ترجمه از سایت رسمی: FCBarcelona.com
مترجم: FCBarcelona.ir / Ramin

برد برابر سویا، تنها به دلیل رقم زدن رکورد یازده برد متوالی تیم در تاریخ ثبت نشد، بلکه این برد قله برخی از نمود‌های شگفت انگیز یک فوتبال موثر است. در زیر به یازده دلیل برای توضیح این روند با شکوه بردها اشاره می‌کنیم.

11 برد متوالی (8 برد در لیگ و 3 برد در لیگ قهرمانان) و برابری با رکورد ثبت شده در فصل 56-1955، فرانک رایکارد را به بخشی جدا نشدنی از فولکلور باشگاه مبدل کرده است. در آن روزهای طلایی، فرانتز پلاتکو روی نیمکت تیم نشسته بود و کوبالا در زمین تماشاگران را به وجد می‌آورد. پس از آن زمان همه چیز تغییر کرد، اما بارسا هنوز قادر به ایجاد آن شور و هیجان و کسب آن نتایج است.



هیچ کس 11 بازی را با شانس نمی‌برد. هر بازی یک ساختمان مستحکم تیمی را می‌طلبد. اکنون به دلایل این برد‌های متوالی می‌پردازیم.

تیم: بارسلونا چیزی فراتر از 11 بازیکن در زمین است. 24 بازیکن در ترکیب بارسا حضور دارند و همه آنها نقشی در بازی چه در زمین و چه در تمرینات دارند. این یکی از کلید‌های روحیه بارسا است و بدیهی است که تمرینات مسبب پیشرفت تیم در زمین هستند. فوتبال بارسا بر پایه کار گروهی است.

مربی: فرانک ریکارد از زمانی که در فصل 04-2003 وارد تیم شد، رهبر این ارکستر بوده و هست. این مرد هلندی، فلسفه خود را از طریقی آرام و جامع به بازیکنان منتقل کرده است. بازی به بازی، همیشه به دنبال برد. اما به جای در دست گرفتن نبض امور، فرانک ریکارد همیشه به شاگردانش اجازه داده است تا آنها حرف آخر را در زمین بزنند. مربی بارسا وارد تاریخ باشگاه شده است. اول به خاطر اینکه اولین مربی‌ای بوده است که تا به حال 2 بار در برنابئو پیروز شده است و دوم به دلیل برابری با رکورد 11 برد متوالی.



دروازه بانی استوار: پس از دریافت 10 گل در 7 بازی نخست، ویکتور والدس زیر فشار انتقادات قرار گرفت. اما خود او قادر بود تا مسئولیت‌هایش را به عهده بگیرد. در واقع،زامورای او دوباره به طرز شگفت انگیزی پس از دریافت تنها 4 گل در 11 بازی در حال بازگشت نزد خود اوست. بارسا با 13 گل خورده، دومین خط دفاعی لیگ را به خود اختصاص داده است و تنها سویا با 10 گل خورده بالاتر از این تیم قرار دارد.

دفاع بسته: پویول، اوله گر، مارکز، بلتی، جیو و سیلوینیو ستارگان خط دفاعی‌ای بوده‌اند که روز به روز با جلو رفتن لیگ بهتر و بهتر می‌شود. سیستم چرخشی فرانک ریکارد، به همراه مصدومیت بلتی، بدین معنی بوده است که تغییرات بی‌شماری در خط دفاعی صورت گرفته است، به خصوص برای مدافعین کناری. اما در هر سیستمی که به کار رفته است، پویول پیکره مرکزی خط دفاعی بوده است.

خط میانی کامل: سازندگی از دکو، عمق از ژاوی و فشردگی از ادمیلسون. در خط میانی هم تغییراتی صورت گرفته است اما فرانک ریکارد معمولاً شکل مشابهی را در این منطقه قرار داده است. اما مصدومیت‌های جدی برای ژاوی و فن بومل، درها را برای سایر بازیکنان مانند اینیستا، موتا و گابری باز کرده است.

