بدمـائكــم ننـتـصــــر نوشته:




نمی دانیم این بحث روزه داری در جهت همدردی با فقرا از کجا وارد ادبیات ما شد که خنده ای بر ما عارض می گردد، خندیدنی ، که آن مسکین به نان شبش محتاج است و سفره ای خالی، و من و تو در شمارش معکوسیم برای بانگ اذان مغرب و در جوع و گرسنگی به امید سفره ای رنگین !

الحاقی: پر کردن سفره ی مسکین ولو یک شب، بهتر و بالاتر از این خیال باطل که درد او همی فهمیم !

الحاقی2: حالات روحی و معنوی شهرالله والاتر و بالاتر است از این تصور عام !

الحاقی3: برای آن استفتا می دهیم خلع لباستان کنند و دستار از سر ملوکانه بر دارند که لعن متظاهر و متکبرجایز و تمام حقوق مادی و معنوی اش بر ذمه ی ماست !

الحاقی4: "سب" صحیح است شیخنا و نه "صب" !

الحاقی5: بر سر سفره ی افطاراز هیچ نعمت خدای متعال نگذریم که معصیتی است عظما و کفران نعمت !

الحاقی6: عبدالله ابن زبیر و تخت روانش و شاه نقش کیانیان و خاصه آن گریم شاهکار استاد اسکندری !