| پاسخ به: جهان هستی | |||
|---|---|---|---|
نویسنده: SMS جمعه، ۲۵ بهمن ۱۳۸۷ (۰:۵۰) | |||
| تلسکوپ فضایی هابل -------------------------- *عکس تلسکوپ فضایی هابل* تلسکوپ فضایی هابل (به انگلیسی: Hubble Spapce Telescope) تلسکوپی است که در آوریل سال ۱۹۹۰ میلادی به فضا فرستاده شد. هابل در طول این سالها با نمایان کردن جلوه‌های شگفت انگیزی از عالم ، به سوالات بسیاری پاسخ گفت. گرفتن عکس های رنگی با تلسکوپ فضایی هابل بسیار پیچیده تر از گرفتن این عکس ها با دوربین معمولی است. در اولین تفاوت آن است که هابل هرگز از فیلم رنگی استفاده نمی کند بلکه با استفاده از آشکارسازهای الکترونیکی خود نور را از فضا جمع آوری و ثبت می کند. این آشکارسازها عکس های کیهانی را به صورت رنگی تولید نمی کنند و عکس ها در مرحله اول سیاه و سفیداند. عکس های نهایی از ترکیب چند عکس سیاه و سفید که رنگ آنها در زمان پردازش به آنها اضافه شده است، به وجود می آیند. رنگها در عکس های هابل، که به دلایل مختلف به وجود می آیند، همواره همان چیزی نیستند که ما از نزدیک می دیدیم( اگر می توانستیم آن اجرام را در سفینه فضایی و از نزدیک ببینیم.) ما بعضی مواقع از رنگ به عنوان یک ابزار استفاده می کنیم به این دلیل که یا باعث بهتر دیدن جزئیات می شوند و یا تصور و دیدن آن ها رنگ ها از عهده چشم انسان خارج است. یک عکس نوعی هابل از ترکیب چند عکس سیاه و سفید به نمایندگی رنگ های مختلف نور به وجود می آید. هابل از چه ابزارهایی برای تهیه عکس ها سود می برد؟ پنج ابزار دقیق تلسکوپ هابل – دوربین ها ، طیف نگار ها و حسگر های رهنمایی بسیار دقیق – به طور هماهنگ و یا مجزا از هم کار می کنند تا عکس های عالی را از دورترین نقاط هستی به ما برسانند. هر کدام از ابزار ها برای مشاهده جهان از راهی منحصر به فرد در نظر گرفته شده اند. در اینجا تعدادی از ابزار های مهم هابل در حال و گذشته، و کار آن ها را به طور مختصری بررسی می کنیم: * دوربین پیشرفته نقشه برداری (Advanced Camera for Surveys) که در مارس سال 2002 میلادی نصب شده است، نشانگر نسل سوم ابزار های دقیق، که روی هابل نصب شده می باشد. این دوربین در کنار دیگر وضایف به مشاهده و بررسی آب و هوا در روی دیگر سیارات منظومه شمسی، مشاهده و نقشه برداری از کیهان و همچنین مطالعه نوع و چگونگی توزیع ستارگان می پردازد. * دوربین میدان باز و سیاره ای هابل (Wide Field and Planetary Camera) زحمت کش ترین ابزار در تهیه مشهورترین عکس های هابل است. این دوربین مانند دوربین اصلی هابل برای مشاهده همه چیز به کار می رود. در زیر دو عکس از عکس های بسیار پر تعداد آن را می بینیم. * دوربین فروسرخ و طیف نگار آن که می تواند چند هدف را هم‌زمان طیف نگاری کند، آشکارساز گرمای هابل است (Near Infrared Camera and Multi-Object Spectrometer) حساسیت آن به امواج فروسرخ باعث شده است که این دوربین برای مشاهده اجرام مبهم آسمانی مانند گازها و غبار میان ستاره ای و همچنین مشاهده دقیق ژرفترین قسمت های جهان بسیار کارآمد باشد. * طیف نگار عکاسی تلسکوپ فضایی (Space Telescope Imaging Spectrograph) ابزار گردانی بود که تا حدودی مانند یک منشور، نوری که از اجرام آسمانی به تلسکوپ می رسد را به رنگهای به وجود