به اولین سایت تخصصی هواداران بارسلونا در ایران خوش آمدید. برای استفاده از تمامی امکانات سایت، ثبت نام کنید و یا با نام کاربری خود وارد شوید!

شناسه کاربری:
کلمه عبور:
ورود خودکار

هفت دقیقه تعیین‌کننده از نبوغ بی‌نظیر نیمار در مقابل پاریس سنت ژرمنآنالیز فنی
فرستنده سید سجاد زرگرنتاج در تاريخ سه‌شنبه، ۲۲ فروردین ۱۳۹۶ (۱۵:۳۲) (۱,۶۶۷ بار خوانده شده) خبر‌های فرستاده شده توسط این شخص
منبع: These Football Times
مترجم: سید سجاد زرگرنتاج / FCBarcelona.ir


در فرهنگ لغت فوتبال، «کلاس جهانی» معمولاً به بازیکنی اطلاق می‌شود که در دیداری که از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است، تعیین‌کننده باشد. در لحظاتی که دیگر بازیکنان تیم گامی رو به عقب برمی‌دارند، بازیکنانی با استعدادی واقعی، از هیچ چیزی برای تغییر شرایط به سود خود، فروگذار نمی‌کنند. بازگشت‌های دراماتیک معمولاً زمینه‌ای برای چنین نمایش‌هایی هستند، چرا که در این موارد است که تمام عناصر مورد نیاز برای بازیکنی در کلاس جهانی فراهم می‌شود تا از آن‌ها استفاده کند - یک ماه پس از یکی از تاریخی‌ترین بازگشت‌های تاریخ فوتبال، نگاهی داشته‌ایم به عملکرد بی‌نظیر نیمار در مقابل پاریسی‌ها.


کانون هواداران بارسلونا در ایران

برخی، البته، موفق به انجام این کار نمی‌شوند، اما برخی دیگر در این فضای خصومت‌آمیز، رشد می‌کنند. آخرین نمونه از این نوع بازیکنان، فوق ستاره برزیلی بارسا، نیمار دا سیلوا سانتوس جونیور، است. مهاجم اهل آمریکای جنوبی، آبی‌واناری‌ها را از زمین بلند کرد و آن‌ها را به یکی از بزرگترین بازگشت‌های تاریخ فوتبال اروپا کشاند.

وقتی دقیقه 88 از راه رسید، همه چیز تمام شده به نظر می‌رسید. ادینسون کاوانی یک گل خارج از خانه بسیار ارزشمند برای پاریسی‌ها به ثمر رسانده، نتیجه را 3-1 کرده و مردان لوییز انریکه را در وضعیتی قرار داده بود که برای جبران شکست چهار گله دیدار رفت، نیاز به سه گل داشتند.

بسیاری بر این عقیده بودند که حتی MSN هم نمی‌توانند در کنار هم این نتیجه را رقم بزنند، اما یکی از اضلاع این مثلث هجومی درخشان دنیای فوتبال، موفق به انجام این کار شد. حتی مارکو وراتی هم پس از بازی در مصاحبه‌ای اذعان داشت که بازیکنان بارسا تسلیم شده بودند: آن‌ها هم تصور کردند که کار تمام شده است.

اما این در مورد نیمار درست نبود. نیمار یک ضربه بسیار، بسیار دقیق، ضربه‌ای که از خطایی که بر روی خود او انجام شده بود به دست آمد، به گوشه سمت چپ دروازه فرستاد و بارقه‌ای از امید، به اندازه یک جانور تک سلولی، در بارسایی‌ها به وجود آورد، اما یک پنالتی در دقیقه 91 بازی، واقعاً هواداران را نیمه‌خیز کرد.

مهاجم برزیلی برای شک و شبهه‌ها، برای همه پیش‌بینی‌های هواداران، اهمیتی قائل نشد، پشت توپ قرار گرفت، و توپ را به شکلی بی‌نقص از کوین ترپ عبور داد. حالا امید بازگشته بود، اما باقی بازیکنان بارسا هنوز غمگین و کلافه به نظر می‌رسیدند، در بازیسازی کند عمل می‌کردند و نمی‌خواستند که مسئولیتی به عهده بگیرند.

گل سرجی روبرتو – گل ششم – که بازگشت را کامل کرد، نام مردان آبی‌واناری را در فرهنگ بارسا تا سال‌های سال ثبت کرد، اما این نبوغ نیمار بود که چنین موقعیتی را فراهم آورد – لحظه‌ای ناباورانه از استعداد و نبوغ، که تنها عده کمی قادر به رقم‌زدنش بودند.

