تالار گفتمان

پاسخ به: اخبار و حواشی ليگ برتر ايران
نویسنده: ¤§~Abolfazl Reus~§¤ دوشنبه، ۲۷ آبان ۱۳۸۷ (۱۴:۳۶)
مصاحبه ای متفاوت و عجیب و غریب با عادل فردوسی پور:پرچم سفید تكان می دهم !عادل فردوسی پور از دقیقه یك تا نود! خبرگزاری پارس فوتبال عادل فردوسی پور:بعضی اوقات بال بال می زنم! 1-فوتبال بود و جواد خیابانی.حالا فوتبال فوتبال هم كه نه,همه هفته چشم انتظار می ماندیم تا جمعه شب بیاید و یك برنامه ((حهان فوتبال)) پخش شود.ان وقت مثلا اگر انگلیس با ایتالیا شنبه شب بازی كرده بودند و ایتالیا با گل فرانكو زولا برده بود,ما یك هفته بعد می دیدیم كه چطور برده بود.بگذریم.نقل صدا و گزارش بود.جوا دخیابانی 90 دقیقه حرف می زد و ان وسط مگر می خواست گلویی تازه كند كه صدایی دیگر به گوش برسد؟ هر وقت كه قرار بود باشگاه سابق,وضعیت خانوادگی,زندگی نامه,مصیبت ها و خوشی های كسی را بدانیم,این صدای تازه به گوش می رسید.عادل فردوسی پور بود كه می گفت,... و چقدر طول كشید تا ببینیم چه قیافه ای دارد. 2-حالا سال ها بعد است.چه كسی عادل فردوسی پور را نمی شناسد؟چند دقیقه خودنمایی میان ان نود دقیقه ها كافی بود كه خودش حالا یك ((نود)) داشته باشد.یك ((حالا)) می گوییم و یك ((حالا)) می شنوید.همین هم به سال ها پیش بر می گرددكه انگار فوتبال ایران چیزی كم داشت و نمی دانستیم.برنامه های تحلیلی و تخصصی فوتبال,چند دهه است كه از شبكه های مختلف تلویزیونی پخش می شوند.لیگ های ایتالیا,اسپانیا,آلمان و...خیلی وقت است كه پس از پایان رقابت های هر هفته,جماعت را پای گیرنده ها می نشانند.عادل فردوسی پور اما اولین كسی بود كه هم زمان با اغاز لیگ برتر ایران,به فكر رفع این كمبود تلویزیونی افتاد.((نود)) فرصتی بود برای رهایی از شر شایعات مكتوب و دیدن هر چه از فوتبال ندیده بودیم.بپرسید((یعنی كسی قبل از عادل به فكر این كار نیافتاده بود؟)) پاسخ بماند,اما شاید به اندازه او عاشق فوتبال نبود! 3-((برنامه ((نود)) كه پخش شود,همه چیز مشخص می شود))...این جمله یا چیزی كم و بیش شبیه به آن را بارها از زبان اهالی فوتبال شنیده ایم.برای نشان دادن میزان تاثیر گزاری و مرجع بودن برنامه ((نود)) بر فوتبال ایران همین بس.گرچه میزان تماس های متن و حاشیه با تلفن همراه عادل فردوسی پور را باید از خود او سراغ گرفت تا به عمق ماجرا رسید! 4-فرصتی برای تكذیب نیست و این مهم ترین ویژگی برنامه ((نود)) است.در واقع عادل فردوسی پور به خوبی از تفاوت رسانه شفاهی و مكتوب استفاده كرد.هر هفته چهره های خبرساز فوتبال مقابل سوال هایی قرار می گیرند كه گریزی از پاسخ دادن به آن ها نیست.این جا دیگر بحث برداشت اشتباه نویسنده, نقل قول متفاوت و غیره در بین نیست.ادم ها مسئول حرف های خودشان هستند و مخاطب بی واسطه در جریان اتفاق قرار می گیرد.در این مسیر برنامه ((نود)) خیلی زود تبدیل به یكی از موفق ترین برنامه های تلویزیونی شد.