منبع: سایت توتال بارسا
مترجم: غلامحسین صبوری / FCBarcelona.ir

دو تیم بارسلونا و رئال مادرید، یکشنبه هفته آینده در حالی الکلاسیکو برگشت را برگزار می‌کنند که پیروزی آبی و اناری پوشان در این بازی می‌تواند تا حد زیادی پایان بخش امیدهای تیم مادریدی برای قهرمانی در لالیگا باشد.

روز 4 ژانویه 2015 روزی است که دو داستان کاملاً متفاوت را برای ما روایت می‌کند. داستان اول مربوط به تیمی است که با سرمربی جوان و کم تجربه خود قدم به فصل جدید گذاشته و تلاش می‌کند تا خاطرات بد فصل گذشته را از خاطر هوادارانش پاک کند، در حالی که برای پنجمین بار در طول فصل و اینبار توسط رئال سوسیه داد از رسیدن به نتیجه پیروزی باز داشته می‌شود. در آن زمان، همگان از تکرار فصل گذشته سخن می‌گفتند و تغییرات عمده‌ای در باشگاه صورت گرفت. داستان دیگری که 4 ژانویه 2015 برای ما روایت می‌کند، داستان تیمی از مرکز اسپانیا است که ظاهراً بهترین فصل دوران خود را پشت سر گذاشته و با هدف سلطه بر اروپا فصل جدید را آغاز کرده است. این تیم پس از 22 پیروزی متوالی و همچنین پایان بخشیدن به یک سال موفق با قهرمانی در جام باشگاه‌های جهان، بالاخره در هفته هفدهم لالیگا و در خانه والنسیا متحمل شکست شده و سه امتیاز ارزشمند را از دست می‌دهد. این شکست در آن زمان اهمیت چندانی نداشت، زیرا این تیم صدرنشین لالیگا بوده و به نظر می‌رسید که می‌تواند در هفته‌های آینده به راحتی کار را از نو آغاز کند.


اما در دنیای ورزش و خصوصاً در ورزش فوتبال رسیدن به قله یک چیز است و ماندن در قله یک چیز کاملاً متفاوت.

حال به امروز نگاه می‌کنیم. بارسلونا پس از بازگشتی فوق‌العاده در حال حاضر در صدر جدول لالیگا حضور دارد. بارسا باید شرایط وحشتناک ایجاد شده پس از شکست در آنوئتا را تجربه می‌کرد تا به جایگاه کنونی خود برسد. اما برای مثال اگر این تیم در هفته بعد از آن نمی‌توانست مقابل اتلتیکو مادرید به پیروزی برسد، اکنون در جایگاه کنونی خود در جدول حضور نداشت. چرا؟ زیرا روحیه تیم کاملاً از هم پاشیده می‌شد. در حالی که بازیکنان خوب، تاکتیک‌های هوشمندانه و تیمی یکدست می‌تواند برای شما عناوین مختلف به دست بیاورد، روحیه چیزی است که می‌تواند به این سه فاکتور، کمک شایانی کند.

حال به سراغ رئال مادرید برویم؛ تیمی که نتوانست چنین روحیه‌ای را کسب کند. آنها ابتدا سه روز پس از اینکه بارسا اتکتیکو را شکست دهد، مقابل این تیم در جام حذفی شکست خورده و یک هفته بعد نیز نتوانستند نتیجه دیدار رفت را جبران کنند. تنها دو هفته بیشتر از سال جدید نگذشته بود که رئال مادرید از جام حذفی کنار رفته بود، موضوعی که برای مدافع عنوان قهرمانی یک ضربه مهلک محسوب می‌شد. پس از آن، لوس بلانکوس موفق شدند در لالیگا خود را بالا بکشند، زیرا قهرمانی در لالیگا تنها عنوانی بود که فصل گذشته آنها را از رسیدن به اولین سه گانه تاریخشان باز داشته بود. اما پس از چهار پیروزی، آنها این بار در لالیگا و آنهم با شکست 4-0 مقابل شاگردان سیمئونه تحقیر شدند. تیمی که تا قبل از این خود را بهترین تیم جهان تصور می‌کرد، اکنون حتی نمی‌توانست در پایتخت اسپانیا نیز ادعای برتری کند.

