| در حال دیدن این عنوان: |
۱ کاربر مهمان
|
|
این عنوان قفل شده است!
|
|
|
|
پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | ||
  نام کاربری: H_Majnun
نام تیم: بایرن مونیخ
پیام:
۱۳,۵۲۱
عضویت از: ۲ فروردین ۱۳۸۹
از: زمین خدا
طرفدار:
- لیونل آندرس مسی - ریوالدو ویتور بوربا فریرا ویکتور - جوزپ گواردیولا گروه:
- كاربران بلاک شده 
|
سوره انفال آیه 64 ------------------------------------------- آيه يَأَيُّهَا النَّبِىُّ حَسْبُكَ اللَّهُ وَمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ------------------------------------------- ترجمه اى پيامبر! براى تو (حمايت) خداوند و پيروان با ايمانت كافى است (و نيازى به حمايت گرفتن از ديگران ندارى). ------------------------------------------- نکته ها ممكن است آيه را اين گونه نيز بتوان معنا كرد: اى پيامبر! براى تو و پيروان با ايمانت، تنها حمايت خدا كافى است. يعنى خداوند، هم تو و هم پيروانت را يارى مىكند. برطبق معناى اوّل، مؤمنان در سايهى خداوند، حامى پيامبرند و بر طبق معناى دوّم، مؤمنين در كنار پيامبر، تحت حمايت الهى هستند. گروهى از يهوديانِ بنىقريظه و بنىنضير، به دروغ به پيامبر صلى الله عليه وآله پيشنهاد يارى دادند، آيه نازل شد كه مؤمنان براى تو كافى هستند. در ضمن اين آيه مقدّمهى فرمان جهاد در آيهى بعد است. در كتاب «فضائل الصحابه» از حافظ ابونعيم، از علماى اهلسنّت آمده است: مراد از «مؤمنين» در اين آيه، علىابنابىطالب عليهما السلام است. [561] اگر استمداد از مردم و دلگرمى به حمايتشان با توجّه به خواست خدا باشد، منافاتى با توحيد ندارد. شرك آنجاست كه در برابر قدرت و خواست خدا، تكيه به ديگران شود. امّا تا وقتى دلها و انديشهها و حمايتها را شعاعى از ارادهى الهى بدانيم، در مدار توحيد قرار داريم. «حسبك اللّه و من اتّبعك» _______________________________ 561) الغدير، ج2، ص51 ----------------------------------------------- پيام ها 1- پيروى همراه با ايمان ارزش است، نه پيروى بدون ايمان و نه ايمان منهاى تبعيّت. «اتّبعك من المؤمنين» 2- حمايت خداوند از مؤمنان، مشروط به پيروى آنان از پيامبر است. «حسبك اللّه و من اتّبعك من المؤمنين» 3- برخى از مسلمانان، مطيع و پيرو پيامبر نبودند. «من المؤمنين» (در صورتى كه مراد از «مِن»، (بعضيّه) يعنى بعضى باشد، نه (بيانيّه) و بيان كلمهى «اتّبعك») |
||
|
۶ شهریور ۱۳۹۰
|
|||
|
|
پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | ||
|
نام کاربری: H_Majnun
نام تیم: بایرن مونیخ
پیام:
۱۳,۵۲۱
عضویت از: ۲ فروردین ۱۳۸۹
از: زمین خدا
طرفدار:
- لیونل آندرس مسی - ریوالدو ویتور بوربا فریرا ویکتور - جوزپ گواردیولا گروه:
- كاربران بلاک شده
|
سوره انفال آیه 65 ------------------------------------------- آيه يَأَيُّهَا النَّبِىُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى الْقِتَالِ إِن يَكُن مِّنكُمْ عِشْرُون صَبِرُون يَغْلِبُواْ مِاْئَتَيْنِ وإِن يَكُن مِّنكُم مِّاْئَةٌ يَغْلِبُواْ أَلْفاً مِّنَ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَفْقَهُونَ ------------------------------------------ ترجمه اى پيامبر! مؤمنان را بر پيكار (با كفّار) تشويق كن، اگر بيست نفر از شما پايدار باشند، بر دويست نفر پيروز مىشوند واگر از شما صد نفر (مقاوم) باشند، بر هزار نفر از كافران غلبه مىيابند، زيرا آنان گروهى هستند كه (آثار ايمان را) نمىفهمند. ------------------------------------------- نکته ها اين آيه، موازنهى قوا را در عدد نفى مىكند و به روحيّه، ايمان و صبر تكيه مىكند و براى اينكه گمان نشود پيروزى بيست نفر بر دويست نفر مبالغه است، تكرار مىكند كه صد نفر بر هزار نفر چيره مىشوند، به شرط آنكه مؤمن و صبور باشند. در جنگهاى صدر اسلام، هرگز موازنهى آمارى بين مؤمنان و كفّار نبوده است. در جنگ بدر، 313 نفر در برابر هزار نفر، در اُحد، 700 مسلمان در مقابل 3000 كافر، در جنگ خندق، سه هزار نفر در برابر ده هزار نفر و در جنگ موته، ده هزار مسلمان در مقابل صد هزار نفر از كفّار قرار داشتند. امام صادق عليه السلام فرمودند: در آغاز كار، يك مؤمن