حالا برنامه ((نود)) یكی از مهم ترین اتفاقات هفته برای اهالی فوتبال است.درست مثل مسابقه هایی حاضر نیستند به هیچ قیمت تماشایشان را از دست بدهند. 5-همه چیز خوب است و همین نگرانمان می كند.عادل فردوسی پور را خوب می شناسیم.او از كلیشه شدن برنامه اش كلافه می شود و به فكر تغییر می افتد.با این همه نگرانی ما تمام نمی شود.حكایت,حكایت عشقی است به مرور زمان تبدیل به عادت می شود.رقبا از راه رسیده اند.ایده اولیه عادل فردوسی پور در ساخت برنامه ای با موضوع فوتبال, حالا تبدیل به یك الگو برای دیگران شده است.((نود)) دیگر تنها برنامه ای نیست كه هواداران فوتبال را پای گیرنده ها می نشاند.ان ها ((نود)) را با سایر برنامه ها مقایسه می كنند.معیار مقایسه را اگر بر مبنای میهمانان برنامه, تماس های تلفنی و پخش تصاویر قرار دهیم,عادل فردوسی پور باید حق بدهد كه نگرانش باشیم.((نود)) برای بهترین ماندن میان برنامه های موازی نیاز به اتفاقی تازه دارد و كاش عادل مانند مطلبی که با عنوان (( راه اندازی 90 و مقایسه آن با نمونه های مشابه خارجی(به قلم عادل فردوسی پور):غبطه می خورم )) در پارس فوتبال نوشته و در ان از چگونگی تولد ۹۰ گفته مثل همیشه كلافه باشد. برای خیلی ها جالب است بدانند این اسم ((عادل)) از كجا امد.می گویند در این رابطه بین روانشناسی اسم ها و شخصیت های صاحبانشان یك حكمتی هست لابد! -راستش نمی دانم.این را باید از پدر و مادرم بپرسید كه چنین اسمی را برایم انتخاب كردند!راجع به ارتباط این اسم با روان شناسی اسم ها و شخصیت ها هم تا به حال به طور جدی فكر نكرده بودم.امیدوارم در كارم بتوانم ((عادل)) باشم.مطمئن باشید تمام تلاشم را در این راستا به كار خواهم بست. --- تو را خدا از این جمله های كلیشه ای به كار نبر! - به خدا غیر از این بلد نیستم!حتما سوال های دیگر را غیر كلیشه ای جواب خواهم داد! --- بیا یك گریزی به كودكی بزنیم..نوستالژی عادل چیست؟هیچ وقت مثلا مثانه یك گاو را پر از پارچه های كهنه كرده ای كه باهاش بازی كنی؟كوچه های كودكی را می گویم. -كارهای عجیب و غریب زیاد می كردم.با خودكارهایم یك دروازه درست می كردم و با یك تیله لیگ منظمی برگزار می كردم.تمام تیمهای بزرگ در ان لیگ حضور داشتند و بازیكنان خودكارها بودند و توپ هم تیله بود.از همان موقع ده,یازده سالگی كاری می كردم لیورپول همیشه قهرمان شود...و اینجوری بود كه طرفدار لیورپول شدم.كلا بچه ارامی بودم و ان طور كه می گویند خیلی ازارم به كسی نمی رسید. --- چقدر سینمایی!خیلی از ما هم عاشق تیله بودیم.خب, داشتی می گفتی...نوجوانی و جوانی را به یاد اور. - در دوران نوجوانی در عین این كه بچه درسخوانی بودم,عشق و علاقه ام به فوتبال بیش تر و بیشتر شد.تمام امید و ارزویم مجله ((دنیای ورزش)) یا ((كیهان ورزشی)) بود كه هر هفته برای بدست اوردنش كلی تلاش می كردم.با توجه به این كه در خانواده ای كاملا غیر فوتبالی بزرگ شدم,هضم این قضایا برای والدینم كمی دشوار بود.