نویسنده: اقلیما معنوی / FCBarcelona.ir

سربازان کاتالان، دیشب برای هدفی بسیار با ارزش‌تر از 3 امتیاز جنگیدند و به نتیجه‌ای به مراتب با ارزش‌تر از سه امتیاز نیز دست یافتند. آبی و اناری پوشان دیشب با کسب نتیجه 6-2، 6 گل به افتخارات بارسا افزودند و این افتخار در برابر رقیبی دیرینه کسب شده بود که همواره بارسا را بزرگتر از آن یافته که در برابرش حرفی برای گفتن داشته باشد.
از ابتدای بازی، بارسا آمادگی خود را نشان داد و اولین موقعیت بازی را به لطف ژاوی به نام خود ثبت کرد. در دقیقه 13 بازی، بارسا گلی از جانب مادرید دریافت کرد، گلی که توسط هیگواین و با کمک سرخیو راموس به ثمر رسیده بود، در ذهن آبی و اناری‌ها نحسی عدد 13 را تداعی می‌کرد.


شروعی شوک آور، پاسخی محکم

دریافت گل اول، همچون آب سردی بر روی قلب بارسایی‌ها بود؛ اما بارسا به زودی نشان داد که این قلب تپنده، به مراتب گرم‌تر از آن است که به سادگی متوقف شود. بالافاصله پس از گل، انری حرکتی را رو به جلو آغاز کرد؛ حرکت او که در نهایت با ضربه ناموفق اتوو، به ثمر نرسید، نشان داد که بارسا در قبال گل خورده، حرف‌هایی برای گفتن دارد. این موضوع در دقیقه 17 بازی، توسط خود انری ثابت شد تا نه 13 و نه 17 برای مادرید نیز خوش یمن نباشند. در دقایق بعد، دفاع بارسا، به همراه آلوز و واکنش‌های والدس در مقابل روبن، نشان داد که برتری بارسا، تنها به حمله خلاصه نمی‌شود.

کاپیتان، متعصب و دلیر

تنها 3 دقیقه بعد از گل تساوی، کاپیتان متعصب بارسا، گل برتری بارسا تا آن لحظه را به ثمر رساند. او پس از به ثمر رساندن گل، به بازو بند کاپیتانی خود اشاره کرد؛ او، شجاعت را هنگامی ثابت کرد که پرچم کاتالونیا را به رخ مادریدی‌ها می‌کشید، بدون این که کوچکترین اضطرابی از برخورد حکومت مادرید، با این حرکتش داشته باشد.

سومین صاعقه

برای بارسایی‌ها که بلند پرواز هستند، برتری با تنها یک گل، کافی نبود. ضربات پیاپی اتوو و مسی به روی دروازه کاسیاس، او را به میدان توجه دوربین‌ها تبدیل کرده بود. سرانجام در دقیقه 35، مسی نشان داد که طاقت گل نزدن حتی در یک نیمه را نیز ندارد. این بار نیز در این حرکت بی‌نظیر، ژاوی کمک بسیار بزرگی بود.

گل‌ها بدون پاسخ نخواهد ماند

بار دیگر، در نیمه دوم، این مادرید بود که گلزنی می‌کرد. آن‌ها ده دقیقه پس از شروع نیمه، توسط راموس به گل دست یافتند. این بار نیز، مرد فرانسوی بارسا، تنها 3 دقیقه در برابر این گل صبر کرد و در دقیقه 58، بار دیگر گلی را به ثمر رساند تا جریان نیمه اول تکرار شود. خط هافبک بارسا در این دقایق نقش بسیار پررنگی را ایفا می‌کرد. موقعیت‌های پیاپی بارسا، حتی پس از گل انری، یادآور این نکته شد که تیمی که جسارت حمله در برابر بارسا را به خود بدهد، با سرانجام تلخی رو به رو خواهد شد.

هنوز کارمان تمام نشده

پپ که باور داشت انری وظیفه‌اش را به بهترین شکل انجام داده است، در دقیقه 61، کیتا را به جای او به زمین آورد. در این لحظات، مادریدی‌ها، در برابر مهارت بارسایی‌ها، به ناچار رو به خطا می‌آوردند. نام راموس که ادعا کرده بود توانایی مهار مسی را دارد، به ندرت شنیده می‌شد. گویی مادرید نیمی از بازیکنانش را نامرئی کرده بود. تمامی بازیکنان بارسا، گلی به نام خود می‌خواستند؛ این را اینیستا زمانی ثابت کرد که تا مرز محوطه جریمه مادرید پیش رفت. اما زمین خوردن او در مرز محوطه جریمه، که حاصل تلاش مدافع مادرید بود، او را از به ثمر رساندن گل پنجم با نام خود، باز داشت و باز هم همکاری ژاوی و مسی در دقیقه 73، به گلی دیگر برای بارسا انجامید. این بار نیز لئوی آبی و انری، با تقدیم گلش به کودکان بیمار، نشان داد که بزرگی‌اش، تنها در فوتبال نیست. دروازه مادرید، لحظه به لحظه سست‌تر می‌شد.

پایان بازی با رکورد شکنی

بارسا صدمین گلش را نیز مقابل مادرید می‌خواست. این خواسته را جرارد پیکه در دقیقه 83 تحقق بخشید تا رکورد شکنی تاریخی باشد. بارسا در سانتیاگو برنابئو به مادرید 6 گل زده بود؛ گرچه کاسیاس قبلا رکورد پذیرفتن 6 گل را به نام خود ثبت کرده بود، اما این بار اول بود که سربازان کاتالان، به تعداد حروف مادرید، آن‌ها را با ضربات تمام کننده خود، تیر باران می‌کردند. در دقیقه 85، مربی بارسا، بوسکتس محبوبش را به جای توره، و بویان جوان را به جای اینیستا به زمین اورد تا آنها نیز شانس خود را برای گلزنی امتحان کنند؛ آری بارسا مقابل مادرید، تمرین می‌کرد. آنها در آخرین دقایق نیز، مادرید را آسوده نگذاشتند. سر انجام، این شب تاریخی با همان نتیجه 6-2 به اتمام رسید. بارسا اینک تنها 5 امتیاز با قهرمانی و 8 گل تا شکستن رکورد تیمی که به میزان کافی تحقیر شده بود، فاصله دارد.