریافت کند، مطمئن باشید که تیمش را عوض خواهد کرد. این منطقی است ؛ چرا که این پیشنهاد زندگی او را عوض خواهد کرد. ولی بستگی به مبلغ پیشنهادی دارد. در مبالغی که ستاره های بزرگ دنیای فوتبال می گیرند این طور نیست. درمورد هالک و ویتسل، دو نفر از بهترین بازیکنان لیگ پرتغال ، باید بگویم که این اتفاقی است که در سالهای آتی تکرار خواهد شد ولی گرفتن یک ستاره از یک باشگاه تاریخی و قهرمان، کار آسانی نخواهد بود. این واقعیت جدیدی است که باید خودمان را با آن تطبیق دهیم. تیمتان در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا، با 3 تیم افتاده که هریک قهرمان لیگ های داخلی کشورهایشان هستند. نظرتان درمورد سیتی، دورتموندو آژاکس چیست؟ بله، بله. درست است. این گروه نه تنها شامل 4 قهرمان از 4 لیگ است، بلکه 3 تیم از 4 تیمی که در گروه ما قرار دارند، قهرمانان سه لیگ برتر اروپا هستند: لالیگا، بوندس لیگا و لیگ برتر. چون به نظرم کالچو سختی هایی را متحمل شده و فقط یوونتوس می تواند در حد و اندازه تیم هایی که هم گروه رئال هستند باشد. فوتبال فرانسه در حال رشد است ولی هنوز به این سطح نرسیده. ما در گروه خیلی سختی هستیم. آژاکس هم دراین گروه است که دائما در حال بازسازی است.. چون این تیم همیشه بازیکنان جدید و هیجان انگیزی را ارائه می کند. بازیکنانی که می خواهند نامشان را در تاریخ ثبت کنند و همیشه مبارزه می کنند. آژاکس هم جام قهرمانی دارد و این را روی پیراهنش دارد؛ بازیکنان جوان از این عنوان قهرمانی آژاکس دفاع می کنند. هفته گذشته درمونته کارلو، مشخص شد که رئال در گروه مرگ قرار گرفت. رود گولیت خیلی ساده شرایط گروه را شرح داد:« این گروهی است که نمی توانی درآن مرتکب اشتباه شوی، حتی یک اشتباه خیلی کوچک» کاملا با گولیت موافقم.فرق میان گروه ماو سایر گروه ها این است که رئال نمی تواند کوچکترین لغزشی داشته باشد. چه رئال و چه سایر حریفان:سیتی، دورتموندو آژاکس. به علاوه یک موضوع دیگر هم هست که باید آن را نیز درنظر داشت: دو تیمی که از این گروه به مرحله بعد می رسنددر شرایط مشابه با 14 تیم دیگری که از 7 گروه دیگر به مرحله حذفی می رسند، نخواهند بود. برایتان توضیح می دهم: ما باید از دقیقه اول دراوج باشیم و درتمام بازیهای مرحله گروهی این شرایط را حفظ کنیم. با حداکثر فشردگی و حساسیت، تمرکز و فشار.. ما با چنین تلاشی می توانیم به مرحله یک هشتم پایانی برسیم. تلاش روانی و فیزیکی.. سایر تیمها با قبراقی و سرحالی بیشتری و بدون کارت زردو بدون بازیکن محروم و با کنترل دقایق بازی و با اعمال سیستم چرخشی به مرحله یک هشتم پایانی لیگ قهرمانان اروپا می رسند؛ با برتری هایی که ما، سیتی، دورتموند و آژاکس از آن بی بهره خواهیم بود..... ما با تلاش فراوان و احتمالا با بازیکنان فراوانی که کارت زرد دارند و با دقایق بازی زیاد و با خستگی فیزیکی و روانی احتمالا به مرحله یک چهارم پایانی خواهیم رفت پس عبور از این گروه کار خیلی سختی خواهد بود کار آسانی نیست ولی با شناختی که از تیمم و از بازیکنانم دارم و صادقانه بگویم ، با توجه به آمادگی ها و برنامه های فشرده تیم، کار ما آسان تر از سایرین است. من از اینکه می بینیم که رئال رشد رقابتی خوبی داشته، احساس آرامش می کنم. لازم نیست چیز بیشتری به بازیکنان تیمم بگویم. بازیکنانم می دانند که باید در اوج باشند و تمام تلاششان را در بازی های لیگ قهرمانان اروپا به کار بگیرند. آنها باید از بازیها نتایج مثبت بگیرند. حس پیروزی طلبانه از همان دقیقه اول، در اولین بازی مقابل سیتی در برنابئو چیزی است که به آن نیاز داریم. همین منچسترسیتی، سخت ترین حریف شما خواهد بود.