چندین بار با التماس های زیاد,استادیوم رفتن با پدرم را تجربه كردم ولی به هر حال نكته عجیب علاقه بی حد و حصر من به فوتبال بود در خانواده ای كه اصلا فوتبالی به نظر نمی رسید در دبیرستان با بالاتر رفتن سنم اوضاع كمی بهتر شد و با ورود به دانشگاه راه و مسیری كاملا متفاوت را انتخاب كردم. ---چرا از زادگاه و ((محله)) تولدت هیچ چیز نمی گویی؟به این چیز ها تعصب نداری؟نكند توی بندر لیورپول به دنیا آمده ای! -جالب این كه چنین شایعه ای را دست كرده اند,ان هم در حالی كه من تا كنون انگلستان نرفته ام.پدر و مادرم رفسنجانی هستند و متولد و بزرگ شده تهران.هنوز هم اكثر اقوام من ساكن كرمان و رفسنجان هستند. ---چرا كتت را در می اوری؟دعوا داری؟ -نه بابا,اصلا اهل دعوا نیستم.گرم بود,گفتم اینجوری راحت تر است. ---راستی در دوران نوجوانی و جوانی,اهل رادیو و تلویزیون هم بودی؟ -شدیدا.به هر حال در ان دوران كه همسایه ها ماهواره نداشتند و خبری از اینترنت و... نبود تنها دلخوشی نسل جوان تلویزیون دیدن بود و برای ما فوتبالی ها ((ورزش و مردم)) و همان چند دقیقه فوتبالی كه نشان می داد كاملا خاطره انگیز بود.همین زیاد فوتبال تماشا كردن انگیزه زیادی برای حضور تلویزیون و فعالیت در این عرصه برایم ایجاد كرد. ---برای دل خودت هم ((گزارش خصوصی)) داشتی؟مثلا ادای بهمنش را در بیاوری یا... - راستش سن من بیشتر به سن اقایان وارث,كوثری,شفیع و صالح نیا می خورد.در خلوت خودم بارها فوتبال گزارش می كردم.روی نوار ضبط صوت بازی را گزارش می كردم و بعد به ان گوش می دادم.وقتی در اولین روزها برای تست به تلویزیون مراجعه كردم,تعداد این ضبط كردن و گوش دادن ها به اوج رسید.چون خیلی به این كار علاقه داشتم,تلاش فوق العاده ای در این راستا انجام دادم.بعد ها كه گزارش های اقای بهمنش را شنیدم و افتخار ملاقات ایشان را پیدا كردم,سعی كردم از این بزرگوار هم چیزهای زیادی یاد بگیرم.همان طور كه بقیه دوستان همیشه در این ارتباط به من و همكاران جوان و تازه كار لطف داشته اند. --- باز این جا هم شد كلیشه!مطمئنیم كه نسبت به ان ها و كاركردهای رسانه ای شان نقد داری,ولی رویت نمی شود این جابگویی. - همان طور كه مربیان می گویند كه نباید كار همكارشان را نقد كنند,من هم معتقدم در صنف خودمان باید حامی یكدیگر باشیم.همه ما ایرادهایی داریم,در این قضیه تردیدی وجود ندارد.ولی مطرح كردن ایرادهای یكدیگر به زعم من كار درستی نیست.جدا سعی كرده ام از همه ان ها چیز یاد بگیرم,از وارث,شفیع,كوتی و بهروان گرفته تا جواد خیابانی كه خیلی به من كمك كرد, و حتی همكاران نسل جدید مثل اقای علیفر,مزدك,پیمان و بقیه. --- همیشه از خدا می خواهیم به ما ((ظرفیت شهرت)) بدهد.عادل فردوسی پور وقتی از رفسنجان بیرون امد و یكدفعه به یك چهره معروف تبدیل شد كه همه با انگشت نشانش می دادند یعنی در عرض یكی,دو سال از دكتر حسابی و اخوان ثالث و دانشمندان بزرگ معروف تر شد-این ظرفیت را چگونه برای خودش ساخت تا از تلفات شهرت در امان بماند؟ - امیدوارم چنین باشد.شهرت می تواند كاملا آسیب رسان هم باشد.همان طور كه خیلی ها در اوج شهرت به حضیض رفتند.همیشه از خدا خواسته ام كه ظرفیت شهرت را به من بدهد. به هر حال یك ادم مشهور باید در بین مردم همیشه خوش برخورد باشد,حتی در بدترین شرایط روحی.این كار سختی است كه باید از عهده ان بر اییم,چون مخاطبی كه در یك ان یك آدم مشهور را می بیند,كار به اتفاقات زندگی شخصی ان فرد ندارد,چون هر هفته او را می بیند احساس قرابت خاصی با ان شخص دارد و دوست دارد این صمیمیت دو طرفه باشد. اگر كسی بخواهد از شهرتش سو استفاده كند یا جنبه و ظرفیت شهرت را نداشته باشد,شك ندارم كه در سراشیبی سقوط قرار می گیرد.تجربه,این فرضیه را برایم به اثبات رسانده و نمونه های این چنینی در جامعه ما كم نیستند. --- بیا برای گریز از گنده گویی(!)یك وله پخش كنیم!فرق بین رخت اویز و علی دایی, آویشن و قلعه نویی و قزل آلا و حاج رضایی چیست؟! - علی دایی را واقعا قبول دارم.خیلی ها اینجوری تصور می كنند كه من و دایی دشمن خونی هم هستیم,اما لااقل من چنین احساسی ندارم.به عنوان یك هم داشنگاهی احترام فوق العاده ای برایش قایل هستم.بدون تردید او را در تمام كشورها به عنوان مظهر و سمبل فوتبال ایران می شناسند.درست است كه به نظر من این توهم را دارد كه همه دشمنش هستند مگر ان كه خلافش ثابت شود(!) اما شخصیتی قوی و محكم دارد و با اراده و انگیزه و خواست بالایش توانست به این مدارج برسد.بازیكنانی به مراتب با استعداد تر از او به گر پای موفقیت هایش نرسیدند. امیر قلعه نویی را به لحاظ فنی یكی از بهترین مربیان ایرانی می دانم.همین اظهار نظر من كافی است! امیر حاج رضایی را همچون پدرم دوست دارم.واژه های شخصیت,متانت,پاكی و بزرگ منشی را می توان با این شخص معنا كرد.این قدر دوست داشتنی است كه واقعا نمی توان او را با كسی مقایسه كرد.راستش نمی دانم اویشن چیست(!) --- خب,برای این كه در این هوای دلگیر بارانی و این مصاحبه فلسفی مكتوب دچار شیزوفرنی نشویم,بیا لطفا دو تا خاطره شیرین برای ما بگو.یکی حس و حال اولین گزارش تلویزیونی ات و دیگری اولین شب اجرای برنامه((نود)).از دلواپسی ها و گاف ها و چه می دانم قره قروت بگو! - اولین بار كه صدایم از تلویزیون پخش شد,بازی فوتسال جام رمضان بود,سال 1374.این قدر هول شده بودم كه سرژیك عیوضی دروازه بان آرارات را عیوضی(Ayuzi) تلفظ كردم.به هر حال حس و حال عجیبی بود,به خصوص برای یك جوان حدودا ۲۰ ساله.اولین اجراهای برنامه ((نود)) هم هنوز در ذهنم وجود دارد.خامی,بی تجربگی,عشق,علاقه,تلاش,انگیره,رویاپردازی,جاه طلبی,كمال خواهی,همه این ها در وجودم متبلور شده بود. --- یكی از خروجی های جالب ((نود)) این است كه باعث آشتی روشنفكران با فوتبال شد.من روشنفكران بسیاری را می شناسم كه همیشه می گفتند((فوتبال افیون جامعه است)) اما در خلوت خود,بدون پلك زدن دوشنبه های خود را با ((90)) كشتند!