منبع: سایت رسمی باشگاه
مترجم: مبینا پولایی / FCBarcelona.ir

یوونتوس در سال 1897 تاسیس شد، اما از دهه 1920که مالکان شرکت ماشین‌سازی فیات، خانواده آنیلی، اداره آن را در اختیار گرفتند، سلطه این باشگاه بر فوتبال ایتالیا آغاز شد. با داشتن 32 عنوان قهرمانی در لیگ، یوونتوس اکنون موفق‌ترین باشگاه کشور ایتالیا محسوب می‌شود و پشت سر آن، تیم‌های اینتر و آث میلان با 18 قهرمانی قرار دارند.

با این وجود، 20 سالی است که یوونتوس قهرمانی در رقابت‌های اروپایی را تجربه نکرده است؛ اما این موضوع چیزی از بزرگی این باشگاه کم نمی‌کند، باشگاهی که در طول تاریخ ستاره‌هایی همچون میشل پلاتینی، روبرتو باجو الساندرو دل پیرو، آندره آ پیرلو، آرتورو ویدال و گونزالو هیگواین را به خود دیده است.

پس از تحمل شکست مقابل آژاکس یوهان کرویف در فینال جام باشگاه‌های اروپای 1973، این باشگاه ایتالیایی با غلبه بر اتلتیک بیلبائو در هر دو بازی رفت و برگشت، در فینال جام یوفای 1977 تحت هدایت جیووانی تراپاتونی، این سرمربی افسانه‌ای، به قهرمانی رسید.

در جام جهانی 1982 اسپانیا که ایتالیا قهرمان آن شد، بخش مهم و عمده‌ای از ترکیب تیم ملی ایتالیا را بازیکنان یوونتوس تشکیل می‌دادند. آنها در فینال لیگ قهرمانان سال 1983 توسط هامبورگ شکست خوردند - اما دو سال بعد به قهرمانی در این رقابت‌ها دست یافتند.

بانوی پیر بعد از ناتوانی در کسب جام لیگ قهرمانان اروپا، یک سال بعد در سال 1984، با پیروزی 2 بر 1 مقابل پورتو در سوئیس، قهرمان جام در جام اروپا شد. در ژانویه سال 1985 نیز، یوونتوس با شکست 2-0 لیورپول سوپر جام اروپا را تصاحب کردند.

در 29 می‌همان سال (1985) یوونتوسی‌ها در فینال لیگ قهرمانان اروپا، مجدداً به نبرد با لیورپول رفتند و به لطف پنالتی‌ای که توسط میشل پلاتینی گل شد، 1-0 قهرمان شدند. اگر چه این قهرمانی، به دلیل فاجعه ورزشگاه هیسل پیش از آغاز بازی، به کام هواداران بانوی پیر تلخ شد. آن روز، فرو ریختن دیواره‌های پشتی ورزشگاه مذکور، موجب مرگ 39 هوادار یوونتوسی شد.

قهرمانی در جام یوفا و حضور در 3 فینال پیاپی

با سلطه آث میلان در رقابت‌های داخلی (ایتالیا) در اواخر دهه 1980 تا اوایل 1990، یوونتوس مجبور شد تمرکز خود را روی قهرمانی‌های اروپایی بگذارد. در فصل 1989/90، در شرایطی که یوونتوس تحت نظر دینو زوف بازی می‌کرد، این تیم توانست با شکست دادن فیورنتینا، دیگر تیم ایتالیایی در فینال، برای دومین بار قهرمان لیگ اروپا (جام یوفای سابق، که در فصل 1976/77 اولین قهرمانی‌شان در این مسابقات رقم خورد) شود.

سه سال بعد، سومین و آخرین قهرمانی سیاه و سفید‌ها در لیگ اروپا - در فصل 1992/93 - با غلبه بر تیم آلمانی بروسیا دورتموند در فینال رفت و برگشتی این رقابت‌ها، حاصل شد.