مأمور بود كه با ده مشرك جهاد كند و حقّ فرار و پشت كردن را نداشت. [562] ___________________________ 562) كافى، ج 5، ص69 --------------------------------------- پيام ها 1- از وظايف رهبر، تشويق مردم به جهاد و مبارزه با دشمن است. (نقش سخنان فرماندهى قبل از عمليات). «يا ايّها النّبىّ حَرِّض» 2- كارهاى دشوار، نياز به تشويق، ترغيب و تلقين دارد. «حَرِّض» 3- در جنگ و جهاد، تبليغات ضرورى است. «حَرِّض» 4- عامل تعيين كننده در جبهههاى نبرد، ايمان و پايدارى است، نه تنها تعداد نفرات و موازنهى ظاهرى نيروها. «عشرون صابرون يغلبوا مأتين» 5 - در آغاز اسلام، حكم جهاد با وجود يك دهم نيروهاى دشمن، محقّق مىشد. «عشرون صابرون يغلبوا مأتين» مسلمانان صدر اسلام داراى چنان ايمان، معرفت و يقينى بودند كه پيروزى آنان بر ده برابر خود، قطعى و تضمين شده بود. («يغلبوا»، بيانگر تضمين بودن پيروزى است) 6- سرباز اسلام بايد سه ويژگى داشته باشد: ايمان، صبر و آگاهى. («مؤمنين»، «صابرون»، و در بارهى كفّار مىفرمايد: «لايفقهون»). 7- تكاليف خداوند، بر اساس توانايىهاى فكرى و جسمى انسان است. (در برههاى از زمان، يك نفر بايد با ده نفر مبارزه مىكرد كه اين آيه به آن اشاره دارد، ولى در برههاى ديگر، يك نفر در برابر دو نفر كه در آيه بعد اشاره شده است.) |
||
|
۶ شهریور ۱۳۹۰
|
|||
|
|
پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | ||
|
نام کاربری: H_Majnun
نام تیم: بایرن مونیخ
پیام:
۱۳,۵۲۱
عضویت از: ۲ فروردین ۱۳۸۹
از: زمین خدا
طرفدار:
- لیونل آندرس مسی - ریوالدو ویتور بوربا فریرا ویکتور - جوزپ گواردیولا گروه:
- كاربران بلاک شده
|
سوره انفال آیه 66 ------------------------------------------- آيه أَلَْنَ خَفَّفَ اللَّهُ عَنكُمْ وَعَلِمَ أَنَّ فِيكُمْ ضَعْفاً فَإِن يَكُن مِّنكُم مِّاْئَةٌ صَابِرَةٌ يَغْلِبُواْ مِاْئَتَيْنِ وَإِن يكُن مِّنكُمْ أَلْفٌ يَغْلِبُواْ اَلْفَيْنِ بِإِذْنِ اللَّهِ وَاللَّهُ مَعَ الصَّبِرِينَ --------------------------------------------- ترجمه اكنون خداوند، (در امر جهاد) بر شما تخفيف داد ومعلوم داشت كه در شما ضعف راه يافته است. پس اگر صد نفر از شما پايدار باشد، بر دويست نفر (از كفّار) پيروز مىشود، و اگر از شما هزار نفر باشند، بر دو هزار نفر (از آنان) با خواست خداوند پيروز مىشوند. و خداوند با صابران است. -------------------------------------------- نکته ها مراد از «ضَعف» در آيه، ضعف در ايمان و روحيّه است، چون سپاه اسلام از نظر عِدّه و عُدّه، كم نشده بود. در اين آيه و آيهى قبل، به سه مسألهى روحى كه عامل پيروزى است و نبود آن زمينهساز شكست است، اشاره شده است: صبر، ايمان و آگاهى. البتّه نقش اصلى در پيروزى، اذن و ارادهى خداست وگرنه در جنگ حُنين، با آن همه جمعيّت، مسلمانان شكست خورده و گريختند: «أعجبتكم كثرتكم ... ثم ولّيتم مدبرين» [563] احكام متفاوت اين آيه و آيهى قبل، در ارتباط با دو گروه مختلف و در شرايط متفاوت است، نه اينكه حكم اوّل نسخ و باطل شده باشد. [564] ____________________________ 563) توبه، 25 564) تفسير نمونه ----------------------------------------- پيام ها 1- در مديريّت، گاهى بايد به دليل تغيير شرايط و متناسب با مخاطب، آييننامهها تغيير كند و اين منافات با قاطعيّت ندارد. «الآن خفّف» 2- تعيين تكليف و تغيير قانون، تنها به دست خداوند است. «خفّف اللّه» 3- ايمان، قابل كاهش و افزايش است. «اَنّ فيكم ضَعفاً» 4- همه جا جمعيّتِ زياد سبب قوىشدن روحيّه نيست، گاهى جمعيّت زياد مىشود، ولى روحيّه تنزّل پيدا مىكند. «انّ فيكم ضَعفاً» 5 - در قانونگذارى بايد به روحيّه و توان افراد نيز توجّه داشت. «خفّف اللّه عنكم و علم انّ فيكم ضَعفاً» 6- عامل اصلى شكست، از درون است نه بيرون. «فيكم ضعفاً» 7- فرماندهان بايد به روحيه، نشاط، ايمان و تصميم سپاه اسلام توجّه داشته باشند. «علم أن فيكم ضعفاً» 8 - ضعف اراده، گاهى توان رزمى و روحى ده برابر را به دو برابر كاهش مىدهد. (يعنى هشتاد درصد كاهش) «مائة يغلبوا مأتين» در حالى كه در آيهى قبل آمده بود: «مائة يغلبوا ألفاً» 9- مسلمانان حتّى در حال ضعف روحيّه نيز بايد دو برابر كافران قدرت داشته باشند. «فيكم ضعفاً... ان يكن منكم ألف يغلبوا ألفَين» 10- به پيروزى خود مغرور نشويم كه پيروزى با ارادهى اوست. «باذن اللّه» 11- انسان صابر، محبوب خدا و در پناه او و مشمول امدادهاى الهى است. «واللّه مع الصّابرين» 12- شعار «واللّه مع الصابرين» بايد در جبهههاى جنگ و هرجا كه نياز به مقاومت و صبر است، تلقين شود. «واللّه مع الصابرين» |