خب,چه چیزی ان ها را میخكوب می كند؟:1-چكش؟ 2-دایره واژگانی ((90))؟ 3- عشق جنجال پروری كه عشق ویژه هزاره سوم است؟یا چه؟ - فكر كنم صداقت این برنامه باشد.در فوتبال ما تابوهایی وجود داشت كه با این برنامه شكسته شد.یك دهه قبل انتقاد از پروین و حجازی جرم محسوب می شد,ان ها خود را قدیس می پنداشتند.اما در این برنامه در كنار حفظ حرمت ها,هركس,هر مسئول و هر مقامی مورد نقد قرار گرفت,نقدی كه سعی شد عادلانه باشد و عدالت محور.در این برنامه همه اهالی فوتبال متوجه شدند یك جایی هست كه تمام اعمال و رفتار ان ها را زیر ذره بین قرار می دهد و بدون كوچكترین واهمه ای ان ها را به نقد می كشد.و چون برنامه سالم بوده است,هیچ انگی نتوانسته اند به ان بزنند راز ماندگاری برنامه ((90)) به نظر من در همین سلامت و البته صداقت ان است. --- برگردیم سر ((90)) برنامه شما وقتی گل كرد كه هیچ رقیب درست و حسابی نداشت اما توی این چند ماه اخیر با اوج گیری برنامه كوثری در شبكه دو و این خانه تكانی های موجود در برنامه شفیع (شبكه یك),به نظر می رسد مخاطبان ((90)) كمی ریزش كرده اند.خب,حالا وقت زایش و نو اوری است.چرا آیتم های جدیدی به ((90)) اضافه نمی كنی؟چه فكر های جدیدی در سر داری؟گاهی فكر می كردم در حاشیه بعضی جنجال ها می توان از روان شناس ها جامعه شناس های بزرگ مملكت هم تظر خواهی كرد تا پای نخبگان هم به ((90)) باز شود...گاهی خیلی فكر می كردم,خودت همفكر می كنی گاهی؟ - صد در صد.اتفاقا حضور رقبا,انگیزه ما را بیشتر كرده است.ماهیت برنامه((90))نقد و بررسی بازی های لیگ و اتفاقات پیرامون فوتبال است.نمی توان اصل ان را تغییر داد.اما این كه شكل و وسایل و ظاهر برنامه را تغییر بدهیم مدام راجع به ان فكر می كنیم.حذف بخش كارشناسی و تند كردن ریتم برنامه با توجه به این كه با حضور میهمانان در برنامه های شبكه های دیگر حضور ان ها دیگر جذابیت سابق را ندارد,در همین راستا انجام شده است.دوستان و مشاوران بسیار خوب و صادقی دارم كه همیشه از نظراتشان برای بهبود برنامه استفاده می كنم و حتما به همین روند ادامه خواهم داد. --- هیچوقت دوست نداشتیم این سوال را از كسی بپرسیم,اما ظاهرا چاره ای نداریم.توی این چند هفته اخیر كه صفحه ای برای sms خوانندگان باز شده,خیلی ها در مورد تعلقات رنگی شما پیام فرستاده اند,یكی می گوید استقلالی هستی,یكی دیگر می گوید پرسپولیسی.اساسا می دانمی كه این سوال هیج دردی را دوا نمی كند,اما به خاطر دل ان خواننده ها بگو اهل كجا(كدام تیم)هستی! - جوابش معلوم است دیگر.هیچ فرقی نمی كند.یعنی نباید هم فرقی بكند.اگر تعصبی به تیمی وجود داشته باشد در برنامه ها و گزارش ها كاملا خودش را نشان می دهد و من خوشحالم كه به شكل پریودیك به استقلالی یا پرسپولیسی بودن متهم می شوم.اما انصافا هیچ كدام برایم فرق نمی كند و به طور مساوی ضد هر دو هستم!! --- وقتی تو برنامه ((90)), صحبت های برخی از حاضران به حوالی خط قرمز ها می رسد,چگونه به ان ها اشاره می كنی كه مواظب باشند؟