تالار گفتمان

3- صلوات و درود بر حاملانِ عرش الهي
نویسنده: مجنون پنج‌شنبه، ۱۸ شهریور ۱۳۸۹ (۱۰:۵۸)
(3) وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الصَّلَاةِ عَلَى حَمَلَةِ الْعَرْشِ وَ كُلِّ مَلَكٍ مُقَرَّب : اللَّهُمَّ وَ حَمَلَةُ عَرْشِكَ الَّذِينَ لَا يَفْتُرُونَ مِنْ تَسْبِيحِكَ، وَ لَا يَسْأَمُونَ مِنْ تَقْدِيسِكَ، وَ لَا يَسْتَحْسِرُونَ مِنْ عِبَادَتِكَ، وَ لَا يُؤْثِرُونَ التَّقْصِيرَ عَلَى الْجِدِّ فِي أَمْرِكَ، وَ لَا يَغْفُلُونَ عَنِ الْوَلَهِ إِلَيْكَ وَ إِسْرَافِيلُ صَاحِبُ الصُّورِ، الشَّاخِصُ الَّذِي يَنْتَظِرُ مِنْكَ الْإِذْنَ، وَ حُلُولَ الْأَمْرِ، فَيُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَرْعَى رَهَائِنِ الْقُبُورِ. وَ مِيكَائِيلُ ذُو الْجَاهِ عِنْدَكَ، وَ الْمَكَانِ الرَّفِيعِ مِنْ طَاعَتِكَ. وَ جِبْرِيلُ الْأَمِينُ عَلَى وَحْيِكَ، الْمُطَاعُ فِي أَهْلِ سَمَاوَاتِكَ، الْمَكِينُ لَدَيْكَ، الْمُقَرَّبُ عِنْدَكَ وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ عَلَى مَلَائِكَةِ الْحُجُبِ. وَ الرُّوحُ الَّذِي هُوَ مِنْ أَمْرِكَ، فَصَلِّ عَلَيْهِمْ، وَ عَلَى الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِمْ مِنْ سُكَّانِ سَمَاوَاتِكَ، وَ أَهْلِ الْأَمَانَةِ عَلَى رِسَالَاتِكَ وَ الَّذِينَ لَا تَدْخُلُهُمْ سَأْمَةٌ مِنْ دُءُوبٍ، وَ لَا إِعْيَاءٌ مِنْ لُغُوبٍ وَ لَا فُتُورٌ، وَ لَا تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبِيحِكَ الشَّهَوَاتُ، وَ لَا يَقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظِيمِكَ سَهْوُ الْغَفَلَاتِ. الْخُشَّعُ الْأَبْصَارِ فَلَا يَرُومُونَ النَّظَرَ إِلَيْكَ، النَّوَاكِسُ الْأَذْقَانِ، الَّذِينَ قَدْ طَالَتْ رَغْبَتُهُمْ فِيمَا لَدَيْكَ، الْمُسْتَهْتَرُونَ بِذِكْرِ آلَائِكَ، وَ الْمُتَوَاضِعُونَ دُونَ عَظَمَتِكَ وَ جَلَالِ كِبْرِيَائِكَ وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ إِذَا نَظَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلَى أَهْلِ مَعْصِيَتِكَ سُبْحَانَكَ مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ. فَصَلِّ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى الرَّوْحَانِيِّينَ مِنْ مَلَائِكَتِكَ، وَ أَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَكَ، وَ حُمَّالِ الْغَيْبِ إِلَى رُسُلِكَ، وَ الْمُؤْتَمَنِينَ عَلَى وَحْيِكَ وَ قَبَائِلِ الْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِكَ، وَ أَغْنَيْتَهُمْ عَنِ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ بِتَقْدِيسِكَ، وَ أَسْكَنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْبَاقِ سَمَاوَاتِكَ. وَ الَّذِينَ عَلَى أَرْجَائِهَا إِذَا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتَمَامِ وَعْدِكَ وَ خُزَّانِ الْمَطَرِ وَ زَوَاجِرِ السَّحَابِ وَ الَّذِي بِصَوْتِ زَجْرِهِ يُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ، وَ إِذَا سَبَحَتْ بِهِ حَفِيفَةُ السَّحَابِ الْتَمَعَتْ صَوَاعِقُ الْبُرُوقِ. وَ مُشَيِّعِي الثَّلْجِ وَ الْبَرَدِ، وَ الْهَابِطِينَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ، وَ الْقُوَّامِ عَلَى خَزَائِنِ الرِّيَاحِ، وَ الْمُوَكَّلِينَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ وَ الَّذِينَ عَرَّفْتَهُمْ مَثَاقِيلَ الْمِيَاهِ، وَ كَيْلَ مَا تَحْوِيهِ لَوَاعِجُ الْأَمْطَارِ وَ عَوَالِجُهَا وَ رُسُلِكَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ إِلَى أَهْلِ الْأَرْضِ بِمَكْرُوهِ مَا يَنْزِلُ مِنَ الْبَلَاءِ وَ مَحْبُوبِ الرَّخَاءِ وَ السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ، وَ الْحَفَظَةِ الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ، وَ مَلَكِ الْمَوْتِ وَ أَعْوَانِهِ، وَ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ، وَ رُومَانَ فَتَّانِ الْقُبُورِ، وَ الطَّائِفِينَ بِالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ، وَ مَالِكٍ، وَ الْخَزَنَةِ، وَ رِضْوَانَ، وَ سَدَنَةِ الْجِنَانِ. وَ الَّذِينَ لَا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ، وَ يَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ وَ الزَّبَانِيَةِ الَّذِينَ إِذَا قِيلَ لَهُمْ خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ ابْتَدَرُوهُ سِرَاعاً، وَ لَمْ يُنْظِرُوهُ. وَ مَنْ أَوْهَمْنَا ذِكْرَهُ، وَ لَمْ نَعْلَمْ مَكَانَهُ مِنْكَ، و بِأَيِّ أَمْرٍ وَكَّلْتَهُ. وَ سُكَّانِ الْهَوَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ الْمَاءِ وَ مَنْ مِنْهُمْ عَلَى الْخَلْقِ فَصَلِّ عَلَيْهِمْ يَومَ يَأْتِي كُلُّ نَفْسٍ مَعَهَا سَائِقٌ وَ شَهِيدٌ وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ صَلَاةً تَزِيدُهُمْ كَرَامَةً عَلَى كَرَامَتِهِمْ وَ طَهَارَةً عَلَى طَهَارَتِهِمْ اللَّهُمَّ وَ إِذَا صَلَّيْتَ عَلَى مَلَائِكَتِكَ وَ رُسُلِكَ وَ بَلَّغْتَهُمْ صَلَاتَنَا عَلَيْهِمْ فَصَلِّ عَلَيْنَا بِمَا فَتَحْتَ لَنَا مِنْ حُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِمْ، إِنَّكَ جَوَادٌ كَرِيمٌ. -------------------------------------------------- 3- صلوات و درود بر حاملانِ عرش الهي خدايا، درود فرست بر حاملانِ عرش خود كه در تسبيح تو سستي نمي‌كنند، و از تقديس تو دل زده نمي‌شوند، و از پرستش تو در نمي‌مانند، و در فرمانبرداري تو، به جاي كوشش، كوتاهي نمي‌ورزند، و در عشق ورزي به تو لحظه‌اي غفلت نمي‌كنند. و درود فرست بر اسرافيل، آن فرشته‌ي صاحبِ «صور» كه چشم به راه فرمان تو، منتظر است تا با يك دميدن، مردگانِ خفته در گورها را بيدار كند. و درود فرست بر ميكائيل كه در پيشگاه تو والا مقام، و در فرمانبرداري‌ات بلند مرتبه است. و درود فرست بر جبرائيل كه امانتدار وحي توست، و ساكنانِ آسمان فرمانبردار اويند، و نزد تو ارجمند و از مقرّبان درگاه است. و درود فرست بر روح، آن كه بر فرشتگان مأمورِ «حجاب‌ها» گماشته شده است. و درود فرست بر آن فرشته كه جز تو كسي بر اسرار وي آگاه نيست. بر همه‌ي ايشان و فرشتگاني كه فروتر از آنهايند، درود فرست؛ فرشتگاني كه ساكن آسمان‌ها و امانتدار پيغام‌هاي تواَند. فرشتگاني كه از كار خسته نمي‌شوند تا از آن دلزده شوند، و سختي نمي‌كشند تا درمانده و سست گردند، و