پاسخ به: هرچه می خواهد دل تنگت بگو... | |||
---|---|---|---|
نویسنده: We were annihilated, our hopes unfulfilled پنجشنبه، ۲۵ آبان ۱۳۹۶ (۲۰:۲۳) | |||
نقل قول The Best نوشته:سلام دوستان نازنین. من بخاطر مشغله زندگی تو چندماه اخیر و در کل تو فصل جدید خیلی کم پست میذاشتم ولی حتی الامکان سر میزدم بخصوص بعداز بازیهای بارسا! اما الان مدتی هست که اصلا به سایت سر نزدم و تو چندروز اخیر بدلیل نداشتن امکانات و نبود برق و شارژ موبایل نتونستم اصلا آن بشم. ولی حالا بعداز مدتی که آنلاین شدم و به سایت اومدم فقط انتظار داشتم پیام خصوصی و کلی مطلب و عکس تو چند صفحه راجع به زلزله زده های بدبخت و آواره اینجا میخوندم!! ولی هیچ هیچ... حتی یه پست هم نبود(بجز یه پست کنایه ای مدیر که نمیدونم به این موضوع ربط داشت یا نه!) واقعا دوستان ازتون ناامید-ناراحت-عصبانی و گله مندم!! من رو که قدیمی ها و فعالان سایت از طریق کامنتهام و فعال بودنم میشناسن و تو پروفایلم نوشتم اهل کرمانشاهم در واقع زاده و ساکن این شهر آوار و با خاک یکسان شده "سرپل ذهابم" الان دلم به درد اومده/ و امیدی به آینده ندارم و ازنظر روحی تو وضعیت خیلی خیلی... بدی هستم! نه من بلکه همه همشهریای بدبختم! شهرم، زادگاهم، محل زندگی و شغلم، شهر خانواده و فامیلهام... هیچی ازش نمونده هیچ هیچ... و هیچ خونه ای که قابل زندگی کردن باشه توش پیدا نیست و خیلیا عزیزانشون از دست دادن(بیشتر روستاها و مسکن مهری بودن) و من خودم مرگ رو جلوی چشمم حس کردم و فقط و فقط با معجزه و خواست خدا نجات پیدا کردم (هر لحظه اون لحظه جلو چشممه) گرچه خونه و زندگیمون با خاک یکسان شد و ماشینمون له شد ولی بخاطر همین سلامتی خودم و خانواده م هزاران بار شکرگزار خدا هستم.. وقتی تو شهر میچرخم میگم خدایا من چجور ازون خرابی. ازین زلزله 7.3 ریشتری سالم بیرون اومدم...خدایا شکرت و اما حالا که زنده ایم پس باید زندگی کنیم، خداوند از کل مسولای کشوری و استانی راضی باشه که با وعده ها و حضورشون کمی دلگرمی بهمون دادن و خداوند از اون دسته از مردم عزیز و دوست داشتنی کشورمون هم راضی باشه که همه جوره و به هرنحوی تونستن کمکمون کردن که موقت اسکان بگیریم!(هرچند زیاد مونده به همه کمک بشه بخصوص روستاها) از شما هم انتظار همدردی داشتم که ..!!!!!! ولی وقتی به شهر نگاه میکنم پیش خودم میگم اینجا مگه میشه بازم زندگی کرد؟! یا اینکه الان که خونه ای نیست و زمستون و بارون نزدیکه چجور تو چادر سر کنیم؟! خلاصه به آینده امید ندارم و یجورایی افسرده شدم!! منی که عشق و سرگرمی زندگیم بارسا و پرسپولیس و حتی دنبال کردن فوتبال بود( اللن تلویزیونی وجود نداره!) حالا که مرگ رو جلو چشمم حس کردم الان همه اینا برام بی معنی شده، دنیا برام خیلی بی ارزش شده و تو 10 ثانیه میشه یه زندگی و تلاش یه عمر خانواده ای و یه شهر نابود بشه!! انتظار داشتم اینجا حداقل که تسلیت نگفتین و همدردی نکردین فقط یه اشاره میکردین! شاید یکی از اقوام دور همین دوستای مجازیتون به اونجا ارتباط داشت!!!