1-چشمك می زنی؟2-كاغذ روی میز را نشان می دهی.3-سرفه یا عطسه می كنی؟4-می خوابانی توی گوششان؟5-((من بمیرم تو بمیری)) می زنی؟ - یك چیزی بین همه این ها!وسط حرفشان می پرم,چشمك می زنم,بال بال می زنم,و خلاصه به یك نحوی به ان ها می فهمانم كه از خط قرمز ها دارند رد می شوند, اما بعضی مواقع كاری نمی شود كرد.به هر حال ماهیت برنامه زنده است دیگر. --- بال بال,چجوری می زنی؟ - رنگم می پرد,این ور و ان ور را نگاه می كنم,پرچم سفید تكان می دهم و... --- بعضی از منتقدان ((90)) می گویند لیست شركت كنندگان برنامه شما خیلی محدود است.مگر اسامی دعوت شده ها را با جایی ((چك)) می كنی؟ایرانی ها معمولا از چهره های تكراری خوششان نمی اید.جامعه اماری شركت كنندگان بر برنامه ((90)) واقعا كم تعداد است؟ - قبلا كه كارشناس می اوردیم به شیوه سعی و خطا,از چهره های جوان هم استفاده می كردیم,اما واقعا جواب نداد.ما واقعا فقر كارشناس فوتبال داریم.در این قضیه شك نكنید.قبول دارم كه مردم تنوع طلب هستند,اما برنامه های مشابه اروپایی فقط و تنها فقط از دو كارشناس ثابت بهره می برند,نه به ان شوری شور نه به این بی نمكی. اگر كارشناس خوب چه داوری و چه فنی داشته باشیم,من از استفاده چرخشی از ان ها استقبال می كنم,اما واقعا نداریم. --- دوست داشتی با كدام چهره ایرانی یا جهانی در ((90)) مصاحبه كنی؟ - كاریزمای علی پروین را دوست دارم.فكر كنم مصاحبه ام با او چیز جالبی از اب در بیاید!در بین خارجی ها گزینه خاصی مدنظرم نیست,اما مارادونا اگر بیاید چه شود! --- ((عباس سیاه)) چه؟! -نمی شناسم! --- خب,این یك گاف است برادر!شما مگر درباره نسل اول فوتبال ایران تحقیق نداری؟عباس سیاه همان عباس تنیده گرد,اسطوره و اعجوبه دوران پیدایش فوتبال ایران است.تا همین ده سال پیش هم زنده بود.هیچ كس یادی ازش نكرد.طفلكی.شوت می زد توپ می تركید اقا!قرار می گذاشت از ان ور زمین به این ور زمین,مثلا توپ را شوت كند به فلان نقطه از دیرك دروازه.خب هم نسل حسین صدقیانی بود.مرد,توی گمنامی هم مرد. - بله,این نقطه ضعف من است كه درباره نسل اول حتی نسل دوم اطلاعات كافی ندارم.سعی می كنم این نقیصه را به مرور برطرف كنم.قبول دارم ان ها نسل سوخته بودند.به لحاظ مالی و موقعیت اجتماعی در حق ان ها اجحاف شد. --- به اصول زبان فارسی پایبند هستی؟مثلا وسواس داری كه واژگان لاتین و عربی كم تری قاطی دایره لغات برنامه((90)) كنی؟یانه,مثل نسل امروز این چیزها برایت مهم نیست؟اصلا كاركرد ((90)) را در حوزه ((زبان شناسی)) ارزیابی كرده ای؟ - زبان برایم مهم است اما شاید نه به طور كامل و ان طور كه شایسته است.هر از چند كاهی از واژه های بیگانه استفاده می كنم كه غیر ارادی است,مثل پارادوكس كه می توانستم از تناقض استفاده كنم.