یک پاس چیپ باشکوه به داخل محوطه جریمه، آن هم با پای چپ و غیر تخصصی‌اش، مدافعان پی‌اس‌جی را، که ناامیدانه دستان خود را به امید آفساید بالا برده بودند، دچار اشتباه کرد. تنها پرچمی که بالا رفت، پرچم‌های آبی‌واناری بود که برای سرور به احتزاز در می‌آمد. لحظه‌ای خیره‌کننده‌ای بود که بازیکنان بسیار کمی در حالی که با پنج گل پیش هستند، آن را تجربه می‌کنند، چه رسد به یکی از خاطره‌انگیزترین لحظات تاریخ این ورزش. مرد برزیلی، با غروری در صدایش، گفت که او به سرجی گفته بود که به داخل محوطه برود، زیرا می‌دانست که می‌تواند او را بیابد. نمودهایی از رفتارهای عجیب و غریب، كه تنها مختص خود اوست.


آغازهای فروتنانه پسری از خیابان‌های برزیل که بعدها در جام جهانی 2014، آن هم در سن و سالی بسیار پایین، به امید اصلی یک ملت تبدیل شد، همه و همه ثمری هفت دقیقه‌ای از افتخار و شکوه داشت. نیمار در این هفت دقیقه دو گل به ثمر رساند و یک پاس گل هم به نام خود ثبت کرد، در حالی که بازیکنان پی‌اس‌جی، به عنوان یک تیم، در همین زمان، تنها چهار پاس بین هم رد و بدل کردند. در طول بازی، نیمار، تقریباً به تنهایی، سمت چپ خط حمله تیمش را در تسلط داشت، هرگونه امید برای ضد حمله‌های پی‌اس‌جی را از بین برد و با دریبل‌های نفوذی‌ای که دیگر نامش مترادف آن‌ها گشته است، به مدافعان حریف یورش می‌‌برد.

این نمایش، یادآور نمایش‌های هنرمندانه‌ای در سال‌های اخیر بود: هت‌تریک لیونل مسی 19 ساله مقابل رئال مادرید، نمایش خیره‌کننده استیون جرارد در استانبول 2005 و، البته، هت‌تریک تماشایی ریوالدو مقابل والنسیا با پیراهن بارسلونا در سال 2001. به واقع، این‌ها نمودهایی از بازی زیبا هستند که باید در موزه‌ای با تکرار دائم، قرار داده شوند.

این لحظات جادویی، خطوط زمانی خود را تعریف می‌کنند. حتی در طول دوران پر از افتخار و درخشان لیونل مسی، از به ثمر رساندن 91 گل در یک سال میلادی تا ویترینی پر از مدال‌ها و جام‌های مختلف، بسیاری هنوز سه گلی که او در مقابل رئال مادرید، در آن شب به‌یادماندنی نیوکمپ که با تساوی 3-3 دو تیم همراه شد به ثمر رساند، به یاد می‌آورند.

خود نیمار نیز لحظات بزرگ بسیاری رقم زده است: به ثمر رساندن پنالتی تعیین‌کننده در دیدار یک هشتم‌ نهایی مقابل شیلی در جام جهانی 2014، تثبیت پیروزی 3-1 بارسا مقابل یوونتوس در فینال لیگ قهرمانان اروپا، و کمتر از یک‌سال قبل، به ثمر رساندن گل پیروزی بخش برزیل در ضربات پنالتی مقابل آلمان در فینال المپیک ریو.


نابود کردن پاریسی‌ها تنها لحظه بزرگی نبود که نیمار آن را رقم زد، اما به دلیل شرایط موجود، پیچیدگی‌های مختلف و میزان زمانی که برای شکل گرفتن نیاز داشت، تا به این‌جا بهترین نمایش او بود و همواره دلیلی خواهد بود بر سطح بالای او.

از لحاظ بسیاری، بزرگترین مقایسه‌ای که می‌توان در این مورد انجام داد، میان او و استیون جرارد است، که احتمالاً در کنار هم دو تا از بهترین نمایش‌های تاریخ لیگ قهرمانان محسوب می‌‌شوند. چیزی که آن‌ها را تا این اندازه منحصربفرد می‌کند این است که بسیار نادرند، زیرا در موقعیت‌های بسیار کمی بازیکنانی در این حد و اندازه در شرایطی قرار می‌گیرند که نیاز به چنین بازگشت‌هایی داشته باشند. معمولاً آن‌ها در تیمی حضور دارند که تیم برتر است و نیاز ندارند که با نبوغ خود، سناریوهای معمولاً قابل پیش‌بینی فوتبال را برهم بزنند.

