تالار گفتمان

پاسخ به: هارپ(HAARP)
نویسنده: کمیل پنج‌شنبه، ۱۳ مرداد ۱۳۹۰ (۱۴:۰۹)
«هارپ»، تحقيق دانشگاهي يا سلاح جنگي؟ دکتر نیک بگیچ متولد سال 1932 از اعضای حزب دموکرات آمریکا و نماینده ایالت آلاسکا در مجلس نمایندگان این کشور در سال 1972 در یک حادثه هوایی مشکوک جان باخت. وی که فارغ‌التحصیل دانشگاه مینه‌سوتای آمریکا بود، کتابی به نام «فرشته ها با هارپ بازی نمی‌کنند» را در سال 1965 منتشر کرد. این کتاب که بعد‌ها 2 فیلم ویدئویی با نام «فرشته ها هنوز هم با هارپ بازی نمی‌کنند» در سال های 1995 و 2008 از روی آن ساخته شد در واقع به جنبه‌های نظامی استفاده از تکنولوژی هارپ اشاره دارد. «HAARP» که مخفف عبارت «برنامه تحقیقاتی آرورال فعال در فركانس بالا»ست، نوعی تسهیلات تحقیقاتی یونوسفریک است که توسط نیروی هوایی ایالات متحده، دانشگاه آلاسکا و آژانس تحقیقات پیشرفته دفاعی آمریکا هدایت می‌شود. مطالعه روی این طرح که شامل شناخت بیشتر لایه یونوسفر جو و چگونگی استفاده ارتباطی و امنیتی از این لایه جو است، نخستین بار از سال 1993 آغاز شد و نخستین پروژه تحقیقاتی در این زمینه طی برنامه‌ای 20 ساله تعریف شد. سایت «ه.ا.ا.ر.پ» که در حال حاضر به عنوان رادار VHF و UHF، مترمغناطیسی و دوربین‌های نوری مورد استفاده قرار می‌گیرد با هزینه‌ای بالغ بر 250 میلیون دلار در سال 2008 از محل مالیات‌های مردم آمریکا ساخته شده است. این پروژه با تغییر سیگنال 6/3 مگاوات به 8/2 مگاهرتز در باند HF آن را وارد لایه یونوسفر جو می‌کند. چنین سیگنالی می‌تواند توضیح چگونگی تأثیر لایه یونوسفر بر سیگنال‌های رادیویی باشد و در نتیجه منجر به توسعه سیستم ارتباطی و جهت‌یابی شود. این سیستم کاربردهای شهری و نظامی گسترده‌ای از جمله افزایش دقت جهت‌یابی دستگاه‌های GPS در تحقیقات زیرآب و زیر زمین دارد. دست‌اندرکاران این پروژه مدعی هستند هارپ می‌تواند روش‌های ارتباطی زیردریایی‌ها و کشف معادن معدنی زیر زمین را متحول کند. یکی از کاربردهای این تکنولوژی تنظیم نقشه کشورهایی مانند ایران و کره شمالی است. تجهیزات کنونی به دلیل نقایص موجود هنوز به این کشورها دسترسی ندارد، اما در تحقیقات بعدی با ایجاد سکو‌های متحرک می‌توان به این کشورها نیز دسترسی یافت. این پروژه با حمایت مالی دفتر تحقیقات نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا، لابراتوار تحقیقاتی نیروی هوایی این کشور و مدیریت دانشگاه آلاسکا انجام می‌شود. دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی دیگری نیز در پیشرفت این پروژه نقش داشته‌اند که از جمله آنها باید از دانشگاه استنفورد،‌ دانشگاه ماساچوست و دانشگاه مریلند نام برد. بر اساس اعلام منابع مدیریتی هارپ، دانشمندان حتی در صورتی‌که از ملیت‌های غیرآمریکایی باشند، می‌توانند بدون هیچ‌گونه محدودیت امنیتی در این پروژه مشارکت داشته باشند. همچنین با توجه به اعلام سایت رسمی مرکز هارپ اطلاعات این مرکز هر سال در فصل تابستان به صورت آنلاین منتشر می‌شود. همچنین دستاوردهای این