اول از همه آزادی پرسپولیس رو از حضور تحمیلی آقای دایی به همه پرسپولیسی ها تبریک میگم!

آقای فردوسی پور

که داعیه بی طرفی و عدالت داری، چه منفعتی در دفاع از آقای دایی داری که تا سر حد مرگ از ایشون دفاع می کنی؟ اون از برنامه های جهت داری که پشت ایشون در می اومدی، تا صرف نظر از 600 میلیونی که بابت ویران کردن تیم ملی گرفته بود، 400 میلیون دیگه (به توصیه شما) بی هیچ دلیل ازجیب مردم بدبخت برداشته بشه و به ایشون داده بشه. واقعا چقدر از این مبلغ به شما می رسید؟!

تو این مدت هم که انواع حمایت ها رو از تخریب ارزشهای پرسپولیس که توسط ایشون به خوبی اجرا شد، انجام دادید! اون از نظرسنجی برنامتون که با هشیاری سعی کردید توجه مردم رو به چیزی جز معایب کادر فنی جلب کنید (که البته گزینه های 1 و 2 تون همون معایب کادر فنی بود و خواستید یه جوری رای رو بشکنید!)، اون از صحبت امروزتون که شعار علیه این آقا که پرسپولیس رو نابود کرد، و عدم شعار علیه آقای کاشانی رو بودار و تلویحا خط داده شده دونستید! کیه که ندونه آقای دایی نفر اول خط ده ها و لیدر خر ها و بازیهای پشت پرده س؟ فریب مردم تا کی؟

برنامه تون که زمانی زیبا بود، امروز فقط شده ابراز القای یه جهت فکری مشخص (مشخصا نظر فردی شما و دوستانتون) و با وجود اینکه داعیه بسیار بلندی در حرفه ای گری دارید، حتی سر موضوعی که خلاف نظرتون هست (مثل انتقال تیمها به شهرستان) فقط کسانی رو به برنامه میارید که موافق شما هستن، و مخالفین نهایتا 5 دقیقه وقت برای حرف زدن دارن! این مشتی نمونه خرواره، اگر واقعا عادل بودید، مثل تمام بحث های آزاد و منطقی دنیا، دو نفر موافق و دو نفر مخالف می آوردید، و خودتون یه مجری می موندید! واقعا این سبک محبوبیت انقدر ارزش داره که اینطور بخواید تفکر خاصی رو به زور رسانه به مردم القا کنید؟ (کار شما منو به یاد فعالیتهای VOA و BBC و امثالهم می اندازه!)

در پایان امیدوارم روزی برسه، که کسایی که داعیه دلسوزی ورزش رو دارن، ولی در پشت پرده، به دنبال صد جور منافع خودشون هستن، از صحنه این ورزش کنار برن، و کسایی که ادعای حقیقت گویی دارن، حقیقت رو اونطور که هست نمایش بدن، نه گزینشی و مطابق نظر خودشون!

گرچه می دونم انقدر عادل نیستید که این نظر رو علنی کنید، گرچه می دونم خیلی ها به طور احساسی مخالف نظر من هستن، چون حقیقت نماهای شما رو باور کردن، گرچه زمانی که در دانشگاه شریف تحصیل می کردم، دوست داشتم واحد زبانم رو با شما بر دارم، اما همه اینها رو نوشتم، از سوز دل، نه چون پسر نماینده اراکم، یا اهل همدانم، یا به شکل دیگه ای مورد هجمه کلام شما قرار گرفتم!

موفق باشید...