| تولد 10 سالگی FCBarcelona.ir مبارک! | |||
|---|---|---|---|
نویسنده: یا لثارات الحسن دوشنبه، ۱۲ مرداد ۱۳۹۴ (۱۵:۴۵) | |||
 نوجوون که بودم، همیشه آرزو داشتم زود ازدواج کنم و زود بچه دار شم و اختلاف سنیم با بچه م کم باشه. افسوس که رویاهای آدمیزاد اکثرشون هیچ وقت به واقعیت تبدیل نمیشن.  به هر حال، لااقل این سایت همیشه مثل بچه م بوده. همیشه با همه توان ازش مراقبت کردم و با قدرت ادعا می کنم که بی شک هیچ کس جز من نمی تونست سر پا نگهش داره. با تمام روزهای تلخ و شیرین و سخت و دشواری که توی این یه دهه پشت سر گذاشته، با همه آدمای خوب و بدی که اومدن و رفتن و کمکی کردن یا زخمی زدن. حالا احساس می کنم بچه م 10 سالش شده. حس خیلی قشنگیه.  باورش برام سخته که 10 سال از اون روزها می گذره. زمانی که 21 سالم بود و یه اقیانوس هیجان و شور درونم وجود داشت، انقدر که به سختی می تونستم همه شو در خودم نگه دارم. اما هیچ چاره ای جز قبول کردن واقعیت های تلخ این دنیای بیرحم نیست. 10 سال گذشته، و هرچی من بزرگتر و زخم خورده تر شدم و هرچی از اون دریای شور و شوق که از بین رفته، اما این سایت بزرگتر شده و این طرف قشنگ ماجراست. شاید اگر اوضاع جور دیگه ای پیش می رفت، شاید اگر تقریبا تمام این 10 سال، پر نبود از خاطرات تلخ، از دروغهای قشنگی که بهشون دل بستم و حتی هنوز هم صادقانه دلتنگشون میشم، شاید اگر نگاه کردن به گذشته هراس تیر کشیدن قلبم رو با خودش نداشت، امروز حس خیلی بهتری داشتم. وقتی بر می گردم و به دهه اخیر نگاه می کنم، انگار این آهنگ سیاوش قمیشی تو پس زمینه ذهنم پخش میشه: ما دلی داشتیم واسه رفتن جونی داشتیم واسه مردن کسی بودیم کاری داشتیم پاییز و بهاری داشتیم تو سرا ما سری داشتیم عشقی و دلبری داشتیم کسی آمد که حرف عشقو با ما زد دل ترسوی ما هم دل به دریا زد... کاش هرگز نزده بود و کاش هرگز نزده بود... اما بازم خوبم، به قدر کافی خوب و خوشحال، ایستاده سر پا، به اسقامت و استواری همون روز اول، و حتی خیلی محکم تر. شاید داستان تاسیس این سایت رو خیلی ها بدونید. تازه وارد دانشگاه شده بودم - حدود سال 82 - که تصمیم گرفتم یه وبلاگ بزنم و در مورد بارسا بنویسم. اون زمان وبلاگ ها خیلی رایج بودن و انقدر خبری از سایتهای هواداری و اینا نبود. چند روز بیشتر نبود که شروع کرده بودم که از یه وبلاگ هواداری دیگه - یادمه اسم وبلاگ من fc اول بارسلونا داشت اما مال اونا نداشت - برام پیام اومد که بیا به ما ملحق شو و تو نوشتن مطلب کمکمون کن. یه سری بچه های خوبی بودن که راجع به بارسا و نتایج بازیها و ... مطلب می نوشتن، چیزی که اون زمان سخت توی نت پیدا می شد. جمع خیلی دوستانه و خوبی بود و منم خیلی زود بهشون اضافه شدم. البته بیشتر نگارش عامیانه دور همی بود و کار حرفه ای انجام نمی شد، اما خیلی پر شور و نشاط بود و خیلی هم طرفدار داشت. حدود یه سال که گذشت، بحث این مطرح شد که یه سایت بزنیم. حدود 8-9 نفری تا اون زمان اونجا اضافه شده بودن و مطلب می نوشتن. من گفتم با اینکه این همه آدم با هم بخوان چنین کاری رو بکنن و هرکس پولی بذاره و همه حقی برای خودشون قائل باشن و نظری بدن و ... موافق نیستم و می دونم نتیجه نمیده. از همون سالهای پیش از ورود به رشته مدیریت هم یه ایطور چیزایی تو خودم داشتم.  