Farewell Tito نوشته:

بِاَیِ ذَنبٍ قُتِلَت...
امروز در دانشگاه (صنعتی شریف) از مسجد بیرون زدم که به سمت در شمالی بروم. گوشه چشمم به مقبره متبرک سه شهید گمنام افتاد که در رواق شمالی حیاط مسجد دفن شده اند. کار خدا بود انگار که نزدیک بروم و عرض ادبی به این قهرمانان راستین این مملکت کرده باشم. از مسجد که بیرون زدم، چند دانشکده آن طرف تر، از دور به حجله ای برخوردم. کنجکاو شدم که قضیه از چه قرار است، چرا که حجله چیزی نیست که زیاد در دانشگاه ببینی! جلوتر که رفتم، عکس جوانی بود، شاید از من خیلی جوانتر، با ظاهری مذهبی؛ از آنها که یک نگاه می کنی، نور بالا می زنند، نه آنها که فقط ادای مذهبی بودن را در می آورند! و باز هم همان عبارت معروف زیر عکسش نوشته شده بود: «شهید امر به معروف...».

انگار این عبارت دردناک امروز برای گوشهایمان عادی شده: «شهید امر به معروف». هر طرف را که نگاه کنی چند تایی پیدا می کنی!

درون سینه که خون گریه می کنم، انگار صدای مولایم را می شنوم که با طنین دلبرا و استوارش فریاد می زند: «مرد اگر این را بشنود و از درد بمیرد رواست»! به راستی که مردن از این درد رواست؛ که در جامعه امام زمان (عجل الله)، در انقلاب خمینی کبیر که به ضمانت خون بیش از دویست هزار شهید، سه دهه در مقابل هر دشمنی خارجی و هر خیانت داخلی سرپا ایستاده، آن قدر دین مهجور و فحشا مشروع شده که ولنگاران خیابانی نه تنها بر خلاف چند دهه پیش، از خود خجالت نمی کشند، بلکه خود را چنان بر حق تلقی می کنند که به هرکس که به هرزگی شان اعتراض کند، تیغ هم می کشند!

دل من که اینطور خون است، امان از دل امامم...

خدا نبخشد آنهایی را که به مصالح مادیشان، دین را مال التجاره کردند و آگاهانه و زیرکانه، تیشه به ریشه باورهای جامعه زدند. خدا لعنت کند ملعون اول، عمر و عاص زمان، محمد خاتمی را که سنگ بنای مشروعیت بخشیدن به فحشا و هرزگی را در لوای شعار آزادی و به نیت نیل به اهداف دین ستیزانه دوران سیاه اصلاحات در این گلالود گذاشت، خدا لعنت کند اعوان و انصارش را که امروز آن سوی مرزها نشسته اند و پنبه انقلاب و ملت را به سود اربابان غربیشان می زنند و از هیچ توطئه ای علیه جان و مال و باور این مردم ابا ندارند، خدا لعنت کند تئوریسین های این به اصلاح، باور مدرن و «اصلاح شده»، امثال سروش و کدیور و گنجی و مابقی لشکر ضاله شان را که هشت سال مغز دانشجویان را شستشو دادند و امروز نقاب از چهره برداشته، وجود امام زمان و عصمت پیامبر و الوهیت قرآن را انکار می کنند، آدمهایی با تفکر سکولار که به استادی تمام، دین را در لباس دین زخم زدند - هنوز یادمان نرفته که با این شعار آزادی و تکریم جوانان، چه ها که بر سر باورهای هزار ساله این مردم نیاوردند. و خدا لعنت کند ادامه دهندگان این راه را، همه آنها که تیغی در دست گرفتند و به ریشه های درخت باور جماعت حمله ور شدند، در هر لباس و عنوان و لقب و ظاهر...

و الله لایهدی القوم الظالمین...

اما لعن و نفرین همه وظیفه ما نیست؛ همه توان ما هم نیست؛ سکوت امروز جایز نیست، سکوت امروز، همان سکوت کوفیان است که محرم سال 61 را در خانه هایشان ماندند! امروز اگر زره نپوشیم و در برابر هجمه این سیل دین ستیز تیغ نکشیم، همین ها که برایمان مانده است را هم تاراج خواهند کرد، آن هم در دولت دوستان کدخدا که به اکثریت آنهایی که به همین امید بهشان رای داده اند، ترویج آزادی غربی را بدهکارند!

کل یوم عاشورا و کل عرض کربلا... شعار و قصه و پیشانی نویس نیست؛ تکلیف است و حق؛ امروز هم صدای «هل من ناصر» مولای مظلوممان به گوش می رسد، اگر خوب گوش کنید. لبیک می گویید یا تاراج باقی میراث رسول الله را هم به نظاره خواهید نشست؟

شاید ملاحظات سیاسی، تهدیدهای خارجی، و تیغ های در چشم و استخوان های در گلوی داخلی، دستان رهبر تنهایمان را بسته باشد. اما ما می توانیم دوباره پا پیش بگذاریم و معادلات را عوض کنیم. می توانیم دوباره فریاد بزنیم که ما دیگر این فحشای علنی و این ولنگاری رو به گسترش را تاب نخواهیم آورد؛ که طاقتمان تاخت شده، چیزی به انفجارمان نمانده است! باید به میدان بیاییم تا باز باطل، علی را خانه نشین و محکوم به سکوت نکند! خروش ملت که بر آمد، مبارزه با فحشا که فریاد ملت شد، اکثریت واقعی جامعه که چون 22 بهمن هر سال، دوباره نمایان شد، یقین بدانید که عیادی شیطان دست و پاها را جمع خواهند کرد! پس ساکت نباشید که امروز سکوت، هم صدایی با یزید و یزیدیان است!