||
|
۶ شهریور ۱۳۹۰
|
|||
|
|
پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | ||
|
نام کاربری: H_Majnun
نام تیم: بایرن مونیخ
پیام:
۱۳,۵۲۱
عضویت از: ۲ فروردین ۱۳۸۹
از: زمین خدا
طرفدار:
- لیونل آندرس مسی - ریوالدو ویتور بوربا فریرا ویکتور - جوزپ گواردیولا گروه:
- كاربران بلاک شده
|
سوره انفال آیه 67 ------------------------------------------- آيه مَا كَانَ لِنَبِىٍّ أَن يَكُونَ لَهُ أَسْرَى حَتَّى يُثْخِنَ فِى الْأَرْضِ تُرِيدُونَ عَرَضَ الدُّنْيَا وَاللَّهُ يُرِيدُ الْأَخِرَةَ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ------------------------------------------- ترجمه هيچ پيامبرى حقِّ اسير گرفتن ندارد، مگر بعد از آنكه در آن (منطقه و) زمين، غلبهى كامل يابد. شما (به خاطر گرفتن اسير وسپس آزاد كردن با فديه) به فكر متاع زود گذر دنيا هستيد، ولى خداوند (براى شما) آخرت را مىخواهد و خداوند، شكست ناپذير و حكيم است. -------------------------------------------- نکته ها «ثخن» به معناى ضخامت، غلظت و سنگينى است و در جنگ كنايه از استحكام و پيروزى و غلبهى آشكار و قدرتمندانه است. اين آيه، هشدارى است كه اسير كردن و گرفتن فديه براى آزاد كردن آنان و جمع غنائم جنگى، مسلمانان را از هدف اصلى باز ندارد و ناخودآگاه ضربه نخورند. ------------------------------------------- پيام ها 1- تعيين شيوهى جنگ و اسير گرفتن، از وظايف پيامبر است. «ما كان لنبىّ...» 2- سنّت و سيرهى انبياى الهى اين بوده است كه تا پايگاهشان محكم نشده، نبايد اسير بگيرند. «ما كان لنبىّ... حتّى يثخن» 3- از خطر دنياگرايى در بحرانىترين شرايط نظامى، حتّى براى مؤمنان نبايد غافل شد. «تريدون عرَض الدنيا» 4- در صحنهى جنگ، پيش از تسلّط كامل بر منطقه، اسير گرفتن ممنوع است. «ما كان... حتّى يُثخِن» 5 - وظيفهى رزمنده، ابتدا تثبيت موقعيّت خود است (نه اسير گرفتن و جمع غنائم). «حتّى يُثخِن فى الارض» 6- تمركز در هدف و دورى از تشتّت در جنگ، يك ضرورت است. «حتّى يثخن فى الارض» 7- دنيا، ناپايدار و گذراست. «عرض الدنيا» 8 - سركوبى مخالفان دين و محكم كردن پايگاه توحيد، آخرتجويى است. «حتّى يثخن فى الارض... واللّه يريد الاخرة» 9- هدف اصلى در جنگ و جهاد اسلامى، رسيدن به منافع اخروى (جلب رضاى خدا، تقويت حقّ وتلاش براى نجات مستضعفان) است، نه به دست آوردن غنائم و اسير و فديه گرفتن. «واللّه يريد الاخرة» 10- رهنمودهاى خداوند در زمينهى مسائل جنگ، حكيمانه و بكارگيرى آنها رمز عزّت وپيروزى است. «واللّه عزيز حكيم» 11- دين اسلام نه تنها بىارتباط با مسائل اجتماعى و دنيوى نيست، بلكه در ريزترين مسائل تاكتيكى جنگ هم دخالت كرده و نظر داده است. (كلّ آيه) |
||
|
۶ شهریور ۱۳۹۰
|
|||
|
|
پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | ||
|
نام کاربری: H_Majnun
نام تیم: بایرن مونیخ
پیام:
۱۳,۵۲۱
عضویت از: ۲ فروردین ۱۳۸۹
از: زمین خدا
طرفدار:
- لیونل آندرس مسی - ریوالدو ویتور بوربا فریرا ویکتور - جوزپ گواردیولا گروه:
- كاربران بلاک شده
|
سوره انفال آیه 68، 69 ------------------------------------------- آيه لَوْلَا كِتَبٌ مِّنَ اللَّهِ سَبَقَ لَمَسَّكُمْ فِيمَآ أَخَذْتُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ فَكُلُواْ مِمَّا غَنِمْتُمْ حَلَلاً طَيِّباً وَ اتَّقُواْ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ -------------------------------------------- ترجمه اگر حكم ازلى خداوند نبود (كه بدون ابلاغ، هيچ اُمّتى را كيفر ندهد)، به خاطر آنچه (از اسيران كه نابجا) گرفتيد، عذابى بزرگ به شما مىرسيد. پس، از آنچه غنيمت گرفتيد، كه حلال و پاكيزه است، مصرف كنيد و از خداوند پروا كنيد، همانا خداوند، آمرزنده و مهربان