پروژه هر از گاهی در نشریه‌های مهم تحقیقاتی دنیا از جمله نشریه تحقیقات ژئوفیزیک منتشر می‌شود. برای کمک به آشنایی بیشتر با این تکنولوژی لازم است بدانیم اتمسفر به 5 لایه تقسیم می‌شود. نزدیک‌ترین لایه به سطح زمین به قطر تقریبی 10 کیلومتر تراپوسفر نام دارد و آخرین لایه ترموسفر است. این لایه تشعشعات خطرناک«ماورای بنفش» و«اشعه ایکس» خورشید را جذب کرده و مانند سقفی از ورود آنها به زمین جلوگیری می‌کند تا زندگی روی کره زمین امکان‌پذیر شود. یونوسفر بخشی از ترموسفر است که از تجمع ذرات باردار الکتریکی شکل گرفته است. در واقع این لایه به عنوان بالاترین لایه اتمسفر به علت نقشی که در جریان الکتریکی موجود در اتمسفر ایفا می‌کند، دارای اهمیت فوق‌العاده‌ای است. همین ویژگی لایه یونوسفر موجب می‌شود این لایه برای انعکاس امواج رادیویی به اطراف زمین مورد استفاده قرار گیرد. از سوی دیگر درجه حرارت بسیار بالای این لایه موجب یونیزه شدن مولکول‌ها می‌شود و در نتیجه بروز یک تغییر کوچک در میزان انرژی این لایه تغییرات وسیعی در وضع درونی هسته زمین، اعماق اقیانوس‌ها و آب و هوا ایجاد می‌کند. تغییرات انرژی در لایه یونوسفر نه‌تنها بر کره زمین تأثیرات گسترده‌ای دارد بلکه بر درجه حرارت منظومه شمسی و در نتیجه واکنش‌های خورشیدی نیز مؤثر است. سیستم هارپ (HAARP) طوری طراحی شده که روی یونوسفر تاثیر مستقیم داشته باشد. به این ترتیب استفاده از تکنولوژی هارپ موجب قرمز و گداخته شدن یا ذره‌بینی شدن لایه یونوسفر می‌شود. این سیستم در حال حاضر شامل مجموعه‌ای از 180 برج آنتن آلومینیومی به ارتفاع 5/23 متر است که امواج مافوق کوتاه ELF/ULF/VLF را تولید و به یونوسفر پرتاب می‌کند. این تأسیسات در زمینی به مساحت 23 هزار مترمربع در فاصله 8 مایلی شمال گاکونا در آلاسکا نصب شده است. علت انتخاب آلاسکا برای ساخت این ایستگاه آن است که این ایالت تنها منطقه‌ای است که نور شمالی در آن دیده می‌شود. در واقع سایت آلاسکا به 2 دلیل انتخاب شده است. لایه یونوسفر در بالای این ایستگاه فرصت تحقیقاتی بسیار خوبی به شمار می‌آید و از سوی دیگر از آنجا که سایت هارپ به یک میدان الکترومغناطیسی تمام‌عیار نیازمند است و همچنین تلکسوپ‌ها نباید تحت تأثیر آلودگی‌های نوری باشند، این مرکز باید از شهرها و مناطقی که در آنها ساخت و ساز انجام شده، دور باشد. امواج آنتن‌ها پس از اصابت به آیونوسفر و بازگشت به زمین نه تنها قدرت نفوذ به اعماق دریا‌ها را دارند بلکه می‌توانند به اعماق زمین نیز وارد شوند. عملکرد این امواج مانند امواج موسوم به «رادیو ترموگرافی» است که متخصصان زمین‌شناسی برای اکتشاف مخازن مختلف نفت و گاز از آن استفاده می‌کنند. هنگامی که یک موج کوتاه«رادیو ترموگرافی» به اعماق زمین فرستاده می‌شود به لایه‌های مختلف برخورد کرده و آن لایه‌ها را به لرزه درمی‌آورد. از این لرزش صدایی با فرکانس خاص تولید می‌شود که پس از بازگشت به زمین، شناسایی مخازن زیرزمینی را برای زمین‌شناسان ممکن می‌سازد. به‌رغم شباهت عملکرد رادیو