منبع: Grup14
مترجم: سید سجاد زرگرنتاج / FCBarcelona.ir

ژاوی هرناندز، مقاله‌ای برای روزنامه El País در وصف لیونل مسی و تمام آنچه ابر ستاره آرژانتینی برای بارسا انجام داده است، نوشت. در زیر می‌توانید این مقاله را مشاهده کنید:

من لئو را هنگامی که او برای اولین بار به رختکن تیم نخست آمد، و تنها 16 سال داشت، ملاقات کردم، اگرچه پیش از آن نام او را شنیده بودم. سرجی آلگره، مردی بسیار خوب که مدتها در آکادمی کار می‌کرد، یک روز به من گفت: «ژاوی، بچه‌های با استعدادی در حال رشد در آکادمی هستند». منظور او نسل بازیکنانی مانند پیکه، سسک و بقیه بود. او ادامه داد: «اما یک آرژانتینی هم هست که از هر چه بتوانی تصور کنی بهتر است. خارق العاده! باید ببینی». از اینجا بود که هنگامی که او را برای اولین بار در رختکن دیدم، می‌دانستم که او کیست. کاملا می‌توانستم متفاوت بودن او را ببینم، از آن چیزهایی که در همان نگاه نخست مشخصند. و لئو، استعدادی داشت که سخت می‌شد مشابهش را پیدا کرد؛ او درک فوق‌العاده‌ای از بازی داشت، خیلی خوب پاس می‌داد و می‌توانست هر کسی را که مقابلش می‌گذارید، دریبل کند: او همیشه از بهترین مدافع آن زمان ما، به راحتی عبور می‌کرد. مدتی بعد او به تیم نخست آمد، و در اولین سفر مشترکمان، متوجه شدم که او به خوبی با فلسفه باشگاه بزرگ شده، به هم‌تیمی‌هایش احترام می‌گذارد، فروتن است و تکبر در رفتار او جایی ندارد. و این مسئله باعث می‌شود که او یک نمونه باشد، به چیزی که هست، بهترین، تبدیل شده باشد؛ اینکه او هیچگاه این ارزش‌ها را فراموش نکرد، هیچگاه آن فروتنی و احترامی که به هم‌تیمی‌هایش می‌گذارد را. فکر می‌کنم لئو هیچگاه نمی‌خواست که با دیگران فرق داشته باشد.

او متفاوت بود، اما با توجه به اینکه او تنها 16 سال داشت، من تصور کردم که او با قرار گرفتن در شرایط، اوضاعش عادی می‌شود؛ اما می‌دانستم که فوتبال ورزشی پیچیده است و مسائل زیادی در آن دخیل هستند. اما هیچگاه فکر نمی‌کردم او بتواند به بهترین بازیکن تاریخ تبدیل شود. از زمانی که می‌شناسمش، او هیچگاه دست از پیشرفت و تکامل بر نداشته است. او ضمن بهبود توانایی‌هایش در آن سن، تبدیل به یک گلزن قهار نیز شد. او گل‌های زیادی به ثمر می‌رساند، و علاوه بر روش‌های مختلفی که برای گلزنی بلد بود، ضربات آزاد را هم امتحان کرد... و همانطور که پپ می‌گوید، او از همه لحاظ، سلطه خود را بر بازی حفظ می‌کند. ما هیچگاه چیزی مانند این نخواهیم دید. نه تنها به خاطر کارهایی که می‌تواند انجام دهد، بلکه به خاطر مدت زمانی که او این فرم خود را حفظ کرده است. بقیه در دو یا سه سال افت می‌کنند، اما او به نظر برنامه‌ای برای این بخش ندارد.