است. ----------------------------------------- نکته ها در معناى جملهى «كتاب من اللّه سبق»، اقوالى بيان شده است: الف: اشاره به سنّت الهى است كه پيش از بيان حكم، كسى را كيفر نمىكند. چنانكه در آيهاى ديگر مىفرمايد: «وما كنّا معذّبين حتّى نبعث رسولاً» [565] ب: اشاره به ارادهى الهى نسبت به پيروزى مسلمانان در جنگ بدر، است، كه اگر تقدير خداوند نسبت به پيروزى نبود، اسير گرفتن شما پيش از تثبيت مواضع، به شما ضربهى سنگينى مىزد. [566] ج: شايد مراد همان نكتهاى باشد كه در آيه 33 همين سوره خوانديم كه تا پيامبر صلى الله عليه وآله در ميان شما حاضر است، خداوند شما را عذاب نمىكند. «وما كان اللّه ليعذّبهم و انت فيهم» بنابراين آيه را چنين معنا مىكنيم: اگر به خاطر حضور مبارك تو كه سابقاً در كتاب آسمانى گذشت نبود، مسلمانان در جنگ بدر به خاطر اسير گرفتن بىموقع مرتكب گناه كبيره و عذاب بزرگ مىشدند. طبق روايات، غنائم در اين آيه، همان مبلغى است كه به عنوان فديه، در برابر آزاد كردن هر اسير دريافت مىكردند كه بين هزار تا چهار هزار درهم بوده است. _____________________________ 565) اسراء، 15 565) تفسير اطيب البيان ------------------------------------------- پيام ها 1- اسير گرفتن در بحبوحهى جنگ، شكست و عذاب سختى را بدنبال دارد. «لمسّكم فيما اخذتم عذاب عظيم» 2- پرداختن به غنائم پيش از سركوبى كامل دشمن، ممنوع است. «لمسّكم فيما اخذتم عذاب عظيم» 3- شرط مصرف، حلال و پاك و دلپسند بودن است. «حلالاً طيّباً» 4- همهى غنائم از شما نيست، بلكه بايد خمس آن رابپردازيد. «فكلوا ممّا...» چنانكه در آيه 41 خوانديم: «و اعلموا انّما غنمتم من شىء فاِنّ لِلّه خمسه وللرسول...» 5 - هشيار باشيد تا غنائم جنگى و فديه گرفتنها، انگيزهى والاى شمارا در جهاد تغيير ندهد و همواره خدا را در نظر داشته باشيد. «اتّقوا اللّه» (آرى، بهرهبردارى از غنائم، لغزشگاه است.) 6- عفو كيفر اسير گرفتن بىموقع در جنگ بدر و حلال كردن درآمد حاصل از آزادى اُسرا، (با اينكه نبايد آنان را اسير مىكرديد)، جلوهاى از رحمت و مغفرت الهى است. «فكلوا... غفور رحيم» 7- مغفرت الهى، پرتوى از رحمت اوست. «غفور رحيم» |
||
|
۶ شهریور ۱۳۹۰
|
|||
|
|
پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | ||
|
نام کاربری: H_Majnun
نام تیم: بایرن مونیخ
پیام:
۱۳,۵۲۱
عضویت از: ۲ فروردین ۱۳۸۹
از: زمین خدا
طرفدار:
- لیونل آندرس مسی - ریوالدو ویتور بوربا فریرا ویکتور - جوزپ گواردیولا گروه:
- كاربران بلاک شده
|
سوره انفال آیه 70 ------------------------------------------- آيه يَأَيُّهَا النَّبِىُّ قُل لِّمَن فِى أَيْدِيكُم مِّنَ الْأَسْرَى إِن يَعْلَمِ اللَّهُ فِى قُلُوبِكُمْ خَيْراً يُؤْتِكُمْ خَيْراً مِّمَّآ أُخِذَ مِنْكُمْ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ----------------------------------------- ترجمه اى پيامبر! به اسيرانى كه در دست شمايند بگو: اگر خداوند در دلهاى شما خيرى بداند، بهتر از آنچه از شما گرفته شده است به شما خواهد داد (و مسلمان خواهيد شد) و گناهانتان را مىبخشايد و خداوند بخشاينده و مهربان است. ----------------------------------------- نکته ها در شأن نزول آيه آمده است: عباس، عقيل و نوفل در جنگ بدر اسير شدند، پيامبر صلى الله عليه وآله با گرفتن فديه آنان را آزاد كرد، آنان هم مسلمان شدند. پول فديههايشان هم بعداً به آنان برگردانده شد. [567] در تفاسير آمده است كه پس از جنگ بدر برخى گفتند: به احترام پيامبر، از عبّاس، عموى آن حضرت فديه گرفته نشود. پيامبر صلى الله عليه وآله فرمودند: «واللّه لاتذرن منه درهماً» به خدا سوگند از يك درهمش هم نگذريد! سپس آن حضرت به عموى خود فرمود: تو ثروتمندى، براى خودت و برادرزادهات عقيل، فديه بده. عبّاس گفت: اگر فديه دهم بىپول مىشوم! حضرت فرمودند: از پولهايى كه نزد همسرت امّالفضل در مكّه گذاشتهاى خرج كن. عبّاس گفت: احدى از اين ماجرا خبر نداشت، فهميدم كه به راستى تو پيامبر خدا هستى. و همانجا مسلمان شد. در نظام اسلامى، براى اسراى جنگ، سه طرح مشروع و مقبول است: 1- آزاد كردن بدون فديه، مثل آنچه در فتح مكّه واقع شد، با آنكه مسلمانان قدرت اسير كردن و فديه