My Little Heart نوشته:

گاهی اوقات آدم نمیدونه چی باید بگه وقتی میبینه آدمایی که نباید باشن هستن...ولی اونایی که باید باشن میرن ... در مقابلش از خودم می پرسم هدف ماهایی که هستیم چیه واقعا؟!
کسی که پنج شنبه هفته پیش کنارش نشسته بودم...داشتم باهاش حرف میزدم...کسی که اون موقع حالش از منم بهتر بود...شنبه صبح بهت خبر میدن دیگه نیست ... کسی بعد از رفتنش کسی یه خاطره بد ازش نداره و فقط شوخی ها و مهربونی هاش یاد آدم میاد...

یه فاتحه برای پدربزرگم بخونید





یعنی جون آدم سالم رو نمیشه داد دسته دکترای بابل! یکی از یکی احمق تره بخدا....سواد پرستار و رئیس بیمارستانش در یه سطحه....واقعا خاک تو سرشون...
کسی ندونه سپیده و اقا سجاد میدونن - مثلا - بابل کلینیک بهترین بیمارستان اینجاست...اون وقت بخاطر یه کمر درد ساده معلوم نیست چه کوفتی تزریق میکنن که بابابزرگم میاد خونه .... جالبه برگشتن به داییم قبلش مرخص کردنش گفتن اگه بازم حالش بد شد اینجا نیارید ببرید شهید بهشتی...
طبق گفته مامانم دارویی که تزریق کردن مرفینش بالا بوده بابابزرگم حساسیت داشته...سواد در حد بچه دبستان هیچی حالیشون نیست، هیچی!
لعنتیا حال بابابزرگ من خوب بود. هیچیش نبود یه کمر درد ساده بود...