آورنه آن تجزیه می کند. در سال 2004 مشکلی برای آن پیش آمد و از ادامه فعالیت آن جلوگیری کرد البته این ابزار قابل تعمیر است و میتواند در ماموریت های بعدی تعمیر شود. * حسگرهای راهنمایی دقیق هابل (Fine Guidance Sensors) ابزارهای هدف گیری هستند که به سوی ستارگان رهنما قفل می شوند و موقعیت نسبی آنها را نسبت به سوژه در حال مشاهده می سنجند. کار تنظیمی که این ابزارها انجام می دهند باعث می شود هابل در حالت نشانه گیری درست بماند. همچنین این حسگرها برای انجام اندازه گیری های آسمانی به کار می روند. * دوربین سوژه های کم نور (Faint Object Camera) دستگاه تله فوتو (مخابره عکس) هابل بود. عکس هایی که از میدان های دید بسیار کوچک گرفته شده بودند با تمام جزئیات ضبط می کرد. این ابزار در سال 2002 جای خود را به دوربین پیشرفته نقشه برداری داد. دید هابل و کیفیت آیینه آن ------------------------------ چه چیزی به هابل چنین بینایی خوبی داده است؟ چه چیزی عکس های اجرام دور را چنین با کیفیت می کند؟ مکان هابل بالا جو زمین است. اگر جه این مکان دارای برتریهای زیادی است، اما این فقط قسمتی از جواب این سوال است. بدون دید قوی هابل نمی توانست چنین عکس های مفیدی را از مکان های بی همتا بگیرد. چشم های هابل در حقیقت سیستمی هستند که مجموعه نوری تلسکوپ نام دارند. این سیستم از دو آینه تشکیل می شود. سیستم نوری هابل یک طرح درست نوری موسوم به Ritchey-Chretien گاسگرین است که در آن شکل و طراحی مخصوص دو آینه عکس هایی از بزرگ ترین میدان دید ممکن را کانونی می کنند. آیینه های هابل بسیار صاف هستند و سطحی به دقت شکل داده شده برای بازتاب نور دارند. آنها با تراش شیشه با ساینده ها به وجود آمده اند بطوری که سطحشان بیشتر از یک هشتصد هزارم در یک اینچ از شکل منحنی انحراف ندارد. اگر آینه اصلی هابل قطری هم اندازه با قطر زمین داشت، ارتفاع بزرگ ترین برآمدگی آن تنها شش اینچ می شد. کمی پس از ساخت و نصب هابل در سال ۱۹۹۰ دانشمندان دریافتند تراش منحنی آینه اصلی اشتباه بوده، باعث کجنمایی(ابیراهی) کروی آینه می شده است. خوشبختانه اصلاح نورشناسی قادر به حل این مشکل بود. آینه های هابل از جنس شیشه ای با ضریب انبساطی کم هستند و در اطاقی با دمای تقریبا ثابت (در 70 درجه فارنهایت) نگاه داشته شده اند تا از تاب خوردن آنها جلوگیری شود. سطح بازتابنده آینه ها با لایه ای 3میلیونم اینچی از جنس آلومینیوم خالص پوشانده شده و با یک لایه 1میلیونم متری از منیزیم فلوئورید حفاظت شده است.منیزیم فلوئورید باعث می شود آینه نور فرابنفش را بهتر منعکس کند. | |||
تالار گفتمان
آخرین عناوین
آخرین ارسال‌ها
قوانین و مقررات
عاشقان آبی و اناری
مباحث آزاد
لیگ فانتزی
مسابقات سایت
آبی و اناری
گردانندگان سایت
حمایت مالی از سایت
تاریخچه باشگاه
افتخارات باشگاه
زندگینامه بازیکنان
مربیان باشگاه
اسطوره‌های باشگاه
مقالات سایت
پیوستن به جمع نویسندگان آبی و اناری
مقالات اختصاصی
مقالات آماری تحلیلی
مقالات آنالیز فنی
گالری عکس
پیوستن به جمع همکاران گالری
عکس‌های قهرمانی
عکس‌های بازی‌های بارسا
عکس‌های بازیکنان
عکس‌های فصل 2016/17
نقشه سایت
سوال یا ابهام خود را مطرح نمایید!
راهنمای عضویت در سایت
مشکل در ورود به سایت
سوالات متداول