گرفتن را داشتند، ولى پيامبر اسلام صلى الله عليه وآله همه را با جملهى «انتم الطلقاء» آزاد ساخت. 2- آزادى اسيران با گرفتن فديهى نقدى يا مبادلهى اُسرا. 3- نگهداشتن اسيران در دست مسلمانان، تا هم از قدرت يافتن دشمن جلوگيرى شود، هم به تدريج تعاليم دين را آموخته و به اسلام ارشاد شوند. انتخاب هر يك از اين سه راه در اختيار حاكم اسلامى است. ___________________________ 567) تفسير نورالثقلين ----------------------------------------- پيام ها 1- پيامبر و رهبر حكومت اسلامى مأمور است با اسيران گفتگو كرده و آنان را ارشاد كند. «يا ايّها النبىّ قل لمن فى ايديكم...» 2- با اسيران چنان رفتار كنيد كه زمينهى هدايت و ارشادشان فراهم شود. (بكار بردن كلمه «خير» و«مغفرت» براى شكست خوردگان، گوياى اين پيام است.) 3- تبليغ و ارشاد اسيران جنگى لازم است و از هر فرصت براى تبليغ بايد استفاده كرد. «قل لمن فى ايديكم» 4- خير واقعى، اسلام و ايمان آوردن است. «اِن يَعلمِ اللّه فى قلوبكم خيراً» 5 - به مردم اميد بدهيد كه با كمترين خيرى كه در دل داشته باشيد، مىتوانيد به سعادت برسيد. «اِن يَعلمِ اللّه فى قلوبكم خيراً يؤتكم خيراً» 6- هدف از جنگ، ارشاد مردم و شكستن طاغوت است، نه قتل، غارت، اسير و فديه گرفتن. «يؤتكم خيراً مما اُخذ منكم» 7- حتّى شركت در جنگ بر ضد پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله، مانع توبه و برگشت و دريافت مغفرت الهى نيست. «قل لمن فى ايديكم... يغفر لكم واللّه غفور رحيم» 8 - پذيرش اسلام، موجب گذشت از خطاها وسبب دريافت لطف ورحمت الهى است. «اِن يَعلمِ اللّه فى قلوبكم خيراً... يغفر لكم واللّه غفور رحيم» |
||
|
۶ شهریور ۱۳۹۰
|
|||
|
|
پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | ||
|
نام کاربری: H_Majnun
نام تیم: بایرن مونیخ
پیام:
۱۳,۵۲۱
عضویت از: ۲ فروردین ۱۳۸۹
از: زمین خدا
طرفدار:
- لیونل آندرس مسی - ریوالدو ویتور بوربا فریرا ویکتور - جوزپ گواردیولا گروه:
- كاربران بلاک شده
|
سوره انفال آیه 71 ------------------------------------------- آيه وَإِن يُرِيدُواْ خِيَانَتَكَ فَقَدْ خَانُواْ اللَّهَ مِن قَبْلُ فَأَمْكَنَ مِنْهُمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ------------------------------------------- ترجمه و اگر (اسيران) بخواهند به تو خيانت كنند، از پيش هم به خدا خيانت كردهاند، پس خداوند (تو را) بر آنان غلبه و تسلّط داد و خداوند، دانا و حكيم است. ------------------------------------------- نکته ها از مجموع اين آيه و آيه قبل استفاده مىشود كه اصل اصلاح و ارشاد و هدايت را نبايد با احتمالات منفى ناديده گرفت. با آنكه مشركان مكّه سالها نسبت به پيامبر صلى الله عليه وآله و مسلمانان صدر اسلام انواع خيانتها را روا داشتند، امّا اگر مصلحت بر آزادسازى اسرا باشد، احتمال خيانت آنان، مانع عمل به وظيفه نشود. آرى، بايد نسبت به اسيران دشمن، نه سوء ظنّ صد در صد داشته باشيم، نه حسن ظنّ كامل، نه خشونت محض و نه رأفت تنها، بلكه با تيز هوشى و توكّل وقاطعيّت و با مهربانى و عطوفت برخورد كنيم. ---------------------------------------- پيام ها 1- احتمال برگشت و خيانت اسيران، مانعى براى آزادسازى آنان نيست. «ان يريدوا خيانتك» 2- دشمنان، سابقهى خيانت دارند. «خانوا اللّه من قبل» 3- خداوند، حقّ و طرفدارانش را غلبه مىبخشد. «فأمكن منهم» 4- خيانت، سبب اسارت و تحت سيطره قرار گرفتن است. «خانوا... فأمكن» 5 - خداوند به نيّتهاى دشمن آگاه و نسبت به فرمانى كه مىدهد، حكيم و مصلحتانديش است. «واللّه عليم حكيم» |
||
|
۶ شهریور ۱۳۹۰
|
|||
|
|
پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | ||
|
نام کاربری: H_Majnun
نام تیم: بایرن مونیخ
پیام:
۱۳,۵۲۱
عضویت از: ۲ فروردین ۱۳۸۹
از: زمین خدا
طرفدار:
- لیونل آندرس مسی - ریوالدو ویتور بوربا فریرا ویکتور - جوزپ گواردیولا گروه:
- كاربران بلاک شده
|