ترموگرافی و امواج هارپ این 2 تکنولوژی تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند. در ترموگرافی امواج با قدرتی به کوچکی ٣٠ وات لایه‌های زیرزمینی را به لرزه درمی‌آورد، در حالی که هارپ سیستم فوق‌العاده پیشرفته‌تری است که می‌تواند لایه‌های زمین را با قدرتی به بزرگی 10 میلیارد برابر امواج ترموگرافی به لرزه درآورد. بدیهی است که هرچه قدرت امواج بیشتر شود، تاثیر آن بر لایه یونوسفر و اثرات ذره‌بینی آن بالاتر می‌رود. تصویر شماره يك نشان می‌دهد چگونه لایه یونوسفر از طریق امواج، گداخته شده و مرتعش می‌شود. با ایجاد ارتعاش در این لایه فرکانس‌های فوق کوتاهی تولید می‌شود که پس از بازگشت به زمین قابلیت نفوذ به اعماق این کره خاکی را دارند. در نتیجه ایجاد زلزله و تخریب توسط این تکنولوژی چندان دور از ذهن نخواهد بود. در واقع تکنولوژی هارپ «با ویژگی معدن‌یابی» برای پیدا‌کردن مخزن‌های گازی و نفتی ساخته نشده، زیرا برای مکان‌یابی مخازن نفتی نیازی به تولید یک میلیارد وات انرژی نیست و استفاده از ترموگراف کافی است. با توجه به تاثیرات هارپ روی یونوسفر و نهایتا تاثیرات آن روی زمین و وضع آب و هوا، باید به دیگر عملکردهای این تکنولوژی دقت بیشتری داشته باشیم. ایجاد تغییرات آب و هوایی به شکل مصنوعی از جمله ایجاد خشکسالی در مناطقی که سابقه خشکی در آنها وجود نداشته، بارندگی‌های سیل‌آسا در مناطقی که به خشک بودن معروف هستند، بروز توفان‌ها و سونامی‌ها و ایجاد زلزله از دیگر کاربردهای تکنولوژی هارپ است. 30 دقیقه قبل از زلزله سیچوان در چین واکنش گداختگی یونوسفر در آسمان مشاهده شد و در پی آن زلزله هولناکی به بزرگی 8 ریشتر خرابی‌های گسترده‌ای به وجود آورد. این زلزله که مرکز آن در عمق 10 کیلومتری زیر زمین عنوان شد با حدود 7 هزار پس‌لرزه خسارات زیادی به همراه داشت. تصویر شماره 2 نشان‌دهنده رنگ آسمان در لحظات پیش از وقوع زلزله است. تعداد زمین‌لرزه‌های20 سال اخیر در نیوزیلند که یکی از زلزله‌خیز‌ترین کشورهای دنیا به شمار می‌رود نیز حقایقی را در زمینه استفاده از تکنولوژی هارپ نشان می‌دهد. به گزارش سایت محلی جی‌ان‌اس نیوزیلند در دهه‌های اخیر نیوزيلند با کاهش 46/2 درصدی تعداد زلزله‌ها مواجه بوده به‌طوری که آمار 15 هزار و 593 زلزله در فاصله 10 سال به 15 هزار و 206 زمین‌لرزه کاهش یافته است. تصویر شماره 3 نشان‌دهنده این واقعیت است. همچنین اگر به نمودار زلزله در آلاسکا که تأسیسات هارپ در آن واقع است دقت کنیم متوجه افزایش غیرطبیعی تعداد زلزله‌ها در آن خواهیم شد. همانطور که جدول تصویر شماره 4 نشان می‌دهد تعداد زمین‌لرزه‌ها در سال 2003 میلادی یکباره 4 برابر شده است. این تغییرات ناگهانی می‌تواند به دلیل انجام آزمایش‌های تحقیقاتی ایستگاه هارپ باشد. آمار مرکز اطلاعاتی زمین‌لرزه آلاسکا نشان می‌دهد، حدود 18 هزار و 658 زمین‌لرزه در سال گذشته میلادی در این ایالت به ثبت رسیده که در مقایسه با آمار 4 هزار و 733 زمین‌لرزه مربوط به دهه گذشته، 8/290 درصد افزایش داشته است.