فهمیدن درستی یا نادرستی اعمال توسط عقل نیازمند تصور و تفکر نیست. یعنی بدی یا خوبی اعمال خود به خود روشن و واضع است.

خداوند عقل را از نور خود آفرید و او اولین مخلوق روحانی است و از سمت راست عرش آفریده شده است. سپس به او فرمان داد دور شو، دور شد پیش بیا پیش آمد خداوند فرمود تو را با عظمت نور خود آفریدم و بر تمام خلق خود گرامیت داشتم سپس جهل را از دریائی شور و ظلمانی آفرید و به او دستور داد دور شو دور نشد، پیش بیا نیامد، فرمود: خودپرستی و خودخواهی کردی نفرین بر تو باد سپس خداوند برای عقل هفتاد و پنج لشکر که همان صفات و فضائل اخلاقی است و در سرشت و فطرت انسانی است قرار داد و چون جهل آنچه را خداوند به عقل کرامت کرده بود، مشاهده کرد، دشمنی او را در دل گرفت و عرض کرد خداوندا عقل هم مخلوقی است چون من که او را آفریدی و کرامت بخشیدی و تقویت نمودی و من نقطه مقابل و ضد او هستم و در برابر او قوت و نیروئی ندارم. خداوند همان اندازه لشکری که به عقل داده بود، به جهل نیز عطا کرد. و فرمود اگر معصیت مرا بنمائی تو را از رحمت خود دور سازم. اینگونه بود که خداوند هفتاد و پنج لشکر به عقل مرحمت فرمود و هفتاد و پنج لشکر به جهل

اخه من نمیدونم شما قراره دقیقا چیکار بکنین ولی اگه ادم بخواد هرکدوم از این خصلتارو واقعا تو خودش قشنگ به وجود بیاره مدت ها طول میکشه
والا