نه؟ من آن چنان مطمئن نیستم؛ دورتموند هم قهرمان دو سال اخیر آلمان است و تیمی آماده و مملو از بازیکنان ملی پوش است ؛ خیلی از بازیکنان تیم ملی آلمان و دو تا از بهترین بازیکنان تیم ملی لهستان در دورتموند هستند. این تیم در حال کسب تجربه در لیگ قهرمانان اروپاست و ورزشگاه فوق العاده ای دارد و از حمایت هوادارانی بهره می برد که تا پایان با تیمشان هستند. در مورد آژاکس هم هیچ وقت نمی دانی ولی ممکن است که آنها هم خاطره بدی برایتان به جای بگذارند؛ به ویژه از آنجایی که جایی برای اشتباه کردن نداریم، کار خیلی سخت است..ولی بله، منچسترسیتی به خاطر پولی که دارد و به خاطر بازیکنانش و به خاطر فوتبالیست های تراز اولش، یک قدرت بزرگ است. سیتی تیمی است که برای قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا بسته شده و هدفش هم همین است. سرمایه گذاری ای که سال به سال در این تیم انجام می شود، به منظور بالای سر بردن جام قهرمانی اروپایی است و کار سختی خواهد بود. برای رئال کار سختی است و برای آنها هم همین طور، چون می دانند که رئال، رئال است. رئال مادریددر شش ماه اخیر دو بار توانسته بارسا را به زانو دربیاورد؛ آیا دوران بارسا سرآمده؟ من فرد مناسبی نیستم که بخواهم چنین چیزی را بگویم ولی آنچه مشخص است این است که ما نوار پیروزی های بارسلونا را پاره کرده ایم. آنها سالها جام پشت سر جام کسب می کردند. حالا اوضاع به نحوی شده که برای قهرمانی ، تنها یک گزینه مطرح نیست و باید ببینیم که این روند چطور پیش خواهد رفت. در هر صورت باید صادق بود: ما درمورد رئال مادرید و بارسلونا صحبت می کنیم؛ دو تیم خوب، خیلی خوب. هر تیم دیگری را هم که از هر کشوری در دنیا برگزینید، اگر به رقابت های لالیگا می آمد، نه اول می شد و نه دوم؛ اگر من رئال مادرید را برای مربیگری برگزیدم، دقیقا به همین خاطر بود؛ چون حضور در اینجا سخت ترین کار ممکن است. اگر در لیگ دیگری کار کنید، کسب عنوان قهرمانی اسان تر است. حریف مستقیم تیمت، هر تیم دیگری به جز بارسلونا باشد، کار به مراتب راحت تر می شود. به علاوه باید این را هم بگویم که اگررئال به اینجایی که فصل گذشته به آن رسید، دست یافته، بخشی از آن به خاطر بارسا بوده که تا این حد آماده بود. برای قهرمان شدن باید از یک حد و مرزی عبور کنی و به همین خاطر است که قهرمانی مادر لالیگا،واقعا یک افتخار بزرگ است. ولی این روند کاری به اتمام نرسیده و تنها چیزی که به پایان رسیده، دوران حکمرانی مقتدرانه و قهرمانی های بارساست. ولی دورانی که با سطح بالای این دو تیم همراه است، به پایان نرسیده و این رقابت ادامه خواهد داشت و هواداران فوتبال، نه فقط هواداران فوتبال اسپانیا، بلکه دوستداران فوتبال دنیا، از رقابت های پیش روی رئال- بارسا لذت خواهند برد. رئال- بارسا یک برکت بزرگ برای دنیای فوتبال وبرای هواداران است.من آمار و ارقام خاصی در دست ندارم ولی مطمئنم که این بازی، بیشترین مخاطب را در سرتاسر دنیا دارد ؛ و بازی اخیر سوپرکاپ مخاطبان به مراتب بیشتری نسبت به خیلی از بازیهای فصل پیش لیگ قهرمانان اروپا داشته. شما دو مسئولیت مجزای مربیگری و مدیریتی را در رئال برعهده دارید. می توانید راه حلی برای مشکل رونالدو پیدا کنید؟ البته اگر می دانید که مشکل او چیست بگذارید چند دقیقه فکر کنم خب..؟چند دقیقه تمام شد! بله. ولی این موضوعی است که نباید و نمی توانم درموردش صحبت کنم. من دراین باره چیزی نمی گویم اگر جواب سوال ما را نمی دهید، به این خاطر است که ترجیح می دهید ابتدا رو در رو با خود رونالدو دراین باره صحبت کنید؟ ببخشید. این مصاحبه به نظر من هیجان انگیز می آید. حاضرم درمورد هرچیزی صحبت کنم. با تمام توان و با همه صداقت، پاسخ همه سوالات را دادم ولی راجع به کریس از من چیزی نپرسید. باید مرادرک کنید. از شما خواهش می کنم که دیگر اصرار نکنید. از اینکه کاسیاس و چابی با هم جایزه ولیعهد آستوریاس را کسب کردند، چه احساسی دارید؟ این یکی از اخبار خوب روز بود. من از طریق وب سایت آ.اس. به هر دوی آنها تبریک می گویم؛ به ایکر ، کاپیتان تیم ما و کاپیتان تیم ملی اسپانیا و بازیکنی که بیشترین بازی ملی را برای تیم ملی اسپانیا انجام داده، او را در آغوش می گیرم وبا تمام توان به او تبریک می گویم. صادقانه و خالصانه به چابی هم تبریک می گویم. ممکن است که بازیکنان رئال و حتی مربی این تیم انگیزه و عطششان برای قهرمانی در لالیگا را از دست داده باشند و تنها تمرکزشان را برروی رقابت های لیگ قهرمانان اروپا و بازیهای مستقیم با بارسا قرار دهند؟ این درمورد من که صدق نمی کند.می توانم صادقانه این را بگویم. بعید می دانم که این مورد درمورد تیمم هم صادق باشد. یک مربی نباید هیچ گونه احتمال عجیب غریبی را نادیده بگیرد و من کاملا هوشیارانه همه چیز را مد نظر دارم.حواسم هست که این نکته در رسانه ها هم موردتاکید قرار نگیرد چطور؟ تمام تلاشم را می کنم که بازیکنانم را متقاعد کنم که اگر می خواهند یکی از مدعیان قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا باشیم، باید در تمام فصل در اوج باشیم. به آنها می گویم که اگر تنها برای یک بازی خاص یا مقابل یک حریف خاص آماده باشیم، هیچ ارزشی نخواهد داشت. اگر می خواهیم در رقابتهای لیگ قهرمانان اروپا در اوج باشیم، باید در لالیگا و جام حذفی هم در اوج آمادگی باشیم. به همین خاطر در هر بازی، یک هدف خاص که برد در آن بازی خاص است، وجود نخواهد داشت. ما به دنبال رشد و پیشرفت و بهبود هستیم. نمی گویم که به دنبال کمال هستیم؛ چون کمال وجود ندارد ولی برای نزدیک شدن به کمال، یا برای تلاش برای رسیدن به کمال، باید تمام اهداف رئال را محقق سازیم. اگر حس کنم که کسی این را درک نمی کند، به عنوان مربی تیم ابزار لازم برای اجتناب از آن را دراختیار دارم: به عنوان مثال اگر بازیکنی در بازی لالیگا تمام توانش را به خاطر درخشش در لیگ قهرمانان اروپا به کار نگیرد، به ناگهان با یک سوپرایز مواجه شده و در لیگ قهرمانان اروپا بازی نخواهد کرد. نگران شروع نه چندان ایده آل تیمتان در رقابت های این فصل نیستید؟ اگر راستش را بخواهید، نه. من اگر ببینم که تنها تیمی هستیم که این اتفاق درموردمان رخ داده، نگران می شوم ولی این طور نیست. تمام تیمهایی که بازیکنان ملی پوش زیادی در رقابتهای یورو یا المپیک داشته اند، شروع ایده آلی نداشتند. این اتفاق درمورد منچستریونایتد،چلسی، بارسلونا، پورتو و بنفیکا و تقریبا تمام تیمهای بزرگی که نتوانستند اردوی پیش فصلشان را به صورت تمام و کمال و با حضور تمام بازیکنان پشت سربگذارند، رخ داده و همه ما چنین مشکلاتی داریم. پس اینطور فکر نمی کنید که تمرکز برای موفقیت در لیگ قهرمانان اروپا، حواس بازیکنان از رقابتهای لالیگا