به اولین سایت تخصصی هواداران بارسلونا در ایران خوش آمدید. برای استفاده از تمامی امکانات سایت، ثبت نام کنید و یا با نام کاربری خود وارد شوید!

شناسه کاربری:
کلمه عبور:
ورود خودکار

آنالیز فنی بازی رفت بارسا چلسیآنالیز فنی
فرستنده بهنام روح الامینی در تاريخ چهارشنبه، ۲۳ اسفند ۱۳۹۶ (۲۰:۰۵) (۹۷۲ بار خوانده شده) خبر‌های فرستاده شده توسط این شخص
مرجع: Coaches Voice
بهنام روح الامینی - سجاد اسدی / FCBarcelona.ir


تقابلی به نظر جذاب و تماشایی، اما در نهایت شبی ناامید کننده برای چلسی در استفورد بریج؛ عوض کردن پیروزی با شکست در دیدار رفت، دیداری که چلسی مستحق‌تر از بارسا برای کسب برد بود. در این مقاله نگاهی تحلیلی انداخته‌ایم به دیدار رفت چلسی و بارسا در استمفورد بریج و آنچه از نقطه نظر تاكتیكی در این بازی گذشت. با ما همراه باشید.


کانون هواداران بارسلونا در ایران

کونته که به نظر اندیشه‌های تاکتیکی‌اش در دیدار برابر بارسا به ثمر نشسته بود، با درخشش ویلیان می‌توانست پیروز این نبرد باشد؛ ویلیانی که در نیمه اول دو بار تیر دروازه بارسا را لرزاند و در نیمه دوم هم آن را گشود. در همین حال بود که مالکیت بی‌پایان بارسا توامان با اشتباهات فردی بازیکنان چلسی –آندرس کریستینسن و سزار آزپلیکوئتا - به اینیستا و مسی این اجازه را داد تا چارچوب دروازه چلسی را فرو بریزند، گلی ارزشمند برای بارسا، گلی ارزشمند برای مسی!

آنالیز چلسی

تیم آنتونیو کونته با آرایش 3-4-3 در این بازی به تهاجم می‌پرداخت، گرچه آنها در اوقات دفاع، آرایش 5-4-1 به خود می‌گرفتند. پرس‌های بی‌نظیر از انگولو کانته در میانه میدان و دفاع جانانه چلسی در خط پشتی کانته، راه خلاقیت را بر بارسا بسته بود. عمق و کیفیت دفاعی چلسی کار را برای تهاجم بارسا بسیار سخت کرده بود و بارسا تقریبا مجبور بود تا به دفعات زیاد توپ را به لایه‌های عقب‌تر یعنی دفاع و دروازه ببرد، یا اینکه منطقه بازی را تعویض کند.

با اضافه شدن ویکتور موزز و مارکوس آلونسو در کنار سه دفاع میانی، تمرکز دفاعی چلسی بیش از حد بالا رفته بود و همکاری و ارتباط این بازیکنان با یكدیگر باعث شد تا لوئیز سوارز کمترین فضایی برای جولان دادن در میانه زمین در اختیار داشته باشد. سزار آزپلیکوئتا منحصرا مامور کنترل کردن سوارز و پوشش دادن فرار‌های اینیستا در قلب خط دفاعی محکم چلسی بود. بازیکنی که با وجود نقش بزرگی که در استحکام خط دفاعی چلسی داشت، تنها یک اشتباهش منجر به دریافت گل تساوی شد. گلی که با تیزهوشی اینیستا و مسی، همراه با اشتباه کریستینسن به ثمر رسید.

کانون هواداران بارسلونا در ایران

هر چه جلوتر می‌رفت، چلسی علاقه بیشتر خود را برای نگاه داشتن بارسا در زمین خودی نشان می‌داد. سسک فابرگاس با جاگیری‌های فوق‌العاده در کنار حمایت سه دفاع و دروازبان تیمش توانست کانال ارتباطی خوبی از دفاع تا حمله تیمش ایجاد کند، در حالی که ادن هازارد نیز بیشتر برای حمایت از این کانال ایجاد شده به عقب بر می‌گشت. ویکتور موزز در تقابل‌هایش با جوردی آلبا در تلاش بود تا بیشترین تاثیر‌گذاری را در مشغول کردن این بازیکن به خود داشته باشد. در همین حین ویلیان و پدرو با جایگیری‌های مناسب درون و نزدیک محوطه جریمه بارسا تهدیدی برای خط دفاعی این تیم بودند. چلسی علاوه بر این تاکتیک‌ها، بر روی ضربات شروع مجدد، به خصوص کرنر‌ها و به خصوص با یورش هازارد و ویلیان به کناره‌ها نیز تکیه کرده بود.