در ادامه، رئال مادرید پس از پیروزیهای خفیف مقابل دپورتیوو، شالکه و الچه، اینبار مقابل ویارئال در خانه متوقف شد. اما این پایان تیره روزی‌های پایتخت نشینان نبود و آنها با شکست مقابل اتلتیک بیلبائو صدر نشینی را به بارسا واگذار کرده و در ادامه نیز با شکست 4-3 مقابل شالکه در برنابئو، یکی از مفتضحانه‌ترین صعودهای تاریخ خود را تجربه کردند. نتایج بالا گویای این است که رئال در سال 3 ماه اول سال، 9 پیروزی، 2 تساوی و 5 شکست را به دست آورده است.

دلیل افت رئال مادرید را می‌توان مسائل مختلفی دانست. حال خواه به دلیل مصدمیت‌های مکرر بازیکنان این تیم باشد یا اشتباهات تاکتیکی از سوی سرمربی آنها یا اعتماد به نفس کاذب ناشی از رسیدن به صدر جدول و یا حتی پایان دروازه بان افسانه‌ای آنها. به هر حال، اعتقاد دارم که اینجا فرصت بحث درباره این موضوع نیست و فکر می‌کنم که من هم در مقام انجام چنین کاری نیستم. اگرچه، من همواره کسی هستم که می‌گویم باید از فرصتها به نحو احسن استفاده کرد و در حال حاضر فرصت فوق‌العاده‌ای پیش روی بارسا قرار دارد.

با نگاه به بهترین الکلاسیکو‌های بارسا در 10 سال اخیر، با سه بازی مواجه می‌شویم: 3-0 رونالدینیو در مادرید، 6-2 گواردیولا در برنابئو و مانیتا (5-0) در نیوکمپ. نکته مشترک بارسا در تمامی این فصول چیست؟ در هر سه فصل بارسا موفق شد در لالیگا و لیگ قهرمانان اروپا به قهرمانی برسد. البته این بدین معنا نیست که تنها مانع پیش روی بارسا برای قهرمانی در این دو جام، تخریب رئال مادرید در الکلاسیکو است، اما منطقی به نظر می‌رسد که چنین پیروزی بزرگی می‌تواند روحیه بازیکنان را تا حد قهرمانی در لالیگا و لیگ قهرمانان اروپا بالا ببرد.

این در حالی است که همه چیز مهیاست تا آبی و اناری پوشان چنین کاری انجام دهند. بارسلونا به سرعت در حال رشد بوده و مادرید نیز بیش از هر وقت دیگری درگیر مسائل داخلی خود است. درست همانند ژانویه، این هفته نیز می‌تواند در سرنوشت فصل بارسا تعیین کننده باشد. واضح است که پیروزی در الکلاسیکو خود دستاورد فوق‌العاده‌ای است و جایی هیچ بحثی در آن وجود ندارد، اما همانگونه که در ژانویه گفتم که بارسلونا باید نه تنها مقابل اتلتیکو مادرید پیروز شود، بلکه باید آنها را نابود کند، اکنون نیز درباره رئال مادرید همین چیز را می‌گویم. اگرچه، تفاوت در اینجاست که پیروزی مقابل اتلتیکو نیاز بود تا تیم را از خماری فصل گذشته بیرون بیاورد و اما تخریب رئال در الکلاسیکو؟ این همان چیزی است که می‌تواند یاوه گویان را خاموش کرده و پاسخ قاطعی به تیمی بدهد که هم اکنون با صحبتهایی زودهنگام از سه گانه احاطه شده است. از سوی دیگر، می‌تواند رئال مادرید را راهی یک فصل بدون جام دیگر کند؛ نکته‌ای که در پایان فصل ممکن است باعث خروج مربی و احتمالاً چند بازیکن کلیدی از ترکیب این تیم شود.

من به هیچ وجه نمی‌خواهم که انتظارات را الکلاسیکو هفته آینده بالا ببرم. من فقط موقعیت بی‌نظیری را برجسته می‌کنم که در انتظار استفاده شدن است. زیرا وقتی دشمن خونی خود را می‌بینی که زخمی بر روی زمین افتاده، به سختی نفس می‌کشد و دست خود را برای کمک به سمت تو دراز می‌کند، خم نمی‌شوی تا ریسک به پایین کشیده شدن را بپذیری، بلکه ضربه آخر را بی‌رحمانه به او وارد می‌کنی!