| در حال دیدن این عنوان: |
۱ کاربر مهمان
|
|
برای ارسال پیام باید ابتدا ثبت نام کنید!
|
|
|
|
پاسخ به: بحث و تبادل نظر در مورد مسائل روز دین | ||
  نام کاربری: Dark_Rider
پیام:
۸,۸۵۸
عضویت از: ۶ دی ۱۳۸۸
از: كنار دريا
طرفدار:
- کارلس پویول & لیو مسی - کرایوف - برزیل و اسپانیا - :D - پپ عزیز - پروین گروه:
- کاربران عضو 
|
نقل قول آقا کمیل ببخشد من شما رو نشناختمشما همون آیت الله صافی گل پایگانی هستین؟ اینجور شما حرامه حرامه کردین من فکر کردم ما طلبه صفر کیلو متریم و شما آیت الله بهجت اقا محمد قرار نیست ما اینجا همدیگه رو تمسخر کنیم شما یه اعتقادی داری ما هم یه اعتقادی درباره حرفای منم بهت بگم که بنده از روی دل خودم که حرف نمیزنم منم حرفای مراجع رو گفتم و بنده مقلد اقای خامنا ای هستم و ایشون با توجه به اون مطلبی که قرار دادم اینو رد کرده و اسیب به بدنو حرام دانسته و منم به عنوان یه مقلد از این حکم تبعیت میکنم نقل قول منوعیتش بر اساس سیاسته نه دینسیاست از دین جدا نیست نقل قول هر وقت دیدین آمریکائی ها شما رو زیر سوال بردن بدونین هدفتون درسته اقا محمد لطفا سفسطه نکنید این که مردم امریکا چه برداشتی از این موضوع دارن با اینکه سرانشون چه برداشتی دارن فرق داره امام گفت هروقت دیدید دشمنان شما(منظور سرانه همون طور که میدونید ما بیشتر با سران کشور های اروپایی و امریکایی مشکل داریم نه با مردمش) پس من این حرفتون رو یه سفسطه میشمرم نقل قول <span class='quoter'>.: 규 :. نوشته:</span>دشمن بهونه تراشی خودش رو می کنه درست. من نمیگم باید به نظر دشمن اهمیت داد، حتی قبول ندارم که به خاطر مسائلی که ممکنه پیش بیاد حکمی مثل قطع دست دزد اجرا نمیشه. کلی هیچ اهمیتی نمیدم که دشمن بخواد از "اصول" یا "احکام" دین سوء استفاده کنه. اما این مسئله فرق داره! ما داریم یه کاری رو می کنیم که نه واجبه نه جزو اصوله نه جزو فروع نه تکلیفه، و دشمن به راحتی و به روشنی ازش در نشون دادن خشن بودن اسلام استفاده می کنه. خیلی واضحه که اینجا نباید آب به آسیاب دشمن ریخت!  |
||
|
۱۷ دی ۱۳۸۹
|
|||
|
|
پاسخ به: بحث و تبادل نظر در مورد مسائل روز دین | ||
 نام کاربری: Alireza_i99000
پیام:
۹,۳۴۴
عضویت از: ۳۰ بهمن ۱۳۸۷
از: TEH
طرفدار:
- Lionel Andres Messi - Maradona - استقلال - آرژانتین - پپ گواردیولا - Ottmar Hitzfeld گروه:
- کاربران عضو
 |
نقل قول سیاست از دین جدا نیستاین بحث به ما که از روی عشق و سنت اجدادمون عزاداری می کنیم اصلا اهمیت نداره. سیاست چیز بی پدر و مادریه ولی دین مقدس |
||
|
|
|||
|
۱۷ دی ۱۳۸۹
|
|||
|
|
پاسخ به: بحث و تبادل نظر در مورد مسائل روز دین | ||
  نام کاربری: Lucho.The.Great
نام تیم: بارسلونا
پیام:
۶۱,۶۱۶
عضویت از: ۱۴ مرداد ۱۳۸۴
از: تهران
طرفدار:
- بویان کرکیچ - یوهان کرویف - پرسپولیس - اسپانیا، آرژانتین - احمد عابدزاده، کریم باقری - فرانک ریکارد - افشین امپراطور گروه:
- لیگ فانتزی - کاربران عضو - مدیران کل
 |
یعنی چی سیاست چیز بی پدر مادریه؟ پس پیامبر و مولا علی چطوری حکومت داری می کردن؟ لابد سیاستشون رو از دینشون جدا می کردن؟ یه چیزی نگید آدم فکر کنه اصول دین رو هم نمی دونید! |