به طور قطع، در طول سالیان، مسی، کریستیانو رونالدو، مارادونا و زیدان، دنیا را به تماشای خود نشانده‌اند و تقریباً به تنهایی در بازی‌ها به پیروزی رسیده‌اند، اما در موارد بسیار اندکی آن‌ها نیاز به چنین نمایش‌هایی را احساس کرده‌ و در آن موفق عمل کرده‌اند. نیمار کلمه «غیر ممکن» را به ذهن خود راه نداد و نمایش او، نمادی کامل از یکی از بهترین‌ هفت‌دقیقه‌های فوتبال اروپا بود.

به جهاتی – خصوصاً اگر بارسلونا بتواند قهرمان لیگ قهرمانان شود – این نمایش حتی می‌تواند آن شب رؤیایی در استانبول را هم تحت شعاع قرار دهد، اصولاً به این دلیل که مرد برزیلی به یک نیمه کامل برای رقم زدن جادویش نیاز نداشت؛ او تنها هفت دقیقه فرصت داشت و 420 ثانیه‌ای که در آن سه گل ارزشمند، بدون هیچ پاسخی، مورد نیاز بود.


شاهزاده برزیلی کاتالونیا در نهایت توانست خود را از سایه مسی خارج کند و این نمایش می‌تواند نقطه عطفی در حضورش در بارسا باشد، چرا که او به دنبال تبدیل شدن به یک وارث شایسته برای تاج و تخت پرطرفدار مرد آرژانتینی است.

او هیچ‌گاه نمی‌تواند مانند هم‌تیمی‌اش تبدیل به یک گلزن همیشگی شود – او به طور کلی یک موجودیت متفاوت است – اما وینگر چپ بی‌رحم برزیلی حالا مهمترین خصوصیت را به همراه آن‌چه پیش از این ذکر شد در اختیار دارد: توانایی برای تغییر دادن هر دیداری.

کاری که نیمار حالا باید انجام دهد این است که از این نمایش از توانایی منحصربفرد به منظور سوق دادن خود به رده‌های بالای فوتبال استفاده کند. در آغاز فصل 2016/17، فوق ستاره برزیلی، تخلیه شده و با اعتماد به نفس پایین، بعد از یک تابستان خسته‌کننده در کشور خود، خسته به نظر می‌رسید. شرایط گلزنی خوبی نداشت و بسیاری از هواداران ارزش واقعی او برای تیم را زیر سؤال برده بودند، اما حالا این افکار تقریباً مضحک به دست فراموشی سپرده شده‌اند.

جویی بارتون یک‌بار در اظهار نظری احمقانه گفته بود که نیمار تنها یک «بازیکن یوتیوبی» است – محصولی از مدرسه برزیلی‌های تکنیکی، اما بدون توانایی ذهنی و فیزیکی برای درخشش در اروپا. مثالی کامل از این تئوری، دنیلسون بود – مهاجمی که در زمان پیوستن به رئال بتیس در سال 1998، گران‌قیمت‌ترین بازیکن دنیا بود. او احتمالاً در سواحل ریو، و در حال تمرین کردن فری‌استایل‌های فوتبالی جایگاه بهتری داشت.

نیمار دقیقاً همان مجموعه از توانایی‌ها را داراست، اما طوری که او از آن‌ها استفاده می‌کند، او را به نمادی از دوران فوتبال پس از مسی و رونالدو تبدیل خواهد کرد. او آن ارتباط قابل لمس میان احساسات خود و بازی را در اختیار دارد. این برای ستاره برزیلی تنها یک شغل نیست، بلکه راهی برای ابراز خود و رها کردن استعداد ذاتی‌اش است.


این چیزی بود که ما در نیوکمپ، در آن شب به‌یادماندنی، دیدیم. مانند آن دسته اندک پیش از او، مهاجم 25 ساله احساسات خود را به یک علت الصاق کرد و آن را در خود جاری ساخت تا به واقعیت تبدیلش کند.

