| پاسخ به: کلام حق (متن و تفسیر آیه به آیه قرآن کریم) | |||
|---|---|---|---|
نویسنده: مجنون دوشنبه، ۱۰ مرداد ۱۳۹۰ (۱:۱۴) | |||
| سوره آل عمران آیه 7 ----------------------------------------- آيه هُوَ الَّذِى أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَبَ مِنْهُ ءَايَتٌ مُّحْكَمَتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَبِ وَ أُخَرُ مُتَشَبِهَتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ فِى قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَبَهَ مِنْهُ ابْتِغَآءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَآءَ تَأْوِيلِهِ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَالرَّ سِخُونَ فِى الْعِلْمِ يَقُولُونَ ءَاَمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِنْدِ رَبِّنَا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّآ أُوْلُواْ الْأَلْبَبِ ------------------------------------------- ترجمه او كسى است كه اين كتاب را بر تو نازل كرد. بخشى از آن، آيات محكم (روشن و صريح) است كه اصل و اساس اين كتاب را تشكيل مىدهد. (و هرگونه ابهامى در آيات ديگر، با مراجعه به اين محكمات روشن مىشود) و بخشى از آن، آيات متشابه است (كه احتمالات مختلفى در معناى آيه مىرود، ولى با توجه به آيات محكم، تفسير آنها روشن مىشود.) امّا كسانى كه در دلهايشان انحراف است، به جهت ايجاد فتنه (و گمراه كردن مردم) و نيز به جهت تفسير آيه به دلخواه خود، به سراغ آيات متشابه مىروند، در حالى كه تفسير اين آيات را جز خداوند و راسخان در علم نمىدانند. آنان كه مىگويند: ما به آن ايمان آوردهايم همهى آيات از طرف پروردگار ماست (خواه محكم باشد يا متشابه) و جز خردمندان پند نگيرند. ----------------------------------------- نکته ها در اين آيه، چند سؤال مطرح است: سؤال: قرآن در يكجا همهى آيات خود را محكم دانسته و فرموده: «كتاب اُحكمت آياته» و در ج[1]اى ديگر همه را متشابه دانسته و فرموده: «كتاباً متشابهاً»[2] ولى در اين آيه بعضى را محكم وبعضى را متشابه معرّفى نموده است، مسأله چيست؟ پاسخ: آنجا كه فرمود: تمام آياتِ قرآن محكم است، يعنى سخن سست و بىاساس در هيچ آيهاى نيست و آنجا كه فرمود: همهى آيات متشابه هستند، يعنى سيستم و آهنگ آيات قرآن، هماهنگ، يكنواخت و شبيه بهم است. اما با اين حال، از نظر فهم مردم همهى آيات يكسان نيستند، بعضى صريح و روشن و همه كس فهم، ولى بعضى داراى معانى بلند وپيچيدهاند كه همين امر موجب شبهه و اشتباه آنان مىگردد. سؤال: چرا در قرآن آيات متشابه به كار رفته است؟ پاسخ: اوّلاً: وجود آيات متشابه زمينهى فكر و تدّبر در آيات است. ثانياً: موجب رجوع مردم به رهبران آسمانى مىشود. آرى، اگر همهى درس آسان باشد، شاگرد احساس نياز به استاد نمىكند. ثالثاً: متشابهات وسيله آزمايش مردم است. گروهى كژانديش، از لابلاى آنها به سراغ اهداف شوم خود مىروند و گروهى انديشمند، به فرموده امام رضاعليه السلام با مراجعه به محكمات، معناى صحيح آيات را كشف مىنمايند.[3] سؤال: نمونه آيات متشابه كدام است؟ پاسخ: در قرآن مىخوانيم: «الى ربّها ناظرة»[4] در قيامت، چشمها به پروردگارشان مىنگرند. چون عقل سليم، جسم بودن را براى خداوند محال مىداند و در آيات ديگر قرآن نيز مىخوانيم: «لاتدركه الابصار»[5] چشمها او را درك نمىكنند، لذا مىفهميم كه مراد از نگاه به پروردگار، نگاه به لطف و پاداش او در قيامت است. همچنين مراد از «دست خدا» در آيهى «يداللّه فوق ايديهم» قدرت اوست، چنانكه در فارسى نيز مىگوييم: فلانى در فلان شهر يا اداره دست دارد، يعنى قدرت دارد. وگرنه خداوند كه جسم نيست تا دست و پا داشته باشد. قرآن نيز مىفرمايد: «ليس كمثله شىء»[6] او همانندى ندارد. اين گونه آيات، سبب انحراف ساده انديشانى شده كه به آيات ديگر توجّه ندارند و از مفسّران واقعى يعنى اهلبيت پيامبرعليهم السلام جدا افتادهاند و شايد به جهت همين خطرات باشد كه قرآن، خود به ما سفارش نموده است هنگام قرائت قرآن از شرّ شيطان به خداوند پناه ببريد. «فاذا قرأت القرآن فاستعذ باللّه من الشيطان الرجيم»[7] سؤال: تأويل قرآن به چه معناست؟ پاسخ: مراد از تأويل، اهداف و معارف و اسرار پشت پردهاى است كه بعد روشن مىشود. نظير تعبير خوابى كه حضرت يوسف ديد و بعد روشن شد و يا اسرارى كه در شكستن كشتى توسط خضر و موسى بود كه بعد روشن شد. در روايات مىخوانيم: آيات ناسخ، از محكمات وآيات منسوخ از متشابهات قرآن است و ائمه معصومينعليهم السلام مصداق بارز راسخون در علم هستند.[8] همچنان كه خروج كنندگان بر حاكم اسلامى، كج انديشانى هستند كه به دنبال آيات متشابه مىروند.[9] حضرت على عليه السلام در نهجالبلاغه[10] از راسخان در علم ستايش مىكند. آنان كه به عجز علمى خود اعتراف دارند و از تعمق در چيزى كه ضرورتى ندارد دست باز مىدارند. ___________________________ 1) هود، 1. 2) زمر، 23. 3) من ردّ متشابه القرآن الى محكمه هدى الى صراط مستقم». بحار، ج2، ص185. 4) قيامة، 23. 5) انعام، 103. 6) شورا، 11. 7) نحل، 98. 8) تفسير نورالثقلين. 9) تفسير درّالمنثور، ج2، ص 148. 10) نهجالبلاغه، خطبه 91. --------------------------------------------- پيام ها 1- هر كس همهى آيات را نمىفهمد. «و اُخر متشابهات» 2- قلبهاى منحرف، منشأ فساد و فتنه است. «فى قلوبهم زيغ فيتّبعون ما تشابه منه ابتغاء الفتنة» 3- فتنه، تنها آشوب نظامى و فيزيكى نيست، تفسير به رأى و تحريفِ فرهنگ و معانى آيات، نيز فتنه است. «ابتغاء الفتنة» 4- گاهى حقّ دستاويز باطل مىشود. «ابتغاء الفتنة» 5 - هدف نهايى و مقصد اعلاى آيات الهى را تنها خدا و راسخان در علم مىدانند. «ومايعلم تأويله الا اللّه و الراسخون فى العلم» 6- نام راسخان در علم در كنار نام مقدّس خداوند آمده و مقامشان بعد از مقام الهى است. «ومايعلم تأويله الا اللّه و الراسخون فى العلم» 7- علم، درجاتى دارد كه بالاترين آن آشنا شدن به تأويل و رسيدن به هدف نهايى است. «ومايعلم تأويله الا اللّه و الراسخون فى العلم» 8 - عالمان واقعى بىتكبّرند. «والراسخون فى العلم يقولون امنّا به» 9- گرايش به باطل، مانع از رسوخ علم است. «الراسخون فى العلم» در برابر «فى قلوبهم زيغ» قرار داده شده است. 10- هر چه را نمىفهميم انكار نكنيم. «كل من عند ربّنا» 11- نزول آيات محكم و متشابه، در مسير تربيت است. «كل من عند ربّنا» | |||
تالار گفتمان
آخرین عناوین
آخرین ارسال‌ها
قوانین و مقررات
عاشقان آبی و اناری
مباحث آزاد
لیگ فانتزی
مسابقات سایت
آبی و اناری
گردانندگان سایت
حمایت مالی از سایت
تاریخچه باشگاه
افتخارات باشگاه
زندگینامه بازیکنان
مربیان باشگاه
اسطوره‌های باشگاه
مقالات سایت
پیوستن به جمع نویسندگان آبی و اناری
مقالات اختصاصی
مقالات آماری تحلیلی
مقالات آنالیز فنی
گالری عکس
پیوستن به جمع همکاران گالری
عکس‌های قهرمانی
عکس‌های بازی‌های بارسا
عکس‌های بازیکنان
عکس‌های فصل 2016/17
نقشه سایت
سوال یا ابهام خود را مطرح نمایید!
راهنمای عضویت در سایت
مشکل در ورود به سایت
سوالات متداول