تالار گفتمان

پاسخ به: اخبار و حواشی ليگ برتر ايران
نویسنده: nazanin شنبه، ۲۵ آبان ۱۳۸۷ (۱۴:۴۵)
یک دفاعیه مستدل از نتایج پرسپولیس تساوی با صبا. از دست دادن دو امتیاز دیگر. ادامه انتقادات بی جا و به جا. جلسه پشت جلسه. صحبت از تغییر قطبی. حرف از اولتیماتوم هدایتی و مدیرعامل به سرمربی. این ها توصیف حال و روز فعلی پرسپولیس و افشین قطبی است. امیر حاج رضایی می گوید به قطبی شک کرده است، البته او پارسال هم سپاهان را به عنوان قهرمان پیش بینی کرده بود. تعداد زیادی از کارشناسان و روزنامه نگاران و حتی هواداران این روزها قطبی و تیم او را به شدت زیر سوال می برند. فریادهای افشین امپراطور کمتر به گوش می رسد و باز فرهنگ غلط و پر ایراد ما ایرانی ها. چه زود دست از حمایت برمی داریم. چه خوب به جای ایمان به قطبی و دانش او شروع می کنیم به کوبیدن، به له کردن. اگر او برود انگار پیروز می شوند. این بزرگواران که نام و نان را تا دیروز در گرو تعریف و تمجید از قطبی می دیدند و حالا در تخریب و تخریب و تخریب. اما دفاعیه ام را با شواهد علمی که در ذیل می آورم مستدل خواهم کرد و چه لذت بخش می شود که کسی بتواند با زبان علم پاسخی برایم تحریر کند. برای آنالیز عملکرد یک تیم فوتبال نمودارهای مختلفی طراحی شده اند. یکی از آن ها نمودار <<استخوان ماهی>> نام دارد که می توان دلایل عدم نتیجه گیری یک تیم را با آن بررسی کرد. در هر تکه این استخوان یکی از عوامل با شاخه ها یا موارد داخلی(جزئیات بیشتر) به بحث و بررسی گذاشته می شوند. ابتدا کلیت نمودار: حال کمی راجع به 6 شاخه اصلی این نمودار در مورد تیم پرسپولیس صحبت می کنیم: 1. هواداران: آن ها که عوامل مهمی در قهرمانی فصل قبل این تیم بودند این روزها درست و کامل انجام وظیفه نمی کنند. بسیار عصبی و کم تحمل شده و به زمین و زمان بند می کنند. در این نزول رفتار به نظر من اختلافات داخلی لیدرها(مربوط به اختلافات افکار و نظرات و تا حدودی مباحث مالی) دلیل اصلی است که در تغییر رفتار تماشاگران بسیار موثر واقع شده است. چون سال قبل نیز پرسپولیس در مقاطع بحرانی هیچ گاه حمایت هواداران را از دست نداد. وقتی هنوز بازی تمام نشده بعضی ها واکنش هیجانی منفی نسبت به نتیجه یا یک تعویض مربی(مثلاً استفاده از دی کارمو) نشان می دهند، باید بدانند روحیه تیم و سرمربی را تخریب می کنند. باید آن ها مانند سال قبل به سرمربی و همه مجموعه با دید احترام و اعتقاد کامل بنگرند و لحظه ای از حمایت و تشویق دست نکشند. 2. بازیکنان و کادر فنی: به نظر من پرسپولیس امسال در درون زمین بهترین ترکیب ایران را دارد. بهتر از همه تیم های لیگ برتر. اما روی نیمکت نه. نیمکت قرمزها از رقیب سنتی ضعیف تر است و زمان تعویض واقعاً مهره ای که نوید تغییر شرایط و نتیجه را به نفع قرمزها بدهد وجود ندارد.