با پایان دوران اوج آث میلان، یوونتوس مجدداً توانست در جمع تیم‌های برتر اروپایی راه یابد، این بار در فرمت جدیدی از لیگ قهرمانان اروپا! یوونتوس در فینال 1996 چمپیونز لیگ، با شکست آژاکس در ضربات پنالتی، در ورزشگاه المپیک رم به قهرمانی رسید.

زمانی که بانوی پیر در اختیار مارچلو لیپی قرار گرفت، موفق به کسب یک قهرمانی اروپایی دیگر نیز شد؛ این بار یوونتوس در سوپر جام اروپای 1996 مقابل پاریس سنت ژرمن به برتری رسید. اما سال بعد که همه چیز برای صعود آنها به فینال لیگ قهرمانان برنامه ریزی شده به نظر می‌رسید و آنها باید با حریف آشنایی چون بروسیا دورتموند در مونیخ مقابله می‌کردند، اما در نهایت نتیجه را 3-1 واگذار کردند.

سومین حضور متوالی بانوی پیر در فینال‌های اروپایی، به فصل 1997/98 و باز هم رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا باز می‌گردد، جایی که مقابل رئال مادرید شکست خوردند.

فراز و نشیب‌ها

اوایل هزاره جدید میلادی، یک فینال لیگ قهرمانان دیگر را برای هواداران تشنه قهرمانی یوونتوس به ارمغان آورد؛ فینال سال 2003 الدترافورد شهر منچستر، مقابل حریفی آشنا به نام آث میلان، نتیجه‌ای جز شکست برای بانوی پیر نداشت.

در آن فصل البته یوونتوس قهرمان سری آ ایتالیا شد اما در ادامه، اینتر میلان روی کار آمد و مدتی سلطان این رقابت‌ها شده بود، لذا یوونتوس مجبور بود تمام تمرکز خود را روی لیگ قهرمانان اروپا و رقابت با تیم‌های برتر اروپایی بگذارد. در همان دوران فاجعه سقوط یوونتوس به سری B ایتالیا نیز رخ داد اما اکنون که در دهه 2010 به سر می‌بریم، بانوی پیر همچنان روی سری آ تسلط دارد.

در لیگ قهرمانان اروپا، یوونتوس تا پیش از فینال 2014/15 برلین، که به شکست مقابل بارسا منتهی شد، بالاترین مرحله‌ای که توانست به آن صعود کند، یک چهارم نهایی بود که در فصل 2012/13 به شکست مقابل آث میلان انجامید. سال گذشته نیز آنها در با تیم‌های رئال مادرید، کپنهاگ و گالاتاسرای هم گروه بودند که حتی موفق به صعود به یک هشتم نهایی نیز نشدند. از آنجا که این تیم با آنتونیو کونته 3 عنوان قهرمانی متوالی در سری آ ایتالیا را کسب کرده بود، بعد از خروج او و انتصاب ماسیمیلیانو آلگری به عنوان سرمربی تیم، در عرصه رقابت‌های اروپایی از بانوی پیر انتظارات بالایی نمی‌رفت.

با این حال آلگری در اولین فصل حضور خود در باشگاه، یوونتوس را از گروه خود بالا برد که افزایش اعتماد بازیکنان را به همراه داشت و در پی آن، غلبه بر بروسیا دورتموند در یک هشتم نهایی حاصل شد. یوونتوس در یک چهارم نهایی موناکو را با چاشنی شانس شکست داد اما در نیمه نهایی کاملاً سزاوار برتری مقابل رئال بود. صعود از نیمه نهایی، برای بانوی پیر نتیجه‌ای جز رویارویی با بارسلونا در فینال برلین نداشت. فینالی که پیروزی قاطع 3-1 را برای آبی و اناری‌ها در پی داشت.

فصل گذشته، ایتالیایی‌ها با شکست مقابل بایرن مونیخ پپ گواردیولا در اوقات اضافه یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا، از صعود به یک یک چهارم، باز ماندند. حال باید دید که در نبرد بارسلونا و یوونتوس کدام یک پیروز خواهد شد.