||
|
عمری است دخیلم به ضریحی که نداری... |
|||
|
۱۷ دی ۱۳۸۹
|
|||
|
|
پاسخ به: بحث و تبادل نظر در مورد مسائل روز دین | ||
  نام کاربری: Mohamad.Barani
پیام:
۱۲,۶۳۱
عضویت از: ۴ دی ۱۳۸۸
از: ساری، دارالملک ایران
طرفدار:
- .:رونالدینهو:. - .:لوییز انریکه:. - .:استقلال تهران:. - .:هــلـــنـــــــــــــد:. - .:فرهاد مجیدی:. - .:رایکارد:. - .:فیروز کریمی:. گروه:
- کاربران عضو
|
مدرک معتبر: مقتل رضا غریب الغربا شب اول محرم امام رضا توی نیشابور توی مجلس امام رضا اینقدر سرشون رو به دیوار زدن که خون اومد و از هوش رفتن امام معصومه مطلقه کاری که می کنه توی کل زمان صحیحه بازم منتظر منابع باشید |
||
|
|
|||
|
۱۷ دی ۱۳۸۹
|
|||
|
|
پاسخ به: بحث و تبادل نظر در مورد مسائل روز دین | ||
|
نام کاربری: Alireza_i99000
پیام:
۹,۳۴۴
عضویت از: ۳۰ بهمن ۱۳۸۷
از: TEH
طرفدار:
- Lionel Andres Messi - Maradona - استقلال - آرژانتین - پپ گواردیولا - Ottmar Hitzfeld گروه:
- کاربران عضو
|
نقل قول .: 규 :. نوشته:یعنی چی سیاست چیز بی پدر مادریه؟ پس پیامبر و مولا علی چطوری حکومت داری می کردن؟ لابد سیاستشون رو از دینشون جدا می کردن؟ یه چیزی نگید آدم فکر کنه اصول دین رو هم نمی دونید! تو رو خدا حکومت داری و سیاست پیامبر و مولا علی رو با سیاست امروزی دنیا و این مملکت مقایسه نکن. عزاداری چیزیه که به عنوان رسم و سنت باقی می مونه ولی سیاست خیلی تغییر کرده . البته بیشترش اقتضای زمان هست ولی خوب پیامبر و علی (ع) معصوم بودند . تو سیاستمداران امروزی رو با اونا مقایسه می کنی؟؟ |
||
|
۱۸ دی ۱۳۸۹
|
|||
|
|
پاسخ به: بحث و تبادل نظر در مورد مسائل روز دین | ||
|
نام کاربری: Mohamad.Barani
پیام:
۱۲,۶۳۱
عضویت از: ۴ دی ۱۳۸۸
از: ساری، دارالملک ایران
طرفدار:
- .:رونالدینهو:. - .:لوییز انریکه:. - .:استقلال تهران:. - .:هــلـــنـــــــــــــد:. - .:فرهاد مجیدی:. - .:رایکارد:. - .:فیروز کریمی:. گروه:
- کاربران عضو
|
منتظرم فکر نکنم کسی منبع بهتر از من داشته باشه بحث تموم؟ |
||
|
|
|||
|
۱۸ دی ۱۳۸۹
|
|||
|
|
پاسخ به: بحث و تبادل نظر در مورد مسائل روز دین | ||
|
نام کاربری: Dark_Rider
پیام:
۸,۸۵۸
عضویت از: ۶ دی ۱۳۸۸
از: كنار دريا
طرفدار:
- کارلس پویول & لیو مسی - کرایوف - برزیل و اسپانیا - :D - پپ عزیز - پروین گروه:
- کاربران عضو
|
نقل قول بحث تموم؟ من قانع نشدم بنده برای شما چندیدن سند گفتم ولی شما اصل سند رو رد کردید حالا منم میخام اصل فلسقه غمه زنی رو(که داداش گلم علیرضا جان)فرمودند (حضرت زینب سر مبارک را بر کجاوه میکوبد)رو رد کنم دلایل قمه زنی : مدعیان قمه زنی برای اثبات جواز قمه زنی خود به دلایلی استدلال می کنند که در اینجا به نقد بررسی این دلایل پرداخته می شود : 1) : افسانه سر به محمل کوبیدن ( تقریر معصوم ) قمه زنان به این روایت دروغ استناد کرده و می گویند : اگر قمه زنی و سرشکافتن در عاشورا و عزای سید الشهداء جایز نیست پس چرا حضرت زینب ( س ) سرش را به چوب محمل کوفت و سر و صورت خود را آغشته به خون کرد . دو استدلال برای قمه زنان وجود دارد : اول اینکه چون حضرت زینب پرورش یافته دامان وحی بوده و نافرمانی خدا را انجام نمی دهد اگر کاری از او سر زده می توان مجاز بودنش را استنباط کرد . دوم اینکه مگر امام سجاد ( ع ) که امام معصوم بوده همراه حضرت زینب ( س ) نبود و این اقدام عمه را ندید آیا سکوت امام معصوم در اینجا نمی تواند در تاٌیید و تقریر این عمل باشد ؟ تقریر معصوم نیز حجت است . اما اصل ماجرا چنین است که فردی بنام " مسلم جصاص(گچکار) " نقل می کند : به هنگامی که در حال بازسازی دروازه اصلی شهر کوفه بوده هیاهویی می شنود و به سمت هیاهو حرکت کرده و می بیند که اسرای واقعه عاشورا در کجاوه بودندو در این هنگام سر بریده امام حسین ( ع ) را بالای نیزه بردند که حضرت زینب با مشاهده سر بریده برادر ، سر خود را از فرط ناراحتی به چوب محمل می کوبد چنانچه خون از زیر مقنعه اش جاری شد . و با چشم گریان اشعاری را قرائت کردند(ناسخ التواریخ ، ج 6 ، ص 54 و 55) . این مطلب برگرفته شده از کتابی بنام " نورالعین فی مشهد الحسین " می باشد که نویسنده آن مشخص نیست و تنها به ابراهیم بن محمد نیشابوری اسفراینی نسبت داده می شود که شخصی اشعری مذهب و شافعی مسلک بود و بسیاری از علما در بی اعتبار بودن آن صحه گذاشته اند . چنانچه محدث بزرگوار مرحوم شیخ عباس قمی صاحب مفــاتیح الجنـــــــان بیان می کند که : نسبت سر شکستن به حضرت زینب بعید است چون ایشان عقیله بنی هاشم و صاحب مقام رضا و تسلیم است(منتهی الآمال ، ج 1 ، ص 75 ) . وی سپس با استناد به کتابهای معتبر می نویسد که اصلاً محمل و هودجی در کار نبود تا آنحضرت سرش را به آن بکوبد . همچنین عالم بزرگوار آیت اله حاج میرزا محمد ارباب نیز در خصوص بی اعتبار بودن کتاب نورالعین و بی اساس بودن گفته های مسلم جصاص تاکید دارد(الاربعین الحسینیه ، میرزا محمد ارباب ، چاپ اسوه ، ص 232) . به دلایل زیر این خبر اساس و پایه ای ندارد : الف )- تنها در کتاب نورالعین نوشته شده که طبق آنچه گفته شد بی اعتبار است . و در سایر کتابهای معتبر دینی این مطلب گزارش نشده است . x ب ) - سند ندارد و به عبارت دیگر راویان آن در جایی ذکر نشده است . ج ) - در اشعاری که به حضرت زینب نسبت داده اند مصرعی آمده که در آن حضرت خطاب به امام حسین ( ع ) می فرمایند : " اگر با من حرف نمی زنی لااقل با دختر صغیر خود فاطمه سخن بگو " . در حالی که بنا به تصریح همه مورخان اسلامی ، فاطمه بنت الحسین که فاطمه کبری هم خوانده می شود در آن زمان ( حادثه عاشورا ) زن بزرگ و شوهر داری بود که همسرشان حسن بن حسن ( ع ) معروف به حسن مثنی بوده و در روز عاشورا پس از آنکه زخمهای فراوانی برداشته بودند از مرگ نجات یافت . و از دختر دیگری بنام فاطمه که صغیر بوده ، در کاروان اسرا نام برده نشده است و آنکه در میان روضه خوانان بنام فاطمه صغری معروف است به قول خود روضه خوانان به علت بیماری در مدینه مانده بود و در حماسه عاشورا شرکت نداشت . د ) - در بیت دیگری از همان اشعار منتسب به حضرت زینب ، حضرت امام حسین به سنگدلی و قساوت قلب متهم شده که حتی با تمسک به صنایع ادبی ، مانند تجاهل عارف هم قابل توجیه نیست . ه ) - با توجه به شخصیت معرفی شده حضرت زینب در متون اسلامی که ایشان را آدمی خویشتندار و رضا و تسلیم معرفی کرده اند ، آنچه در این کتاب گفته شده با آنچه در سایر متون معتبر اسلامی آمده متضاد است وچهره دیگری از حضرت زینب معرفی شده است . علاوه بر آنچه گفته شد ، اگر بر فرض محال چنین گفته ای صحت داشته باشد که ندارد ، عمل قمه زنان با فعل حضرت زینب تفاوت آشکار دارد(تحریف شناسی عاشورا و تاریخ امام حسین ، محمد صحتی سردرودی ، ص 209 ) . 