منبع: سایت رسمی باشگاه
مترجم: سید سجاد زرگرنتاج / FCBarcelona.ir

مسائل زیادی در مورد پیروزی سخت بارسا مقابل شاگردان سیمونه در هفته بیست و دوم رقابت‌های لالیگای فصل 2015/16 وجود دارد، که در زیر به مهمترین آن‌ها خواهیم پرداخت.

بارسا پس از یک شروع نا امید کننده، بازگشتی فوق‌العاده به بازی داشت، خشونت بی‌مورد دو تن از بازیکنان اتلتیکو، و متعاقبا اخراج آن‌ها، این بازگشت را تا حد زیادی تضمین کرد.

بازگشتِ نیمه نخست

اگرچه بارسا در بیست و پنج دقیقه نخست بازی، حدود هفتاد درصد مالکیت توپ را در اختیار داشت، اتلتیکو که احتمالا لیاقتش را هم داشت، از موقعیت استفاده کرد و در غافلگیری دفاع بارسا، توسط کوکه در دقیقه 9 بازی، به گل رسید.

اما حتی وقتی بارسا در بهترین فرم خود به سر نمی‌برد هم چیزهایی برای ارائه دارد. مسی که در اکثر دقایق نیمه نخست، کمتر در جریان بازی حضور داشت، روی یک حرکت ترکیبی گل تساوی را به ثمر رساند؛ و تنها چند دقیقه بعد، لوییز سوارز به زیبایی هر چه تمام‌تر، پاس بلند و البته دقیق دنی آلوز را وارد دروازه اوبلاک کرد. بنگ بنگ... و ناگهان بارسا 2-1 از حریفش پیش افتاد تا سناریوی دیدار رفت را تکرار کرده باشد.

مستقیماً قرمز!

فیلیپه لوییز فکر می‌کرد که در کجا بازی می‌کند؟! این بازیکن مو-قشنگ (!) اتلتیکو، به شدت توسط هم وطنش نیمار، به خاطر تکل ظالمانه‌ای که روی پای لئو مسی رفت، مورد اعتراض قرار گرفت.

لوییز انریکه به طرز قابل درکی عصبانی شده بود، و داور گزینه‌ای جز نشان دادن کارت قرمز مستقیم، در اختیار نداشت. خوشبختانه تنها آسیبی که این حرکت خشونت آمیز داشت، متوجه تیم اتلتیکو بود، که شانس آن‌ها برای بازگشت به بازی، با یک یار کمتر را، به شدت کاهش داد.

و بعد، اتلتیکوی 9 نفره

پروسه خود-تخریبی اتلتیکو زمانی تکمیل شد که گودین، با وجود داشتن کارت زرد، تکلی خطرناک روی پای یار مستقیم خود، سوارز رفت. این تکل نه تنها با بی‌دقتی زده شد، بلکه نکته‌ای هم در آن نبود! تکلی در جایی که احتمالا منجر به هیچ خطری نمی‌شد.

اما باید به میهمان، بابت کنترل بازی با وجود کمبود نفراتشان، آفرین گفت. بارسا در بیشتر کردن اختلاف، و اتمام کار اتلتیکو نا موفق بود، و اگر آن دو اخراج رخ نمی‌دادند، شاید اوضاع این بازی پیچیده، واقعا پیچیده می‌شد!

اینجانب، کلودیو!

اگر می‌خواستیم یک بازیکن با نمایشی فوق‌العاده در بارسا برای این دیدار انتخاب کنیم، احتمالا براوو را انتخاب می‌کردیم. او مانند یک کوه از دروازه بارسا دفاع می‌کرد، و واکنشش در مقابل ضربه نیگوئز، تنها پنج دقیقه بعد از شروع بازی، بسیار الهام بخش بود.

درست است که شاید بیشتر شانس بود تا یک دفع توپ آگاهانه، اما جلوی ضربه گریزمان که به نظر می‌آمد قطعا به گل تساوی اتلتیکو تبدیل می‌شود، را گرفت. نمایشی فوق‌العاده از مرد شیلیایی!

گامی بلند رو به جلو

اگرچه انریکه اهمیت بازی امروز را زیاد نمی‌دانست، اما احتمالا نیمی از کارشناسان دنیا، این پیروزی را نیمی از راه قهرمانی در لالیگا می‌دانند. اتلتیکو زمانی که یک گل پیش بود، خود را با سه امتیاز اختلاف نسبت به بارسا در صدر می‌دید، اما در نهایت این بارسا بود که ضمن ایجاد سه امتیاز اختلاف، بازی رو در روی بهتری نسبت به حریفان خود ثبت کرد، ضمن اینکه همچنان یک بازی کمتر انجام داده است.

باقی دیدارهای تقویم لالیگا، بسیار برای بارسا مطلوب هستند. آن‌ها تا اینجا بازی‌های خود در خانه هشت تیم بالای جدول، به جز ایبار و ویارئال را، انجام داده‌اند.