خلاصه من اون زمان رفتم شدم مدیر انجمنهای پارس فوتبال و یه کمی از این فضا فاصله گرفتم. اون برهه حضور من تو پارس فوتبال بدون شک منجر شد به ساخته شدن انجمنی که مادر اکثر انجمن های فارسی فعلی محسوب میشه و اکثر سایتا برای ساختن انجمن از اون الگو استفاده کردن، یه چیزی تو مایه های کلاسای هنری که استیو جابز رفته بود و شد خالق فونت . خلاصه بعد از 7-8 ماه من برگشتم و دیدم دوستان هنوز تو همون مرحله ن و دارن سرش همون چونه ها رو می زنن. گفتم آقا شماها این کاره نیستین. با اون تجربه پارس فوتبال، با انگیزه مضاعفی رفتم سراغ تاسیس سایت. یادمه حدود اردیبهشت بود که دامنه fcbarcelona.ir رو ثبت کردم و زمانی که با ریکارد برای اولین بار تو لالیگا قهرمان شدیم - اون زمان یه اتفاق وحشتناک بزرگ بود! - سایت رو برای اولین بار بالا آوردم. اما خب یه مشکلاتی داشت و افتتاح رسمیش کمی زمان برد و خیلی شیک و زیبا مقارن شد با روز تولد خودم، یعنی تولد پدر و پسر در یک روز. از اون زمان تا به حال، هیچ کس هیچ ایده ای نداره که چقدر سر پا نگه داشتن این سایت سخت بوده. این 10 سال پر بوده از فراز و نشیب های سخت و شکننده و اتفاقات و فشارهای زیادی که کمتر کسی می تونسته زیرش دووم بیاره. قصد تعریف از خود دارم واقعا هرکس دیگه جای من بود، خیلی وقتها کم می آورد و می رفت. حتی گاهی انقدر بهم فشار می اومد که دلم می خواست همه چیزو رها کنم و برم. اما خب من هیچ وقت اینطوری نبودم، اهل تسلیم شدن نبودم، حتی در سخت ترین شرایط و بابتش خیلی خوشحالم. واقعا اداره کردن این مجموعه با دست خالی و بدون کمترین پشتوانه مالی کار کوچیکی نبوده. البته آدمهای خیلی خوب زیادی بودن که در طول این سالها خیلی کمک کردن. امیدوارم می شد اسم همه شون رو به خاطر بیارم و اینجا بنویسم، اما تصویری از همشون توی ذهنم هست. برای همه آدمایی که کمترین سهمی در زنده نگه داشتن و رشد دادن این سایت داشتن، چه اونا که هستن و چه اونا که سالهاست رفتن، بهترین ها رو آرزو می کنم. امیدوارم هرجایی که هستن و کنار هر کسی که هستن، خوشحال و خوشبخت و در آرامش باشن. تولدت مبارک پسرم. (بله پسره بچه  ) | |||
تالار گفتمان
آخرین عناوین
آخرین ارسال‌ها
قوانین و مقررات
عاشقان آبی و اناری
مباحث آزاد
لیگ فانتزی
مسابقات سایت
آبی و اناری
گردانندگان سایت
حمایت مالی از سایت
تاریخچه باشگاه
افتخارات باشگاه
زندگینامه بازیکنان
مربیان باشگاه
اسطوره‌های باشگاه
مقالات سایت
پیوستن به جمع نویسندگان آبی و اناری
مقالات اختصاصی
مقالات آماری تحلیلی
مقالات آنالیز فنی
گالری عکس
پیوستن به جمع همکاران گالری
عکس‌های قهرمانی
عکس‌های بازی‌های بارسا
عکس‌های بازیکنان
عکس‌های فصل 2016/17
نقشه سایت
سوال یا ابهام خود را مطرح نمایید!
راهنمای عضویت در سایت
مشکل در ورود به سایت
سوالات متداول