فردا، شیعیان این خاک مقدس، درد مظلومیت شیعه را این بار از جنس فراموشی دو رکن دینشان - امر به معروف و نهی از منکر - فریاد خواهند زد. شاید این آغازی باشد بر باز پس گیری این خاک مقدس آغشته به خون شهیدان، از سلطه فحشا و دین ستیزی و ارزش زدایی روز افزون.

این حداقل کاری است که در برابر تکلیفی که خون این شهیدان بر دوشمان نهاده، باید انجام دهیم. ساکت نباشید...

Farewell Tito نوشته:

بِاَیِ ذَنبٍ قُتِلَت...
امروز در دانشگاه (صنعتی شریف) از مسجد بیرون زدم که به سمت در شمالی بروم. گوشه چشمم به مقبره متبرک سه شهید گمنام افتاد که در رواق شمالی حیاط مسجد دفن شده اند. کار خدا بود انگار که نزدیک بروم و عرض ادبی به این قهرمانان راستین این مملکت کرده باشم. از مسجد که بیرون زدم، چند دانشکده آن طرف تر، از دور به حجله ای برخوردم. کنجکاو شدم که قضیه از چه قرار است، چرا که حجله چیزی نیست که زیاد در دانشگاه ببینی! جلوتر که رفتم، عکس جوانی بود، شاید از من خیلی جوانتر، با ظاهری مذهبی؛ از آنها که یک نگاه می کنی، نور بالا می زنند، نه آنها که فقط ادای مذهبی بودن را در می آورند! و باز هم همان عبارت معروف زیر عکسش نوشته شده بود: «شهید امر به معروف...».

انگار این عبارت دردناک امروز برای گوشهایمان عادی شده: «شهید امر به معروف». هر طرف را که نگاه کنی چند تایی پیدا می کنی!

درون سینه که خون گریه می کنم، انگار صدای مولایم را می شنوم که با طنین دلبرا و استوارش فریاد می زند: «مرد اگر این را بشنود و از درد بمیرد رواست»! به راستی که مردن از این درد رواست؛ که در جامعه امام زمان (عجل الله)، در انقلاب خمینی کبیر که به ضمانت خون بیش از دویست هزار شهید، سه دهه در مقابل هر دشمنی خارجی و هر خیانت داخلی سرپا ایستاده، آن قدر دین مهجور و فحشا مشروع شده که ولنگاران خیابانی نه تنها بر خلاف چند دهه پیش، از خود خجالت نمی کشند، بلکه خود را چنان بر حق تلقی می کنند که به هرکس که به هرزگی شان اعتراض کند، تیغ هم می کشند!

دل من که اینطور خون است، امان از دل امامم...

خدا نبخشد آنهایی را که به مصالح مادیشان، دین را مال التجاره کردند و آگاهانه و زیرکانه، تیشه به ریشه باورهای جامعه زدند. خدا لعنت کند ملعون اول، عمر و عاص زمان، محمد خاتمی را که سنگ بنای مشروعیت بخشیدن به فحشا و هرزگی را در لوای شعار آزادی و به نیت نیل به اهداف دین ستیزانه دوران سیاه اصلاحات در این گلالود گذاشت، خدا لعنت کند اعوان و انصارش را که امروز آن سوی مرزها نشسته اند و پنبه انقلاب و ملت را به سود اربابان غربیشان می زنند و از هیچ توطئه ای علیه جان و مال و باور این مردم ابا ندارند، خدا لعنت کند تئوریسین های این به اصلاح، باور مدرن و «اصلاح شده»، امثال سروش و کدیور و گنجی و مابقی لشکر ضاله شان را که هشت سال مغز دانشجویان را شستشو دادند و امروز نقاب از چهره برداشته، وجود امام زمان و عصمت پیامبر و الوهیت قرآن را انکار می کنند، آدمهایی با تفکر سکولار که به استادی تمام، دین را در لباس دین زخم زدند - هنوز یادمان نرفته که با این شعار آزادی و تکریم جوانان، چه ها که بر سر باورهای هزار ساله این مردم نیاوردند. و خدا لعنت کند ادامه دهندگان این راه را، همه آنها که تیغی در دست گرفتند و به ریشه های درخت باور جماعت حمله ور شدند، در هر لباس و عنوان و لقب و ظاهر...

و الله لایهدی القوم الظالمین...