2) جزع برای امام حسین ( ع ) قمه زنان با استناد به این موضوع ، قمه زنی را از مصادیق جزع و عزاداری می دانند چون جزع و عزاداری برای امام حسین از شعائر الهی است پس قمه زنی نیز به تبع آن جایز و حتی مستحب است . ولی باید دانست که هر فعل و شیئی دارای تعریف و محدوده مشخصی می باشد که این تعریف یا از ناحیه شرع مقدس معین شده و یا عقل و عرف برای آن محدوه معین می نماید . در اینجا نیز باید محدوده عزاداری توسط شرع یا عقل معین گردد . امام خمینی (قدس سره) در این باره چنین می گویند :" در اینجا هم باید در خصوص عزاداری ومجالسی که به نام امام حسین ( ع ) بر پا می شود سخنی بگویم . ما وهیچ یک از دینداران نمی گوییم که با این مراسم ، هر کسی هر کاری می کند خوب است . چه بسا علمای بزرگ و دانشمندان ، بسیاری از این کارها را ناروا دانسته و از آن جلوگیری کرده اند(کشف الاسرار ، ص 173) . " اما در مورد قمه زنی باید گفت که هیچ دلیل شرعی که بتوان با آن قمه زنی یا اعمال شبیه به آن را به عنوان عزاداری و جزع بر شمارد موجود نمی باشد . از برخی روایات نیز می توان این موضوع را درک کرد . چنانچه جابر بن عبداله انصاری می گوید از امام محمد باقر ( ع ) درباره جزع سئوال نمودم حضرت فرمودند : " شدیدترین مرتبه جزع عبارتست از فریاد همراه وای گفتن ، زدن بصورت و سینه و چیدن مو از جلوی سر ، و هر کس نوحه گری بر پا کند به طور حتم صبر را رها کرده و در غیر صبر قرار گرفته است . " (وسائل ، ج 2 ، ص 915 ، باب کراهه الصراخ بالویل و العویل) که با این بیان با قاطعیت می توان گفت که از دیدگاه شرع ، قمه زنی و اعمال شبیه آن را نمی توان به عنوان گونه ای عزاداری و جزع به حساب آورد . زیرا لطم بنا بر تصریح کلیه اهل لغت به معنای زدن بصورت با کف دست است که معنای بسیار متفاوتی با قمه زنی دارد . اما متاٌسفانه بعضی از طرفداران قمه زنی برای این که کار خود را توجیه نمایند و وجهه شرعی به آن بدهند دست به تحریفاتی در متون روایات نیز زده اند . |
||
|
۱۸ دی ۱۳۸۹
|
|||
|
|
پاسخ به: بحث و تبادل نظر در مورد مسائل روز دین | ||
|
نام کاربری: Dark_Rider
پیام:
۸,۸۵۸
عضویت از: ۶ دی ۱۳۸۸
از: كنار دريا
طرفدار:
- کارلس پویول & لیو مسی - کرایوف - برزیل و اسپانیا - :D - پپ عزیز - پروین گروه:
- کاربران عضو
|