سوره انفال آیه 72 ------------------------------------------- آيه إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَهَدُواْ بِأَمْوَ لِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِى سَبِيلِ اللَّهِ وَالَّذِينَ ءَاوَواْ وَّنَصَرُواْ أُوْلَئِكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَآءُ بَعْضٍ وَالَّذِينَ ءَامَنُواْ وَلَمْ يُهَاجِرُواْ مَا لَكُم مِّن وَلَيَتِهِم مِّن شَىْءٍ حَتَّى يُهَاجِرُواْ وَإِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِى الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ إِلَّا عَلَى قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُم مِّيثَقٌ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بِصِيرٌ --------------------------------------------- ترجمه همانا كسانى كه ايمان آورده و هجرت كردند و با اموال و جانهايشان در راه خدا جهاد كردند، و آنان كه (مجاهدان و مهاجران را) پناه داده و يارى كردند، آنان دوستدار و حامى و همپيمان يكديگرند. امّا كسانى كه ايمان آورده، ولى هجرت نكردند، حقّ هيچگونه دوستى و حمايت از آنان را نداريد، تا آنكه هجرت كنند. و اگر (مؤمنانِ تحت فشار، براى حفظ دينشان) از شما يارى طلب كردند، بر شماست كه ياريشان كنيد، مگر در برابر قومى كه ميان شما و آنان پيمان (ترك مخاصمه) است، و خداوند به آنچه انجام مىدهيد بيناست. -------------------------------------------- نکته ها در سال سيزدهم بعثت و پس از گذشت ده سال از دعوت علنى پيامبر به اسلام، هنوز مشركان مكّه دست از اذيّت و آزار پيامبر و مسلمانان برنداشته بودند، و روز به روز بر شدّت آن مىافزودند تا اينكه تصميم گرفتند با توطئهاى حساب شده و اقدامى دستهجمعى، پيامبر را به قتل برسانند و اسلام را ريشهكن نمايند. با اطلاع پيامبر صلى الله عليه وآله از آن توطئه و جانفشانى على عليه السلام، شبانه مقدّمات هجرت فراهم شد و آن حضرت در اوّل ماه ربيعالاوّل ابتدا به غار ثور رفتند و به مدّت سه روز در آنجا به گونهاى معجزهآسا مخفى شدند و در اين مدّت تنها حضرت على عليه السلام براى آن حضرت غذا تهيه كرده و اخبار بيرون را در اختيار آن جناب قرار مىدادند. سرانجام پيامبر با توصيه به حضرت على مبنى بر اعلان مهاجرت مسلمانان به يثرب و همراه آوردن اهلبيت آن حضرت، خود راهى يثرب شدند، و پس از طى مسافتى حدود چهارصد كيلومتر، روز دوازدهم ربيعالاوّل به محلّهى قبا رسيدند و بقيّهى مهاجرين نيز به آنان ملحق شدند. مردم يثرب، از مهاجران استقبال شايانى به عمل آوردند وآنها را با آغوش باز پذيرفتند و يثرب را به «مدينةالنبىّ» و «مدينة الرّسول»، تغيير نام دادند. آنگاه پيامبر براى پيشگيرى و دورى از تفرقه، ميان مهاجران و انصار كه حدود سيصد نفر بودند، دو به دو عقد اخوّت و برادرى جارى كردند و مسجد قبا را پايهگذارى كردند. [568] مهاجرين، كسانى هستند كه در مكّه به پيامبر صلى الله عليه وآله ايمان آوردند و چون در آنجا تحت فشار بودند، خانه وكاشانهى خود را رها كرده به همراه پيامبر به مدينه هجرت كردند و انصار، مسلمانان مدينه هستند كه پيامبر اسلام و مهاجرين را استقبال نموده و آنان را در بين خود جاى داده و يارى نمودند. در اين آيه، محورهايى همچون: پيوند مهاجرين و انصار، ضرورت هجرت، بىاعتنايى به مرفّهان گريزان از هجرت، تعهّد متقابل ميان مهاجران و انصار، و نجات مسلمانان دربند، در صورت عدم ضرر به پيمانهاى قبلى، مطرح شده است. معموماً ملّتها، مهمترين و بزرگترين حادثهاى را كه در حيات اجتماعى، علمى و مذهبى آنان رخ داده و آن را نقطهى عطفى در سرگذشت ملّى خود مىدانند، مبدأ تاريخ خود قرار دادهاند، مثلا ميلاد حضرت مسيح عليه السلام نزد مسيحيان و يا عام الفيل (سالى كه سپاه ابرهه به مكّه حمله كرد و نابود شد) نزد اعراب، مبدأ سال قرار گرفت. از آنجايى كه دين اسلام كاملترين شريعت آسمانى است و در عين حال از اديان ديگر مستقل است، لذا مسلمانان ميلاد حضرت مسيح را مبناى سال خود قرار ندادند، همچنين عامالفيل گرچه سال تولّد پيامبر نيز بود، و يا حتّى روز بعثت پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله ، مبناى سال قرار نگرفت، امّا با هجرت پيامبر به مدينه كه حكومتى مستقل در آنجا پايهگذارى شد و مسلمانان توانستند در نقطهاى آزادانه فعاليّت كنند، پيامبر شخصاً تاريخ هجرى را بنا گذاردند. [569] چنانكه مىتوان از عبارت «مِن اوّل يوم»، در آيهى «لمسجد