پاسخ به: اخبار روز لیگ قهرمانان اروپا | |||
---|---|---|---|
نویسنده: Tekie.Taka.Barca چهارشنبه، ۱۱ خرداد ۱۳۹۰ (۱:۲۲) | |||
یادداشت روز؛ بارسا آدم تربيت ميکند 11سال پیش زمانی که منچستر با همین سر الکس بزرگ در فینال دراماتیک نیوکمپ قهرمان اروپا شد لیونل مسی 12ساله نخستین بازیهای خود را برای لاماسیا انجام میداد. شنبهشب بارسلونا با نمایشی خیرهکننده و چشمنواز بر بام فوتبال اروپا نشست. اما این حاصل یک پروژه ربع قرنی بود. 11سال پیش زمانی که منچستر با همین سر الکس بزرگ در فینال دراماتیک نیوکمپ قهرمان اروپا شد لیونل مسی 12ساله نخستین بازیهای خود را برای لاماسیا انجام میداد. فراموش نکنید در آن سال بارسا در مرحله گروهی لیگ قهرمانان حذف شد و در لالیگا ششم شد و حتی به لیگ قهرمانان راه نیافت. اما در آن روزها اسطوره یوهان کرایوف و کارلوس رکساچ با الگوبرداری از مکتب مدرسه فوتبال آژاکس و تلفیق آن با فرهنگ بومی کاتالونیا به پرورش کودکانی پرداختند که امروز مخلوطی از 4-3-3 و توتال فوتبال هلندی، تیکیتاکای اسپانیایی و ژوگوبونیتوی برزیلی را به بهترین شکل نمایش میدهند. من قصد ندارم وارد چالش بهترین تیم یا بازیکن تاریخ شوم چرا که چنین قیاسی عملا محال است. ولی باید پذیرفت که تاریخ فوتبالی به کمال سبک بارسا و بازیکنی با قابلیت لیونل مسی کم دیده است و آنچه مسلم است این است که بارسلونا آنچه را که کاشته برداشت میکند. در دو دهه اخیر بارسلونا نسل طلایی کم نداشته. از تیم رویایی یوهان کرویف با ستارگانی مثل میشل لادروپ و رونالد کومان و... و نسل طلایی اواسط دهه90 با ستارگانی نظیر رونالدو و روماریو و استویچکوف و سپس نسل طلایی ستارههایی مثل ریوالدو و فیگو و همین گواردیولا تا در نهایت تیم خوب فرانک رایکارد و بازیکنان بزرگی مثل رونالدینیو و دکو و سامی اتوئو. اما تمام این نسلها تاریخ انقضا داشتند و ستارگان این نسلها همه غیربومی بودند و رفتنی. تا اینکه ریسک انتخاب پپ گواردیولا پذیرفته شد و این مربی بومی با منش خاص خود و تکیه بر مدرسه فوتبال بارسلونا و بازيکنان بومی و صدور اجازه رفتن بازیکنان بزرگی مثل رونالدینیو و دکو و بر پایه فرهنگ کاتالونیا و شعار باشگاه (فراتر از یک باشگاه) توانست به بالاترین پتانسیل تیم دست یابد. او که به آرامی بوسکتس را جایگزین یحیی توره میکند و پدرو را جایگزین تیری آنری. او که در بازگرداندن پیکه از منچستر جرارد را از یک نیمکتنشین به یکی از بهترین مدافعان مرکزی جهان تبدیل میکند. پیشرفتهای ویکتور والدس و اینیستا و خود لیونل مسی که قبلاً یک فوروارد کناری بود و امروز یک بازیکن آزاد در فاز هجومی که همه کار میکند در تیم گواردیولا شکل گرفت. تا آنجا که فلسفه و مکتب بارسلونا شنبه شب به اوج بلوغ خود رسید. فوتبالی از نسل فردا که بیننده چه طرفدار بارسا و چه منچستر از دیدن این فوتبال لذت برد. بارسلونا سه سال فوتبال را بر انگشتان دست چرخانده است. در این میان چالشهایی نظیر اشتباهات داوری استمفوردبریج و شکست مقابل اینتر مورینیو و یا اخراج پهپه در نیمهنهایی امسال وجود داشته است. حال آنکه نگارنده این اشتباهات را اشتباهات داوری میداند نه تبانی با یوفا که اگر بحث تبانی صحت داشته باشد دیگر دیدن فوتبال هیچ لذتی نخواهد داشت. اما اینها تناقضي با کلیت مسأله ندارد. مکتب بارسلونا و فلسفه فوتبالش امروز بعد از ربع قرن به ثمر نشسته و فوتبالی کامل به سان یک سمفونی با هنرمندی ژاوی و اینیستا و سوپر مسی ارائه میدهد و این فلسفه چنان است که گویی این مکتب همچنان ادامه دارد. شنبه شب بارسا پیروز میدان بود ولی این ذرهای از ارزشهای بزرگمردی به نام سر الکس فرگوسن و تیمش که مردانه بازی کردند و هرگز به ضدفوتبال رو نیاوردند کم نکرد. فرگوسنی که خود ربع قرن است فلسفه خاص خود را دارد. شاید آنچه فلسفه بارسا را غالب میکند تعصب و اتحاد و همدلی است که نمود بارز آن داستان جام قهرمانی و اریک آبیدال است. به قول امیرکبیر اگر هدف یک ساله دارید برنج بکارید. اگر هدف 10ساله دارید درخت غرس کنید. اگر هدف 100ساله دارید آدم تربیت کنید. گویی مورینیو و پرس و رئال مادرید برنج میکارند و بارسلونا و یوهان کرایوف آدم میپرورند. سایت گل |
تالار گفتمان
آخرین عناوین
آخرین ارسالها
قوانین و مقررات
عاشقان آبی و اناری
مباحث آزاد
لیگ فانتزی
مسابقات سایت
آبی و اناری
گردانندگان سایت
حمایت مالی از سایت
تاریخچه باشگاه
افتخارات باشگاه
زندگینامه بازیکنان
مربیان باشگاه
اسطورههای باشگاه
مقالات سایت
پیوستن به جمع نویسندگان آبی و اناری
مقالات اختصاصی
مقالات آماری تحلیلی
مقالات آنالیز فنی
گالری عکس
پیوستن به جمع همکاران گالری
عکسهای قهرمانی
عکسهای بازیهای بارسا
عکسهای بازیکنان
عکسهای فصل 2016/17
نقشه سایت
سوال یا ابهام خود را مطرح نمایید!
راهنمای عضویت در سایت
مشکل در ورود به سایت
سوالات متداول