مانند هواداران، ما هم بسیار خوش شانس بودیم که او به بارسا آمد. بدون او، بارسا به این نقطه نمی‌رسید، و او ستون موفقیت‌های تیم در دهه گذشته بوده است. و این چیزی است که نمی‌توان هنگام صحبت در مورد لئو، از آن چشم پوشید و ارزش ستایش را دارد: شما می‌توانید دو یا سه سالِ خوب را پشت سر بگذارید، اما بهترین بودن برای چنین بازه طولانی‌ای نشان می‌دهد که او یک شخصیت غیر عادیِ پیروزی در خود دارد، شخصیتی که نه تنها از کاری که انجام می‌دهد لذت می‌برد، بلکه یک کمال گراست که هیچ چیز برایش کافی نیست؛ وقتی او دو گل به ثمر می‌رساند، سومی را می‌خواهد. این چیزی است که مردم در طول بازی می‌بینند، اما او در طول هفته دقیقا به همین شکل است، و این باعث می‌شود که اطرافیان خود را مجبور به پیشرفت کند، زیرا بودن در سطح او، چیزی است که همه بازیکنان می‌خواهند.

این شخصیت باعث می‌شود که بعد از باخت، به شدت ناراحت باشد، و یا حتی غمگین؛ زیرا او همواره می‌خواهد پیروز باشد. هیچ چیز بیشتر از باخت او را اذیت نمی‌کند. به یاد دارم روزی که او در نیمه نهایی لیگ قهرمانان مقابل چلسی پنالتی را از دست داد و ما حذف شدیم، و او به حدی ناراحت بود که هیچ چیز آرامش نمی‌کرد. او حتی وقتی مقابل منچستر سیتی که با نتیجه 3-1 پیروز شدیم، پنالتی را از دست داد به شدت ناراحت بود. و شما می‌روید و به او می‌گویید که ایرادی ندارد و او به شما می‌گوید: «نه، دارد. من شکست خوردم». و این حقیقت دارد. روزهایی بوده که من دیده‌ام او به شدت از دست خود، افرادی که در کنارش هستند و به طور کلی از دنیا عصبانی بوده است، اما چه کسی می‌تواند بگوید روزهای این چنینی نداشته است؟! و علاوه بر این، کنار آمدن با بهترین بودن اصلا آسان نیست، اما او به خوبی این کار را انجام داده، و می‌دهد. بنابراین او به خاطر آن رفتارها به راحتی بخشیده می‌شود، زیرا آن‌ها را به وسیله شاد کردن هر کسی که فوتبال را دوست دارد، جبران می‌کند.

به شخصه فکر می‌کنم که دوست او هستم. او بسیار درونگراست و به سختی می‌تواند از این حالت خارج شود، اما وقتی به شما اعتماد کند، بسیار شوخ است. شوخی‌های او فوق‌العاده‌اند، او قلبی بزرگ دارد و انسان فوق‌العاده‌ای است. او خیلی زود به درخواست شما پاسخ می‌دهد: «هی لئو، یک دوست از من برای چند جفت کفش برای یک موسسه سرپرستی کودکان درخواست کرد...». او کفش‌هایش را در می‌آورد، آن‌ها را امضا می‌کند و می‌دهدش به شما. همیشه. اما چیزی که من از همه بیشتر در او دوست دارم، صداقت اوست. او هیچگاه به شما خیانت نمی‌کند، شخصیت بسیار قوی‌ای دارد و هنگامی که از چیزی خوشش نمی‌آید، خوشش نخواهد آمد، تلاش نکنید که قانعش کنید. اما او این مسئله را جلوی روی شما می‌گوید. من همواره این احساس را داشتم که او هیچگاه به من پشت نمی‌کند. او هر گاه چیزی برای گفتن به من داشته باشد، به خودم می‌گوید. او تنها به مدافعان و دروازبان حریف خیانت می‌کند و این چیزی است که بابتش از او متشکرم. از این لحاظ ما خیلی شبیه به هم هستیم. مرسی بابت آن، لئو.

و مرسی که آنطوری که بازی می‌کنی، بازی می‌کنی! برای استارت‌هایت، برای گلهایت، برای پاس‌ها و دریبل‌هایت، و برای چیزهایی که به بارسا و فوتبال دادی. و به خاطر آنطور که هستی!

و تبریک برای توپ طلای بعدی‌ات. تو لایقش بودی!