را پرت خواهد کرد. نمی گویم که این اتفاق محال است که رخ دهد؛ ولی این یک ریسک است. البته تا به امروز چنین مشکلی را حس نکرده ام. اگر چنین مشکلی ایجاد شود، که نمی دانیم که واقعا چنین مشکلی رخ خواهد داد یا نه، باید سریع متوجه آن شد و راه حلی برای آن یافت. من کاملا هوشیار هستم. همه چیز را آنالیز می کنم؛ هرچیزی که به بازیکنان و تیم برمی گردد را مد نظر خواهم داشت. چون یک تیم بزرگ نمی تواند بگوید که برای قهرمانی در فلان تورنمنت می جنگم و در فلان تورنمنت تلاشی نمی کنم و رئال هم تیم بزرگی است. البته ممکن است تیم ببرد یا ببازد ولی باید همیشه به قصد برد وارد زمین شد. الان هم با این حس که چنین مشکلی وجود ندارد ، فقط برای بهبود شرایط تیم تصمیم گیری می کنم. ولی من بعید می دانم که رئال با این انگیزه رقابتی ای که دارد،به چنین مشکلی بربخورد. شروع بی ثبات در رقابت های لالیگا، بیشتر به خاطر تابستان پرکار بازیکنان بعد از یورو بود. می دانم که باید اندکی صبور بود. هرچند که واقعا دوست ندارم که بازیکنانم فکر کنند که من یک مربی خیلی صبورم.چون نمی خواهم که آنها زیادی ریلکس باشند. این طور به نظر می رسد که باید برنامه بازیهای ملی را هم جلوی چشمتان قرار دهید. اسپانیا روز 14 نوامبر مقابل پاناما بازی دوستانه ای خواهدداشت و رئال در فاصله سه روز با این بازی باید مقابل اتلتیک به میدان برود و 5 روز بعد از آن هم پنجمین بازی اش در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا خواهد بود که مصاف با منچسترسیتی است. تیمی که درکنار رئال برای صدرنشینی درمرحله گروهی می جنگد. از یک سو، اگر من سرمربی تیم ملی بودم، تا پای جانم برای هر بازی می جنگیدم. برای تک تک فیفادی ها که البته به نظر من تعدادشان کم است؛ من به عنوان سرمربی تیم ملی همیشه تمام بازیکنان را می خواستم. ولی به عنوان مربی یک باشگاه (که الان در این جایگاه قرار دارم ) دقیقا برعکس به ماجرا نگاه می کنم. این به نظر من یک مشکل است. ولی ما همه چیز را تحت کنترل داریم. الان که بازیهای تیم ملی برگزار می شود و دریک هفته دو بازی انجام می شود، بازیکنان ممکن است تنها یک روز قبل از بازی بعدی رئال به مادرید برگردند. اگر بازیهای دوستانه ماه آگوست را هم درنظر داشته باشیم که این یک فاجعه است.فکر می کنم که گام بعدی این است که مانع از آن شویم که بازیهای ملی تیم های ملی ، یک سفر میان قاره ای باشند؛ آن هم در حین برگزاری رقابتهای لیگ. ولی این سفرها در پیش فصل و تعطیلات مشکلی نخواهد بود. در زمان تعطیلات لیگ ها، زمان ایده آلی برای برگزاری یک بازی در آسیا، آفریقا و آمریکا ست؛ قاره هایی که مردم آنها حق آن را دارند که بازی بهترین تیم های ملی دنیا را از نزدیک تماشا کنند.باید به دنبال تعادل میان تیم های باشگاهی و فدراسیون ها بود و البته نباید فراموش کرد که این تیم های باشگاهی هستند که دستمزد بازیکنان را می پردازند. پس برخلاف آنچه که مردم فکر می کنند، مورینیو مخالف برگزاری بازیهای دوستانه ملی نیست نه.اصلا مخالف بازیهای دوستانه ملی نیستم. من موافق این هستم که این بازیها با نظم و با معنا برگزار شود. اصلا مخالف نیستم. چون درک می کنم که تیم های ملی، بخشی اجتماعی هستند که مملو از احساسات وطن گرایی هستند و همه ما باید به آن احترام بگذاریم. تیم های ملی هستند که مردم کشور را با هم متحد می کنند، و هواداران یک تیم و تیم دیگر (تیمهای باشگاهی یک کشور) را با هم پیوند می دهند. من این را درک می کنم و به آن احترام می گذارم ودرخواست من فقط تعادل است. دلیل شما برای گفتن این حرفها این نیست که دیر یا زود می خواهید سرمربی تیم ملی پرتغال بشوید؟ خب..حالا باید ببینیم که چطور خواهد شد. من گفته بودم که روزی سرمربی تیم ملی خواهم شد ولی این روز، دور است؛ خیلی دور. چون من الان 49 سال سن دارم، این فصل که تمام شود، 50 ساله خواهم شدو هنوز فکر می کنم که در شروع کارنامه مربیگری ام هستم. قبل از این و چند سال پیش به همسرم گفته بودم که روزی که دست از مربیگری بکشم، با او و فرزندانم به تفریحات خانوادگی مان خواهیم رسید. الان به خانه می رم و دخترم با دوستانش به بیرون رفته و پسرم هم که سرگرم فوتبال در تیم کانیاس است. من در اکثر زمان های روز خودم را یک مربی می بینم. این روزها، بعد از داشتن این کارنامه مربیگری نسبتا طولانی، همان هیجان و انگیزه قبل را دارم و با هر برد، مثل برد در اولین روز مربی گری ام، شاد می شوم.همان هیجان روز اول را دارم و بعد از یک باخت، مثل اولین باخت دوران مربیگری ام ناراحت می شوم. تنها وقتی که عکس های روزهای اول کاری ام در پورتو را می بینم، متوجه می شوم که این پسر بچه حالا مبدل به مردی شده که مربی رئال مادرید است. ولی فقط با دیدن عکسها این حس به من دست می دهد. در درونم، دقیقا همان حسی را دارم که بیست سال پیش داشتم. به همین خاطر هم هست که می گویم که الان و تا چندین سال دیگر، هدایت تیم ملی را برعهده نخواهم گرفت. این کار هنوز برای من مناسب نیست. باید در یک سال، در 400 جلسه تمرینی شرکت کنم و برای 60 یا 70 بازی روی نیمکت مربیگری تیم بنشینم . هنوز به این نیاز دارم که هر روز، بازیکنانم را در کمپ تمرینی و در رختکن احساس کنم. من دوست دارم هر روز با تیم تمرین کنم و شاهد آن باشم که تیمم هفته ای سه بار بازی کند. بعد از دوجلسه محرومیتی که دو فصل قبل برای شما درنظر گرفته شده بود، با شرکت در جلسه سالانه مربیان یوفا، از آنها دراین باره توضیح نخواستید؟ زمانی که این اتفاق افتاد و فصل گذشته من به جلسه سالانه مربیان یوفا دعوت شدم، دراین جلسه شرکت نکردم؛ به آنها نگفتم که من به این اجلاس نمی آیم،چون عروسی دعوتم یا چون مریضم..به آنها گفتم که نمی آیم، چون دلم نمی خواهد؛ چون شمامن را ناامید کردید و برخورد بدی با من داشتید.من صادقانه حرفم را زدم. ولی زمان می گذرد و در فصل گذشته هیچ مشکلی نداشتم. کسی هم با من مشکلی نداشت. نه من دنبال بهانه گیری بودم و نه آنها به دنبال آتو گرفتن از من.گذشته ها گذشته و باید بگذاری که برخی چیزها فراموش شود، در غیر این صورت یک فاجعه تمام عیار پیش می آید و هیچ وقت این ماجراها پایانی نخواهد داشت. در رقابتهای فصل قبل لیگ قهرمانان اروپا همه چیز در مسیر صحیحش پیش رفت. داوران رفتاری عادی با من و تیمم داشتند. اگر ما قهرمان نشدیم، به خاطر این بود که بایرن در ضربات پنالتی ما را حذف کرد. پلاتینی همیشه رفتار مناسبی با من داشته؛ برای او احترام قائلم و او را به خاطر دوران فوتبالی اش تحسین می کنم. من در بین مربیان تیم های حاضر در لیگ قهرمانان اروپا، و همچنین درمیان کارمندان یوفا، دوستان خوبی دارم. به همین خاطر امسال دراین جلسه شرکت کردم و درکنار سایرین درمورد رقابتهای لیگ قهرمانان اروپا صحبت کردیم و گفتیم و شنیدیم و پاسخ سوالات را دادیم پیرلوئیجی کولینا، یکی از سرشناس ترین داوران تاریخ دنیای فوتبال، برای نمایش درسهای داوری، از لحظه برخورد تاریخی په په و آلوس استفاده کرد. نظرتان دراین باره چه بود؟ به نظر من این صحنه،صحنه خوبی برای توضیح دادن دو نکته بود. یکی برای توضیح فوتبال بین المللی و یکی هم برای توضیح تمارض. اگر کولینا پذیرفته باشد که این برخورد، یک برخورددو طرفه بوده، فکر نمی کنم که می توانست مثالی بهتر از این برای آموزش به داوران بیابد. حالا درمورد بازیکنان تیمتان صحبت کنیم. فکر می کنید که مودریچ می تواند در رئال موفق شده و مبدل به یک ستاره شود؟ ما به این قصد، او را به تیممان آوردیم. او تنها بازیکنی بود که در فکر خریدش بودیم و این کار را هم کردی. چون من مطمئنم که او در تیم ما جا خواهد افتادو هواداران رئال هم از او خوششان خواهد آمد. او بازیکن بامهارتی است و انضباط تاکتیکی خوبی هم دارد. او بازیکن تیم است و در پروژه تیم سهیم خواهد بود. او به دنبال توپ است و توپ را با هم تیمی هایش به شراکت می گذارد و به علاوه قدرت پاسکاری خیلی خوب و جادویی ای هم دارد. از همان پاسهایی که هواداران برنابئو خیلی دوست دارند. ما به این خاطر مودریچ را به رئال آوردیم که کاری کند که ما از فوتبال لذت ببریم و درمسیر قهرمانی به ما کمک کند. فکر نمی کنید که شرایط کنونی کاکابه نحوی است که شهرتش به مراتب در سطحی بالاتر از عملکرد فوتبالی اش است؟ موردی که برای کاکا به وجود آمده، پیش از این برای بازیکنان بزرگ دیگری اتفاق افتاده بود. ستاره هایی که بنا به دلایلی نتوانستند در تیم های باشگاهی جدیدشان بدرخشند..حالا یا به خاطر پروژه های باشگاه و یا به خاطر سبک بازی تیم. او قبل از تغییر تیمش و درزمان حضور درمیلان، کارهای فوق العاده ای انجام می داد. البته فوتبال، ریاضی نیست. بازیکنان هم ربات نیستند. کاکا با مشکلات فیزیکی به رئال مادرید آمد که این مانع از درخشش او در فصل اول حضورش در اینجا شد.در سال دوم هم زیر تیغ جراحی رفت و ماه ها از زمین دور بود. زمانی که کاکا بازگشت، تدریجا به دنبال موفقیت بود. در فصل اخیر هم که او کاملا آماده بود و مصدومیتی نداشت ، در برخی از برهه های زمانی خیلی خیلی خوب بود. کاکا لحظات مهمی را در رئال پشت سرگذاشت؛ مثل روزهایی که دی ماریا مصدوم بود و کاکا مشکلات تیم ما را حل کرد. او کارهای خوبی انجام داده. من قبل ازاتمام بازار نقل و انتقالات تابستانی گفته بودم که اگر کاکا در رئال بماند، مشکلی برای مورینیو نخواهد بود. او خودش این رامی داند، چون خودم به او گفته ام.شرایط آسانی نیست، چون ما گزینه های دیگری هم داریم.ولی او این شرایط را پذیرفته. کاکا به خوبی تمرین می کند و زمانی که فکر کنم که باید از او استفاده کنیم، این کار را انجام می دهیم و سعی می کنیم تا بهترین بازی ممکن را از او بگیریم. کار آسانی نیست ولی ما بازیکنان محدودی داریم؛ تنها 20 بازیکن داریم و الکس و ناچو از تیم پایه ای کاستیا هم درصورت لزوم به ما کمک می کنند و مطمئنم که فرصت حضور در ترکیب تیم برای کاکا هم فراهم خواهد شد. خستگی بازیکنان، کارتهای زردو قرمز و مصدومیت ها... با درنظر داشتن همه اینها نوبت به کاکا هم خواهد رسید و مطمئنم که وقتی که این فرصت فراهم شود کاکا از آن به بهترین نحو ممکن استفاده کرده و به رئال کمک خواهد کرد. این که اسین شما را پدر می نامد، چاپلوسی نیست؟ نه..این یک شوخی و نشانه محبت اوست. اوزیل هم من را پدر می نامد..هیچ مشکلی وجود ندارد. همین که آنها مرابه اندازه پدرشان دوست دارند، برای من ارزش زیادی دارد. منبع