نسل من، که با نمایش‌های لیونل مسی انگشت به دهان مانده است، باید الهام‌ بیشتری از بهترین هفت‌ دقیقه‌ای که تا به حال شاهدش بوده، دریافت می‌کرد. با این‌که نیمار در حال حاضر هم یک ستاره است، اما این قطعه کوچک از توانایی اوست که در طول سالیان به یاد خواهد ماند. صاحب‌نظران سال‌ها در مورد آن به صحبت خواهند پرداخت، و آن مردم عادی که شاهدش بودند، خواهند گفت: «کجا بودی زمانی که نیمار الهام‌بخش یکی از بزرگترین بازگشت‌های تاریخ ورزش شد؟».
ارزش: ۰.۰۰ (۰ رای) | ارزش‌گذاری این خبر
نظرات کاربران
borselan
پاسخ به: هفت دقیقه تعیین‌کننده از نبوغ بی‌نظیر نیمار در مقابل پاریس سنت ژرمن
یه هفت دقیقه دیگه هم جلوی یوونتوس لازمش داریم نه بیشتر...


چهارشنبه، ۲۳ فروردین ۱۳۹۶ (۴:۳۰)
 
hadimoghadam
پاسخ به: هفت دقیقه تعیین‌کننده از نبوغ بی‌نظیر نیمار در مقابل پاریس...
واقعا شب تاریخی بود و سالها در ذهن ما خواهد ماند. امیدوارم که اون بازگشت با قهرمانی همراه بشه.


سه‌شنبه، ۲۲ فروردین ۱۳۹۶ (۱۸:۰۹)
 
toraj
پاسخ به: هفت دقیقه تعیین‌کننده از نبوغ بی‌نظیر نیمار در مقابل پاریس-سنت ژرمن
بدون شک یکی از جادوگرهای بارساست. ولی به قول دوستان بارسایی دو ایراد مهم داره 1) تو ضربات نهایی خیلی بی دقته 2) خیلی احساسی هستش و برخی مواقع خیلی زود از کوره درمیره و این میتونه بهش لطمه بزنه.


سه‌شنبه، ۲۲ فروردین ۱۳۹۶ (۱۷:۳۷)
 
Lucho.The.Great
پاسخ به: هفت دقیقه تعیین‌کننده از نبوغ بی‌نظیر نیمار در مقابل پاریس-سنت ژرمن
در کیفیت فنی نیمار که هیچ تردیدی نیست، فقط امیدوارم حواشی و رفتارهای بچگانه و غیر حرفه ایش، باعث نشه فوتبالش مثل خیلی برزیلی های مستعد دیگه که اسیر حواشی شدن نابود بشه!


سه‌شنبه، ۲۲ فروردین ۱۳۹۶ (۱۷:۱۱)
 
The.Hundredth.One
پاسخ به: هفت دقیقه تعیین‌کننده از نبوغ بی‌نظیر نیمار در مقابل پاریس-سنت ژرمن
ممنون بابت این مقاله تاثیرگذار
نیمار تو اون بازی بی نظیر بود


سه‌شنبه، ۲۲ فروردین ۱۳۹۶ (۱۷:۰۳)
 
9VECTOR9
پاسخ به: هفت دقیقه تعیین‌کننده از نبوغ بی‌نظیر نیمار در مقابل پاریس...
هم ضربه ی کاشته ش عالی بود ... هم سانترش برای روبرتو ( که به دلیل کمبود زمان میتونست توپ رو سریع بفرسته.. اما اینکار رو نکرد و با حوصله توپ رو طوری که خودش میخواست سانتر کرد و البته جایگیری عالی روبرتو).... تنها ایراد فنی که میشه از نیمار گرفت به عنوان یه مهاجم وینگر ، تموم کنندگی ضعیفشه (منطقه ی پنالتی) .. و از نظر شخصیت هم باید اصلاح بشه و گرنه در آینده ی دور نمیتونه تکیه گاه محکمی برای بارسا بشه...


سه‌شنبه، ۲۲ فروردین ۱۳۹۶ (۱۶:۲۴)
 
ho3ein-m10
پاسخ به: هفت دقیقه تعیین‌کننده از نبوغ بی‌نظیر نیمار در مقابل پاریس-سنت ژرمن
چه متنی. حقیقتا بی نظیرید بچه های سایت.


سه‌شنبه، ۲۲ فروردین ۱۳۹۶ (۱۵:۳۴)
 
بی‌شک دیدگاه هرکس نشانه تفکر اوست. ما در برابر نظر دیگران مسئول نیستیم!
نوع نمایش نظرات:       
حاضرین در سایت
۱۴۳ کاربر آنلاین است. (۲۶ کاربر در حال مشاهده اخبار بارسا)

عضو: ۰
مهمان: ۱۴۳

ادامه...
هرگونه کپی برداری از مطالب این سایت، تنها با ذکر نام «اف سی بارسلونا دات آی آر» مجاز است!