پاسخ به: هرچه می خواهد دل تنگت بگو... | |||
---|---|---|---|
نویسنده: یا لثارات الحسن پنجشنبه، ۲۵ آبان ۱۳۹۶ (۱:۴۵) | |||
نقل قول The Best نوشته:سلام دوستان نازنین. من بخاطر مشغله زندگی تو چندماه اخیر و در کل تو فصل جدید خیلی کم پست میذاشتم ولی حتی الامکان سر میزدم بخصوص بعداز بازیهای بارسا! اما الان مدتی هست که اصلا به سایت سر نزدم و تو چندروز اخیر بدلیل نداشتن امکانات و نبود برق و شارژ موبایل نتونستم اصلا آن بشم. ولی حالا بعداز مدتی که آنلاین شدم و به سایت اومدم فقط انتظار داشتم پیام خصوصی و کلی مطلب و عکس تو چند صفحه راجع به زلزله زده های بدبخت و آواره اینجا میخوندم!! ولی هیچ هیچ... حتی یه پست هم نبود(بجز یه پست کنایه ای مدیر که نمیدونم به این موضوع ربط داشت یا نه!) واقعا دوستان ازتون ناامید-ناراحت-عصبانی و گله مندم!! من رو که قدیمی ها و فعالان سایت از طریق کامنتهام و فعال بودنم میشناسن و تو پروفایلم نوشتم اهل کرمانشاهم در واقع زاده و ساکن این شهر آوار و با خاک یکسان شده "سرپل ذهابم" الان دلم به درد اومده/ و امیدی به آینده ندارم و ازنظر روحی تو وضعیت خیلی خیلی... بدی هستم! نه من بلکه همه همشهریای بدبختم! شهرم، زادگاهم، محل زندگی و شغلم، شهر خانواده و فامیلهام... هیچی ازش نمونده هیچ هیچ... و هیچ خونه ای که قابل زندگی کردن باشه توش پیدا نیست و خیلیا عزیزانشون از دست دادن(بیشتر روستاها و مسکن مهری بودن) و من خودم مرگ رو جلوی چشمم حس کردم و فقط و فقط با معجزه و خواست خدا نجات پیدا کردم (هر لحظه اون لحظه جلو چشممه) گرچه خونه و زندگیمون با خاک یکسان شد و ماشینمون له شد ولی بخاطر همین سلامتی خودم و خانواده م هزاران بار شکرگزار خدا هستم.. وقتی تو شهر میچرخم میگم خدایا من چجور ازون خرابی. ازین زلزله 7.3 ریشتری سالم بیرون اومدم...خدایا شکرت و اما حالا که زنده ایم پس باید زندگی کنیم، خداوند از کل مسولای کشوری و استانی راضی باشه که با وعده ها و حضورشون کمی دلگرمی بهمون دادن و خداوند از اون دسته از مردم عزیز و دوست داشتنی کشورمون هم راضی باشه که همه جوره و به هرنحوی تونستن کمکمون کردن که موقت اسکان بگیریم!(هرچند زیاد مونده به همه کمک بشه بخصوص روستاها) از شما هم انتظار همدردی داشتم که ..!!!!!! ولی وقتی به شهر نگاه میکنم پیش خودم میگم اینجا مگه میشه بازم زندگی کرد؟! یا اینکه الان که خونه ای نیست و زمستون و بارون نزدیکه چجور تو چادر سر کنیم؟! خلاصه به آینده امید ندارم و یجورایی افسرده شدم!! منی که عشق و سرگرمی زندگیم بارسا و پرسپولیس و حتی دنبال کردن فوتبال بود( اللن تلویزیونی وجود نداره!) حالا که مرگ رو جلو چشمم حس کردم الان همه اینا برام بی معنی شده، دنیا برام خیلی بی ارزش شده و تو 10 ثانیه میشه یه زندگی و تلاش یه عمر خانواده ای و یه شهر نابود بشه!! انتظار داشتم اینجا حداقل که تسلیت نگفتین و همدردی نکردین فقط یه اشاره میکردین! شاید یکی از اقوام دور همین دوستای مجازیتون به اونجا ارتباط داشت!!!( در حالیکه من خودم اونجاییم!!) الهی هیچکس همچین مصیبتی رو نبینه ولی زندگی ارزش نداره! من واقعا متاسفم. اصلا تو خاطرم نبود كه تو اهل اونجايي و اصولا جز كياوش فكر نمى كردم كسى از بچه هاى سايت اون طرفا باشه. خدا هم لعنت كنه اين تلگرامو كه كلا ديگه همه اين جور حرفا اونجا زده ميشه و آدم از جاهاى ديگه غافل ميشه... در هر صورت خدا رو صد هزار بار شكر كه سلامتى و اميدوارم اطرافيانت هم آسيب جانى نديده باشن. بقيه ش به اميد خدا درست ميشه. اميدى كه به اين دولت كذاب نيست، اما همون خدايي كه پيش از اين حواسش بوده و داده و مراقبت كرده، قطعا بعد اين هم سايه لطف و عنايت و رحمتش بالاى سرتون هست. ما هم به قدر خودمون هر كمك مادى و معنوى كه بتونيم دريغ نمى كنيم و تكليف شرعى و انسانيمون هست. حتما اگر كارى از ما بر مى اومد بگو. اميدوارم خيلى زود بياى اينجا و بگى كه زندگيتون به وضعيت عادى برگشته. باز هم قصور ما رو ببخش... |
تالار گفتمان
آخرین عناوین
آخرین ارسالها
قوانین و مقررات
عاشقان آبی و اناری
مباحث آزاد
لیگ فانتزی
مسابقات سایت
آبی و اناری
گردانندگان سایت
حمایت مالی از سایت
تاریخچه باشگاه
افتخارات باشگاه
زندگینامه بازیکنان
مربیان باشگاه
اسطورههای باشگاه
مقالات سایت
پیوستن به جمع نویسندگان آبی و اناری
مقالات اختصاصی
مقالات آماری تحلیلی
مقالات آنالیز فنی
گالری عکس
پیوستن به جمع همکاران گالری
عکسهای قهرمانی
عکسهای بازیهای بارسا
عکسهای بازیکنان
عکسهای فصل 2016/17
نقشه سایت
سوال یا ابهام خود را مطرح نمایید!
راهنمای عضویت در سایت
مشکل در ورود به سایت
سوالات متداول