حملات مستقیم چلسی فرمول ساده‌ای داشتند؛ ارسال پاس‌های مستقیم به لایه‌های تهاجمی و به هم‌تیمی‌ها در فضاهای کوتاه برای پیشبرد توپ به جلو.

آنالیز بارسلونا

ترکیب 4-4-2 ارنستو والورده در حمله و دفاع ثابت بود. سرخیو بوسکتس و ایوان راکیتیچ بازیکنان فعال بارسا در میانه میدان بودند که از حملات سریع و مستقیم چلسی از میانه میدان جلوگیری می‌کردند.

به هر ترتیب، بارسلونا را می‌توان به دلیل خالی گذاشتن فضای زیاد در اطراف محوطه جریمه مقصر دانست. همان جایی که ویلیان دو بار دروازه این تیم را به شدت تهدید کرد و نهایتا در نیمه دوم، آنرا گشود. نگرانی دیگر بارسا در ضربات شروع مجدد تیم بود. جایی که بازیکنان چلسی ضربات اول را به توپ می‌زدند و بعد از آن شرایط برای بارسا سخت می‌شد. مثال بارز این نکته، صحنه به ثمر رسیدن گل چلسی بود. زمانی که ادن هازارد آنقدر آزاد بود تا بتواند توپ را برای ویلیان ارسال کند. داشتن سرعت بالا و تیز بودن سه عنصر تهاجمی چلسی کار را برای بارسلونا دشوار کرده بود، مسئله‌ای که در طول بازی با پیشرفت زمان بیشتر کنترل شد.

کانون هواداران بارسلونا در ایران

در حمله اما تاکتیک بارسا تنها بازیسازی از عقب بود. پرس سنگین چلسی اگرچه موفق بود، اما با حضور بوسکتس و راکیتیچ و حتی مسی در فواصلی که به عقب باز می‌گشت، در کنار حمایت‌های دو دفاع میانی و تراشتگن، مالکیت را برای بارسلونا نگه می‌داشت. قدرت خط دفاعی تیم میزبان در کنار حضور کانته در مرکز زمین بارسا را وادار به بازی از کناره‌ها کرد. اما حضور به موقع پائولینیو و اینیستا باعث شد تا فضاهای مناسبی در سمت چپ ایجاد شود که منجر به نفوذ بیشتر به عمق دفاع چلسی شد. حضور اینیستا و مسی در مکان و زمان درست به بارسا این اجازه را داد تا گل تساوی را به ثمر برساند و برای بازی برگشت تا حدودی برگ برنده‌ای داشته باشد.

در حملات مستقیم، بارسلونا به دنبال بازیکنانی بود که بهترین فضا را برای حرکت داشتند. اگرچه می‌توان گفت بارسلونا کار سختی برای خلق موقعیت در مقابل دفاع منظم و قدرتمند چلسی داشت.

نکات کلیدی

تلاش آنتونیو کونته هرچه سخت‌تر کردن کار برای مهاجمان بارسا بود. کانته با دفاع سنگین خود موفق شد بازیکنان آبی اناری پوش را به کناره‌ها براند و فضای در اختیار هر بازیکن را به حداقل برساند. پنج دفاع چلسی بیش از اندازه پرس می‌کردند، قطع ارتباط را در دستور کار خود قرار داده بودند و ابتکار عمل را از بازیکنان قدرتمند بارسلونا گرفته بودند.

ویلیان بازی فوق‌العاده‌ای برای تیمش انجام داد. بازیکنی با تکنیک و سرعت بالا که به لطف توانایی خوبش در زدن شوت‌های از راه دور توانست دروازه بارسا را باز کند. او دو بار نیز از نزدیکی محوطه جریمه تیر دروازه بارسلونا را به لرزه در آورد.