اُسس على التّقوى من اوّل يوم احقّ ان تقوم فيه» [570] كه در مورد ساختن مسجد قبا مىباشد نيز پايهگذارى سال هجرى را استفاده نمود، زيرا اوّلين اقدام پيامبر در هجرت به مدينه ساختن مسجد قبا مىباشد. [571] آرى اگر هجرت نبود، چه بسا اسلام در همان نقطه محدود و نابود مىشد. بيشتر بلاهاى ما از غرق شدن در رفاه و ترك هجرتهاى سازنده سرچشمه مىگيرد. اگر همهى مغزها ومتخصّصان و كارشناسان مسلمانى كه در كشورهاى غربى به سر مىبرند، به كشور خود هجرت كنند، هم ضربه به دشمن است وهم تقويت اسلام وكشورهاى اسلامى. هجرت، اختصاص به پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله ندارد، بلكه هجرت از محيط شرك، كفر و گناه، براى حفظ دين و ايمان و يا براى برگشت از نافرمانى خداوند لازم است، چنانكه خداوند در پاسخ كسانى كه عذر آلودگى خود و ارتكاب به گناه را محيط ناسالم مىدانستند و مىگفتند: «كنّا مستضعفين فى الارض»، مىفرمايد: زمين خداوند كه پهناور بود، چرا به مكانى ديگر هجرت نكرديد؟ «قالوا الم تكن ارض اللّه واسعة» [572] البتّه با توجّه به عبارت «مستضعفين»، معلوم مىشود كه اگر توانايى امر به معروف و نهى از منكر باشد، بايد به اين مهم اقدام نمود و جامعه را ترك نكرد و آن را مورد اصلاح قرار داد. امام صادق عليه السلام مىفرمايد: هنگامى كه در محل و سرزمينى كه در آن زندگى مىكنى نافرمانى و معصيت خدا مىكنند، از آنجا به جايى ديگر هجرت كن. «اذا عصى اللّه فى ارض انت فيها فاخرج منها الى غيرها» [573] چنانكه هجرت براى آموختن علم و دانش و هجرت براى بيان آموختههاى خود به ديگران نيز لازم است. «فلولانفر من كلّ فرقة منهم طائفة ليتفقّهوا فى الدّين و لينذروا قومهم اذا رجعوا اليهم» [574] در صدر اسلام دو هجرت رخ داده است: يكى در سال پنجم بعثت، هجرت گروهى از مسلمانان به سرزمين حبشه و ديگرى در سال سيزدهم بعثت، هجرت از مكّه به مدينه. ______________________________ 568) تفسير نمونه، سيره ابن هشام و فروغ ابديّت، ج1، ص417 تا 450 569) فروغ ابديّت، ج1، ص435 570) انفال، 108 571) الصحيح من سيرة النّبى، علاّمه جعفر مرتضى، ج3، ص40 572) نساء، 43 573) بحار، ج19، ص35 574) توبه، 122 ------------------------------------------- پيام ها 1- اسلام، ايمان و عقيده، بدون تلاش و مجاهدت كافى نيست. مسلمانان صدر اسلام، يا مهاجر بودند يا پناهدهنده مهاجران، يا جهادگر و يا حامى مجاهدان. «انّ الّذين آمنوا و هاجروا و جاهدوا باموالهم و انفسهم... والّذين آووا و نصروا» (شرايط متفاوت براى هر كسى تكليف خاصّى مىآورد، براى يكى هجرت و براى ديگرى پناهدادن به مهاجران.) 2- رابطهى ولايى، مخصوص كسانى است كه اهل هجرت، جهاد و كمك به ديگران باشند. «اولئك بعضهم اولياء بعض» 3- خداوند ميان مهاجرين و انصار حقّ ولايت مقرّر كرده است. «والّذين آووا و نصروا اولئك بعضهم اولياء بعض» 4- هجرت به سوى جامعهى اسلامى، شرط ولايت است و كسى كه هجرت نكند، ولايت ندارد. «لم يهاجروا مالكم من ولايتهم...» 5 - در جامعهى اسلامى بايد ميان مجاهدان ومهاجران با مرفّهان هجرت گريز، فرق باشد. «آمنوا ولم يهاجروا» 6- كسى كه هجرت نكند، نه او را يارى كنيد و نه از او يارى بخواهيد. (كلمهى «ولايتهم» را دو گونه مىتوان معنا كرد: يكى «ولايت و حمايت شما از آنان» و ديگرى «كمك و حمايت آنان از شما») 7- هجرت، گاهى از جهاد مهمتر است. «حتّى يهاجروا» و نفرمود: «حتّى يجاهدوا» 8 - بايد از متخلّفان پيشين كه خواهان پيوستن به مسلمانان هستند، با آغوش باز استقبال كرد. «حتّى يهاجروا» (آرى، همينكه تاركان هجرت، هجرت كردند، شما آنان را حمايت كنيد) 9- اگر مسلمانانِ ديگر مناطق، تحت فشار كفر قرار گرفتند، نسبت به استمدادشان نبايد بىتفاوت بود. «ان استنصروكم فى الدّين فعليكم النصر» 10- در روابط با ديگران بايد اهمّ و مهم در نظر گرفته شود. مادامى كه كفّار به پيمانهاى خود با مسلمانان پايبند هستند، نمىتوان براى حمايت مسلمانانِ تحت سلطهى آنان اقدامى كرد. «الاّ على قوم بينكم و بينهم ميثاق» |
||
|
۶ شهریور ۱۳۹۰
|
|||
|
|
پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | ||
|
نام کاربری: H_Majnun
نام تیم: بایرن مونیخ
پیام:
۱۳,۵۲۱
عضویت از: ۲ فروردین ۱۳۸۹
