منبع: Barca Blaugranes
مترجم: سید سجاد زرگرنتاج / FCBarcelona.ir

می توان تصور کرد که سرمربیگری در بارسلونا، مانند چرخاندن حلقه‌هایی به طور همزمان است، با این تفاوت که 100 حلقه به طور همزمان در دستانتان قرار گرفته و 100 میلیون نفر نیز همه حرکات شما را زیر نظر گرفته‌اند. این شغل شما اعمال شما را با یک شیشه بزرگنمای عظیم نمایش می‌دهد، و در حالی که موفقیت‌ها باعث می‌شود شغل دلچسبی باشد، استرس موجود ممکن است شما را مجاب کند که عطای این شغل را به لقایش ببخشید.

گواردیولا، در زمان اعلام تصمیمش مبنی بر ترک باشگاه در سال 2012، اظهار داشت: «من تخلیه شده‌ام و نیاز دارم که پُر شوم». پپ این را نگفت که فقط حرفی زده باشد، چرا که او پس از ترک بارسا و در حالی که همه باشگاه‌های بزرگ دنیا در حال تماس با او بودند، ضروری دید که مدتی را به دور از فوتبال بگذراند. به لحاظ سبک، گواردیولا و انریکه هر دو بخش‌های مختلف یک لباس‌اند، و با وجود اینکه انریکه کمتر از پپ احساسات خود را بروز می‌دهد، او به احتمال فراوان همان استرس کشنده‌ای که پپ تجربه‌اش کرده بود را، تجربه می‌کند.



در حالی که در حال حاضر فشار به حدی بالاست که هر کلمه اشتباه می‌تواند به تیترهای جهانی و ملی تبدیل شود، حضور در کنفرانس‌های مطبوعاتی کمی سخت‌تر می‌شود، وقتی همیشه آخرین پرسش در مورد آینده شما در باشگاه است. به همین دلیل است که لوییز انریکه تصمیم گرفت آب سردی بر پیکر شایعات مختلف بریزد، پیش از اینکه آن‌ها از کنترل او خارج شوند. تابستان اخیر او رسماً اعلام کرد که هر گونه صحبت در مورد تمدید قراردادش را به سال جدید موکول می‌کند، اما مطمئناً این پرسش لعنتی در پسِ ذهنش وجود دارد که آیا باید با بارسا ادامه بدهد؟

اگر از خارج به قضیه نگاه کنیم، تصور می‌کنیم که ادامه ندادن، دیوانگی است. شانس هدایت تیمی که یکی از بهترین مثلث خط حمله تاریخ را در اختیار دارد و معمولاً در هر فصل برای سه گانه می‌جنگد، چیزی است که هر سرمربی ممکن است برایش آدم بکشد! اما، انریکه به تأثیری که یک سرمربی در بلندمدت روی بازیکنان می‌گذارد، ایمان دارد. سر الکس فرگوسن عموماً به عنوان بهترین سرمربی تاریخ فوتبال شناخته می‌شود، و دلیل اصلی‌اش این است که او بارها و بارها توانست تیم‌هایی بسازد که قهرمانی بدست می‌آوردند. آرسن ونگر نمونه دیگری از این جنس است، اما بازه حضور سرمربی در یک باشگاه، در فوتبال مدرن همینطور در حال کاهش است. با دو سال و چهار ماه، انریکه در بین سرمربیان فعلی لالیگا، پنجمین سرمربی با طولانی‌ترین دوره حضور است و در بین هشت تیم برتر لیگ قهرمانان فصل گذشته، تنها سرمربی اتلتیکو زمان طولانی تری را در این باشگاه، نسبت به انریکه در بارسا، سپری کرده است.



خود انریکه اظهار داشته است که تمایلی به قراردادهای طولانی مدت ندارد، و حضور طولانی مدت در یک تیم، مانند آرسن ونگر، در اسپانیا «غیر ممکن» است.

این تبدیل به یک اصل نانوشته شده است که بعد از گذراندن دورانی در یک باشگاه بزرگ، برای تکرار موفقیت، تغییر کادر فنی و کادر مدیریتی و حتی بازیکنان، لازم است. یک تازگی نیاز است تا نیروی تازه‌ای به باشگاه بدهد و هر گونه غرور را از بین ببرد. وقتی انریکه به بارسا پیوست، با موفقیت کامل بر دوره‌ای که با انتقال از سبکی به سبک دیگر همراه بود، نظارت کرد. بازیکنانی مانند لوییز سوارز، ایوان راکیتیچ، کلودیو براوو و مارک آندره تراشتگن زیر نظر او به باشگاه پیوسته بودند و اسطوره‌هایی مانند ژاوی، به آرامی از ترکیب کنار می‌رفتند.

خریدهای تابستان نشان می‌دهند که انریکه بار دیگر می‌خواهد آینده را بسازد. آندره گومز، ساموئل اومتیتی، دنیس سوارز و لوکاس دینیه، همگی با این ذهنیت که نسل بعدی خواهند بود، خریداری شدند، اما آیا انریکه خودش را هم به عنوان کسی که این تیم آینده را شکل خواهد داد، می‌بیند؟ او ممکن است بر این عقیده باشد که در حال ساختن زیربنایی برای سرمربی بعد از خودش است.

حقوق روزافزون در لیگ جزیره نیز ممکن است توجه او را به خود جلب کند. احتمالاً انریکه توجه بیشتری به ماجراجویی پپ گواردیولا در منچستر سیتی خواهد داشت و در برنامه‌هایش حضور در یک تیم انگلیسی را قرار خواهد داد. در ابتدای همین فصل، وقتی از او پرسیده شد که نظرش در مورد انتقال به لیگ جزیره چیست، گفت: «آینده سرمربیان در دنیایی که ما در آن زندگی می‌کنیم، هر روز غیر قطعی‌تر از قبل است». بنابراین حقوق بسیار بالا در انگلیس می‌تواند او را وسوسه کند تا دوران حضورش در بارسا را به پایان ببرد. البته یک جای این بحث می‌لنگد و آن اینکه احتمال اینکه هر کدام از باشگاه‌های مطرح انگلیسی این تابستان، که قرارداد انریکه به پایان می‌رسد، به دنبال سرمربی جدید باشند، بسیار پایین است.

البته فرصت‌های بسیار خوب دیگری در قسمت‌های مختلف دنیا انتظار او را می‌کشند. انریکه در طول این مدت به شدیداً باتجربه شده و خود را به اثبات رسانده است، و می‌توان تصور کرد که لیست بلندی از تیم‌ها بخواهند او را برای فصل جدید روی نیمکت خود ببینند.

در حال حاضر، همه نگاه‌ها به کارهای او در بارسلوناست، اما نتایجی که در پایان این فصل بدست می‌آیند، تأثیر غیر قابل انکاری بر تصمیم او بر ماندن یا رفتن، خواهند گذاشت.