( در حالیکه من خودم اونجاییم!!) الهی هیچکس همچین مصیبتی رو نبینه ولی زندگی ارزش نداره! شما قبلا اینجا ارسال زدین یا حافظه ی من مشکل داره ؟! به هر صورت ابراز هم دردی و این تعارفات رایج به اندازه ی یه پتو هم ارزش نداره و حتی گوشه ای از آلام شما رو تسکین نمی ده... حتی درک این موضوع که توی چند ثانیه تمام دار و ندارت که شاید عمرت رو پاش گذاشته باشی با خاک یکسان بشه برای ماها که کنج عافیت نشستیم و از فاجعه دوریم هرگز قابل فهم نیست... نمی خوام آیه ی یاس بخونم اما با سابقه ای که از مدیریت فالوده ای مسئولان مملکتی در چنین بحران هایی سراغ داریم بعید می دونم یه کار اساسی برای مصیبت زده ها انجام بشه اونم با این حجم وسیع از خرابی ها، حداقل نه به این زودی ها... فعلا بازار گرو کشی سیاسی حضرات از داستان مسکن مهر و الباقی ماجرا مهمتر از جون و مال مردمه....مگه خدا به فریاد برسه... ولی باز جای صد شکر باقیه که حداقل خسارت جانی بهتون وارد نشده و در سلامتید... نقل قول خدا هم لعنت كنه اين تلگرامو كه كلا ديگه همه اين جور حرفا اونجا زده ميشه و آدم از جاهاى ديگه غافل ميشه... این کانال کذایی رو معدوم کن تا بیشتر از این ریشه ی سایتو نزدی ! یکی بر سر شاخ بن میبرید خداوند بستان نظر کرد و دید ـــــــــــــــــــــــــ این بحران مملکت رو مقایسه کنید با بحران های کشوری مثل آمریکا، فقط از بعد رسانه ای: در اولین حرکت همه جای محل حادثه بسته می شه. فقط یک مرجع حق انتشار خبر رو داره و بقیه فقط از روی اون منبع باز نشر میشه. در نزدیکی محل حادثه دفتری ایجاد میشه تا هر خبرنگاری هر سوالی داره میاد در اون دفتر پاسخ سوالش رو می گیره و مخابره می کنه. حتی اگه تو تصاویر هم دقت کنید وقتی یه کشتار دسته جمعی که امری مرسومه توی آمریکا اتفاق می افته، چهار تا مساله همیشه عیانه؛ هیچ جسدی در تصاویر نیست، پرچم افراشته ی آمریکا یه گوشه ای از تصویر مخابره می شه، پلیس در صحنه حضور داره و معمولا شمعی به یاد قربانیان حاضره. پشت همه ی اینها هم فکره، جنازه ای دیده نمیشه تا ضعف حاکمیت آمریکا و سیستم امنیت پوشونده بشه و روان جامعه به هم نریزه، پلیس تو صحنه حاضره تا بگه سیستم امنیت حامی شماست، پرچم آمریکا افراشته شده تا وحدت و اتحاد ملی آمریکایی ها در حادثه تقویت بشه و جامعه از هم گسسسته نشه( به انشعابات متعدد و خوانش های رنگارنگ افراد جامعه ی ما نگاه کنید بعد از حادثه ی سرپل، از اون معاون اول سیاسیش گرفته تا هنرمند! دغدغه مند بهداشت! تا عوام الناس) و معمولا تصاویرِ شمع های روشن و امثالهم برای تخلیه ی روانی و عاطفی جامعه(نزدیک ترین مثالش همین قتل عامی بود که اخیرا تو لاس وگاس اتفاق افتاد) اینجا معمولا برای کاستن از داغ و کنترل و هدایت افکار عمومی یا نفت به آتیش می ریزن یا آتیش بر نفت! |
تالار گفتمان
آخرین عناوین
آخرین ارسالها
قوانین و مقررات
عاشقان آبی و اناری
مباحث آزاد
لیگ فانتزی
مسابقات سایت
آبی و اناری
گردانندگان سایت
حمایت مالی از سایت
تاریخچه باشگاه
افتخارات باشگاه
زندگینامه بازیکنان
مربیان باشگاه
اسطورههای باشگاه
مقالات سایت
پیوستن به جمع نویسندگان آبی و اناری
مقالات اختصاصی
مقالات آماری تحلیلی
مقالات آنالیز فنی
گالری عکس
پیوستن به جمع همکاران گالری
عکسهای قهرمانی
عکسهای بازیهای بارسا
عکسهای بازیکنان
عکسهای فصل 2016/17
نقشه سایت
سوال یا ابهام خود را مطرح نمایید!
راهنمای عضویت در سایت
مشکل در ورود به سایت
سوالات متداول