گمنام نوشته:

وااااااااای دارم دیوونه میشم.
یعنی الان دقیقا احساس کوزت رو دارم.
الان تازه میفهمم مادرم چی میکشه تو این خونه.
2 روزه رفته تهران کمک خالم اساس کشی پدرم در اومده.
فقط به غذا درست کردن و ظرف شستن میرسم.
ما شالله پدر و برادر هم که اصلا اعتقادی به کمک ندارن.
ولی جدا سخت ترین کار دنیا فکر کردن به پختن غذاست.
الان تو این 2 روز ناهار اول رو که مادرم بود خودش لوبیا پلو گذاشت.
شام هم املت درست کردم.
روز دوم از همون ناهار روز اول مونده بود.
بد بختی بعد از ناهار پسر عمه هام اومدن خونمون.
منم یه غلطی کردم گفتم شام بمونید پیتزا درست میکنم.
دیگه اونا هم موندن دیگه.
ناهار امروز هم براشون ماکارونی گذاشتم.
حالا فکر کنید این 2 روز همش ظرفا رو هم میشستم.
تازه با آبجی کوچیکه هم کلنجار میرفتم وسایلشو جمع کنه و مشقاشو بنویسه.
تازه بیدار شدن اونم 7 صبح و رد کردن آبجیم به مدرسه بماند.
الانم بزرگترین معمای ذهنم اینه که برا ناهار چی درست کنم؟؟؟

یعنی الان یواش یواش داره از خودم بدم میاد.
به منم میگن مرد؟؟؟!!!
----------------------------------------------
راستی بد بختی پسرا رو هم تسلیت میگم.
خداییش چقدر ما قشر مظلومی هستیم.
دخترا به دنیا که میان همه براشون طلا میارن برا پسرا خیلی زحمت بکشن یه دست لباس میارن.
دخترا بزرگ تر که میشن روزی 1 دست لباس میگیرن پسرا به جلف بازی متهم میشن.
همین الانش آبجی من که 10 سال ازم کوچیک تره در کمد لباساش بسته نمیشه در حالی که کمد لباسای من و داداشم که همون اندازست نصف اونم پر نشده.
یا مثلا همین که دخترا یه روز تو سال به اسمشونه ولی ما پسرا باید بریم گَله.
تازه آخرشم 2 قورت و نیمشون باقیه که حق ما خورده میشه.

پ.ن: این بحث صرفا جهت این بود که خانوما تو این تاپیک به هم روزشونو تبریک گفتن اگر میخاید ادامه بدید برید تاپیک مربوطه.

واقعا که.....باید خودمون به خودمون تبریک بگیم!!!