اما لعن و نفرین همه وظیفه ما نیست؛ همه توان ما هم نیست؛ سکوت امروز جایز نیست، سکوت امروز، همان سکوت کوفیان است که محرم سال 61 را در خانه هایشان ماندند! امروز اگر زره نپوشیم و در برابر هجمه این سیل دین ستیز تیغ نکشیم، همین ها که برایمان مانده است را هم تاراج خواهند کرد، آن هم در دولت دوستان کدخدا که به اکثریت آنهایی که به همین امید بهشان رای داده اند، ترویج آزادی غربی را بدهکارند!

کل یوم عاشورا و کل عرض کربلا... شعار و قصه و پیشانی نویس نیست؛ تکلیف است و حق؛ امروز هم صدای «هل من ناصر» مولای مظلوممان به گوش می رسد، اگر خوب گوش کنید. لبیک می گویید یا تاراج باقی میراث رسول الله را هم به نظاره خواهید نشست؟

شاید ملاحظات سیاسی، تهدیدهای خارجی، و تیغ های در چشم و استخوان های در گلوی داخلی، دستان رهبر تنهایمان را بسته باشد. اما ما می توانیم دوباره پا پیش بگذاریم و معادلات را عوض کنیم. می توانیم دوباره فریاد بزنیم که ما دیگر این فحشای علنی و این ولنگاری رو به گسترش را تاب نخواهیم آورد؛ که طاقتمان تاخت شده، چیزی به انفجارمان نمانده است! باید به میدان بیاییم تا باز باطل، علی را خانه نشین و محکوم به سکوت نکند! خروش ملت که بر آمد، مبارزه با فحشا که فریاد ملت شد، اکثریت واقعی جامعه که چون 22 بهمن هر سال، دوباره نمایان شد، یقین بدانید که عیادی شیطان دست و پاها را جمع خواهند کرد! پس ساکت نباشید که امروز سکوت، هم صدایی با یزید و یزیدیان است!

فردا، شیعیان این خاک مقدس، درد مظلومیت شیعه را این بار از جنس فراموشی دو رکن دینشان - امر به معروف و نهی از منکر - فریاد خواهند زد. شاید این آغازی باشد بر باز پس گیری این خاک مقدس آغشته به خون شهیدان، از سلطه فحشا و دین ستیزی و ارزش زدایی روز افزون.

این حداقل کاری است که در برابر تکلیفی که خون این شهیدان بر دوشمان نهاده، باید انجام دهیم. ساکت نباشید...

محمد خاتمی را که سنگ بنای مشروعیت بخشیدن به فحشا و هرزگی را در لوای شعار آزادی و به نیت نیل به اهداف دین ستیزانه دوران سیاه اصلاحات در این گلالود گذاشت

اگه دروغ میگم بیاید رک و راست بگید... از کی روسری ها عقب رفت و از کی مانتو ها بالا؟؟ از کی سینمای ما به گند کشیده شد؟؟ از کی به آقا توهین کردنا شروع شد؟؟؟

کلا مثل اینکه ، برای بعضی ها ادب و تربیت موقع صحبت کردن با دیگران ، کار غیر ممکن و محالیه.... حد خودتون رو نگه دارید

این چه طرز صحبت کردنه؟ مگه اومدی چاله میدون؟

ROMARIO نوشته:

اقای عزیز دوست عزی اقای محترم A Song of Ice and Fire من چیکار تو دارم که هر چی پست میذارم دربارش نظر میدی مگه من چیزی به تو میگم مگه چیزی که گذاشتم خلاف قوانین سایت بوده که همه یه اظهار نظری کردن والا من نمیدونم دیگه به چه زبونی باید بگم

میشه دقیقا بگید که کدوم حرف من بی تربیتی بوده کجا از حد خودم تجاوز کردم دقیقا بگید کدوم قسمتش بوده


مگه چی گفتم که اومدم چاله میدون دقیقا همون حرفی که به نظرت چاله میدونیه رو بگو تا منم بدونم

ما که نه به کسی چیزی گفتیم نه توهین کردیم اومدیم یه چیز قشنگ نوشتیم ورفتیم ولی مثل اینکه اصلا بعضیا دوس دارن به ما گیر بدن متاسفانه اینجا اگه هم نظر مدیران ارشد سایت نباشی دشمن حساب میشی وباید خفه شی ونظر ندی من نمیدونم مشکل نوشته من چی بوده دقیقا شاید چون از زرتشت نوشتم مشکل دار بوده متاسفم برای شما که فکر کردین هر چی فکر میکنین درسته وبقیه همه بی دین وکافرن والا بلا اینجور نیست بعدشم یکی اومده میگه نفر جرات کرده به دوست خوب ما توهین کنه که نذاشتنش اخه به تو ربطی نداره هنوز یادم نرفته که کاربر محمدعلي تو تاپیک سرگرمی چه توهین عملی به من کرد ولی هیچکدوم از این مدیرایی که اینقد ادعای مومنیشون میشه به روی خودش نیورد میدونم که نظر من پاک میشه ولی همینقد که بدونین هر چی شما میگین درست نیست برای من کافیه