از: زمین خدا
طرفدار:
- لیونل آندرس مسی - ریوالدو ویتور بوربا فریرا ویکتور - جوزپ گواردیولا گروه:
- كاربران بلاک شده
|
سوره انفال آیه 73 ------------------------------------------- آيه وَالَّذِينَ كَفَرُواْ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَآءُ بَعْضٍ إِلَّا تَفْعَلُوهُ تَكُن فِتْنَةٌ فِى الْأَرْضِ وَفَسَادٌ كَبِيرٌ --------------------------------------------- ترجمه و كسانى كه كفر ورزيدند، ياران يكديگرند، (پس شما با آنان هم پيمان نشويد،) اگر شما (هم ميان خود، همبستگى) نداشته باشيد، فتنه و فساد بزرگى در زمين واقع خواهد شد. --------------------------------------------- نکته ها در معناى «اِلاّ تَفعلوه»، سه احتمال بيان شده است: الف: اگر طبق دستور خداوند مبنى بر رابطه ولايت ميان مؤمنان عمل نكنيد و با كفّار پيوند داشته باشيد، فساد بزرگى خواهد بود، چون آنان متّحدند و شما متفرّق. ب: اگر نسبت به مسلمانانِ تحت فشار بىاعتنايى كنيد، ممكن است آنان قتل عام شده، يا از اسلام برگردند. ج: اگر قراردادهاى بينالمللى با كفّار را رعايت نكنيد و از تعدادى مسلمان حمايت كنيد، همهى كفّار عليه شما بسيج خواهند شد و فسادى بزرگ پيش خواهد آمد. ------------------------------------------- پيام ها 1- وقتى كفّار يار يكديگرند، «والّذين كفروا بعضهم اولياء بعض» اگر مسلمانان هميارى نداشته باشند، گرفتار فتنه و فساد خواهند شد. «الاّ تفعلوه تكن فتنة» 2- پذيرفتن ولايت و سلطهى كافران، فساد و فتنهاى بزرگ در زمين است. «الاّ تفعلوه تكن فتنة» 3- اگر ميان شما مسلمانان، پيوند محكم ولايت نباشد، كفّار متّحد شده شما را نابود مىكنند. «الاّ تفعلوه تكن فتنة» |
||
|
۶ شهریور ۱۳۹۰
|
|||
|
|
پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | ||
|
نام کاربری: H_Majnun
نام تیم: بایرن مونیخ
پیام:
۱۳,۵۲۱
عضویت از: ۲ فروردین ۱۳۸۹
از: زمین خدا
طرفدار:
- لیونل آندرس مسی - ریوالدو ویتور بوربا فریرا ویکتور - جوزپ گواردیولا گروه:
- كاربران بلاک شده
|
سوره انفال آیه 74 ------------------------------------------- آيه وَالَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ هَاجَرُواْ وَ جَهَدُواْ فِى سَبِيلِ اللَّهِ وَ الَّذِينَ ءَاوَواْ وَّ نَصَرُواْ أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقّاً لَّهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ --------------------------------------------- ترجمه و كسانى كه ايمان آورده و هجرت كردند و در راه خدا جهاد نمودند و كسانى كه پناه دادند و يارى كردند، همانان مؤمنان واقعىاند. براى آنان آمرزش و روزى شايسته و كريمانهاى است. --------------------------------------------- پيام ها 1- ايمان، بر عمل مقدّم است. «آمنوا وهاجروا» 2- ارزش كارها، آنگاه است كه آنها رنگ خدايى و انگيزهى الهى داشته باشد. «فى سبيل اللّه» 3- ايمان واقعى، در هجرت، جهاد، پناهدادن و يارى كردن مسلمانان مجاهد، بروز مىكند. «و الّذين آوَوا ونصروا اولئك هم المؤمنون حقّاً» 4- حتّى مؤمنان حقيقى، از خطا و گناه بيمه نيستند و به مغفرت الهى نياز دارند. «المؤمنون حقّاً لهم مغفرة» 5 - هجرت و جهاد، عامل بخشايش و نزول رزق ويژهى الهى است. «آمنوا و هاجروا و جاهدوا... لهم مغفرة و رزق كريم» 6- اگر به خاطر هجرت و جهاد از رزق اندك بگذريد، به رزق كريم و شايستهى الهى مىرسيد. «آمنوا و هاجروا و جاهدوا... لهم مغفرة و رزق كريم» 7- انسان هميشه مسئول است؛ گاهى به صورت جهاد، گاهى هجرت، گاهى پناهدادن به مهاجران و گاهى پشتيبانى از رزمندگان. (تمام آيه) |
||
|
۶ شهریور ۱۳۹۰
|
|||
|
|
|
این عنوان قفل شده است!
|
| شما می‌توانید مطالب را بخوانید. |
| شما نمی‌توانید عنوان جدید باز کنید. |
| شما نمی‌توانید به عنوان‌ها پاسخ دهید. |
| شما نمی‌توانید پیام‌های خودتان را ویرایش کنید. |
| شما نمی‌توانید پیام‌های خودتان را حذف کنید. |
| شما نمی‌توانید نظرسنجی اضافه کنید. |
| شما نمی‌توانید در نظرسنجی‌ها شرکت کنید. |
| شما نمی‌توانید فایل‌ها را به پیام خود پیوست کنید. |
| شما نمی‌توانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید. |