بشارة النصر الحاسم نوشته:



چرا حرف تو دهن مردم میذاری کیا !
لاست با اختلاف خیلی کمی در صدر فهرست منه و گیم در رتبه ی دوم.
جذابترین پلی که بین گذشته و حال زده شده در لاست اتفاق افتاد. فیلمها و سریالهای مشابه حتی نزدیک لاست هم نیستن. لاست الگوهای قدیمی داستان گویی رو(مثل جزیره ی اسرار آمیز ژول ورن)با فرمی تازه روایت کرد، همون روایت موازی از شخصیت ها در گذشته و حال.
فرمی که مبتنی بر فلاش بک های متعدده و برخلاف اونچه که تا اون موقع در آثار سینمایی یا تلویزیونی شاهد بودیم ریتم اثر رو از نفس نمیندازه.
علت جذابیت فرم منحصر به فرد لاست رابطه ی دراماتیک و حتی تماتیک(زمینه محور) فلاش بک ها با جریان فعلی زندگی شخصیت ها در جزیره است. فلاش بک ها در عین ارائه ی اطلاعات، گاهی وظیفه ی گره گشایی از سکانس های زمان حال رو هم بر عهده دارن. و نکته ای که این فرم رو خاص تر می کنه اینه که در فصل های پایانی این فرم به شکل بسیار هوشمندانه ای تغییر می کنه و سکانس های جزیره حکم نوعی فلاش بک رو پیدا می کنه.
تنوع شخصیتی و غنای دراماتیک هم تا قبل از گیم متعلق به لاست بود. اما گیم در طیف متنوع شخصیتی با ویژگی های متضاد روحی و جسمی از لاست پیشی گرفت.
نکته ی بعدی در مورد لاست تعدد کشمکش های داستانیه، از درگیری شخصیت ها با هم دیگه تا کشمکش با نیروهای فراطبیعی(دود سیاه یا مختصات عجیب جزیره) و حتی کشمکشهای درونی (مثل درگیری کیت با خودش و گذشته اش).
تنوع لحن و داستانک های جذابِ موازی با داستان اصلی، معماها و ارجاعات اسطوره ای و مذهبی یکی دیگه از شاخصه های لاست در تهییج مخاطبه.
در واقع لاست ترکیبیه از ساختار رومانس و ملودرام با معما و تعلیق.
حیف که سریالی با این عظمت و ساختار منحصر به فرد و معماهایی که برای ذهن های باهوش و ورزیده طراحی کرده بود، در فصل پایانی آن چنان که بایدجوابهای قانع کننده ای برای اون معماها تدارک ندید!
با این همه لاست همچنان یه پدیده و اتفاق خاص به حساب میاد.
در مورد گیم هنوز برای قضاوت کلی زوده، باید منتظر بود و دید که از پس این شرارت قدرت ، جادو، رزم آوری، سیاست مداری، توطئه چینی، قدرت مدیریت، شجاعت، قدرت بدنی، هوش، مالکیت بر اژدها، ثروت، تغییر چهره، دسیسه گری و در مورد شخصیت دقیق پرداخت شده ی "تیریون لنیستر"، زیرکی، منطق و قدرت سخن وری؛ چه دنیایی به وجود خواهد آمد ....