(نیکبخت را مهره اصلی تیم می دانم) در مورد کادر فنی آمدن مارکو با حضور پیروانی و عابدزاده کار عبث و هزینه بری بود. ضمن این که حاشیه های زیادی بابت سلامتی پدر و دستمزد و آوردن پله و دی کارمو به تیم لطمه زد که در آن ها نقش اصلی را مارکو بازی می کرد. (در بحث دستمزد مدیریت نیز قصوراتی داشت.) همچنین باید ذکر کرد که ترکیب قطبی – پیروانی – عابدزاده – کماسی ترکیب بسیار خوبی است و با رفتن مارکو و برطرف شدن حواشی مربوط به دی کارمو این تیم فنی قطعاً موفق خواهند شد. در مورد توانایی های این چهار نفر در تخصص خودشان فکر نکنم کسی شک داشته باشد. 3. باشگاه و مسئولین: می رسیم به نقطه ای که می توان بسیاری از دلایل عدم خوب نتیجه گرفتن پرسپولیس را در این جا یافت. فصل قبل کاشانی پس از اثبات توانایی های مدیریتی و روان شناسانه خود محبوبیت و مقبولیت خاصی پیدا کرد. او خیلی جاها حاشیه ها را جمع کرد. اگر لازم بود حرف های قطبی را تعدیل می کرد. اگر لازم بود بین بازیکنان احیای صلح و دوستی برقرار می نمود و اگر کسی از زیر مجموعه اش خطایی انجام می داد او اگر واجب می دید بلافاصله برخورد می کرد. او مدیر قابلی بود که بین ارکان باشگاه توازن لازم را ایجاد می نمود اما به جای او یک فرد نه چندان خوشنام، با سن زیاد و بدون شخصیت کاریزماتیک لازم برای مدیریت پرسپولیس و هر مجموعه پرطرفدار، حالا سکان هدایت باشگاه را در دست گرفته. کسی که هواداران هیچ گاه آن رای 3-0 به سود استقلال را بعد از بازی جنجالی سال 72 و محرومیت های شاه مهره های تیم خود را از یاد نخواهند برد و او را کاملاً استقلالی می دادند. از همه این حاشیه ها که بگذریم او در این چند ماه عملکرد خوبی نیز نداشته. نه مثل کاشانی حواشی را به خوبی جمع کرده نه مثل او توانسته یک بالانس واقعی برای روابطش با اعضای هیئت مدیره برقرار سازد. کیست که نداند اختلافات دو تن از اعضای هیئت مدیره و مدیرعامل در ایجاد و گسترش حواشی در پرسپولیس بسیار موثر بوده است. به این مباحث عقب افتادن چند باره حقوق مارکو دستیار برزیلی سرمربی را اضافه می کنم که باعث شد او با دلیل و بی دلیل، با قهر و یا با صلح هر وقت دلش خواست سری به برزیل بزند و برگردد که تمامی این حواشی خوراک خوبی برای رسانه ها فراهم آورد تا با چند بازی نتیجه نگرفتن پرسپولیس و سرمربی و همه ارکان آن را با انتقادات ویرانگر به بحران سختی گرفتار کنند. 4. شرایط محیطی: در این مدل آنالیز شرایط محیطی شامل وضعیت آب و هوا و چمن ورزشگاه ها و ... می شود که با سال قبل فرقی نکرده و نمی توان در مورد آن به تاثیر خاصی اشاره کرد. 5. شرایط مسابقه: این قسمت در آنالیز به نحوه برگزاری مسابقه، روز مسابقه، شرایط میزبانی یا میهمانی، کیفیت برنامه ریزی ها و اجرا و ... می پردازند. اما در مورد بازی های پرسپولیس. این تیم یک بازی از حضور تماشاگر محروم بود که البته پیروز شد. در این هفته ها سه شکست این تیم مقابل ابومسلم، فولاد خوزستان و مقاومت سپاسی هر سه خارج از خانه بوده است. ضمن این که در شش بازی اخیر چهار بار خارج از خانه بازی کرده است. نکته بسیار جالب این که(برنامه ریزی دقیق و عادلانه!) پرسپولیس از ابتدای فصل تا به حال حتی یک بازی در روز تعطیل در حضور هواداران در آزادی برگزار نکرده است.