دين مقدس اسلام تأكيد بر اين دارد كه تمامى اعمال و رفتار ما بويژه آن بخش كه به نام دين و شعائر دينى انجام مى شود بايد مطابق با دستورات دينى ـ كه در قرآن و احاديث آمده است ـ باشد. عزادارى حضرت سيدالشهداء هم به عنوان اظهار محبت به اهل بيت پيامبر مورد تأكيد قرآن است. و هم به عنوان تنظيم شعائر اسلامى در آيه بر آن توصيه شده و هم در روايات بسيارى بر عزادارى و شيوه هاى آن اشاره شده مثل آنچه كه: از حضرت امام صادق(ع) نقل شده كه: هيچ كس نيست كه درباره حسين(ع) شعرى بسرايد و بگريد و با آن بگرياند مگر آنكه خداوند بهشت را بر او واجب مى كند و او را مى آمرزد.(1) و امام رضا(ع) مى فرمايد: «پدرم در ماه محرم خندان ديده نمى شود و غم و افسردگى او را فرا مى گرفت و روز دهم روز مصيبت و اندوه و گريه پدرم بود.»(2) بنابراين اگر عزادارى يك نحو اظهار محبت و تعظيم شعائر است بايد مثل وضوء و نماز و حج به گونه اى باشد كه در خود دين دستور داده شده و ما نمى توانيم شيوه و روشى را از خود بيفزاييم خداوند مسيحيان را بران آن در قرآن مذمت مى كند كه در نحوه عبادتشان به رهبانيت روى آوردند در صورتى كه خدا از آنان چنين چيزى نخواسته بود.(حديد/23) ما در عزادارى هاى خود بايد روشى را مراعات كنيم كه ضمن اين كه ذكر مصيبت و نوحه خوانى و مرثيه خوانى است باعث تعظيم شعائر دين و تبليغ دين و تشويق ديگران به دين باشد مثل سينه زنى هاى معمولى كه با ابهت و شكوه انجام مى گيرد و با زدن دست به سر و سينه و خواندن هماهنگ نوحه و شعر بسيار پرشكوه و يكى از بهترين راه هاى تبليغ و تعظيم شعائر است اما كارهايى كه باعث تنفر و زدگى و تمسخر مردم يا بيگانگان مى شود مثل قمه، زنجيرهاى تيغ دار زدن، و روى زمين خزيدن و صورت بر خاك كشيدن و... اين ها چون نه از سوى شرع تجويز شده و نه توسط عقلا و انسان هاى متعارف تأييد مى شود جايز نيست و اگر خداى ناكرده باعث توهينى به شيعه و مذهب اهل بيت شود يا باعث توهينى به اسلام و قرآن شود حرام نيز خواهد بود. **************** 1: رجال شيخ طوسى، 289 2:امالى صدوق، ص 111 |
||
|
۱۸ دی ۱۳۸۹
|
|||
|
|
پاسخ به: بحث و تبادل نظر در مورد مسائل روز دین | ||
|
نام کاربری: Dark_Rider
پیام:
۸,۸۵۸
عضویت از: ۶ دی ۱۳۸۸
از: كنار دريا
طرفدار:
- کارلس پویول & لیو مسی - کرایوف - برزیل و اسپانیا - :D - پپ عزیز - پروین گروه:
- کاربران عضو
|
دوست دارم یه مطلبی رو هم برای کسانی که نظر رهبر رو به خاطر سیاست رد میکنند بزارم و ببینید تفاوت حکم شرعی و حکم حکومتی فقیه، ولایت بر فتوا دادن دارد. همان طور که ولایت بر صدور حکم حکومتی نیز دارد. تفاوت روشنی میان فتوا و حکم حکومتی هست. فتوا، استنباط حکم شرعی است. مجتهد با تلاش فقهی خویش، حکم و نظر شارع را کشف میکند. کار فقیه در افتا، فهم رای و نظر شارع است. در حالی که حکم حکومتی انشای فقیه است. فقیه حکم صادر میکند نه آنکه از حکم شارع در مسالهای خبر دهد و پرده از آن باز گیرد. فقیه در حکم حکومتی هم به اصول و مبانی شرع نظر دارد و هم به مصلحت اسلام و مسلمین متوجه است. در هر صورت او حکم میکند نه آنکه حکم شرعی را فهم و اعلام کند. اگر حکم حکومتی و حفظ نظام از احکام اولیه اسلام باشد بلکه مقدم بر سایر احکام اولیه، فقیه برای صدور حکم حکومتی به انتظار عارض شدن یکی از عناوین ثانویه باقی نمیماند بلکه اگر مصلحت حفظ نظام اقتضا کرد، میتواند حکم حکومتی صادر کند. مصلحتی که منشا حکم حکومتی میشود، مصلحتحفظ نظام و کیان اسلام و جامعهی مسلمین است. در هنگام تعارض یا تزاحم، تبعیت از کدام لازم است؟ تبعیت و اطاعت عملی از احکام حکومتی ولی امر، واجب شرعی است و مخالفت با آن، (همان طور که در مقبولهی عمر بن حنظله آمده) در حکم رد و تکذیب ائمه و در حد شرک به خدا قلمداد شده است. اما تبعیت و اطاعت نظری واجب شرعی نیست. به عبارت دیگر، شخص در جامعهی اسلامی میتواند فکر و نظر خاص خویش را در همه مسائل داشته باشد، اما اگر در مسالهای ولی امر حکم حکومتی کرد و همگان را به اطاعت آن فرا خواند، تبعیت عملی و عدم ایجاد شکاف در صفوف جامعه لازم است. گرچه شخص میتواند در عالم فکر و اندیشه، دیدگاه خاص خود را داشته باشد و لازم نیست که فکر و اندیشهی خویش را تخطئه کند. و حتی میتواند در مواضعی که مخالفت عملی تلقی نمیشود، به ارائهی افکار و نظرات خویش بپردازد. حکم حکومتی، حکم ظاهری نیست که اگر در نظر شخصی خلاف آن ثابت شد از اعتبار بیفتد، بلکه نظیر حکم قاضی، حکمی لازم الاجرا است. اگر قاضی بر طبق موازین قضا حکم کرد، شخص باید بپذیرد هر چند در واقع خود را محق میداند. حكم حكومتی در مرحله تزاحم مقدم بر فتوا بوده و بر آن حاكميت دارد. به عنوان مثال: اگر چه فتوای همه علمای شيعه بر وجوب حج، و بلكه شمردن آن در رديف ضروريات دين اسلام است، ولي در صورتی كه همين فريضه مهم دينی با مصالح كشور اسلامی و امت مسلمان تزاحم پيدا كند، حاكم اسلامی می تواند از انجام اين فريضه مهم موقتا جلوگيری كند. در انديشه سياسي اسلام ولي فقيه داراي اختيارات تامی است كه مي تواند در تمام امور سياسی، اقتصادی، فرهنگی، قضايی و...، حكم حكومتی كند و اطاعت از حكمش واجب است. بنابراين دايرهء اختيارات ولی فقيه در صدور حكم حكومتی گسترده و حتی آنچنان است كه مرحوم حضرت امام خمینی (ره) می فرمايند: «حكومت، اهم احكام الهی است و بر جميع احكام فرعيه الهيه تقدم دارد» (صحيفه نور، ج 20، ص 170) و «حكم حكومتی از احكام اوليه است» (همان، ج 20، ص 174) دایره نفوذ حکم حکومتی چه مقدار است؟ در فتوا، فقط بر خود مرجع صادركننده فتوی (مفتی) و مقلدين او واجب است كه طبق فتاوای او عمل كنند، ولی حكم حكومتی بر همه‌ی مردم لازم الاجرا است، حتي بر فقهاء و مراجع ديگر، زيرا نقض حكم پيامدهای سياسی و اجتماعی داشته و با منافع و مصالح عموم مردم در تضاد و تعارض است. (مگر در موارد بسيار نادری كه انسان يقين كند كه حكم حاكم، خلاف شرع است كه تشخيص اين مساله هم از عهده همگان ساخته نيست.) در مورد قمه زنی هم مساله همین هست. یعنی فرض کنیم مرجعی از مراجع تقلید، قمه زنی را جایز بداند، حتی در این صورت، باز هم کسی که جزو جامعه مسلمین هست، به خاطر ممنوعیتی که این کار بواسطه حکم حکومتی پیدا کرده، مجاز به قمه زنی نیست. ========================================= میتونم این حرف رو که به خاطر مسائل سیاسی هست رو رد کنم |
||
|
۱۸ دی ۱۳۸۹
|
|||
|
|
پاسخ به: بحث و تبادل نظر در مورد مسائل روز دین | ||
|
نام کاربری: Dark_Rider
پیام:
۸,۸۵۸
عضویت از: ۶ دی ۱۳۸۸
از: كنار دريا
طرفدار:
- کارلس پویول & لیو مسی - کرایوف - برزیل و اسپانیا - :D - پپ عزیز - پروین گروه:
- کاربران عضو
|
