| پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | |||
|---|---|---|---|
نویسنده: مجنون یکشنبه، ۶ شهریور ۱۳۹۰ (۱۶:۲۶) | |||
| سوره انفال آیه 2، 3 ------------------------------------------- آيه إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ ءَايَتُهُ زَادَتْهُمْ إِيمَناً وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَوةَ وَمِمَّا رَزَقْنَهُمْ يُنفِقُونَ ---------------------------------------------- ترجمه مؤمنان، تنها كسانى هستند كه هرگاه نام خدا برده شود، دلهايشان (از عظمت او) لرزان شود و هرگاه آيات خدا بر آنان تلاوت شود، ايمانشان را مىافزايد و تنها برپروردگارشان توكّل مىكنند. آنان كه نماز را برپا مىدارند و از آنچه به ايشان روزى دادهايم، (به محرومان) انفاق مىكنند. ---------------------------------------- نکته ها خداوند در آيه 2 مىفرمايد: «اذا ذُكِر اللّه وَجلَت قلوبهم»، ياد خداوند دلهاى مؤمنان را مضطرب مىكند، ولى در جاى ديگر مىفرمايد: «ألا بذكر اللّه تَطمئنّ القلوب» [420] ، با ياد خداوند دلها آرام مىگيرد. اين دو آيه با هم منافاتى ندارد، زيرا در يك جا ترس از عظمت خداوند است و در جاى ديگر اطمينان به خداوند است. چنانكه در آيهاى ديگر مىخوانيم: «اللّه نَزّل احسن الحديث كتاباً متشابهاً تَقشَعِرّ منه جلود الّذين يَخشون ربّهم ثمّ تلين جلودهم و قلوبهم الى ذكر اللّه» [421] كسانى كه از خداوند خشيت دارند با خواندن و شنيدن قرآن پوست بدنشان مىلرزد و پس از مدّتى آرام شده و دلهايشان نرم مىشود. آرى، ياد قهر و عقاب الهى دل مؤمن را مىلرزاند و با ياد لطف و مهر الهى، دلش آرام مىگيرد، همچون كودكى كه از والدين خود هم مىترسد، هم به آنان دلگرم است. «وَجل»، به حالت اضطراب [422] و خوف و ترس انسان گفته مىشود كه گاهى به خاطر درك مسئوليّتها و احتمال عدم انجام وظايف است و گاهى به خاطر درك عظمت مقام و هيبت الهى است. لذا در قرآن مىخوانيم: «انّما يَخشَى اللّه من عباده العلماء» [423] ، تنها بندگان عالم و آگاه، از خداوند خشيت دارند. [424] ____________________________ 420) رعد، 28 421) زمر، 23 422) التحقيقفىكلماتالقرآن 423) فاطر، 28 424) تفسير نمونه ------------------------------------------ پيام ها 1- آنكه با شنيدن نداى اذان و آيات الهى بىتفاوت باشد، بايد در كمال ايمان خود شك كند. «انّما المؤمنون اذا ذُكر اللّه وَجِلَت» 2- ذكر نام خدا از سوى هركس باشد، در مؤمن اثر مىگذارد. «اذا ذُكر اللّه وَجِلَت» 3- ايمان، با عشق و خشيت درونى همراه است. «المؤمنون... وَجِلت قلوبهم» 4- ايمان، مراتب ودرجاتى دارد وقابل كاهش وافزايش است. «زادتهم ايماناً» 5 - ترسى كه ريشه در جهل داشته باشد بد است، ولى ترسى كه از معرفت سرچشمه بگيرد پسنديده است. «المؤمنون ... وجلت» 6- هر آيهى قرآن، حجّت و دليل و نورى است كه مىتواند بر ايمان بيفزايد. «اذا تليت... زادتهم ايماناً» 7- مؤمن، ميان بيم و اميد است. «المؤمنون، وجلت قلوبهم، يتوكّلون» 8 - كسى كه تنها خداوند را ربّ خود مىداند، تنها به او توكّل مىكند. «على ربّهم يتوكّلون» 9- نشانهى ايمان آن است كه ابتدا دل مؤمن با ياد خدا خشيت پيدا مىكند، «وَجِلَت قلوبُهم»، سپس با تلاوت و يادآورى آيات الهى، بر ايمانش افزوده مىشود، «زادتهم ايماناً» و توكّل بر خدا نموده، «يتوكّلون» نماز را به پا مىدارد، «يقيمون» و به ديگران نيز كمك مىنمايد. «ينفقون» 10- رفتار انسان، برخاسته از انگيزهها، ديدگاهها و اعتقادات اوست. «انّما المؤمنون... يقيمون... ينفقون» 11- اسلام، انفاق بخشى از مال و دارايى را لازم دانسته است، نه تمام آن را. «ممّا رزقناهم ينفقون» (يكى از معانى «مِن»، تبعيض است) 12- نماز و انفاق مؤمن مقطعى نيست، بلكه مستمرّ ودائمى است. «يقيمون... ينفقون» 13- انفاق، بايد از مال حلال و روزى الهى باشد. «ممّا رزقناهم ينفقون» 14- مؤمن، دارايى خود را بخشش الهى مىداند، نه محصول دسترنج خويش و اين عقيده، گذشت و انفاق را بر او آسان مىكند. «ممّا رزقناهم ينفقون» | |||
تالار گفتمان
آخرین عناوین
آخرین ارسال‌ها
قوانین و مقررات
عاشقان آبی و اناری
مباحث آزاد
لیگ فانتزی
مسابقات سایت
آبی و اناری
گردانندگان سایت
حمایت مالی از سایت
تاریخچه باشگاه
افتخارات باشگاه
زندگینامه بازیکنان
مربیان باشگاه
اسطوره‌های باشگاه
مقالات سایت
پیوستن به جمع نویسندگان آبی و اناری
مقالات اختصاصی
مقالات آماری تحلیلی
مقالات آنالیز فنی
گالری عکس
پیوستن به جمع همکاران گالری
عکس‌های قهرمانی
عکس‌های بازی‌های بارسا
عکس‌های بازیکنان
عکس‌های فصل 2016/17
نقشه سایت
سوال یا ابهام خود را مطرح نمایید!
راهنمای عضویت در سایت
مشکل در ورود به سایت
سوالات متداول