سعی میكنم تواتر استفاده از لغات غیر فارسی را كمتر كنم. --- مثلا نوشته های سهراب سپهری را درباره واژگان فوتبالی خوانده ای؟ان جا كه به استفاده از گلر و كرنر اعتراض دارد و می گوید ما هم بهتر است مثل عرب ها و تركیه ای ها,جای گزین های مناسبی برای واژه های فوتبالی مان داشته باشیم. - مطلب سهراب سپهری را در ((كیهان ورزشی)) خوانده ام.راستی اگر سهراب سپهری زنده بود,می توانست در برنامه ((90)) به عنوان یك كارشناس حاضر باشد.حیف شد!زبان فارسی مثل زبان عربی از هجوم لغات بیگانه در امان نمانده است.فكر می كنم ما هم نباید مثل عرب ها اصرار داشته باشیم تا برای هر لغتی معادل پیدا كنیم.كرنر را هر كاری كنیم كرنر است,همان طور كه هلی كوپتر,هلی كوپتر است و نه چرخبال و بالگرد و كامپیوتر هم كامپیوتر است نه رایانه.لغتی كه جا افتاده راه به زعم من نمی توان معادل سازی كرد. --- راستی خانمنت هم ((90)) را نقد می كند؟ - بالطبع از نظرهای او هم استفاده می كنم. --- تصور كن عادل فردوسی پور را در 60 سالگی. - امیدوارم اگر خداوند این همه به من عمر داد,عشق و علاقه ام به فوتبال را از من نگیرد.فوتبال دیدن بهترین تفریح من است و از كارم واقعا لذت می برم.امیدوام در ان سن بتوانم همین قدر از زندگی كاری ام لذت ببرم. --- یازده عضو تیم ملی رویای تاریخ فوتبال ایران از نگاه عادل: - دروازه بان:احمدرضا عابدزاده. دفاع:اندرانیك اسكندریان,محمد پنجعلی,جواد زرینچه,مجتبی محرمی. هافبك:علی پروین,پرویز قلیچ خانی,كریم باقری. مهاجم:علی دایی,فرشاد پیوس,ناصر محمدخانی. مربی:مرحوم دهداری. --- باز هم كه نسل اولی ها و نسل دومی ها فراموش شد! - گفتم كه این نقطه ضعف من است! همیشه از ان ها می خواستیم محتوای جیب ها و كیفشان را بریزند روی میز.برای مردم جالب است بدانند توی جیب شخصیت ها چه چیزهایی هست.البته ان ها انتظار ندارند یك سوسك از جیب مصاحبه شونده ها بیرون بیاید.مثلا اگر فیش حقوقی یا دارایی حساب بانكی عادل این جا باشد شاید برای تیفوسی هایی كه شعار ((فردوسی پور پولكی)) می دهند جالب باشد!موافقی بریزیم روی میز؟ - اره.اصلا موردی ندارد.این شعاری كه اخیرا در تمرین استقلال علیه من داده اند را یكی از لیدرهای شناخته شده در حضور خبرنگاران سامان دهی كرده است!ان هم بعد از اتفاقات اخیر باشگاه استقلال! اهالی تلویزیون می دانند كه براورد برنامه های ورزشی در چه حد است.خدارا شكر اصلا ادم پولكی نبوده ام و عشق و انگیزه ای كه به كار دارم مرا فارغ از مسائل مادی به سمت جلو هل می دهد. --- محتوای جیب ها و كیف عادل : - حدود 800 هزار تومان تنخواد برنامه ((90))(برای تهیه بلیط هواپیمای گروه ارسالی ۹۰ به خارج از تهران و ... ) 50 هزار تومان بن شهروند كه همسرم را خیلی خوشحال می كند! 189۰0 تومان پول نقد. كارت ماشین زانتیا نوك مدادی عابر بانك كارت بنزین گواهینامه كارت ورود به تلویزیون كارت ورود و خروج داشنگاه صنعتی شریف مجله ورلدساكر تقویم دفتر تلفن دفتر یادداشت مدارك مربوط به برنامه