کانون هواداران بارسلونا در ایران

علی رغم دفاع مستحکم و عمیق چلسی، اهمیت حضور اینیستا و مسی برای بارسلونا بار دیگر مشخص شد. این دو بازیکن با خلاقیت خود حملات بارسا را از میانه میدان به جریان می‌انداختند و نهایتا موفق شدند گل تساوی بخش را برای بارسا به ارمغان بیاورند.
راکیتیچ و بوسکتس نقش مهمی در بازی ایفا کردند. این دو بازیکن خلاق بارسا با صبر بالا مرکز میدان را کنترل کردند و پاسهای بی‌پایانی برای باز کردن گره دفاع چلسی ارسال کردند.
ارزش: ۰.۰۰ (۰ رای) | ارزش‌گذاری این خبر
نظرات کاربران
you.are.barcelona
پاسخ به: آنالیز فنی بازی رفت بارسا چلسی
با این که از کونته بدم میاد اما این بشر خدای تاکتیکه.البته گوردیولا نابودش میکنه


چهارشنبه، ۲۳ اسفند ۱۳۹۶ (۲۲:۰۱)
 
barca_2011
پاسخ به: آنالیز فنی بازی رفت بارسا چلسی
به نظر من امروز کونته به دنبال هجومی بازی کردنه چون معمولن تیمی که تو نیوکمپ عقب بکشه معمولن بازنده است.
تو بازی رفت بزرگترین اشتباه کونته استفاده از هازارد در نوک بود که موقع هجوم به کناره های متمایل می شد و عملن نیمی از توانایی هاش در پست وینگرو نمی تونست نشون بده.
شاید بهترین راه گل زدنمون کاشته های مسی باشه که الآن خیلی رو فرمه ؛ بهترین راه برا باز کردن دروازه چلسی ضربات شروع مجدده.
چیزی که تو بازی رفت من به یاد دارم موقهع هجوم خط هافبک چلسی کامل جلو می اومد و ویلیان به عقب می رفت؛ عناصر دفاعی بارسا مجبور به عقب نشینی و در عین حال بلاک کردن ویلیان می شدن که 3 جا بلاک کردن ویلیان رو فراموش کردن که اون 3 تا هم 2 تاش تیر شد 1 دونه گل.
چیزی که مشخص بود فلج کردن پیستون ها مون بود و گرفتن وسط زمین توسط کانته؛ اگه تمام تمرکزمون رو رو نفوذ از مرکز قرار میدادیم از کناره ها با وجود پدرو و هازارد خیلی راحت ضدحمله می خوردیم ازون طرف اگه از کناره ها حمله می کردیم بازیکنانی مثله فابرگاس و کانته که پخش توپ فوق العاده ای دارند زمین گیرمون می کردن.
امیدواریم والورده چندیدن پلن داشته باشه چون یه سرمربی منطقی در برابر یکی از غیر قابل پیش بینی ترین مربی ها قرار گرفته.


چهارشنبه، ۲۳ اسفند ۱۳۹۶ (۲۱:۴۲)
 
Striker
پاسخ به: آنالیز فنی بازی رفت بارسا چلسی
خدا نگم چیکارت نکنه آقا بهنام! با این مقاله ت منو نگران کردی! راست میگی! چلسی باید عملا برنده میشد و خدا کنه باز اون طوری باز ی نکنیم. نکته ی جالبی هم گفتی، والورده ترکیبش تو دفاع و حمله ثابته و فضاهای خالی ما رو هم کاملا درست میشه برداشت کرد. در کل امیدوارم جو ورزشگاه و باز و باز نبوغ بازیکنا ما رو با اختلاف برنده کنه یا حداقل ترکیب و فرم بهتری داشته باشیم


چهارشنبه، ۲۳ اسفند ۱۳۹۶ (۲۱:۲۹)
 
Hosseinmansoori
پاسخ به: آنالیز فنی بازی رفت بارسا چلسی
👏👏👏👏


چهارشنبه، ۲۳ اسفند ۱۳۹۶ (۲۰:۱۵)
 
بی‌شک دیدگاه هرکس نشانه تفکر اوست. ما در برابر نظر دیگران مسئول نیستیم!
نوع نمایش نظرات:       
حاضرین در سایت
۳۴۲ کاربر آنلاین است. (۲۰ کاربر در حال مشاهده اخبار بارسا)

عضو: ۰
مهمان: ۳۴۲

ادامه...
هرگونه کپی برداری از مطالب این سایت، تنها با ذکر نام «اف سی بارسلونا دات آی آر» مجاز است!