خواهش‌هاي دل، آنان را از تسبيح تو باز نمي‌دارد، و فراموشي كه نتيجه‌ي غفلت‌هاست، از بزرگداشتِ تو دورشان نمي‌سازد. فرشتگاني كه از فروتني ديده بر هم نهاده‌اند و چشمِ آن ندارند كه تو را نگرند؛ سر به زير افكنده‌اند و شوقشان به آنچه نزد توست بسيار است؛ شيفته‌ي آن‌اند كه نعمت‌هاي تو را به ياد آورند؛ و ايشان در برابر بزرگي و بزرگواري‌ات فروتن باشند. چون به آتش دوزخ بنگرند كه چگونه گناهكاران را به كام خود فرو مي‌برد، گويند: پروردگارا، تو پاك و منزّهي، و ما تو را آن گونه كه شايسته‌ي توست، پرستش نكرده‌ايم. خدايا، اينك بر ايشان درود فرست. همچنين بر فرشتگانِ رحمتِ خود، و بر آنان كه مقرّب درگاه تواَند، و بر آنها كه پيامبرانِ تو را از غيب آگاه كنند، و بر امانتداران وحيِ خود. و درود فرست بر آن گروه از فرشتگان كه ايشان را ويژه‌ي خود ساخته‌اي، و به سبب تقديس خود، از خوردن و آشاميدن بي‌نيازشان كرده‌اي، و در ميان طبقه‌هاي گوناگون آسمان جايشان داده‌اي. و درود فرست بر آن فرشتگان كه وقتي فرمانِ تمام شدن وعده‌ي خداوند فرا رسد، بر كناره‌هاي آسمان‌ها [گوش به فرمان] قرار گيرند. و بر آنان كه خزانه‌دار باران و روان كنندگان ابرهايند. و بر آن فرشته كه چون ابرها را براند، بانگِ تندرها به گوش رسد، و چون ابرها به تازيانه‌ي او به راه افتند، آذرخش‌ها بدرخشند. و بر آن فرشتگان كه برف و تگرگ را همراهي مي‌كنند و با دانه‌هاي باران به زمين مي‌آيند، و آنان كه نگهبان خزانه‌هاي بادند، و كساني كه مراقب كوه‌هايند تا فرو نريزند. و درود فرست بر فرشتگاني كه وزن آب‌ها و پيمانه‌ي باران‌هاي بسيار و پي در پي را به ايشان آموخته‌اي. و بر فرشتگاني كه آنان را با بلايي ناگوار يا نعمتي گوارا به سوي ساكنان زمين مي‌فرستي. و آن سفيرانِ گران‌قدرِ نيكوكار، و آن بزرگواراني كه نگهبان و نويسنده‌ي [كارهاي ما] هستند. و درود فرست بر فرشته‌ي مرگ و يارانش، و منكر و نكير، و «رومان» كه ساكنان گورها را مي‌آزمايد، و آن فرشتگان كه گِرد «بيت المعمور» طواف مي‌كنند، و بر «مالك» و نگهبانانِ دوزخ، و بر «رضوان» و خدمتگزارانِ بهشت. و درود فرست بر فرشتگاني كه «از فرمان خدا سر نمي‌پيچند، و به آنچه فرمان داده شوند، عمل مي‌كنند.» و آنان كه به اهل بهشت مي‌گويند: «سلام بر شما كه شكيبايي ورزيديد. دنيا چه سرانجام نيكويي دارد.» و درود فرست بر فرشتگانِ «زباني» كه چون فرمان‌شان رسد كه «بگيريد آن گنهكار را و به زنجيرش كشيد و در دوزخ افكنيد»، شتاب كنند و بي‌درنگ او را در آتش اندازند. و بر فرشتگاني كه نامشان را نياورديم و مرتبه‌ي ايشان را نزد تو نشناختيم و ندانستيم آنان را به چه كاري گماشته‌اي. و بر فرشتگانِ ساكنِ هوا و زمين و آب، و آنان كه كار آفريدگان تو را سامان مي‌دهند و پيوسته نگهبان و همراه ايشان‌اند. خدايا، بر آنان درود فرست در آن روز كه هر كس با دو فرشته به محشر مي‌آيد: يكي مي‌كشاندش و ديگري بر كارهاي او گواهي مي‌دهد. بر آنان درود فرست؛ چنان درودي كه بر كرامت و پاكي‌شان كرامت و پاكي ديگر افزايد. خدايا، چون بر فرشتگان و فرستادگانت درود فرستادي ـ و درود ما را به ايشان رساندي، بدان سبب كه سخنانِ نيكو درباره‌ي آنان بر زبان ما جاري كردي ـ بر ما نيز درود و رحمت فرست، كه تو بخشنده‌ي بزرگواري