چون محمد بارانی عزیز دوست دارن بنده منبع معتبر در اختیارش بگزارم الان به این نطلب اشاره میکنم فتوای مراجع عظام تقلید در مورد قمه زدن در زمان های گذشته و حاضر چیست؟ عزاداری حضرت سیدالشهداء امام حسین (ع) همواره مورد تأکید ائمۀ معصومین(ع) و اولیای دین بوده است. این مراسم در طول تاریخ پس از شهادت مظلومانه آن حضرت جریان داشته و باعث زنده نگه داشتن فرهنگ عاشورا و آشنایی مردم با اسلام و قرآن بوده است. امام خمینی (ره) می فرماید: الان هزار و چهار صد سال است که با این منبرها، با این روضه ها و با این مصیبت ها و با این سینه زنی ها ما را حفظ کرده اند.[1] آنچه مورد تأئید و سفارش اکید اولیای دین بوده، اصل برگزاری این مراسم، مجالس و عزاداری ها است، حتی خود ائمه (ع) در راه اقامۀ عزای امام حسین (ع) می کوشیدند.[2] اما در بارۀ شکل و شیوۀ برگزاری آن در راویات ما شکل خاصی سفارش نشده است، بلکه همۀ روش ها تا زمانی که با دستورات نورانی شرع انور اسلام مخالف نباشد و موجب ضرر و زیان غیر قابل جبران به عزاداران نشود و همچنین موجب وهن اسلام و مذهب تشیع نشود، مورد تأیید اسلام و ائمۀ طاهرین (ع) بوده است. امام جعفر صادق (ع) وقتی از ابو هارون خواست تا برای آن حضرت در عزای امام حسین (ع) مرثیه خوانی کند، به او فرمودند: همان طوری که برای خودتان در کنار قبر امام حسین (ع) مرثیه خوانی می کنید این جا عزاداری کن و مرثیه بخوان.[3] در زمان های بعد دسته جات عزاداری به راه افتاد و شیوه های عزاداری تا حدی متحول شد. شیوه های عزاداری امام حسین (ع) با توجه به آداب و رسوم هر قوم و ملت در سرزمین های مختلف و در زمان های مختلف متفاوت است و از نظر شرعی استنادی به آیات و روایات ندارد، بلکه یک امر عرفی بوده و صرفاً از روی علاقۀ شیعیان به سید الشهدا (ع) مطابق عرف هر ملت انجام می گیرد. یکی از این شیوه ها که در بعضی از شهرستان ها و کشورها؛ مانند عراق و پاکستان و هندوستان توسط برخی از عزاداران انجام می دهند، قمه زنی است. ( گفته می شود پیام و معنای این شیوه عزاداری، اظهار آمادگی برای جانبازی و سر باختن در راه امام حسین (ع) و دین است). مسئلۀ جواز یا عدم جواز قمه زنی از دیر باز مورد اختلاف علما و مراجع تقلید بوده است و همواره عده ای از فقها حکم به جواز آن داده و گروهی دیگر آن را جایز ندانسته اند. برای اولین بار حکم این مسئله از مرحوم آیت ا..العظمی نائینی سؤال شد و فتوای ایشان محور فتوای دیگر مراجع معاصر و بعد از ایشان شد. ایشان بعد از ذکر این نکته که هیچ آیه و روایتی در تأیید یا رد قمه زنی نداریم به شرط این که ترس از ضرر در کار نباشد، به جواز آن فتوا داده اند. بعد از ایشان ده ها تن از مراجع تقلید بدون دادن فتوای جدیدی نظر ایشان را قبول کرده اند. در مقابل این گروه - از آن جایی که قمه زدن و خون از سر جاری کردن در دید برخی از غیر مسلمانان تأثیر سوء داشت و موجب بدبینی و تبلیغات سوء بر علیه تشیع می شد -، برخی از علما از جمله آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی (ره) به حرمت آن فتوا دادند.