(دربی تهران استثناست.) این موضوع مهمی در نتیجه گرفتن یا نگرفتن تیم ها محسوب می شود. چند روز پیش الکس فرگوسن به اتحادیه فوتبال انگلیس حمله کرد که چرا چهار بار پشت سر هم تیمش بعد از بازی در لیگ قهرمانان در بازی های لیگ برتر میهمان بوده و از امتیاز میزبانی بی بهره. آیا تیمی که می تواند نود تا صد هزار طرفدار را به استادیوم بیاورد باید برنامه ریزی را طوری انجام دهیم که وسط هفته به میدان برود که از این تعداد تماشاگر ریزش جمعیتی زیادی ایجاد شود.(مردم خیلی ها مشاغل دولتی دارند و جوان ها محصل و دانشجو و گرفتاری های دیگر.) قطعاً چندین بازی میهمان بودن و میزبانی های وسط هفته یا روزهای غیر تعطیل در نتیجه نگرفتن پرسپولیس دخیل بوده است. در مورد جو استادیوم های شهرستان ها نیز صحبت نمی کنم چون مشکلات آن برای همه تیم ها وجود دارد و مخصوص پرسپولیس نیست. اگر در اهواز به طرف کریمی بطری می اندازند حتماً در آزادی نیز بدرفتاری هایی با بازیکنان تیم های رقیب سرخ ها وجود دارد. حتماً. 6. داوران: وای. وای از داوران و داوری. موضوعی که قطبی آرام را نیز عصبی کرد. موضوعی که نوار پیروزی های تیم او را قطع می کند. تیمش را وارد اضطراب و تنش می کند. نه یک اشتباه، نه دو تا، جشنواره ای از ایرادات. دوست دارم کارشناسان بی طرف بگویند اگر سه هفته تیمی قربانی داوری شد از هفته بعد دچار بحران نمی شود؟ با اضطراب به زمین نمی آید؟ به اعتماد به نفس و تمرکزش خدشه وارد نمی شود؟ هوادارانش تحریک نمی شوند و ...؟ تو رو به خدا نگوئید برای همه تیم ها اشتباهات داوری وجود دارد. لیست زیر را ببینید بعد بگوئید چه تیمی اینقدر آسیب دیده است. 1- بازی ملوان ---> پنالتی برای ملوان که کارشناسان اعلام کردند 100% اشتباه بوده است. 2- بازی ذوب آهن ---> پنالتی مسلم برای پرسپولیس گرفته نشد. 3- بازی مس ---> پنالتی واضح پرسپولیس گرفته نشد. 4- بازی فولاد ---> پنالتی پرسپولیس گرفته نشد و دروازه بانی که باید اخراج می شد تا آخر بازی کرد. 5- بازی ابومسلم ---> گل اول ابومسلم از پرتاب اوتی بدست آمد که کارشناسان اذعان داشتند برای پرسپولیس بوده نه ابومسلم، یک هند پنالتی نیز برای پرسپولیس دود شد و به هوا رفت. 6- بازی صبای قم ---> فریدون فضلی که کارت زرد داشت پشت محوطه جریمه تیمش از پشت کریمی را سرنگون کرد که داور با تردید کارت دوم را از جیب در نیاورد و همین فضلی دقایقی بعد گل دوم صبا را زد. بیشتری لطمه را قرمزها از بازی ملوان، ذوب آهن و مس خوردند. آن هفته ها که خوب بازی می کردند و روحیه داشتند سه بازی پشت سر هم داوران اشتباهات کشنده ای ضد آن ها داشتند و این امتیاز از دست دادن ها در ابتدای لیگ تمام وضعیت سفید باشگاه پرسپولیس را تیره و تار کرد. این مجموعه ای بود از دلایل ناکامی پرسپولیس. هم مدیریت، هم کادر فنی و بازیکنان و هواداران و هم فدراسیون و برنامه ریزان لیگ، همه این ها دخیل بودند. بچگانه است که یکی از این عوامل را بنام سرمربی فقط مقصر بدانیم و او را زیر فشار ناجوانمردانه و هدفدار له کنیم. در مورد مدل آنالیز استخوان ماهی بعدها بیشتر خواهیم نوشت.(با افتتاح قسمت آموزشی سایت)