خط حمله ترسناک: رونالدینیو و اتوئو، 2 گلزن برتر تا اینجای این فصل، با زدن 23 گل، بخش عمده‌ای از گل‌های بارسا را به ثمر رسانده‌اند. به غیر از رئال مادرید،با 27 گل زده از هر تیم دیگری در لالیگا بیشتر گل زده‌اند. مرد کامرونی با 13 گل، در صدر جدول گل زنان است و در کنار خود، رونالدینیوی آماده را می‌بیند. همه اینها با مهارت مسی، ژولی، لارسن و اسکه رو، یک تیم را تشکیل می‌دهند که هرگز در آن کشمکش بر سر به ثمر رساندن گل نیست.



ستاره‌ها: 2 جزء اصلی خط حمله، همچنین بازیکنانی هستند که بیشترین توجه را در موقعیتی منحصر به فرد به خود جلب کرده‌اند. رونالدینیو و اتوئو مطمئناً موثر‌ترین و دیدنی‌ترین زوج نهاجمی فوتبال حال حاضر جهان را تشکیل داده‌اند. بازیکن برزیلی، به تازگی توپ طلای اروپا را برده است و این در حالی است که مرد کامرونی، در رقابتی فشرده،عنوان آقای گلی فصل گذشته را از دست داد اما مرد سال فوتبال آفریقا شد وامسال باز هم در آستانه تصاحب این عنوان است. هر دو بازیکن، در بین 3 نامزد نهایی عنوان مرد سال فوتبال جهان‌اند که به مراسم انتخاب برترین بازیکن سال جهان، که هفته بعد در زوریخ برگزار می‌شود، به همراه فرانک لمپارد از چلسی دعوت شده‌اند.

گل‌ها: با وجود آنچه که رونالدینیو و اتوئو به همراه هم به آن دست می‌یابند، گل‌های تیم از همه مناطق زمین به ثمر می‌رسند.34 گل به ثمر رسیده در 11 بازی اخیر را 13 بازیکن متفاوت (بدون احتساب گل به خودی په نا در بازی با ویا رئال) به ثمر رسانده‌اند. اتوئو و رونالدینیو به ترتیب با 9 و 8 گل، بالاتر از دیگران و لارسن با 3 گل و فن بومل،ژولی و مسی با 2 گل پس از آنها قرار دارند. همچنین موتا، پویول، اسکه رو، سیلوینیو، گابری، دکو و اینیستا نیز برای تیم گلزنی کرده‌اند.

روحیه: بارسا همیشه برای برد به میدان می‌رود و این در بازی با اودینزه بیش از هر زمان دیگری آشکار بود. هنگامی که هیچ چیز نمی‌توانست صدرنشینی را از تیم بگیرد.تیم در حال حاضر، با اعتماد تغذیه می‌شود و تیم‌های دیگر هنگامی که با بازیکنان رو به رو می‌شوند، فقط به آنان احترام می‌گذارند و نگران دفاع در مقابل خط آتش تیم ریکارد هستند تا اینکه به دنبال دستیابی به اهداف دیگری باشند.

هواداران: یک تیم بدون پشتیبانی هوادارانش هیچ چیز نیست. بازیکنان و طرفداران نیز این را می‌دانند و این دلیل آن است که چرا بردن در نیو کمپ برای سایر تیم‌ها دشوار است و در این فصل بارسا تنها 2 بازی از 10 بازی خانگی خود را مساوی کرده و هیچ یک را نباخته است. حضور چنین جمعیت زیادی در هر بازی، روحیه‌ای بزرگ به تیم می‌دهد. برای بازی‌های لیگ، نیو کمپ به طور میانگین پذیرای 68.635 نفر بوده است که بسیار به رقم 68.775 نفر، که برای تماشای بازی‌های لیگ قهرمانان به ورزشگاه آمده‌اند، نزدیک است.



شادی: هیچ آماری وجود ندارد که بتواند میزان شادی را بسنجد اما این نیز یک فاکتور مهم دیگر است. با وجود رونالدینیو به عنوان نمونه‌ای بارز، جوی شگفت انگیز بین بازیکنان، چه در حضور عموم و چه پشت درهای بسته، برقرار است. روحیه تیمی تا حد بسیار زیادی به فرانک ریکارد وابسته است و مسلماً او در بارسا چیز دیگری نمی‌خواهد.