لالیگا از چند هفته پیش برای بارسا از دست رفته بود نه الان و یوفامادرید رو با کمک داوری قهرمان کردن هر چند که مسائل داوری چیزی از ضعف و مشکلات بارسا توجیه و رفع نمیکنه چون یوفامادرید با وجود تمامی کمک ها باز هم اقتدار و سلطه ای نداشت و تنها با استفاده از ضعف بارسا و بیشتر هم امتیاز از دست دادن های ابتدای فصل بارسلونا تونستن برسن و قهرمان بشن.

امسال که سومین فصل حضور الاغورده بود گندش اونقدر بالا زده بود و تر زد که یوفامادرید هم با وجود نداشتن اقتدار تونست برسه و قهرمان بشه.

مشاهده امتیازات یوفامادرید و بارسلونا از فصل 2011/2012 تا الان نشون میده که اگر یوفامادرید 2 فصل گذشته وارد بحران نمیشد و میتونست مثل سال های قبلش رقابت و عمل کنه باز هم گند الاغورده نمایان میشد اون موقع و همون 2 فصل هم الاغورده نمیذاشت بارسا قهرمان بشه و در رقابت با یوفامادرید کورس رو به دشمن واگذار و تقدیم میکرد و شاید تنها موفق به قهرمانی در فصل اولش میشد و الان کسی نمیگفت کاش خود الاغورده مونده بود چون حداقل قهرمان لالیگا میشد قطعاً !!!

2011/12 رئال 100 امتیاز بارسا 91
2012/13 بارسا 100 امتیاز رئال 85
2013/14 اتلتیکو 90 رئال 87 بارسا 87
2014/15 بارسا 94 امتیاز رئال 92
2015/16 بارسا 91 امتیاز رئال 90
2016/17 رئال 93 امتیاز بارسا 90
2017/18 بارسا 93 امتیاز اتلتیکو 79 رئال 76
2018/19 بارسا 87 امتیاز اتلتیکو 76 رئال 68

امسال که یوفامادرید کمی شرایطش بهتر از 2 فصل پیشش شد و مسائل داوری هم به کمکش اومد، نتیجه ی گند زدن و افتضاحات الاغورده قشنگ نمایان شد که 2 فصل اولش هم هر چند قهرمان لالیگا شد اما سطح بازی تیم بالا نبود و مشکلات وجود داشتن و تنها شانس اونجا بود که دشمن، 2 فصل گذشته شرایطش نسبت به قبل بحرانی تر شده بود وگرنه اگر بحران نداشتن به مانند الان به خاطر گندکاری های الاغورده و داغون کردن تیم، قهرمان میشدن.

ادامه دادن با خود الاغورده یا اومدن ستین در میانه ی این فصل، نتیجه ی نهاییش برای بارسا تفاوت چندانی ایجاد نمیکرد و با موندن بیشتر الاغورده در تیم شرایط بدتر از این هم میشد چرا که وضعیت کنونی ماحصل و نتیجه و اثر خرابکاری های مربیان سطح پایین از چند سال گذشته تا الان بوده که دیگه این فصل با بالا زدن خرابکاری هاشون از ابتدای فصل تا الان، افتضاح بودن عملکردشون خیلی خوب نمایان و کمک حال دشمن برای کسب قهرمانی شد.

ستین رو هم آوردن که خرابکاری های الاغورده رو جمع کنه اما از ابتدا هم مشخص بود که توانایی جمع کردن این بازیکنان و تیم ویران شده توسط الاغورده رو نداره و در این سطح نیست که بخواد این کار رو کنه اون هم در مدت زمان کم و یک نیم فصل و اگر هم قرار بود چیزی ارائه کنه ولی شرایطی پیش اومد که باعث اختلاف نظرشون با رختکن تیم و در نتیجه سخت تر شدن شرایط برای کار خودشون شد‌.

ستین روز اول پس از انتصابش بجای الاغورده در نخستین نشست خبری خودش گفت : «« با مسی و دیگر بازیکنان تیم صحبت کرده‌ام. به مسی گفتم که چقدر او را تحسین می‌کنم اما هر یک از بازیکنان تیم برای من جایگاه خودش را دارد.
مسی نیز برای ما مانند بوسکتس و سایر بازیکنان خواهد بود و تفاوتی بین بازیکنان وجود ندارد. »»

ستین میخواست با این مصاحبه و این حرفها مثل انریکه اقتدارش رو از روز اول روی رختکن و بازیکنان دیکته کنه و فکر کرد میتونه مثل انریکه در این زمینه موفق بشه اما چون نه سرمربی سرشناسی بود نه جذبه و قدرتی برای چنین کاری و صحبت هایی داشت، نه تنها در این زمینه موفق نشد بلکه کنترل رختکن و بازیکنان هم کامل از دستش خارج شد چون شاید با خودش فکر کرد که تنها مشکل تیم نداشتن قدرت سرمربی باشه که تا حدودی درسته و می‌تونه با این کار شرایط رو دگرگون کنه اما هرگز موفق نشد.

اما تنها مشکل بارسا این نبود بلکه الاغورده طی 2/5 سال علاوه بر اینکه با بی عرضگی تمام، جایگاه و اقتدار و قدرت و نفوذ و نقش یک سرمربی آن هم در سطح تیمی مثل بارسا رو به راحتی زیر سوال برده بود، با سطح پایین فنی و تاکتیکی و تصمیمات و اشتباهات احمقانه باعث نابودی و افت فاحش خیلی از بازیکنان و تیم شده بود و کیکه ستین نیز توانایی رفع این مشکلات را نداشت و نتیجه‌ ی همه ی این مشکلات در نهایت منجر به قهرمانی یوفامادریدی شد که نه لایق قهرمانی بود و نه اقتداری برای قهرمانی داشت و در شرایطی موفق به قهرمانی شد که خود عوامل یوفامادرید و هوادارانشان نیز در ابتدا چندان امیدی برای قهرمانی نداشتند اما به لطف خرابکاری سرمربیان افتضاح و ضعیف بارسا در طول فصل که باعث نابودی و افت عملکرد بازیکنان و تیم شدند موفق به فتح جامی شدند که در واقع متعلق به تیم بارسلونا و کاپیتان لیونل مسی بود اما به خاطر تصمیمات مدیریتی غلط باشگاه و انتصاب سرمربیان ناکارآمد، به راحتی هر چه تمام از دست رفت و به دشمن ابدی رسید.