Carles Aleñá نوشته:



این که یکی بازیکنی تو اوج جوانی یه مقدار اوج میگیره و استایل اون اسطوره رو داره و بهش لقب فلانی جدید رو میدن طبیعیه و همه جای دنیا هست و 90درصدشون حتی نصف اون اسطوره هم نمیشن ..
اما " اسطوره " خودش تعریف داره .. به عنوان مثال من هیچ وقت نتونستم والدس رو به عنوان اسطوره تیمم قبول کنم .. با اینکه تموم عمرش رو تو بارسا بود، اما از نظر فنی هیچوقت قبولش نداشتم و برام با پینتو هیچ فرقی نمیکرد ..

بوسکتس هم دقیقا همین شرایط رو داره .. وقتی اون بازوبند رو روی بازوش میبینم عصبی میشم ..

دی یانگ برای اسطوره شدن راه زیادی در پیش داره و ما فعلا این رو ازش نمیخوایم .. دی یانگ همین الانش هم تو 21 سالگی از لحاظ فنی از بوسکتس یک سرو گردن بالاتره .. بازی با مادرید مودریچ قشنگ تو جیبش بود .. بازی با یووه کلا با پاس هاش هافبک های یووه رو از کار انداخته بود و سر در گم شده بودن ..

ما با بوسکتس 10 نفره بازی میکنیم .. کافیه راکیتیچ یه بازی نباشه .. میشه بازی با ویارئال ...