[4] البته فقهایی هم که در گذشته قائل به جواز بوده اند در صورت داشتن ضرر بدنی آن را جایز نمی دانستند. اما امروزه این شیوه عزاداری جدا از این که نصی دربارۀ شعائر بودن آن وجود ندارد و حتی نمی توان حکم به استحباب آن داد[5] موجب سوء استفاده های تبلیغاتی دشمنان اسلام نیز شده است. به طوری که با پوشش خبری گسترده ای این مراسم را پخش کرده و نتایج اسف باری می گیرند که موجب وهن اسلام و مذهب در نگاه بینندگان می شود. به همین جهت حضرت امام خمینی (ع) در پاسخ به استفتایی که در این زمینه می گوید: در وضع موجود قمه نزنند..".[6] همچنین با توجه به همین تبلیغات منحرف کننده غرب از این مراسم است که مراجع معظم تقلید حضرات آیات عظام خامنه ای، فاضل، مکارم ، نوری همدانی (حفظهم الله) و تبریزی (ره) در استفتائاتی که از آنان شده است، انجام این مراسم را در زمان حاضر، جایز ندانسته اند.[7] البته بعض از مراجع معظم تقلید امروزه نیز حکم به جواز آن داده اند و این به خاطر آن است که چنین اعمال و شیوه هایی را موجب وهن و بد نام شدن مذهب نمی دانند. در آخر باید متذکر شد که حجامت یک مستحب شرعی و دارای آداب و شرایط خاص خود است[8]، اگر هم واقعاً ثابت شود از نظر پزشکی قمه زدن خاصیت حجامت سر را دارد، نمی توان قائل به جواز قمه زدن شد؛ چرا که وهن مذهب و سوء استفاده دشمنان با این توجیه از بین نمی رود. منابع: [1] محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ، ص 339. [2] مقتل امام حسین (ع)، مقرم، ص 367 ؛ پرسشها و پاسخ ها، ج 13 ، ص 169 -170. [3] فرهنگ عاشورا، ص341 [4] فرهنگ عاشورا، ص 215. [5] فضل الله، سید محمد حسین، نگاهی اسلامی به عاشورا، ص 44. [6] فرهنگ عاشورا، ص 387. [7] مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع، ج چهارم، ص201و202؛ توضيح المسائل (المحشى للإمام الخميني)، ج2، ص1026 ؛ استفتاء از مقام معظم رهبری، س 1460: آيا قمه زدن بطور مخفى حلال است يا اين كه فتواى شريف حضرت عالى عموميت دارد؟ ج: قمه زنى علاوه بر اين كه از نظر عرفى از مظاهر حزن و اندوه محسوب نمىشود و سابقهاى در عصر ائمه «عليهم السلام» و زمانهاى بعد از آن ندارد و تأييدى هم به شكل خاص يا عام از معصوم «عليه السلام» در مورد آن نرسيده است، در زمان حاضر موجب وهن و بدنام شدن مذهب مىشود بنا بر اين در هيچ حالتى جايز نيست. پرسشها و پاسخها، شماره 13، ص 330؛ فرهنگ عاشورا، ص 198؛ موسوعة العتبات المقدسه، ج 8، ص 378.نظر امام راجع به قمه زني و شبيه خواني و روضه خواني و عزاداري چيست؟ ج: در وضع موجود قمه نزنند و شبيه خواني اگر مشتمل بر محرمات و موجب وهن مذهب نباشد مانع ندارد اگر چه روضه خواني بهتر است و عزاداري براي سيد مظلومان از افضل قربات است. [8] قمی، شیخ عباس، سفینه البحار، ج 1، ماده حجم. |
||
|
۱۸ دی ۱۳۸۹
|
|||
|
|
|
برای ارسال پیام باید ابتدا ثبت نام کنید!
|
| شما می‌توانید مطالب را بخوانید. |
| شما نمی‌توانید عنوان جدید باز کنید. |
| شما نمی‌توانید به عنوان‌ها پاسخ دهید. |
| شما نمی‌توانید پیام‌های خودتان را ویرایش کنید. |
| شما نمی‌توانید پیام‌های خودتان را حذف کنید. |
| شما نمی‌توانید نظرسنجی اضافه کنید. |
| شما نمی‌توانید در نظرسنجی‌ها شرکت کنید. |
| شما نمی‌توانید فایل‌ها را به پیام خود پیوست کنید. |
| شما نمی‌توانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید. |